Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015

OI ΠΡΟΩΡΕΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΚΟΒΟΝΤΑΙ

Σε τρία σενάρια επικεντρώνονται οι υπηρεσίες του υπουργείου Εργασίας όσον αφορά το ΄``μαχαίρι`` στις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις. Ως γνωστόν στην επιστολή του υπουργείου Οικονομικών γίνεται αναφορά στην «εξάλειψη "παραθύρων" και κινήτρων που αυξάνουν τον αριθμό των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων στην οικονομία και πιο συγκεκριμένα στον τραπεζικό και δημόσιο τομέα». Πάντως  οι όποιες παρεμβάσεις θα αποφασιστούν μετά από διάλογο, ενώ φαίνεται πως θα υπάρξουν διαφορετικές λύσεις ανά ταμείο.Ειδικότερα:
1.ΠΕΝΑΛΤΥ(ΑΝΤΙΚΙΝΗΤΡΑ):Μελετάται η αύξηση των αντικινητρων,τα λεγόμενα πέναλτυ, για πρόωρη συνταξιοδοτηση.Σημερα «ψαλίδι» από 4,5% έως 30%  έχουν στη σύνταξή τους όσοι ασφαλισμένοι επιλέξουν να αποχωρήσουν από ένα έως πέντε χρόνια ταχύτερα από την αγορά εργασίας. Το ποσοστό της περικοπής εξαρτάται από το Ταμείο, αλλά και το πότε γίνεται η θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος.Ειδικότερα ισχύουν τα εξής:
1. Δημόσιο: Δύο ταχύτητες ισχύουν στο Δημόσιο ανάλογα με το πότε «κλειδώνει» το συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Η περικοπή είναι 4,5% το έτος (και μέχρι 22,5% την πενταετία) για όσους συμπληρώνουν 25ετία μέχρι το τέλος του 2010.
Για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα από την 1η Ιανουαρίου 2011 και μετά το «πέναλτι» πάει στο 6% τον χρόνο. Επομένως μπορεί να φτάσει το 30% την πενταετία.
2. Ταμεία ευρύτερου δημόσιου και ιδιωτικού τομέα: Ισχύουν ενιαίες ρυθμίσεις ανεξαρτήτως το έτος που γίνεται η θεμελίωση δικαιώματος. Το «πέναλτι» είναι 6% για κάθε έτος πρόωρης εξόδου και μπορεί να φτάσει το 30% σε περίπτωση που η  έξοδος γίνει πέντε χρόνια νωρίτερα.
2.ΟΡΙΑ ΗΛΙΚΙΑΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ:Στο στόχαστρο μπαίνουν όσοι έως το τέλος του 2012 είχαν συμπληρώσει τα απαιτούμενα έτη ασφάλισης και περίμεναν να «πιάσουν» την ηλικία, ώστε να συνταξιοδοτηθούν νωρίτερα από τα 62 ή τα 67 έτη.Κυκλοι του υπουργείου Εργασιας  επισημαίνουν ότι οι όποιες αλλαγές δεν θα επηρεάσουν ασφαλισμένους πριν από το 1983, μητέρες με ανήλικα, εργαζόμενους στα βαρέα και άτομα με ειδικές ανάγκες. Ως γνωστόν από την 1η Ιανουαρίου 2013 ισχύουν ενιαία όρια ηλικίας (με τη συνταξιοδότηση να έρχεται στα 67 για πλήρη σύνταξη και στα 62 για μειωμένη ή στα 62 με 40 χρόνια ασφάλισης, για πλήρη σύνταξη). Τονίζεται ότι η προηγούμενη κυβέρνηση είχε προτείνει στην τρόικα την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.Ειδικότερα πρότεινε την αύξηση των ενδιάμεσων (πριν από το 62ο) ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για όσους θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μετά το 2018 με την προσθήκη 2 ετών από την 1/1/2019 και 4 ετών από την 1/1/2020 έτσι ώστε την 1/1/2021 να ισχύει για όλους πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (οικοδόμους, εργαζόμενους σε στοές, άτομα με ειδικές ανάγκες κ.α) το 62 ο έτος για μειωμένη και το 67ο για πλήρη σύνταξη.Μετά τις αυξήσεις των ορίων που ήδη έχουν επιβληθεί με την προσθήκη 2-12 ετών για όσους θεμελιώνουν από την 1/1/2013 συνταξιοδοτικό δικαίωμα, στους υπόλοιπους "παλαιούς" ασφαλισμένους δίνεται περίοδος χάριτος 4 ετών.
Με βάση την ισχύουσα νομοθεσία, οι διατάξεις που δίνουν τη δυνατότητα εξόδου πριν από τα 65 είναι οι εξής:
-- Δημόσιο. Το δικαίωμα θεμελιώνεται με 25ετία και η «έξοδος" γίνεται όποτε πιάσει ο ασφαλισμένος το κατά περίπτωση όριο. Αναλυτικά προβλέπονται τα εξής: Αντρες: Σε περίπτωση που συμπληρώνουν 25ειία μέχρι το τέλος του 2010 μειωμένη σύνταξη δίνεται στα 60 (πλήρης στα 65). Ευνοϊκότερες ρυθμίσει ισχύουν τη διετία 2011-2012, καθώς προβλέπονται μειωμένα όρια. Συγκεκριμένα, αν η 25ετία συμπληρώθηκε το 2011, οι ασφαλισμένοι δικαιούνται μειωμένη σύνταξη στα 56 και πλήρη στα 61. Αν ο απαιτούμενος χρόνος συμπληρώθηκε το 2012, πρέπει να είναι 58 ετών για μειωμένη και 61 για πλήρη.
-- Γυναίκες στο Δημόσιο. Με 25ετία μέχρι το τέλος του 2010 δικαιούνται πλήρη σύνταξη στα 60 και μειωμένη στα 55. Για τις ασφαλισμένες που συμπληρώνουν 25ετία τη διετία 2011-2012, ισχύει ότι αναφέρθηκε για τους άντρες.
Τρίτεκνοι με τουλάχιστον 20 έτη ασφάλισης. Η θεμελίωση γίνεται με 20ετία και εφόσον το 2011 έχουν συμπληρωθεί 5 έτη στην ασφάλιση του Δημοσίου. Διασώζονται όσοι το 2011 είχαν 21 έτη και έφτασαν πλέον τα 52. Επίσης γλιτώνουν όσοι θεμελίωσαν δικαίωμα το 2012 και έφτασαν πλέον 23 συνολικά έτη και το 55ο έτος. Ασφαλισμένοι με 35ετία μέχρι και το 2010 μπορούν να αποχωρήσουν στα 58. Για θεμελίωση το 2011 πρέπει να έχουν κλείσει το 58ο έτος και 36 έτη, ενώ για το 2012 χρειάζονται 37 έτη και να έχει πλέον συμπληρωθεί το 59ο έτος. Το δικαίωμα θεμελιώνεται με 25ετία.
--Ειδικά Ταμεία. Τέσσερα είναι οι βασικές διατάξεις: Αντρες που μέχρι το τέλος του 2012 είχαν 25ετία και το 60ό έτος δικαιούνται μειωμένη σύνταξη (πλήρης δίνεται στα 65). Γυναίκες με 25ετία μέχρι το τέλοε του 2012 και το 60ό έτος δικαιούνται πλήρη σύνταξη (στα 55 μειωμένη). Τρίτεκνες μητέρες με τουλάχιστον 20 έτη ασφάλισης. Για θεμελίωση μέχρι το τέλος του 2010 δεν υπάρχει όριο. Επίσης διασώζονται όσες γυναίκες το 2011είχαν 20ετία και πλέον έφτασαν τα 21 έτη και το 52ο έτος. Επίσης γλιτώνουν μητέρες που θεμελίωσαν δικαίωμα το 2012 και έφτασαν πλέον 23 συνολικά έτη και το 55ο έτος. Ασφαλισμένοι με 35ετία μέχρι και το 2010 μπορούν να αποχωρήσουν στα 58. Για θεμελίωση το 2011 πρέπει να έχουν κλείσει το 58ο έτο5 και 36 έτη, ενώ για το 2012 χρειάζονται 37 έτη και να έχει πλέον συμπληρωθεί το 59ο έτος.
3.EΘΕΛΟΥΣΙΑ ΕΞΟΔΟΣ:Στα λεγόμενα ειδικά ταμεία, κυρίως δε στα ταμεία των τραπεζοϋπαλλήλων, μπορεί να εξεταστεί η διακοπή των προγραμμάτων εθελουσίας εξόδου.Περίπου 10.000 υπάλληλοι έχουν αποχωρήσει μέσω των συγκεκριμένων προγραμμάτων, τα τελευταία χρόνια.​

Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2015

Η ΚΑΤΡΑΚΥΛΑ ΤΟΥ ΕΛΑΧΙΣΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της ΕΕ όπου ο ονομαστικός ακαθάριστος ελάχιστος μισθός μειώθηκε το 2015 σε σχέση με το 2008, από 794 σε 684 ευρώ, δηλαδή κατά -14%, σύμφωνα με στοιχεία της Εurostat που δόθηκαν στη δημοσιότητα. 

Σημειώνεται ότι στις υπόλοιπες μνημονιακές χώρες στην Πορτογαλία ο ελάχιστος μισθός αυξήθηκε κατά 19% (από 497 σε 589 ευρώ) και στην Ιρλανδία παρέμεινε αμετάβλητος στα 1.462 ευρώ την ίδια περίοδο.

Σε Μονάδες Αγοραστικής Δύναμης (ΜΑΔ) η μείωση στην Ελλάδα ήταν 12%, από 865 ΜΑΔ σε 764 ΜΑΔ όταν στη Γερμανία είναι 1.441 ΜΑΔ. Στην Πορτογαλία ο πραγματικός ελάχιστος μισθός σε ΜΑΔ αυξήθηκε κατά 21% και στην Ιρλανδία κατά 10%.

Στην ΕΕ σε ονομαστικούς όρους οι μεγαλύτερες αυξήσεις στον ελάχιστο μισθό μεταξύ 2008 και 2015 παρατηρήθηκαν στη Ρουμανία +95%, τη Βουλγαρία +64%, τη Σλοβακία +58% και τη Λετονία +57%.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Εurostat την 1η Ιανουαρίου 2015, 22 από τα 28 κράτη μέλη της ΕΕ εφάρμοζαν ελάχιστο μισθό με μεγάλες, όμως, διακυμάνσεις να παρατηρούνται μεταξύ της Βουλγαρίας που είναι 184 ευρώ και του Λουξεμβούργου που φτάνει τα 1.923 ευρώ.

Ειδικότερα, δέκα κράτη-μέλη εμφανίζουν ελάχιστο μισθό κάτω από τα 500 ευρώ: Bουλγαρία 184 ευρώ, Ρουμανία 218 ευρώ, Λιθουανία 300 ευρώ, Τσεχία 332 ευρώ, Ουγγαρία 333 ευρώ, Λετονία 360 ευρώ, Σλοβακία 380 ευρώ, Εσθονία 390 ευρώ, Κροατία 396 ευρώ και Πολωνία 410 ευρώ.

Σε πέντε κράτη-μέλη ο ελάχιστος μισθούς κυμαίνεται μεταξύ 500-1.000 ευρώ: Πορτογαλία 589 ευρώ, Ελλάδα 684 ευρώ, Μάλτα 720 ευρώ, Ισπανία 757 ευρώ και Σλοβενία 791 ευρώ.

Τέλος, σε επτά κράτη-μέλη ο ελάχιστος μισθός υπερβαίνει τα 1.000 ευρώ: Μεγάλη Βρετανία 1.379 ευρώ, Γαλλία 1.458 ευρώ, Ιρλανδία 1.462 ευρώ, Γερμανία 1.473 ευρώ, Βέλγιο και Ολλανδία 1.502 ευρώ και Λουξεμβούργο 1.923 ευρώ.

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΡΤΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΩΡΩΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΕΩΝ



Οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις (μαζι με τις ενοποιήσεις ασφαλιστικών ταμειων)έρχονται πάλι στο προσκήνιο αφού ‘’η εξάλειψη των κινήτρων που οδηγούν σε υπερβολική αύξηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων στον τραπεζικό κλάδο και στον δημόσιο τομέα’’ περιλαμβάνονται στις δεσμεύσεις της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό.Το μέτρο αναμένεται να προκαλέσει νέο κύμα  φυγής στη σύνταξη.Τονίζεται ότι 250.000 εργαζομενοι εχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό  δικαίωμα εκ των οποίων οι 150.000 θα μπορούσαν να συνταξιοδοτηθούν αμεσα.Ηδη 60.000 υπαλληλοι μόνο στο χώρο της δημόσιας διοίκησης, που μπορουν να συνταξιοδοτηθουν βρισκονται με το ένα ..πόδι στη σύνταξη.
 
Ως γνωστον, το 2014 η τρόικα έχει ζητήσει κατάργηση όλων των ειδικών καθεστώτων που επιτρέπουν την πρόωρη συνταξιοδότηση, πριν από τα 62 έτη, επιμένοντας στην αναμόρφωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και για τους εργαζόμενους σε βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Η προηγούμενη  κυβέρνηση ειχε αποδεχθεί την κατάργηση της 15ετιας και  ειχε προτείνει στην τρόικα την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.Ειδικότερα πρότεινε την αύξηση των ενδιάμεσων (πριν από το 62ο) ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για όσους θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μετά το 2018 με την προσθήκη 2 ετών από την 1/1/2019 και 4 ετών από την 1/1/2020 έτσι ώστε την 1/1/2021 να ισχύει για όλους πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (οικοδόμους, εργαζόμενους σε στοές, άτομα με ειδικές ανάγκες κ.α) το 62 ο έτος για μειωμένη και το 67ο για πλήρη σύνταξη.Μετά τις αυξήσεις των ορίων που ήδη έχουν επιβληθεί με την προσθήκη 2-12 ετών για όσους θεμελιώνουν από την 1/1/2013 συνταξιοδοτικό δικαίωμα, στους υπόλοιπους "παλαιούς" ασφαλισμένους δίνεται περίοδος χάριτος 4 ετών.
 
Σημειώνεται ότι μια σειρά ασφαλιστικών διατάξεων παρέχει τη  δυνατότητα εξόδου με μειωμένη σύνταξη, από τα 50 έως τα 60 για όσους πρόλαβαν να θεμελιώσουν δικαίωμα μέχρι το τέλος του 2012, με μεγάλες κερδισμένες τις μητέρες ανηλίκων. Για όσους κλειδώνουν το δικαίωμα από το 2013 και μετά πρόωρη σύνταξη -όπου αυτή προβλέπεται– δίνεται στα 62 (καθώς πλήρης σύνταξη καταβάλλεται στα 67).
Τα στοιχεία δείχνουν ότι με τα ισχύοντα  ο ένας στους τρεις ασφαλισμένους έχει τη δυνατότητα να βγει στη σύνταξη πριν από τη συμπλήρωση του 62ου έτους της ηλικίας του. Μεταξύ άλλων πρόκεται για ασφαλισμένους πριν από το 1983 που αποχωρούν με 35ετία, γυναίκες που θεμελίωσαν δικαίωμα μέχρι το τέλος του 2010 αλλά και εργαζομένους στα Βαρέα και Ανθυγιεινά επαγγέλματα.
 
Μάλιστα το υπουργείο Εργασιας εχει στη διάθεση του στοιχεία  τα οποία δείχνουν πως στα ταμεία του Δημοσίου και του ΙΚΑ το 75% των εργαζομένων βγαίνει σε πρόωρη συνταξιοδότηση .Συνολικά το 75,88% βγαίνει στη σύνταξη κάτω από τα εθνικά όρια ηλικίες. Η κατάσταση μάλιστα είναι ακόμα χειρότερη στα ευγενή ταμεία όπου το 91,6% παίρνει σύνταξη κάτω από τα εθνικά όρια συνταξιοδότησης. Σύμφωνα με τα ιδια  στοιχεία με τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης να είναι στα 67 ή στα 62 με 40 χρόνια ασφάλισης αυτοί που βγαίνουν στην σύνταξη πριν από τα 62 είναι:
α) στο Δημόσιο
-το 7,91% των υπαλλήλων βγαίνει στη σύνταξη στις ηλικίες 26-50
-το 23,64% βγαίνει στη σύνταξη στις ηλικίες 51-55%
- το 43,57% βγαίνει στη σύνταξη στις ηλικίες 56-61
β) στο ΙΚΑ
-Το 4,44% των υπαλλήλων βγαίνει στη σύνταξη στις ηλικίες 26-50
-το 12,83% στις ηλικίες 51-55
-το 58% βγαίνει στη σύνταξη στις ηλικίες 56-61 έτη
 
Πάντως στις χτεσινές κυβερνητικές δεσμεύσεις δεν υπάρχει καμία αναφορά στην κυβερνητική εξαγγελία για κατάργηση της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος για τα ταμεία επικουρικών συντάξεων.

 Εξάλλου η Ελλάδα δεσμεύεται να συνεχίσει τον εκσυγχρονισμό του συνταξιοδοτικού συστήματος με μέτρα τα οποία θα:
---Ενοποιήσουν συνταξιοδοτικά ταμεία προκειμένου να υπάρξει εξοικονόμηση.
---Καταργήσουν σταδιακά τις χρεώσεις υπέρ τρίτων με δημοσιονομικά ουδέτερο τρόπο.
--Εδραιώσουν έναν στενότερο δεσμό μεταξύ των συνταξιοδοτικών εισφορών και των εισοδημάτων, θα εκσυγχρονίσουν τα επιδόματα, θα ενισχύσουν τα κίνητρα για τη δήλωση εργασίας και θα παράσχουν στοχευμένη βοήθεια σε υπαλλήλους ηλικίας 50-65 ετών, συμπεριλαμβανομένου του προγράμματος Εγγυημένου Εισοδήματος, έτσι ώστε να εξαλειφθούν οι κοινωνικές και πολιτικές πιέσεις για πρόωρη συνταξιοδότηση η οποία επιβαρύνει υπέρμετρα τα συνταξιοδοτικά ταμεία.

Στο μεταξύ σταδιακά και επειτα από διαβουλεύσεις  θα αυξηθεί ο κατώτατος μισθός στον ιδιωτικό τομέα, σύμφωνα με τις δεσμευσεις της κυβέρνησης  προς την ευρωζώνη και το ΔΝΤ για τις μεταρρυθμίσεις τις οποίες θα αναλάβει το επόμενο 4μηνο. Συγκεκριμένα, δεν αναφέρεται η χρονική στιγμή που θα γίνει η  επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, αλλά επισημαίνει πως αυτή δεν θα βλάψει την “ανταγωνιστικότητα” της ελληνικής οικονομίας και θα γίνει έπειτα από “διαβούλευση” με τους κοινωνικούς εταίρους, τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς και τον ILO. Eπίσης στην απόφαση για τον κατώτατο μισθό θα συμβάλει και ένα “ανεξάρτητο σώμα”.

Αναλυτικά, η επιστολή της κυβέρνησης προς την ευρωζώνη και το ΔΝΤ προβλέπει ότι:

--Θα υπάρξει “επίτευξη των καλύτερων πρακτικών της ΕΕ στην εργασιακή νομοθεσία μέσα από μία διαδικασία διαβούλευσης με τους κοινωνικούς εταίρους και την τεχνική βοήθεια του ΙLO (Διεθνή Οργανισμό Εργασίας) και τον ΟΟΣΑ”

-- Θα γίνει “επέκταση και ανάπτυξη του υπάρχοντος σχήματος που παρέχει προσωρινή απασχόληση για τους ανέργους, σε συμφωνία με τους κοινωνικούς εταίρους και όταν τα δημοσιονομικά της χώρας το επιτρέψουν με σκοπό την ανανέωση των δεξιοτήτων των μακροπρόθεσμα ανέργων”.

-- Θα προκύψει μία “σταδιακή εισαγωγή μιας “έξυπνης” προσέγγισης των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τους μισθούς που εξισορροπεί τις ανάγκες της ελαστικότητας με τη δικαιοσύνη.

Αυτό περιλαμβάνει τη φιλοδοξία για τον εξορθολογισμό και τη σταδιακή αύξηση των κατώτατων μισθών με ένα τρόπο που να διασφαλίζει την ανταγωνιστικότητα και τις προοπτικές της απασχόλησης. Η έκταση και η χρονική στιγμή των αλλαγών στον κατώτατο μισθό θα αποφασιστούν με διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους και τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς, μαζί και τον ILO, και θα λάβει πλήρως υπ΄ όψην τη συμβολή ενός νέου ανεξάρτητου σώματος για το ποιες αλλαγές στους μισθούς ευθυγραμμίζονται με την εξέλιξη της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας”, τονίζεται στην επιστολή.

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2015

Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΗΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗΣ


TOY ΗΛΙΑ ΓΕΩΡΓΑΚΗ

Μικρό, αμούστακο, παιδί στη Λευκάδα όταν με το φακό κατω απο τις κουβέρτες ανακάλυπτα τον κόσμο, θαύμαζα πολλούς. Λαϊκούς ζωγράφους, συγγραφείς, γιατρους. Τους θαύμαζα και έκανα σχέδια για να τους μοιάσω. Οι καιροι άλλαξαν ο φακός έγινε πορνοσελίδα στο ιντερνέτ και ο θαυμασμός μου πλέον εξαντλείται στα δισεκατομμύρια που μοιράζει το τζόκερ.Στην εποχή της παρακμής, της μιζέριας με την άληκτη κρίση θεσμών και ιδεών με τα χαμένα οράματα και με τους φίλους να κοιτάζουν μόνο τη ΄'πάρτη' τους, δίνουμε δυστυχώς στα παιδιά μας το... παράδειγμα της αμφισβήτησης. Αμφισβητούμε τα πάντα. Απο την αξιοπιστία των πολιτικών, των ΜΜΕ μέχρι και την επιτυχία ή τις ικανότητες του συναδέλφου μας στο διπλανό γραφείο. Φθονούμε τις επιτυχίες των άλλων. Και προσποιούμαστε οτι χαιρόμαστε. Στην εποχή του δήθεν αμφισβητούμε και τον ίδιο μας τον εαυτό. Αλλά όχι μόνο. Αμφισβητούμε ακόμη και το δικαίωμα του αλλού να μας αμφισβητεί. Η δράση εξαντλείται στην αντίδραση. Ικανοποίηση μας ειναι να περπατάμε με σταθερό και γερό βήμα σε ενα σκηνικό με αποκαίδια.Κοιτάζουμε τα κουρέλια των άλλων και μοιάζουμε λυπημένοι γι΄αυτα. Στην πραγματικότητα απλώς χαιρόμαστε για εμάς. Βυθισμένοι στην υποκρισία μας, εμπνευσμένοι απο την ασημαντότητα κινούμαστε σε μια αίθουσα με παραμορφωτικούς καθρέφτες. Μας βοηθούν να κάνουμε κριτική επί παντός του επιστητού χωρίς να βλέπουμε τα δικά μας χάλια. Αφήνουμε τη ζωή μας στη τύχη, στο τζόγο με την ελπίδα οτι μια ημέρα θα ξεφύγουμε απο τη μιζέρια. Αλλά πάντα ξυπνάμε ηττημένοι, πικραμένοι. Οπως ο πρωινός καφές χωρις τσιγάρο. Ζούμε με σκυμμένο το κεφάλι. Όμηροι στη μοναξιά μας. Μοναξιά? Αυτή πάντως δεν αμφισβητείται απο κανέναν

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015

H ΦΑΡΣΑ ΜΕ ΤΙΣ ΓΑΤΕΣ


Ο ΖΑΧΑΡΗΣ ΚΑΤΩΠΟΔΗΣ

Ο Ζαχαρής Κατωπόδης ήταν ο μεγαλύτερος φαρσέρ της παλιάς Λευκάδας. Ο άνθρωπος-χαμόγελο. Σατανικό μυαλό. Μοναδικό χιούμορ. Μυθικές οι φάρσες του. Η καλύτερη όμως φάρσα που σκάρωσε είχε σχέση με εμπόριο. με γάτες!Για καιρό σκάρωνε αυτή τη φάρσα. Με μεθοδικότητα. Στην αρχή έλεγε για τα Ιταλικά καράβια που έρχονται να πάρουν χέλια από το Ιβάρι. Μίλησε για τις σχέσεις του με Ιταλούς εμπόρους και διέδωσε εντέχνως ότι του ανέθεσαν την οργάνωση μια ξεχωριστής λαϊκής αγοράς στη Λευκάδα.
 Κυκλοφόρησε, λοιπόν- παραμονή Πρωταπριλιάς- στην πόλη και στα χωριά ένα  φειγ βολάν που έγραφε τα εξής:
''Ιταλική Λαϊκή Αγορά. Σας ανακοινούμεν ότι αυριον έρχεται στη Λευκάδα και θα παραμείνει 24ωρες μια περίεργη Ιταλική Λαική Εταιρεία η οποία θα διαθέτει προς πώληση διάφορα ενδιαφέροντα είδη λαικής τέχνης. Έχει πχ σπουδαία μηχανήματα που θα εκθέσει εις το κινηματογραφοθέατρο 'Τσιριμπαση'. 'Ενα άλλος είδος που θα διαθέσει είναι πολλά και διάφορα είδη σκυλιών παγκοσμίου προελεύσεως. Ο ίδιος όμιλος ενδιαφέρεται και θα αγοράσει από δω ο,τι εντόπιο προϊόν της αρέσκειας του. Το ενδιαφέρον θα είναι για όλους μας αρκεί να σημειωθεί ότι θα προβούν εις αγοράν και ζωών πχ γάτες κλπ. Πληροφορίες παρέχει ο κ. Γ...Λ...(καφενείον).''

Αυτό ήταν το περιεχόμενο του φειγ βολάν. Έξυπνα γραμμένο. Και φυσικά σε κανένα δεν πέρασε από το μυαλό ότι πρόκειται φάρσα. Το νέο κυκλοφόρησε παντού.Σε όλο  το νησί. Και έγινε της κακομοίρας. Όλοι έτρεχαν να πιάσουν γάτες. Τσουβάλια με γάτες, αυτοκίνητα με γάτες, φορτηγάκια με γάτες. Στην πόλη ένας έβγαλε από την κάμαρα τα παιδιά του και τις γέμισε με γάτες. Άλλος έκλεισε σε τσουβάλια γάτες και όταν η ανύποπτη γυναίκα του άνοιξε την πόρτα έπεσε λιπόθυμη γιατί νόμισε ότι το σπίτι γέμισε φαντάσματα. Ταξί από χωριά του νησιού ήρθαν πόλη γεμάτα γάτες. Πολλοί ήταν και οι αγρότες που κουβάλησαν και τους σκύλους τους. Τα παιδία στους δρόμους  δεν άφηναν τις γάτες στην ησυχία τους και δεν σταματούσαν να μαζεύουν γάτες. Ένα πραγματικό πανδαιμόνιο.
 Η Κυριακή της Πρωταπριλιάς ήρθε. Ο Ζαχαρής - με υποσχέσεις για χρήματα- έπεισε τους συνεργάτες του να κουβαλήσουν καρέκλες και τραπέζια στο 'Φοινικα΄, το θερινό κινηματογράφο στην παραλία. Και όλοι περίμεναν με αγωνία το αυτοκίνητο της Ιταλικής εταιρείας.

 Ο Ζαχαρής(... ως γάτα), την ΄κοπάνησε΄για την Αθήνα. Και όσο περνούσε η ώρα ο κόσμος άρχισε να  δυσανασχετούσε. Και μέσα σε λίγες ώρες όταν έγινε αντιληπτή η φάρσα γέμισε η Λευκάδα από αδέσποτους σκύλους και γάτες. Το γεγονός είναι αληθινό. Και δείχνει ότι η παλιά Λευκάδα ήταν θρυλική. Και ανεπανάληπτη.
ΥΓ:ΜΙΑ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ:
 Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΖΑΧΑΡΗ ΜΕ ΤΙΣ ΓΑΤΕΣ ΕΧΕΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ ΚΑΤ΄ΕΝΑΝΑΛΗΨΗ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΤΟΠΙΚΟ ΤΥΠΟ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ.ΤΗΝ ΑΦΗΓΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΛΕΥΚΑΔΙΤΕΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ Ο ΗΛΙΑΣ ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ(ΦΡΟΥΦΑΛΟΣ) ΜΕ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΡΟΠΟ.Η ΠΗΓΗ ΑΥΤΗΣ  ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ ΜΑΜΑΛΟΥΚΑΣ .ΜΙΑ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΚΑΙ ΣΕ ΠΑΛΙΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΘΑ ΣΑΣ ΚΑΤΑΤΟΠΙΣΕΙ.ΕΓΩ ΤΗΝ ΕΖΗΣΑ ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΜΑΘΗΤΗΣ ΣΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ ΚΑΙ ΕΧΩ ΓΡΑΨΕΙ ΚΑΤ΄ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ  ΚΑΙ ΕΧΩ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΠΟΚΟΜΜΑΤΑ.ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟ ΔΗΜΟ ΜΑΛΑΚΑΣΗ.

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ



 “Χορεύουν τα κόκκινα’. Η φωνή του κομπέρ επιβλητική, κρυστάλλινη, επιτακτική. Προσκαλούσε. Χορεύουν τα κόκκινα. Τα πρώτα ζευγάρια ντυμένα κομψά σηκώθηκαν αργά-αργά. Έσυραν τα βήματα στην πίστα σε ένα ταγκό. Τα φώτα χαμήλωσαν. Και η ΄κομπαρσίτα” αρχισε να ξετυλίγεται μέσα στη νύχτα. Οι πρώτες σερπατίνες άρχισαν να αιωρούνται. Ακούγονται γέλια, σχόλια, “Χορεύουν τα κόκκινα’. Ο ρυθμός, η μουσική, ο χορός. Ο έρωτας. Βρισκόμαστε στη δεκαετία του 1960 στο θρυλικό “ Πάνθεον’, στην πόλη της Λευκάδας. Το “Πάνθεον” ήταν ένας μεγάλος χειμερινός κινηματογράφος σε ένα καντούνι στην παλιά πόλη που τις απόκριες εξυπηρετούσε τις ανάγκες των αποκριάτικων εκδηλώσεων. Άλλες εποχές, άλλοι άνθρωποι. Το “Πάνθεον” με τους καταπληκτικούς διακόσμους, με τις μοναδικές αποκριάτικες στολές, τους αυτοσχεδιασμούς και προπαντός με τη διάθεση. Με διάθεση για χορό, για ξεφάντωμα, για διασκέδαση. Για ανάταση ψυχής. Παρά τα βάσανα, τη φτώχεια, τις πίκρες. Το “Πανθεον’΄ηταν μια αίθουσα που στέγασε για πολλά χρόνια τους ρυθμούς της καρδιάς χιλιάδων ανθρώπων. Μικρών και μεγάλων. Φιλοξένησε την απόδραση, τη φυγή, το χαμόγελο. Αποτελούσε το σήμα κατατεθέν της παλιάς Λευκάδας. Της Λευκάδας που έφυγε και άφησε πίσω της πόνο και νοσταλγία. Των υπέροχων ανθρώπων, της αλληλεγγύης, της κατανόησης, της αγάπης. Της εποχής του “εμείς” και όχι του “εγώ’, του χαμόγελου, της αληθινής καληνύχτας.
Προσκλητήριο μνήμης. Μαζούρκες, βάλς εστασιόν, καντρίλιες, ταγκό, τσατσά, ρούμπα. Βούλης, Φρουφαλος, Ζαχαρής, Μορίνας, Καμινάρης, Κονίας, Λίζας, Μαλακάσης, Αθηνιώτης, Πανάγος, Σίδερης, Κοτσώλος, Κοκονιώρος. Και τόσοι αλλοι. Πρωταγωνιστες σε μια παράσταση ψυχης. Με τη ζωή αυτοπτη μαρτυρα. Ορφέας, Φιλαρμονική, Ν. Χορωδία, Τηλυκράτης. Φιλολογικά πρωινα, θεατρικές παραστάσεις. Μαθήματα πολιτισμού απο τη μικρη και φτωχη Λευκάδα. Μαζί με το “Πάνθεον έφυγε και μια εποχή. Δυστυχώς σήμερα δεν χορεύουμε. Βλέπουμε, Δεν συζητάμε. Χαζεύουμε στην τηλεόραση. Δεν τραγουδάμε. Ακούμε. Δεν χαμογελάμε. Είμαστε σκυθρωποί, με σκυμμένα τα κεφάλια, εγκλωβισμένοι στα προβλήματα της καθημερινότητας. Σήμερα δεν έχουμε φίλους γιατί φοβόμαστε την προδοσία. Δεν εμπιστευόμαστε γιατί ειναι σίγουρο πως θα πληγωθούμε. Και δεν δίνουμε γιατί φοβόμαστε την αχαριστία. Είμαστε εγκλωβισμένοι σε θλιβερές ειδήσεις, συκοφαντίες, ζήλιες και αν ασφάλειες. Και κοιμόμαστε λυπημένοι. Τα χάπια αντικατέστησαν τα όνειρα. Επιβιώνουμε στη μοναξιά της στιγμής. Έχουμε γίνει οι δολοφόνοι του χρόνου. Προσποιούμαστε οτι ζούμε καλά, σε μια υπερκαταναλωτική κοινωνία, οπου όλοι δουλεύουμε για τις τράπεζες. Και σκεφτόμαστε συνέχεια το θάνατο γιατί στηριζόμαστε σε γερασμένες επιθυμίες..
Γινόμαστε ολοένα και πιο απρόθυμοι να κοιτάξουμε ο ένας τον άλλο στα μάτια. Προσέχουμε μη διασταυρωθούν τα βήματα μας με τα βήματα του γείτονα. Τρέχουμε βιαστικά να προλάβουμε κάτι, χωρίς να ξέρουμε τι ακριβώς. Το σύνθημα χορεύουν τα κόκκινα” ήταν το κάλεσμα του κομπέρ για να ανέβουν στην πίστα όσα ζευγάρια στο “΄Πάνθεον” φορούσαν στο πέτο τους ένα μικρό κόκκινο ύφασμα που το καρφίτσωναν στην είσοδο προκειμενου να μην υπάρχει συνωστισμός στην πίστα. Σε άλλους φορούσαν ένα κομμάτι απο μπλε ύφασμα. Το “χορεύουν τα κόκκινα” δεν ακούγεται πιά. Το “Πάνθεον΄δεν λειτουργεί. Η παλιά Λευκάδα χάθηκε σαν μονόξυλο που βούλιαξε στο Ιβάρι. Αλλά οι μνήμες όρθιες,αντρειωμένες, περήφανες, στέκουν. Οι μνήμες που γνέφουν, προκαλούν, προσκαλούν, φωνάζουν: »Χορεύουν τα κόκκινα»!!!
ΣΗΜ:Το κείμενο περιλαμβάνεται στο ομωνυμο βιβλίο του συγγραφέα ΗΛΙΑ Π. ΓΕΩΡΓΑΚΗ το οποίο κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις »ΑΓΚΥΡΑ».

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ

Μέτρα που επαναφέρουν τα εργασιακά, στην πριν του μνημονίου εποχή, περιλαμβάνει το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας το οποίο κατατιθεται την ερχομενη εβδομάδα στη Βουλή.Τα μέτρα αυτά είναι:
--Αποκατάσταση του καθεστώτος των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
-Επαναφορά της επεκτασιμότητας των κλαδικών συμβάσεων, οι οποίες θα ισχύουν ακόμη και για εργοδότες που δεν είναι μέλη των οργανώσεων που τις υπογράφουν, ενώ θα υπερισχύουν έναντι των ατομικών και των επιχειρησιακών συμβάσεων.
-‘’Ξεπάγωμα’’ των τριετιών.
-Επαναλειτουργία του θεσμού της Μεσολάβησης και Διαιτησίας.
Το νομοσχέδιο θα  προβλέπει τη συνεργασία του υπουργειου Εργασιας  με το Διεθνές Γραφείο Εργασίας (ILO) .Kυκλοι του υπουργειου Εργασιας τονιζαν ότι  το νομοσχέδιο που θα βάλει τέλος στον εργασιακό μεσαίωνα που δημιούργησε η τρόικα.Κεντρικό επιχείρημα της κυβέρνησης είναι η "αποκατάσταση του ευρωπαϊκού κεκτημένου" το οποίο γκρεμίστηκε με το καταστροφικό πέρασμα του νεοφιλελεύθερου μνημονιακού τυφώνα και την αποδόμηση του εργατικού δικαίου.

Η δέσμη των 6 μέτρων, που προωθεί το υπουργείο Εργασiας για τα εργασιακά προβλέπει τα εξης:

1 --Επαναφορά στην εποχή πριν από το Μνημόνιο σημαίνει την υποχρεωτικότητα ισχύος της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που θα καθορίζει τα κατώτατα όρια μισθού και ημερομισθίου χωρίς διακρίσεις σε σχέση με την ηλικία και την επεκτασιμότητα των κλαδικών συμβάσεων εργασίας, οι οποίες θα υπερισχύουν έναντι των ατομικών και επιχειρησιακών συμβάσεων. Βάσει της νομοθεσίας που ισχύει, και προτίθεται να αλλάξει ο νέος υπουργός, από τις κλαδικές συμβάσεις καλύπτονται μόνο τα μέλη των συνδικάτων που εκπροσωπούνται στην υπογραφή της σύμβασης, με αποτέλεσμα να περιορίζεται δραστικά η εμβέλειά τους.

2-.Θα  προωθηθεί - σε συνδυασμό με φορολογικά και ασφαλιστικά κίνητρα-η επαναφορά εντός διετίας,του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ,

3--Eφαρμογή μιας δέσμης μέτρων στην κατεύθυνση της κατάργησης των ελαστικών μορφών εργασίας:
α) διασφάλιση της 5ημερης εργασίας και στην επαναφορά της Κυριακάτικης αργίας,
β) δραστική μείωση του ρόλου του δανεισμού-ενοικίασης εργαζομένων και των ιδιωτικών γραφείων εύρεσης εργασίας μέσα από την ενίσχυση του ρόλου των δημόσιων φορέων προώθησης της απασχόλησης,
γ) δραστικό περιορισμό των υπεργολαβιών και των εργολαβιών στον δημόσιο τομέα και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, στις περιπτώσεις αντικειμενικά αποδεδειγμένης έλλειψης τεχνογνωσίας και υλικοτεχνικής υποδομής,
δ) περιορισμός όλων των υπόλοιπων ευέλικτων μορφών απασχόλησης, όπως ιδίως η μερική απασχόληση, η εκ περιτροπής εργασία και στις προσωρινές συμβάσεις δια της υποχρεωτικής αντικειμενικής δικαιολόγησης τους και στην λήψη της απαιτούμενης μέριμνας για την αντιμετώπιση των κοινωνικών συνεπειών από την ενδεχόμενη χρήση τους.Σύμφωνα με τον υπουργό Εργασίας, όλες οι παραπάνω νομοθετικές πρωτοβουλίες θα παραμείνουν κενό γράμμα, εφόσον δεν καταπολεμηθεί με ριζικό τρόπο το εκτεταμένο σήμερα φαινόμενο της παραβατικότητας στην αγορά εργασίας και ιδίως οι πολλαπλές εκδοχές της αδήλωτης και της ανασφάλιστης εργασίας. Στο πλαίσιο αυτό, θα προωθηθεί η αναβάθμιση και ανα-στελέχωση των αρμόδιων ελεγκτικών μηχανισμών του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας και του ΙΚΑ καθώς και ο εκσυγχρονισμός και περαιτέρω αξιοποίηση των τεχνολογικών μέσων για την πάταξη του φαινομένου

4.: Επαναφορά του προστατευτικού πλαισίου για τις ομαδικές απολύσεις (μείωση των επιτρεπόμενων, ανά μήνα, ορίων σε κάθε επιχείρηση και αναβίωση του υπουργικού «βέτο»).
5: Επανασύσταση του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (που έχει απορροφηθεί στον ΟΑΕΔ) και επανασχεδιασμός της στεγαστικής συνδρομής των εργαζομένων.

6:Θα διεξαχθεί ένας ουσιαστικός διάλογος με τα συνδικάτα των εργαζομένων για την αναμόρφωση του συνδικαλιστικού νόμου, στην κατεύθυνση της προοδευτικής αλλαγής και του περαιτέρω εκδημοκρατισμού των συνδικαλιστικών οργανώσεων, με απόλυτο σεβασμό στην αυτονομία τους.

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015

Η ΝΕΑ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΠΡΟΣ ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ



Έως και 100 δόσεις, ανεξάρτητα από το ύψος της οφειλής προς τα ασφαλιστικά ταμεία, προβλέπουν οι διατάξεις του νομοσχεδίου για τη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων χρεών.
 Με την προτεινόμενη ρύθμιση λαμβάνεται μέριμνα για:
· Είσπραξη των σωρευμένων ληξιπρόθεσμων ασφαλιστικών οφειλών προς Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης.
· Εκλογίκευση των δόσεων με ευνοϊκότερους όρους αποπληρωμής τους και αποτροπής του φαινομένου σταδιακής εξόδου από τις ρυθμίσεις που υπάγονται οι οφειλέτες.
· Συνέχιση της λειτουργίας των επιχειρήσεων, κυρίως των μικρομεσαίων, συντήρηση των ελεύθερων επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων και ανάσχεση του υφεσιακού κλίματος της οικονομίας.

ΟΡΟΙ ΤΗΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ:

· Υπαγωγή στη ρύθμιση όλων των οφειλών ανεξαρτήτου ύψους οφειλής (στο Ν.4305/14 οι 100 δόσεις παρέχοταν για ύψος οφειλής έως 15.000 ευρώ).
· Ευνοϊκότερο επιτόκιο αποπληρωμής: μηδενικό επιτόκιο για οφειλές μέχρι 5.000 ευρώ, 3% ετησίως για οφειλές άνω των 5.000 ευρώ (έναντι επιτοκίου 4,56% του πρόσφατου Ν.4305/14 για όλες τις οφειλές ανεξαρτήτως ύψους οφειλής).
· Γενναιόδωρες μειώσεις επί των προσαυξήσεων: 100% μείωση των προσαυξήσεων για εφάπαξ καταβολή ,70% μείωση των προσαυξήσεων για 50 δόσεις (έναντι 60% μείωση για 48 δόσεις του Ν.4305/14) και 50% μείωση των προσαυξήσεων για 100 δόσεις (έναντι 20% μείωση για 100 δόσεις).
· Απώλεια σε περίπτωση καθυστέρησης πληρωμής μιας δόσης πέραν του ενός μηνός, ανά 12μηνο προγράμματος ρύθμισης (χωρίς προσαύξηση λόγω της καθυστέρησης).
· Δυνατότητα ρύθμισης έως και των πρόσφατων οφειλών (όσες κατέστησαν ληξιπρόθεσμες την 1η/2ου/2015 έναντι την 1η/10ου/2014 της ρύθμισης του Ν.4305/14).
--Προϋπόθεση για την υπαγωγή στη ρύθμιση:
· Η καταβολή των τρεχουσών εισφορών από 1η/2ου/2015 και εφεξής.
· Υποβολή αιτήματος υπαγωγής έως την 30/4ου/2015.
--. Ειδική πρόβλεψη για οφειλέτες ασφαλισμένους φυσικά πρόσωπα που είχαν μηδενικό εισόδημα κατά το έτος 2014. Αναστολή όλων των εισπρακτικών μέτρων και διώξεων, και δυνατότητα να ενταχθούν στην παρούσα ρύθμιση έως την 31/03/2016.
-- Ειδική διάταξη για τη ρύθμιση οφειλών των ΝΠΔΔ, των ΟΤΑ Α και Β βαθμού κλπ με ευνοϊκότερους όρους (έως 150 δόσεις με μείωση επί των προσαυξήσεων 50%)., μετά από απόφαση του Δ.Σ του ΙΚΑ.


Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

ΥΠΟ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ



Η λεηλασία των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, η έκρηξη της ανεργίας, καθως και η μεγάλη μείωση των μισθών, είναι οι βασικές αιτίες κατάρρευσης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.Οι απώλειες που καταγράφουν τα ασφαλιστικά ταμεία λόγω της ύφεσης είναι τεράστιες.Οι απώλειες αυτές έχουν προκληθεί από την αύξηση της ανεργίας, τη μείωση των μισθών, τη γενικευμένη ελαστικοποίηση της εργασίας, την εισφοροδιαφυγή, τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και την κατάργηση κοινωνικών πόρων. Κοστολογώντας τις απώλειες των Ταμείων από όλους τους παράγοντες κατά την περίοδο της κρίσης,κατά την ΠΟΠΟΚΠ- το σύνολο των απωλειών αγγίζει τα 33 δισ. ευρώ.Ετσι η  ανεργία  στερεί από το σύστημα πάνω από 7 δισ. ευρώ. Η μείωση μισθών κατά 20 μονάδες οδηγεί σε απώλειες 3 δισ. ευρώ. Η εισφοροδιαφυγή, η αδήλωτη εργασία και οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης, οδηγούν σε έλλειμμα 8,5 δισ. ευρώ. Η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 5% κοστολογείται για τα ταμεία σε «τρύπα» 1,2 δισ. ευρώ. Η περικοπή των κοινωνικών πόρων έχει κόστος 1 δισ. ευρώ ενώ στις συνολικές απώλειες προστίθενται και τα 12 δισ. ευρώ από το PSI. Είναι χαρακτηριστικο το γεγονός ότι κατά 21,5 δισ. ευρώ μειώθηκαν τα αποθεματικά του ασφαλιστικού συστήματος στην Ελλάδα τα πέντε τελευταία πέντε χρόνια.Συγκεκριμένα από τα 26 δισ. ευρώ που έφταναν τα αποθεματικά των Ταμείων το 2009, άγγιξαν τα 4,5 δισ. ευρώ το 2013(στοιχεια ΙΝΕ ΓΣΕΕ)
Σημειωνεται ότι η κρατική χρηματοδότηση προς τα ασφαλιστικά ταμεία για το 2015 έχει περιοριστεί στα 9,6 δισ. ευρώ, από 11 δισ. ευρώ τον προηγούμενο χρόνο. Τα επίσημα στοιχεία των προϋπολογισμών των ασφαλιστικών ταμείων δείχνουν τρύπα 1,2 δισ. ευρώ για το 2015 ενώ τα νέα μέτρα που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση για αναστολή εφαρμογής των διατάξεων που οδηγούν σε μειώσεις συντάξεων, κατάργηση της βασικής - αναλογικής σύνταξης και καταβολή της 13ης σύνταξης στους χαμηλοσυνταξιούχους, εκτιμάται ότι θα δημιουργήσουν πρόσθετο έλλειμμα της τάξης του 1 δισ. ευρώ.Το μεγαλύτερο πρόβλημα ρευστότητας φαίνεται πως αντιμετωπίζει ο ΟΑΕΕ, καθώς εκτιμάται ότι τα έσοδα από εισφορές ανέρχονται σε 260 εκατ. ευρώ το δίμηνο, όταν οι μηνιαίες ανάγκες για την πληρωμή συντάξεων ξεπερνούν τα 250 εκατ. ευρώ.
 Τονίζεται   ότι η νέα κυβέρνηση θα χρειαστεί περίπου 6 δισεκατομμύρια ευρώ για να μπορέσει να καταβάλει 400.000 κύριες και επικουρικές συντάξεις, καθώς και εφάπαξ, χρήματα που σαφώς δεν υπάρχουν και πρέπει να αναζητηθούν.

Την εικόνα κατάρρευσης του ασφαλιστικού συστήματος περιγράφει και  η νεα πολιτική ηγεσία του υπουργειου Εργασιας.Το πρόβλημα για το μέλλον θα είναι τεράστιο δήλωσε ο Γ.Γ. κοινωνικών ασφαλίσεων Γ.Ρωμανιάς, μιλώντας  στον ‘’ Αθήνα 9,84»Μπορεί να εξασφαλίζουμε εκ του παρόντος ρευστότητα για την καταβολή των συντάξεων, όμως τα αποθεματικά των ταμείων έχουν σχεδόν μηδενίσει». Όπως ειπε ο κ. Ρωμανιάς «τα τελευταία πέντε χρόνια όλα τα ταμεία -με πρώτο τον ΟΑΕΕ και δεύτερο το μεγάλο επικουρικό- τρέχουν την τελευταία στιγμή να δουν πώς θα εξασφαλίσουν ρευστότητα για να πληρώσουν τις τρέχουσες συντάξεις. Το ίδιο κάνουμε και εμείς. Αυτό είναι το πρόβλημα του παρόντος. Το πρόβλημα του μέλλοντος είναι πολύ μεγαλύτερο. Είναι άλλο πράγμα η ρευστότητα και άλλο η περιουσιακή κατάσταση. Μπορούμε να εξασφαλίσουμε επί του παρόντος ρευστότητα εδώ και πέντε χρόνια και να γίνεται η καταβολή των συντάξεων, ωστόσο, τα περιουσιακά στοιχεία των ταμείων, το αποθεματικό τους έχει σχεδόν μηδενιστεί. Επομένως, το πρόβλημα για το αύριο είναι τεράστιο. Το σύστημα είναι διαλυμένο. Δεν θέλω να ωραιοποιήσω καταστάσεις. Το σύστημα χρειάζεται ανάταξη, πρόσθεσε ο κ. Ρωμανιάς.Για να προσθέσει:’’Πρέπει να δημιουργηθεί εξ΄ υπαρχής.. Αυτή τη στιγμή είναι άθλος το να βρει κανείς πώς θα ισορροπήσει το σύστημα. Το μέλλον του συστήματος δεν είναι μαύρο, είναι κατάμαυρο... Το μεγάλο πρόβλημα για εμάς, για τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας είναι πώς θα εξασφαλίσουμε το μέλλον...».

Η ΛΕΥΚΑΔΑ ΜΕ ΤΙΣ 30 ΜΑΓΕΥΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ








Οι εντυπωσιακές σε μήκος και ομορφιά παραλίες βρίσκονται στη δυτική ακτογραμμή της Λευκάδας. Αμμώδεις, με καθαρά νερά, παραλίες που άλλοτε το πράσινο φτάνει μέχρι την ακτή, άλλοτε βράχοι τέμνουν βίαια και επιβλητικά, παραλίες που συγκλονίζουν: Αμμόγλωσσα, Κάστρο, Γύρα, Αϊ Γιάννης, Πευκούλια, Άγιος Νικήτας, Μύλος, Κάθισμα, Γιαλός, Εγκρεμνοί και Πόρτο Κατσίκι.Το Πόρτο Κατσίκι,το Κάθισμα και οι Εγκρεμνοί φιγουράρουν στα πρωτοσέλιδα των τουριστικών περιοδικών και εφημερίδων σε Ελλάδα και εξωτερικό και η φήμη τους έχει κάνει το γύρο του κόσμου.
Το Πόρτο Κατσίκι, η φημισμένη και βραβευμένη ως η καλύτερη παραλία της Ελλάδας και μια από τις δημοφιλέστερες της Μεσογείου, κόβει την ανάσα από την πρώτη κιόλας ματιά. Απότομα άσπρα βράχια πάνω από την υπέροχη αμμουδιά και τυρκουάζ νερά δημιουργούν μια απίστευτης ομορφιάς εικόνα.
Η ανατολική και νότια πλευρά της Λευκάδας, προσφέρει απάνεμες, μικρές και μεγάλες παραλίες, με βότσαλο και νερά απολαυστικά: Λυγιά, Νικιάνα, Περιγιάλι, Νυδρί, Δεσίμι, Πόρος, Αμμούσα, Αγιοφύλλι, Βασιλική. Στο Μεγανήσι υπάρχουν πολλές μικρές, υπέροχες παραλίες, σε σχηματισμό φιόρδ:Ο Αϊ Γιάννης, τα Σπήλια, το Πασουμάκι, τα Αμπελάκια, ο Αθερινός, το Λιμονάρι, είναι οι πιο γνωστές παραλίες του Μεγανησίου. Στα νησάκια Κάλαμο και Καστό θα κολυμπήσετε σε ήσυχες, μοναχικές, βοτσαλωτές παραλίες, με πρόσβαση κυρίως από τη θάλασσα.

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015

ΤΑΚΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ:ΜΕ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΤΕΧΝΗ



του ΗΛΙΑ ΓΕΩΡΓΑΚΗ 


Ο Τακης Ευσταθίου είναι  συλλέκτης εργων τέχνης. Βρίσκεται πίσω από δωρεές πολύτιμων βιβλίων και αντικειμένων της συλλογής του σε μουσεία και εκπαιδευτικά ιδρύματα Είναι ο άνθρωπος που έφερε τον Λευκάδιο Χερν πίσω στον τόπο του. Xαρισε τη συλλογή του,για τον κορυφαιο συγγραφέα της Ιαπωνίας, η οποία εξοπλίζει το ‘’ Ιστορικο Κέντρο του Λευκάδιου Χερν’’  που ανοιξε  το περασμένο καλοκαίρι  τις πύλες του στη Λευκάδα.

 ----------------------------------------------------------------------------------------------
Ειπε: Ο πολιτισμός δεν δημιουργήθηκε για να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης. Εγώ δωρίζω κομμάτια της συλλογής μου και ζητάω να είναι ελεύθερη η πρόσβαση σ’ αυτά.Είμαι ένας πρεσβευτής καλής θέλησης του Λευκάδιου Χερν.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Τα τελευταία χρόνια ολο και περισσότεροι ελληνες ανακαλύπτουν τον Λευκάδιο Χερν( Γιακόμο Κουιζίμι).Είναι ο εθνικος συγγραφέας της Ιαπωνιας.. Γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1850 από Ελληνίδα μητέρα και πατέρα Ιρλανδό. Αδάμαστη και αυτοδημιούργητη προσωπικότητα , έφερε σε επαφή το ευρωπαϊκό και αμερικανικό αναγνωστικό κοινό με τον τότε άγνωστο πολιτισμό της Ιαπωνίας. Τα βιβλία του είναι περιζήτητα και θεωρούνται  μεγάλης συλλεκτικής αξίας. Οκτώ μουσεία υπάρχουν προς τιμήν του σε όλη την Ιαπωνία ενώ το άγαλμα του ξεχωρίζει στην κεντρική πλατεία του Τόκιο . Δεκάδες μνημεία έχουν στηθεί σε κάθε γωνία τις Ιαπωνίας από όπου πέρασε.
O  συλλέκτης Τακης Ευσταθιου διαθέτει μία από τις μεγαλύτερες συλλογές έργων του Λευκάδιου Χερν σε ολο τον κόσμο. H δωρεά του στο Πνευματικο Κέντρο του Δήμου Λευκάδας είναι σημαντική καθως εξοπλίζει  το πρωτο μουσείο που εγινε στον Ευρωπαϊκό χώρο για τον Λευκάδιο Χέρν.
Τι είναι ομως  αυτό που συγκίνησε τόσο τον Τάκη Ευσταθίου, ώστε ν’ ασχολείται τόσα χρόνια με πάθος και  χωρίς διακοπή με τον Λευκάδιο Χερν;
«Το πνεύμα του Λευκάδιου Χερν είναι το αρχαίο ελληνικό πνεύμα. Ήταν ένα παιδί ορφανό από τεσσάρων ετών, που κατόρθωσε να φτιάξει τη δική του ζωή, χωρίς να τον αποπροσανατολίσει το θρησκόληπτο περιβάλλον, χωρίς να τον παρασύρει ο υπόκοσμος, χωρίς να τον λυγίσει η φτώχεια και η εξαθλίωση. Αντιμετώπιζε τα πράγματα με ειλικρίνεια και συνείδηση. Είχε άνοδο και ποτέ κάθοδο. Και πέθανε νέος, χωρίς να γνωρίσει την παρακμή που ακολουθεί την ακμή. Δεν ολοκλήρωσε το έργο που οραματίστηκε. Ήθελε να του επιτρέψει ο χρόνος να ασχοληθεί και με άλλα είδη λογοτεχνίας. Δεν πρόλαβε. Πέθανε σε ηλικία 54 ετών. Αυτά που έκανε ήταν παραγγελίες εκδοτών, για να του αποφέρουν χρήματα για την οικογένειά του. Ό,τι έκανε το έκανε για τους άλλους. Όπως και η εργασία του, η διδασκαλία. Ήταν μια προσφορά προς τους άλλους.»

Ο Τάκης Ευσταθίου εχει ρίζες από τον Πόντο, τη Ρωσία και τη Μυτιλήνη . To 1963 ακολούθησε την οικογένειά του στην Αμερική και  εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη.Αμέσως τον τράβηξε η τέχνη. Εργάστηκε σε καλλιτεχνικά στούντιο, έκανε σπουδές στο θέατρο και συμμετείχε σε παραστάσεις του Greek Repertory Theater του Αδαμάντιου Λαιμού. Το ενδιαφέρον του επικεντρώθηκε στους εικαστικούς καλλιτέχνες, ζωγράφους και γλύπτες.Λίγο αργότερα γίνεται βοηθός και συνεταίρος σε αντικερί.Γνωρίζεται με τον Αλέξανδρο Ιόλα και τον βοηθό του Μπρους Τζάκσον. Επισκέπτεται συχνά την Alexander Iolas΄ Gallery στο Μανχάταν, σε εγκαίνια και εκθέσεις και επιμελείται την τοποθέτηση των έργων. Από τον Ιόλα παίρνει πολύτιμες συμβουλές και κάνει τη γνωριμία του Άντι Γουόρχολ με τον οποίον συναντιούνται σε διάφορες εκδηλώσεις και κοσμικά κέντρα.Στις αρχές του ’70 αγόρασε πολλά από τα έργα που δεν πήρε μαζί του ο Ιόλας, όταν ήρθε για να εγκατασταθεί στην Ελλάδα.
Το 1971 μετά από ένα χρόνο παραμονής στην Ελλάδα, επέστρεψε στη Νέα Υόρκη, όπου το 1973 άνοιξε συνεταιρικά μια γκαλερί στη 57th Street και Sixth Avenue. Η γκαλερί ονομάστηκε Tchernov.Ο Τάκης Ευσταθίου μέσα από την γκαλερί του ανέδειξε ρώσους καλλιτέχνες που έφευγαν από τη Ρωσία και έβρισκαν ελευθερία στην Αμερική. Η γκαλερί σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Ο Τάκης Ευσταθίου έκανε τη γνωριμία του Γιώργου Κωστάκη, (του μεγαλύτερου συλλέκτη της ρωσικής πρωτοπορίας, του οποίου τη μεγάλη συλλογή έχει αγοράσει η μονή Λαζαριστών), με τον οποίο διατήρησε αλληλογραφία.
Ο Τάκης Ευσταθίου γνώρισε σημαντικές προσωπικότητες της τέχνης: τον Μιχάλη Λεκάκη, γνωστό γλύπτη της διασποράς, τον Νάσο Δάφνη, ζωγράφο της Λίο Καστέλι της μεγάλη γκαλερί που ανέδειξε καλλιτέχνες της ποπ αρτ, τον Μίκη Θεοδωράκη και άλλους.Στη συνέχεια, το 1978, ο Τάκης Ευσταθίου άνοιξε γκαλερί στη Madison Avenue και στους 74th Street..Γνώρισε σημαντικούς καλλιτέχνες και ήταν ο πρώτος γκαλερίστας, που ανέδειξε νέους καλλιτέχνες σ’ εκείνη την περιοχή των καταξιωμένων καλλιτεχνών.
‘’Ο πολιτισμός είναι μεγαλείο, είναι και εργαλείο,λέει ο ιδιος. Είναι κάτι μέσα μας που το καλλιεργούμε με τον δικό μας τρόπο.Η τέχνη έφτασε να αποφέρει εισόδημα. Έρχονται οι τουρίστες και πληρώνουν εισιτήριο για να δουν τους αρχαιολογικούς χώρους και τα μουσεία κι έτσι το κράτος βγάζει εισόδημα. Όμως ο πολιτισμός δεν δημιουργήθηκε για να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης. Εγώ-προσθέτει ο Τ.Ευσταθίου- δωρίζω κομμάτια της συλλογής μου και ζητάω να είναι ελεύθερη η πρόσβαση σ’ αυτά.Είμαι ένας πρεσβευτής καλής θέλησης του Λευκάδιου Χερν.Το σύνθημά μου; Όλοι μαζί αλλάζουμε μαζί για το καλό του μέλλοντος.Καθαρή ανθρώπινη παιδεία.’’

Το 1978 ο Τακης Ευσταθίου κανει  μια συμφωνία με το Stanford Museum του Κονέκτικατ, για να εκθέσει τις ακουαρέλες του Θεόδωρου Στάμου. Γνωρίζεται με τον μεγάλο Λευκαδίτη ζωγράφο. Από τότε συνδέθηκαν με δεσμούς φιλίας και συνεργασίας, μέχρι τον θάνατο του ζωγράφου το 1997.Ο Τάκης Ευσταθίου γίνεται σύμβουλος του Στάμου και ο Στάμος γνωρίζει στον Ευσταθίου τον Λευκάδιο Χερν.
Ο ζωγράφος περνάει έξι μήνες το χρόνο στην Ελλάδα και άλλους έξι στην Αμερική. Ανέφερε στον Τάκη Ευσταθίου ότι το σπίτι του στη Λευκάδα είναι κοντά στο σπίτι του Λευκάδιου Χερν. Του μίλησε για τη ζωή του συγγραφέα και για τις βαθιές σχέσεις του με την Ιαπωνία. Ο Τάκης Ευσταθίου άρχισε να ασχολείται με τον Χερν, να διαβάζει βιβλία του και στα τέλη της δεκαετίας του ’80 ταξίδεψε στη Λευκάδα και αντίκρυσε το άγαλμα του Χερν στην πλατεία, όπου είναι οι προτομές των Λευκαδιτών ποιητών (Βαλαωρίτη, Σικελιανού).


Η αποψη του Τάκη Ευσταθίου για τον πολιτισμό:’’Υπάρχουν χώρες που δεν έχουν επαφή με τον πολιτισμό και αναγκάζονται να εισάγουν. Η Ελλάδα, όμως, έχει τεράστιο πολιτισμό. Στο εξωτερικό δεν θεωρείσαι πως έχεις μόρφωση, αν δεν έχεις αποκτήσει ελληνική παιδεία. Αλλά η σύγχρονη Ελλάδα καταστρέφει, χωρίς να δημιουργεί καινούργια πράγματα. Για να προσθέσει:’’Πώς μπορείς να δημιουργήσεις κάτι καινούργιο –έναν καινούργιο πολιτισμό;–, αν δεν είσαι σε θέση να εκτιμήσεις τον παλιό; Πολιτισμός θα πει να σέβεσαι την παιδεία του άλλου. Να συμπεριφέρεσαι με συνείδηση.Εδώ η πολιτική δεν ενισχύει τον πολιτισμό. Πρώτα πρώτα δεν υπάρχει έλεγχος και αυστηρότητα ούτε υπακοή. Σήμερα φοβόμαστε ν’ ανοίξουμε την πόρτα μας σε κάποιον που δεν γνωρίζουμε. Φοβόμαστε κι αυτόν που γνωρίζουμε, γιατί δεν ξέρουμε τι μπορεί να θέλει από μας. Δεν ξέρουμε αν είναι γνήσια η επαφή μας.Η τέχνη είναι κάτι προσωπικό που κάνει κάποιος με αγάπη και πάθος και δεν το βλέπει την οικονομική του διάσταση. Αν το κάνει για τα χρήματα, δεν είναι τέχνη. Είναι παραγωγή. Κάνει κάτι που είναι εμπορεύσιμο και όχι για να εκφράσει ιδέες και αξίες’’.

Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015

ΔΥΟ ΛΑΜΠΡΟΙ ΛΕΥΚΑΔΙΤΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ



Δυο λαμπροί Λευκαδίτες επιστήμονες, καθηγητές ιατρικής, δίνουν καθημερινό αγώνα για τους συνανθρώπους μας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών(Ρίο).
Πρόκειται για το Διονύση Καραβία και τον Φίλιππο Γουρζή.Ερχονται να προστεθούν στο μακρύ κατάλογο των επιστημόνων που έχει αναδείξει η μικρή Λευκάδα (ο μικρότερος νομός της χώρας)σε όλους τους τομείς.Αρκεί να αναφερθεί ότι σε όλο τον κόσμο έχουμε 110 Λευκαδίτες καθηγητές πανεπιστημίων!Και σε αυτούς θα πρέπει να προσθέσουμε:
 --Τους 57, εν ενεργεία, επαγγελματίες, Λευκαδίτες δημοσιογράφους.
---Τους 65 εν ζωή (επαγγελματίες και ερασιτέχνες) Λευκαδίτες ζωγράφους.
--Τους 80 επαγγελματίες μουσικούς.
--Τους δεκάδες καλλιτέχνες, ερευνητές και λογοτέχνες.
Φυσικά υπάρχουν και άλλοι Λευκαδίτες καθηγητές ιατρικής τους οποίους θα παρουσιάσω συνολικά σε άλλο ρεπορτάζ.
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΑΡΑΒΙΑΣ:Ο Διονύσης Καραβίας είναι καθηγητής Γενικής Χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών από το 2003.Γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου του 1948 στον Άγιο Πέτρο Λευκάδος.Ολοκλήρωσε τις βασικές του σπουδές στο Γυμνάσιο Λευκάδος το 1966.Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών τον Ιούλιο του 1972, με βαθμό Λίαν Καλώς.Ειδικεύθηκε στη Γενική Χειρουργική στο Αρεταίειο Νοσοκομείο Αθηνών, υπό τον αείμνηστο καθηγητή Κ.Τούντα και έλαβε τον τίτλο της ειδικότητας του Γενικού Χειρουργού το 1980.
Το 1981 αναγορεύτηκε διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με βαθμό Άριστα.Από το 1981 υπηρετεί αδιαλείπτως στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών.
Μετεκπαιδεύτηκε :
-1985-1986: Στην χειρουργική κλινική του Πανεπιστημίου της Uppsala, Σουηδία (Prof. Lars Thoren)
-1992-1993: Στο Ινστιτούτο Μεταμοσχεύσεων Συμπαγών Οργάνων και Χειρουργικής Ήπατος, Χοληφόρων και Παγκρέατος του Πανεπιστημίου Pittsburgh, ΗΠΑ (Prof. T.E.Starzl)
-1994: Στο τμήμα μεταμοσχεύσεων  Ήπατος και Γαστρεντερικού του Πανεπιστημίου του Ανόβερο, Γερμανία (Prof. R.Pichlmayer)
-1994: Στο τμήμα Μεταμοσχεύσεων  Ήπατος και Γαστρεντερικού του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Miami, ΗΠΑ (Prof. A.G.Tzakis)
Είναι καθηγητής Γενικής Χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών από το 2003.
Στο κλινικό του έργο ασχολείται με την χειρουργική ογκολογία του γαστρεντερικού συστήματος (ήπαρ, χοληφόρα, πάγκρεας, στομάχι, παχύ έντερο), τη χειρουργική των ενδοκρινών αδένων και τις μεταμοσχεύσεις νεφρού. Η Χειρουργική Κλινική του Πανεπιστημίου Πατρών, μετά από μακρόχρονες και συντονισμένες προσπάθειες, αποτελεί κέντρο αναφοράς της Νοτιοδυτικής Ελλάδας για τη χειρουργική αντιμετώπιση των καλοήθων και κακοήθων παθήσεων ήπατος - χοληφόρων - παγκρέατος.Είναι διευθυντής χειρουργός του προγράμματος Μεταμοσχεύσεων Νεφρού στο ΠΓΝΠ. Αποτελεί ιδρυτικό στέλεχος του συγκεκριμένου μεταμοσχευτικού προγράμματος, το οποίο από της ιδρύσεως του έχει τελέσει περίπου 250 μεταμοσχεύσεις νεφρού.Είναι ο υπεύθυνος του προπτυχιακού επιλεγόμενου μαθήματος «Μεταμοσχεύσεις Συμπαγών Οργάνων»
Ερευνητικό  έργο: Πειραματική μελέτη της αναγέννησης του ήπατος σε ποντίκια.

ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΓΟΥΡΖΗΣ:Ο . Φίλιππος Γουρζής είναι  αναπλ.καθηγητής,διευθυντής της Ψυχιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Πατρών.  Γεννηθηκε στη Λυγιά Λευκάδας.Αποφοίτησε από την Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1982 και από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων το 1988. Ειδικεύτηκε στην Νευρολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Πατρών το 1990 και ολοκλήρωσε την ειδικότητα στην Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Πατρών το 1993. Μέχρι το 2000 εργάσθηκε ως ιδιώτης γιατρός και το 2000 διορίσθηκε Λέκτορας στην Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Πατρών. Από το 2008 έως το 2010 υπηρέτησε ως Επίκουρος Καθηγητής στην ίδια Κλινική και από το 2010 ως Αναπληρωτής Καθηγητής, θέση που κατέχει έως σήμερα. Από το 2009 έως σήμερα είναι Διευθυντής της Ψυχιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Πατρών. Απέκτησε τον τίτλο της ειδικότητας της Ψυχιατρικής το 1994 και ανακηρύχθηκε Διδάκτωρ Ιατρικής το 1999. Είναι συγγραφέας περισσότερων από 30 άρθρων σε διεθνή περιοδικά. Είναι κριτής εργασιών για τα επιστημονικά περιοδικά ‘’Journal of Clinical Psychopharmacology”, “Schizophrenia Research”, “Alzheimer’s Dementia”, “Clinical Psychology: Science and Practice”, “Journal of Clinical and Experimental Neuropsychology”, “Neurocase”,” ISRN Psychiatry” και μέλος της συντακτικής ομάδας των περιοδικών “Journal of Neurology and Psychology” ,”Advances in Medicine”, “Dataset Papers in Medicine” and “ISRN Psychiatry”. Έχει δώσει διαλέξεις για ένα ευρύ φάσμα θεμάτων που αφορούν την Ψυχιατρική. Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται η σχιζοφρένεια, η κατάθλιψη, οι νευρο- ψυχιατρικές διαταραχές, η άνοια, η πρόδρομη σχιζοφρένεια, και η όψιμη δυστονία.




Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2015

ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΛΕΥΚΑΔΙΤΙΚΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ





'Χορεύουν τα κόκκινα'. Η φωνή του κομπέρ επιβλητική, κρυστάλλινη, επιτακτική. Προσκαλούσε. Χορεύουν τα κόκκινα. Τα πρώτα ζευγάρια ντυμένα κομψά σηκώθηκαν αργά-αργά. Έσυραν τα βήματα στην πίστα σε ένα ταγκό. Τα φώτα χαμήλωσαν. Και η ΄κομπαρσίτα' αρχισε να ξετυλίγεται μέσα στη νύχτα. Οι πρώτες σερπατίνες άρχισαν να αιωρούνται. Ακούγονται γέλια, σχόλια,'Χορεύουν τα κόκκινα'. Ο ρυθμός, η μουσική, ο χορός. Ο έρωτας. Βρισκόμαστε στη δεκαετία του 1960 στο θρυλικό ' Πάνθεον', στην πόλη της Λευκάδας. Το 'Πάνθεον' ήταν ένας μεγάλος χειμερινός κινηματογράφος σε ένα καντούνι στην παλιά πόλη που τις απόκριες εξυπηρετούσε τις ανάγκες των αποκριάτικων 
εκδηλώσεων. Άλλες εποχές, άλλοι άνθρωποι. Το 'Πάνθεον' με τους καταπληκτικούς διακόσμους, με τις μοναδικές αποκριάτικες στολές, τους αυτοσχεδιασμούς και προπαντός με τη διάθεση. Με διάθεση για χορό, για ξεφάντωμα, για διασκέδαση. Για ανάταση ψυχής. Παρά τα βάσανα, τη φτώχεια, τις πίκρες.
Το 'Πανθεον'΄ηταν μια αίθουσα που στέγασε για πολλά χρόνια τους ρυθμούς της καρδιάς χιλιάδων ανθρώπων. Μικρών και μεγάλων. Φιλοξένησε την απόδραση, τη φυγή, το χαμόγελο. Αποτελούσε το σήμα κατατεθέν της παλιάς Λευκάδας. Της 
Λευκάδας που έφυγε και άφησε πίσω της πόνο και νοσταλγία. Των υπέροχων ανθρώπων, της αλληλεγγύης, της κατανόησης, της αγάπης. Της εποχής του 'εμείς' και όχι του 'εγώ', του χαμόγελου, της αληθινής καληνύχτας.
Προσκλητήριο μνήμης. Μαζούρκες, βάλς εστασιόν, καντρίλιες, ταγκό, τσατσά, ρούμπα. Βούλης, Φρουφαλος, Ζαχαρής, Μορίνας, Καμινάρης, Κονίας, Λίζας, Μαλακάσης, Αθηνιώτης, Πανάγος, Σίδερης, Κοτσώλος, Κοκονιώρος. Και τόσοι 
αλλοι. Πρωταγωνιστες σε μια παράσταση ψυχης. Με τη ζωή αυτοπτη μαρτυρα. Ορφέας, Φιλαρμονική, Ν. Χορωδία, Τηλυκράτης. Φιλολογικά πρωινα, θεατρικές παραστάσεις. Μαθήματα πολιτισμού απο τη μικρη και φτωχη Λευκάδα.
Μαζί με το 'Πάνθεον έφυγε και μια εποχή. Δυστυχώς σήμερα δεν χορεύουμε. Βλέπουμε, Δεν συζητάμε. Χαζεύουμε στην τηλεόραση. Δεν τραγουδάμε. Ακούμε. Δεν χαμογελάμε. Είμαστε σκυθρωποί, με σκυμμένα τα κεφάλια, εγκλωβισμένοι στα προβλήματα της καθημερινότητας. Σήμερα δεν έχουμε φίλους γιατί φοβόμαστε την προδοσία. Δεν εμπιστευόμαστε γιατί ειναι σίγουρο πως θα πληγωθούμε. Και δεν δίνουμε γιατί φοβόμαστε την αχαριστία. Είμαστε εγκλωβισμένοι σε θλιβερές 
ειδήσεις, συκοφαντίες, ζήλιες και αν ασφάλειες. Και κοιμόμαστε λυπημένοι. Τα χάπια αντικατέστησαν τα όνειρα.

Επιβιώνουμε στη μοναξιά της στιγμής. Έχουμε γίνει οι δολοφόνοι του χρόνου. Προσποιούμαστε οτι ζούμε καλά, σε μια υπερκαταναλωτική κοινωνία, οπου όλοι δουλεύουμε για τις τράπεζες. Και σκεφτόμαστε συνέχεια το θάνατο γιατί στηριζόμαστε σε γερασμένες επιθυμίες.. Γινόμαστε ολοένα και πιο απρόθυμοι να κοιτάξουμε ο ένας τον άλλο στα μάτια. Προσέχουμε μη διασταυρωθούν τα βήματα μας με τα βήματα του γείτονα. Τρέχουμε βιαστικά να προλάβουμε κάτι, χωρίς να 
ξέρουμε τι ακριβώς.
Το σύνθημα 'χορεύουν τα κόκκινα' ήταν το κάλεσμα του κομπέρ για να ανέβουν στην πίστα όσα ζευγάρια στο '΄Πάνθεον' φορούσαν στο πέτο τους ένα μικρό κόκκινο ύφασμα που το καρφίτσωναν στην είσοδο προκειμενου να μην υπάρχει συνωστισμός στην πίστα. Σε άλλους φορούσαν ένα κομμάτι απο μπλε ύφασμα.Το 'χορεύουν τα κόκκινα' δεν ακούγεται πιά. Το 'Πάνθεον΄δεν λειτουργεί. Η παλιά Λευκάδα χάθηκε σαν μονόξυλο που βούλιαξε στο Ιβάρι. Αλλά οι μνήμες όρθιες, αντρειωμένες, περήφανες, στέκουν. Οι μνήμες που γνέφουν, προκαλούν, προσκαλούν, φωνάζουν: ''Χορεύουν τα κόκκινα"!!! (το κείμενο περιλαμβάνεται στο ομωνυμο βιβλίο του συγγραφεά ΗΛΙΑ Π. ΓΕΩΡΓΑΚΗ το οποίο κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις ''ΑΓΚΥΡΑ'').

------------------------------------------
 ΛΕΥΚΑΔΙΤΙΚΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ

(Βούλης Βρεττός).

Τι τουαλέτες, τι μπιζού,

τι φλέρτ και υποκλίσεις,

αβρά χειροφιλήματα
ονείρου εμφανίσεις
Μεσ΄του Κομπίτση, Μπελεμέ
Ντόβα και ΚΤΕΛ ακόμα,
Λευκάδα και περίχωρα
γλέντι ως τ΄αλλο γιόμα....
Στα κέντρα αυτα, κι αλλα πολλά
και 'Πάνθεον' κεντρομάνα,
εχαν' η μανα το παιδί
και το παιδί τη μάνα!
Ορχήστρες, τραγουδίστριες,
τύποι εντός τής πίστας
κι ο 'Γούρμος' κι ο Μουτρούκαλης',
λησταί επί της λίστας!
Κι όλα τα σωματεία μας
θα του χρωστάνε χάρη
μ΄ακομα μεγαλύτερη
στου 'Πάνθεον' το... Χάρη
Των σωματείων τσακωμοί
ποιο θα πρωτοτυπήσει
ποιου μαιτρ η χειρ, καλλίτερο
διάκοσμο θα ποιήσει!...
Ορχήστρα που ξεσήκωνε
ως και τους πεθαμένους
και μεσ΄στην πίστα έφερνε
τους σκνίπα μεθυσμένους!

Βάρα τη τρόμπα σου γλυκά
σολίστα Καμινάρη
ελευθέρα, μη ντρέπεσαι
κι ας είσαι στο πατάρι!
Χτύπά τα, Λίζα, χτύπα τα
τα κλαμπατσίμπανά σου
κι όλα τα εξαρτήματα
πούχεις αυτού μπροστά σου!
Μπαμπάρο, όλα λάλατα
τενόρο και ατίρο
τέντωνε τη φυσούνα σου
ολη, Κονία Σπύρο....
Εμπρός μαέστρο, φύσατο
δωστου να καταλάβει
σε λίγο πιά δεν θα μπορείς
επίκειται η... βλάβη!
Αλλαλαγμός, ξεφάντωμα,
διαρκής πανζουρλισμός

σωστός ανεμοστρόβιλος
καρναβαλιού σεισμός!

Κι ο Ζαχαρής μέγας φαρσέρ
πατούσε και βροντούσε
και πάντοτε τη 'ρεζεντά''
στα κέντρα τραγουδούσε!
Βερδίκης ο αμίμητος
άσσος στις παντομίμες
ως ταυρομάχος έμεινε
σε ολονών τις μνήμες.
Ο γραφικός Ζακχαίος μας
σε ντέφι, καστανιέτες
πρώτος στ΄ανατολίτικα
σπανιόλικα, κλακέτες.
Όμοιος με 'φόξ' χόρευε φόξ
κι όλοι κάναν στην πάντα
-Ο Ντίνος ο Τζετζέκος γάρ-
με παρτενέρ, το.. Σάντα.
Και ο Ηλίας Φρούφαλος
-η πιό κεφάτη νότα-
άρπαζε το μικρόφωνο
και τ΄αλλαζε τα... φώτα!
Κέφι πολύ σκορπάγανε
κι οι τύποι 'εκτός σάλας'
και πρώτος σόλο δεσποινίς
-Ο Σπύρος ο Κεφάλας!
------------------------------------- 

ΑΒΑΝΤΙ
(Σπύρος Φίλιππας-Πανάγος).
Όμορφο πάλι
το καρναβάλι
θα το περάσουμε.
Και μέσ' στη ζάλη
κάθε μας χάλι
θα το ξεχάσουμε
Μέσα στο 'μπέβε'
μήτε το ΤΕΒΕ
πιά δεν σκεφτόμαστε.
Πώς εχουμ' όλοι
στο πορτοφόλι
ονειρευόμαστε.
Εμπρός 'αβάντι'!
Παίξε Σαράντη
κι άσε τη λίμα σου
Και συν τοις άλλοις,
μην αμφιβάλεις
και για το χρήμα σου.
Παίξε με κέφι
Κι εσύ το ντέφι
κυρά μου χτύπα το.

Είμαι της τσέπης
γιορτή και βλέπεις
τόχουμε τρίπατο.

Λευκάδα αφέντρα,
σε πέντε κέντρα
καρναβαλίζεσαι
Κι απο την πείνα
κανένα μήνα
θα βασανίζεσαι.
Εμπρός 'αβάντι',
παίξε Σαράντη,
να ξεθυμάνουμε.
Οπως γλεντάμε
και τα πετάμε,
έτσι τα βγάνουμε.
Μάσκαρες κι άλλες
μικρές μεγάλες
μας πλημμυρίζουνε
Κι όσοι χρωστάμε,
μασκέ γλεντάμε,
μη μας γνωρίζουνε.
Παίρνεις τη Γιάννα
για Μεξικάνα
με τα δυό τσόλια της
Λίγο μετάξικαι σουν' εν τάξει
δίπλα στον... Γκόλια της.
Εμπρός 'αβάντι',
παίξε Σαράντη,
μέχρι το χάραμα.
Σαράντη, παίξε
Θεέ μου φέξε,
κι ειναι για τάραμα...!

------------------ 
ΠΑΝΘΕΟΝ
(Ηλίας Γεωργάκης)
Σε ένα βάλς
εζιτασιόν,
με το Μορίνα
ακορντεόν
θα σε χορέψω,
έλα στο ΄Πάνθεον'
λοιπόν
στο πανηγύρι
των τρελών
μην μένεις έξω.
Σάμπα, μαζούρκα
και ταγκό,
νύχτες που
σβήνουν στο χορό
θα λαχταρήσω,
εδώ δεν νοιώθεις
μοναχός
ειναι το κέφι οδηγός
γυρισε πίσω.
Ειναι ο μετρ
στα σκηνικά
στα σκετς
και στα θεατρικά
ο Αθηνιωτης,
έλα στο Πάνθεον
κι' εσύ
στα κόκκινα,
στα θαλασσι
πουλιά της νιότης.
Εδώ τα πάντα
σου γελούν,
δεν προσποιούνται
σου μιλούν,
ζωή σου γνέφει
έλα στο Πάνθεον
κι εσύ
έχουμε μόνιμα
γιορτή
παίξε το ντέφι.
Έρχεται η μαντάμ
Σουσού,
στο πυροφάνι
του μυαλού
να η Πιπίνα,
όμως κρατάνε οι καρδιές
έχουμε πάντα αντοχές
παρά την πείνα.
Ειναι ο Βούλης αρχηγός
ο Φρουφαλος ο τρομερός
κορνέτα με τον Καμινάρη
Λίζας, Μπαμπαρος και λοιποί
ακούγεται η μουσική
ως το Ιβάρι.
Έλα στο Πάνθεον
κι εσύ
κάθε στιγμή ειναι ζωή,
έβγα στην πίστα
χόρεψε με τον Ζαχαρή
άσε την πίκρα να χαθεί
σκέψεις σε λίστα.
Εδώ φωνάζουν
οι στιγμές,
έφυγαν
λες και ήταν χτες
οι συγκινήσεις,
έλα στο Πάνθεον
κι εσύ
στους
μάσκαρες,
στα κομφετί
για να γλεντήσεις.
Κι όταν θα έρθει
το πρωί
των μπουρανέλλων
η φυλή,
θα σου μιλήσει,
έλα στο 'Πάνθεον '
κι εσύ
κλεισε στη μνήμη
τη ζωή
που έχεις ζήσει.

----------------------------------------------------------------------------

Αλήθεια τι μνήμες ξεσηκώνει μέσα μου το παλιό Λευκαδίτικο καρναβάλι. Εκείνους τους αξέχαστους χορούς στο θρυλικό 'Πάνθεον', το μπρίο, το κέφι, τα κοκινα-μπλε στο πέτο. Τις παρλάτες του Βούλη, τους διακόσμους του Γιάννη Αθηνιώτη και του Δημου Μαλακάση. Το 'Πανθεον' αντικατοπριζε το μεγαλείο της Λευκαδιτικης ψυχής. Του Λευκαδιτη που εκανε το πονο του χορό. Τη φτωχεια του σερπατίνα. Και την αγάπη για τη ζωη την εκανε τραγούδι, ξενυχτι, μεθυσι. Ο αξέχαστος Βούλης Βρεττός εγραψε το1972(αναφερομενος στο Λευκαδίτικο Καρναβάλι) ότι ' ο Λευκαδίτης απ ΄όταν γεννηθεί έχει στο αίμα του την αποκριά, ζει το καρναβάλι γιατί το νοιώθει πραγματικά και δίνεται σ΄ αυτό ολόψυχα και το περιμένει σαν μια όαση μέσα στη χειμωνιάτικη επαρχιώτικη πλήξη'. Και είχε δικιο. Μόνο που οι καιροι άλλαξαν. Και η τηλεόραση μας  καθήλωσε στην πολυθρόνα. Δυστυχώς. Το παλιό Λευκαδίτικο καρναβάλι έμεινε  αξέχαστο γιατί είχε χορό, ξεφάντωμα, ξενύχτια. Έμεινε αξέχαστο και όσοι το έζησαν- το αναπολούν- γιατί δεν υπήρχε υποκρισία, δεν υπήρχε η τηλεοπτική  ισοπέδωση. Ειχε κατάθεση ψυχής, ειχε ειλικρίνεια. Παρα τη φτώχεια και την  κακουχία της εποχής ο Λευκαδίτης διασκέδαζε με την καρδιά του, συμμετείχε,  αγαπούσε τη ζωή.

Οπως εγραψε ο αειμνηστος Πανταζής Κοντομίχης («Λευκαδίτικες σελίδες» -  εφημερίδα του Μουσικοφιλολογικού Συλλόγου OΡΦΕΥΣ -1963), απ' το 1880 μέχρι  περίπου το 1905, ο φημισμένος Λευκαδίτης ζωγράφος Σπύρος Γαζής, πατέρας της  κυρίας Ουρανίας Αρβανίτη, που ήταν σπουδαγμένος στη Βενετία, είχε αναλάβει  την καλλιτεχνική και ευπρόσωπη εμφάνιση της μάσκαρας στη Λευκάδα. Επιτηρούσε, έντυνε, διευθετούσε, χρωμάτιζε και σχεδίαζε αποκριάτικα 
κοστούμια, σύμφωνα με την ευαισθησία του και την αισθητική του διάθεση, χωρίς να παίρνει ούτε μια δεκάρα. Παρουσίαζε τότε εξαίσιες μασκαράτες σε ομαδικά καρναβάλια μέσα στην πλατεία με διάφορες σατιρικές απαγγελίες τσουχτερές αλλά και μορφωτικές. Έντυνε αρλεκίνους, κολομπίνες, ντομινό, σείχηδες, παληάτσους, το δωδεκάθεο, μαχαραγιάδες, πιερόττους, πρίγκηπες, τους ήρωες του '21 και άλλες ιστορικές και παραβολικές παραστάσεις. Οι μαζικές αποκριάτικες εμφανίσεις ήταν φημισμένες για την οργανωτική τους εκτέλεση και μαζευόντανε κόσμος και κοσμάκης από τα γύρω για να 
παρακολουθήση τα χάζα. Τον ίδιο καιρό, άλλος μερακλής που διοργάνωνε μάσκαρες με μορφωτικότατο περιεχόμενο ήταν ο τσαγκάρης, ιεροψάλτης και  αγαθότατος Λευκαδίτης Θοδωρής Θεμελής ή Μπολμπόλης κι έκανε με μάσκες  ολόκληρες θεατρικές υπαίθριες παραστάσεις στην Πλατεία με αποκριάτικο περιεχόμενο. Παράστησε την "Αμαρτωλών σωτηρία", την "Ιουδήθ", τους "Καλαβρέζους", τη "Φιορέντσα" με έμμετρες απαγγελίες και μαζευόντανε πολύς κόσμος ν' ακούσει και να δει. Μαθαίνω πως όλα αυτά τα έμμετρα σατιρικά του ο σχωρεμένος μπάρμπα Θοδωρής τα κρατούσε και ίσως τώρα να τα κατέχουν οι κληρονόμοι του, που 'ναι στην Αθήνα, γι' αυτό δεν θα πρέπει να χαθούνε. Από του 1905 μέχρι τον πόλεμο του '12, ίσως και παλαιότερα -όχι όμως εξακριβωμένα- καθιερώθηκε το γαϊτανάκι, που είναι φράγκικη αποκριάτικη 
συνήθεια, γιατί απαντάται το Μεσαίωνα, στην Ιταλία προπαντός. Το γαϊτανάκι γινόταν στην πλατεία (να, γιατί διασκέδαζε τότε ο κοσμάκης, τώρα θέλουμε εισιτήρια και εισόδους για να ξεσκάσει ο λαουτζίκος.), ξέχωρα απ' τις  περιοδείες που έκανε στις φτωχογειτονιές του Πουλιού, της Άγια-Κάρας και του Αη-Αντωνιού, και λάβαινε μέρος όλος ο λαός, πλούσιοι και φτωχοί. Το σκάριαζαν ο Πάνος Κατωπόδης ή Καουτσούς, ο Θωμάς Κονιδάρης, ένας ιταλιάνος  τσαγκάρης που ξέμεινε στη Λευκάδα ο Μαστροριζάριο και ένας χωροφύλακας, που  αγάπησε τη Λευκάδα, ονόματι Ζωγράφος που ήταν και φίνος χοροδιδάσκαλος. Το  Γαϊτανάκι είχε την ιδιορρυθμία να τυλίγονται και να ξετυλίγονται σ' ένα κοντάρι έγχρωμες κορδέλες με διάφορες τυποποιημένες χορευτικές φιγούρες και που έπρεπε κανείς με μαεστρία και ακρίβεια, γιατί αλλιώς μπερδεύονταν και δεν εύρισκες άκρη και πάτο. Το έπλεκαν και το ξέπλεκαν οκτώ ή δώδεκα χορευτές σε ρυθμό καντρίλιας και στα τελευταία χρόνια οι διοργανωτές βάνανε να κρατάει το κοντάρι ο πελώριος Τάσος Κατσής (ο ασκητής της Βαγιάς), που τον ντύνανε με διαόλου κέρατα και ουρά και σεργιάνιζε το γαϊτανάκι στις γειτονιές με την τρελλή του παρέα. Δυστυχώς σήμερα δεν υπάρχει κανένας Λευκαδίτης που να θυμάται τις φιγούρες. Μόλις και μετά βίας θυμούνται μερικές διασκορπισμένες και συγκεχυμένες φιγούρες οι κ.κ. Σπύρος Αχείμαστος, Γιάννης Καλυβιώτης, Νιόνιος Κονιδάρης, Μαρινάκης και μερικοί άλλοι που ήτανε χορευταράδες στα νιάτα τους. Τέλος ο χορός του γαϊτανακιού διατηρήθηκε μέχρι το 1922.
Απ' το 1922 μέχρι το Β' Παγκ. Πόλεμο μεσολαβήσανε οι τραγικότητες και οι συμφορές στη Μικρασία και ο κόσμος έχασε στο διάστημα αυτό την όρεξή του και δεν ξανάγιναν μαζικά και λαϊκά καρναβάλια στην Πλατεία. Παρ' όλα αυτά όμως ο Λευκαδίτης δεν τόβαλε κάτω. Μια χρονιά, τις Αποκριές, έτυχε να γίνουν δημαρχιακές εκλογές και οι Λευκαδίτες θελήσανε να τις σατιρίσουνε. Μερικοί νέοι τους κατσαρίστηκε να ντυθούνε με ξερά κολλάρα, παριστάνοντας τους "υποψηφίους δημάρχους" και από πίσω τους καμιά δεκαριά ντυμένοι "νάνοι", που κρατούσανε σκούπες και σκουπόξυλα. Όταν λοιπόν ένα βράδυ στην πλατεία γινόταν η προεκλογική συγκέντρωση και ήταν μαμούδια ο κόσμος για το "λόγο",  ξάφνου από ένα ατσούπι της Πλατείας ξεκαμπίσανε οι "νάνοι" με τους  υποψηφίους δημάρχους -μασκαράδες. Το τί σαματάς έγινε δε λέγεται. Όλος  ετούτος ο κόσμος που "άκουγε με προσοχή το λόγο", ενώθηκε με τους "νάνους"  κι αρχίσανε τη διασκέδαση. Επακολούθησε διαλογική έμμετρη συζήτηση μεταξύ  των "νάνων" και των "μασκαρεμένων" υποψηφίων, με πετυχημένα πιπεράτα  στιχάκια και έμμετρες ερωταποκρίσεις με αποκριάτικο περιεχόμενο. Έτσι, και οι υποψήφιοι δήμαρχοι (οι ξεμασκάρωτοι) ικανοποιηθήκανε γιατί είχανε "κόσμο" στην προεκλογική τους συγκέντρωση αλλά και ο κοσμάκης διασκέδασε με τα  κωμικά γκέσα που κάνανε οι μασκαρεμένοι "νάνοι".
Απο την πλευρά του ο αξέχαστος Βούλης Βρεττός -με την μοναδική του πένα- εγραψε το 1972 για το λευκαδίτικο καρναβάλι:
- O Λευκαδίτης απ΄οταν γεννηθεί έχει στο αίμα του την αποκριά, ζει το καρναβάλι γιατί το νοιώθει, πραγματικά και δίνεται σ΄' αυτό ολοψυχα-και το  περιμένει σαν μια όαση μέσα στην χειμωνιάτικη επαρχιώτικη πλήξη. Απ΄ τα  σπάργανα μέχρι τα βαθιά του γεράματα μασκαρώνεται όχι για να καλυφθεί και να  υποκριθεί αλλά γιατί έτσι το νοιώθει. Σκασίλα του αν την άλλη μέρα θα βρει  κενωμένο φαϊ 'η αν θα βγει έξω κουρελής. Όλα τα θυσιάζει για μιας βραδιάς  ξεφάντωμα καρναβαλιού, για μια ντορατζίδικη εμφάνιση μασκέ, για λίγες  στροφές του βάλς και ρεβεράνς της μαζούρκας, για την εκτέλεση λίγων 
παραγγελμάτων καντρίλιας και λανσιέδων. Οσο κι΄αν όσο κι΄αν ειναι  κατσουφιασμένος και μουτρωμένος, οσο κι΄αν φαίνεται άπραγος και σοβαρός,  μόλις πατήσουν οι απόκριες δεν τον κρατάς, ούτε με τις αλυσίδες απο το πέραμα του Κάστρου, ούτε με τα κλειδιά απ΄τα χάνια του Κατίνη και του Τετράδη.
-Οι τουαλέτες, κατι το καταπληκτικό!. Απο δυο μηνες μπροστά όλες οι  μοδίστρες της χώρας πιασμένες. Ράβανε και δεν προφταίνανε. Τα εμπορικά  ξεπούλησαν ολα τους τα νέα υφάσματα, λαμέ, τούλια, μαροκέν, λούτρια, σιφόν, βελούδα, μεταξωτά, ταφτάδες, δαντέλες, μπροκάρ κλπ ενώ οι κομμώτριες  μερόνυχτα ξαμαλιαζανε, τσουρουφλίζανε και μπογιατίζανε κεφάλια, ξύνανε και  ξεφλουδίζανε νύχια, χαλκομανιάζανε μούτρα και βγάζανε... τρίχες η δε αισθητικός πλανιάριζε κρέατα, έσπαζε μπιμπίκια, έξυνε μασχάλες και ζύμωνε  και τέντωνε με σελοτεϊπα, στήθια.

-Η πόλις ειχε στολιστεί αποκριάτικα ενώ σ΄ολους τους πόντζους, τα πρεβάζια, τις προβολές και τις σοάντστες ειχαν απλωθεί πολύχρωμες καρπέτες, κιλίμια,  διάδρομοι, ταπέτα, κουβέρτες και σφρίδια ακόμη, οι δε πόντζοι ειχαν γεμίσει απο ανθρώπινες μουτσούνες, αμασκάρωτες βέβαια, που ήταν πιο εντυπωσιακές και κωμικές από τις μασκαρεμένες.
--Εκεί στο 'ΠΑΝΘΕΟΝ' κάθε βράδυ, μια μεγάλη μάζα ανθρώπων(πάσης τάξεως, φύλου και ηλικίας) πήγαινε κι ερχότανε σαν άμπωτης και πλήμμυρα, μέσα στην πίστα καθώς κι απάνω στη σκηνή και γαλαρία πούλεγες πως δεν θα έβγαινες άλλο απο μέσα, απ' το αδιαχώριστο και το χορό μα περισσότερο απ΄το δεφτέρι και μολύβι του Γούρμου και Μουτρούκαλη οι οποίοι δεν ήσαν μονάχα μπουφετζήδες  αλλα και μέλη της ορχήστρας -τα δυο πρωτα πιάνα της παλαιάς Λευκάδας.

''Ο Γούρμος κι ο Μουτρούκαλης
το ταιριαστό ζευγάρι
σου πέρνανε και τον παρά,
σου κάνανε και τη χάρι!''.

Απ΄τον φωταγωγό του ΄Πάνθεον', πέφτανε βροχή οι σερπατίνες, τα κομφετί και τα μπαλόνια ενώ οι σοκολάτες, τα παστέλια και τα μαντολάτα του Φιλίπου 'Χαρία', Μεσσήνη, Μπόρσα και Μπαλωμένου σε ταράζανε στον τριόμφο, τη μουντσουφλιά και κατακεφαλιά. Στο κέντρο της πίστας όλοι οι σύγχρονοι τύποι της Λευκάδας στα νούμερα τους: σόλο χορό τραγούδι, σκέτς μα ξέχωρα ο Γιώργος ο Βερδίκης, στις άφθαστες ταυρομαχίες του, ο Λώλος Μαλλιαρής ως Σαρλώ, ο Κεφάλας γυναίκα του δρόμου με την ομπρέλα του πάντα, κι ο Ζαχαρής στα ζεμπεκικα και χασάπικα, ανεβασμένος στους ώμους του Δήμου Σάντα και Τζετζέκου, κάνοντας εκείνους τους απίθανους μορφασμους και γκριμάτσες. Κι όσοι δεν αντεχανε να δια... πιστωθούν, καθόντανε σε κάποια ακρή ή απάνω στη γαλαρία στιβαγμένοι σαν παστές σαρδέλλες και κάνανε ντόρο με τις μάσκαρες. 

Αυτοι την παθαίνανε χειρότερα. Χειρότερα ακόμα την παθαίνανε οι καθυστερημένοι που δεν κατορθώσανε να προχωρήσουν μέσα στο 'ΠΑΝΘΕΟΝ' απο την πολυκοσμία και γινότανε παπάκια απο τη βροχή και κατάμαυροι απ΄την τσιμπισά 
που τρώγανε εξω στο στενό, περιμένοντας στα χαμένα μήν αδειάσει καμια θέση ή μη βρεθεί καμία μάσκαρα που να θέλει συνοδό. Ετσι κάθε βράδυ το 'ΠΑΝΘΕΟΝ' ηταν στις φλόγες.

----Xoρευτηκε το γαϊτανάκι που δίδαξε ο ακούραστος παλιός χορευταράς και μέτρ Νιόνιος Κονιδάρης(Πατσάς), αφιχθείς επί τούτου εξ Αθηνών. Μετά έγινε το φάτο! Εκτέλεση μουσικού προγράμματος απο την ποντικίσια μπάντα που διηύθυνε ο Βερδίκης 'εν εξάλλω καταστάσει', χρησιμοποιώντας για μπακέτα τα σβούρδουλα του παλιού παιδονόμου, κυρ Αναστάση με τα μουστάκια. Για όργανα χρησιμοποιήθηκαν η Γκράν -κάσα του Μπούζου, το μπάσο του Κουφάκια, το ταμπούρλο του Λίζα, τα πιάτα του Μπατίστα, το φλάουτο του Βαγγέλη Καζάζη, το τρομπόνι του Αποστόλη Μπρούμη, το κλαρίνο του Καμπύλαφκου, τα βιολιά του Ταμπατούρλα και Μπουμπούλια, η φλογέρα του γέρου -Καπογιανέλου, το ντέλφι της Πριγάμπας, το κλάξον του 'Σάμψον' του Μπάλτσα. Παιχτήκανε και τραγουδηθήκανε θαυμάσιες παλιές και νέες μελωδίες ως και τοπικά τραγούδια που ειχε σκεπάσει ο χρόνος όπως: 'άσπρο, μαύρο, κόκκινο της Κογιογούς το κόσκινο', 'δεν έχουμε λεπτά, να πάμε σινεμά, τσιρμπόμ-τσιρμπόν..',. 
''έλα κι΄εσύ μαζί μ΄εμέ, 
στου Παναγή στου Μπελεμέ, 
δεν ξέρω τώρα που σε νάβρω και του Κόκκινου το μαύρο-
ελεήστε Χριστιανοί που να βρώ τον Κουτσουνή, για που 
πρέπει να του δίνω, για να βρώ τον Φερεντίνο'', 
'Με το σεισμό, μα τι κακό, 
αχ! ειναι πράγματι πολύ τρομακτικό'', '
Μια δεκάρα της Μπούζαινας, και τα γατιά του Τσούφλα, 
του Μπαλωμένου οι γάιδαροι και Σκλεπετή οι σκύλοι..''. 
''Ω! Πω-πώ, ψυχή μου πράμα, ποιος θαπλώσει να το πάρει, 
αρμυρήθρες απ΄τη Γύρα, και παγούρς απ΄ το Ιβάρι. 
Απο τον τεκέ Κοκούτσες απ τη Σάλτενη 
χυβάδια, καποσάντες απ΄ τις λούτσες, ω! πώ, πω ψυχη μου πράμα, 
άμα φάς θα ξαναζήσεις, μάραθο απο το Κάστρο, κάρδαμο Μεγάλης Βρύσης''. 
Σόλο τραγούδησε ο Ανδρέας ο Οπερας(Ντούσκας), που τον συνόδευσαν ο Ζαχαρής, ο Μάριος Χόρτης,  ο Πούλος, ο Πάπιος κι ο Λομπράνος. Εκεί παρουσιάστηκε κι΄ο Θοδωρής ο Κβέλης  κι είπε το παλιό του τραγούδι που έλεγε πάντα στις ταβέρνες ενώ ο ψευδός  Ταρντανέλιας τραγούδησε το τραγούδι που έλεγε κάποτε ερωτευμένος. Το μουσικό πρόγραμμα έκλεισε με το Ντε Βαλαμόντε που τραγούδησε τη ''Ξανθιά Βαρόνη'', έκανε κορνέτα με τη μύτη και χόρεψε το χορό του διαβόλου, μα γλίστρησε και  βρέθηκε ξαφνικά στα ποδάρια του, μια νεκροκεφαλή!


Δημοφιλείς αναρτήσεις