Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

ΤΑ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΛΕΥΚΑΔΑ




 Η ΔΙΑΝΑ
ΤΟΥ ΝΟΤΗ ΜΠΡΑΝΕΛΛΟΥ


-Μπα, μπα, μαρή, κιο παραγίν’κε το κακό τση… Αυτήν δεν είναι «διάνα», χριστιανή μ’, είναι ξεπατωμός, ο Θέος να με σ’χωρέσει…
-Έλα, μαρή τσάτσα κι η αφεντιά σ’, τώρα!… Εγέρασες και σ’ αμποδάν’ ούλα! Ε, νύχτα που ‘ναι, το ρίχτ’ και τσότσο όξ’ ο κόσμος, να ξεδώκ’ ο νους του… -Τσώπα, καημένε, π’ θα μ’ τσου διαφεντέψ’ς κιόλας, δε ντρέπονται και δε σ’καίνονται, λέου ‘γώ… Και καλά οι κονσόλ’, εκείν’ οι άλλ’ όμως, ν’κοκυραίοι ανθρώπ’; Αυτοίν’ κάν’νε τα χ’ρότερα. Μόλ’ς βγει στ’ (μ)πιάτσα η μουζ’κή, πιάνονται αλαμπρατσέτο ούλ’ αντάμα, απ’ τα’ ναι πάντα του δρόμου στ’ν άλλ’ και με το «παραπάμ-παμ-παμ, παραπάμ-παμ-παμ» τση Διάνας, αρχ’νάνε εκειούς τσου σάλτους και τα’ αμποξίδια, π’ όγοιος βρεθεί μπροστά τσου πάει, τονε γκρεμίσανε, μαγάρι να ‘ναι κι εκατό χρονώνε. Άσε πάλε εκειές τσι καλότ’χες τσι κ’τσούνες, π’ όσες μείν’νε απούλ’τες, τσι πέρν’νε οι κονσόλ’ και τσι πετάνε ταψήλου κι όγοινε χριστιανό λάβ’νε πέφτοντας στο κεφάλ’ του, τον αφ΄ήν’νε καντάδο. -Κι εσύ πάλε, χριστιανή μου, μη (μ)παγαίνεις μπροστά τσου, σα (γ)και να ‘σαι κάνα τζόβενο, να μη σε γκρεμίζ’νε.
-Τι μ’ τσαμπ’νάς αυτού, μαρή ζουρλή; Ποιος πάει μπροστά τσου; Άλλ’ πρεμούρα δεν έχω, παρά να πάου μπροστά στου βουρλσμέν’ς!… Αλλά, μπορώ δα, να μη (γ)κάμω και τ’ στραβομάρα μου; Σ’κώθ’κα η καψερή τα’ν ώρα που γύρ’ζε το ταμπουρλάκι, ντύθηκα και χαζίρεψα το καντήλ’ μου. Έπλ’να τα’ (γ)κούπα του, τα’ άλλαξα τα’ (γ)καντηλήθρα και τόστριψα καινούρια φ’τίλια και πήρα το μαστραπά μου να πάου στ’ «Διάνα» να πάρω τα’ «αμίλ’το νερό» και τη (γ)κ’τσούνα μ’ και να γυρίσω δελόγκου στ’ μαγκουφιά μ’. Σ’λογίστ’κα όμως να πάρω καλύτερα τα’ λαΐνα μου. Βάνω, λέου, στο καντήλ’ μου, ραντίζω και το σπίτ’ κι όσο περ’σέψ’ το ‘χω για τα’ν αυγή, να μη ματαβγαίνω. Όμως, όχι, λέει, δε σ’ αφήν’νε οι κονσόλ’ ν’ αγιάσ’ς… Πάου, π’ λες, στο παζάρι, εδεκεί στη «βρύσ’ τ’ Αρέθα» και τα’ν ώρα π’ διάβαιν’ η μουζ’κή, απ’θώνω τα’ λαΐνα μου να γιομόσ’. Απάν’ στ’ν ώρα μ’ πετιέται, τση μαύρ’ς, ένας κόνσολας, τα’ν αρπάζ’ αλέστα κι αρχινάει τα κοσάκια και τσου σάλτους μπροστά απ’ τ’ «διάνα». Πάου κι εγώ η κακοφούρτ’νη από κοντά του και με σένια (δεν έκανε να κρίνω βλέπ’ς, για το δόλιο τ’ αμίλ’το νερό) το (μ)παρακαλάου να μ’ τ’νε δώκ’. Ναι, κυρά μ’… στο νου το ‘χε ο παλιόμ’λος. Με τυράγν’σε ίσαμ’ απάν’ στα «Χάβρ’κα» κι εδεκεί κάν’ ότ’ θα μ’ τ’νε δώκ’. Απλώνω το χέρ’ η καψερή να (ν)τ’ (μ)πάρω. Εκειός ο αγγελοκρουσμένος όμως τσι δίν’ ναι ταψήλου και πέφτ’ και γίν’κε τρίψαλα. Oραντίς κι είδα τέτοι πράμα, μούρτε τσαβαριαμέντο τσι πολύπαθ’ς κι αν’ξα κι εγώ το στόμα μ’ και δεν ήξερα τι έλεγε. «Μπα, π’ να μη σ’ εύρει ο άλλος χρόνος, παλιόμ’λε. Π’ να σε φάει κακό μαύρο χτικιό, αχρόνιαστε… Ν’ ακούσω γλήγορα τ’ απόφωνά σου… Π’ όπως μ’ αγγούσεψες απόψε, να σε σπαβεντάρ’ η Κυρά Φανερωμένη». Μωρέ… θα (ν)τόλεγα κι άλλα, αλλά, όπως στεκόμ’να στ’ μέσ’ στο παζάρ’ κι ερχόνταν’ ούλ’ εκείν’ η τσέτα, αλαμπρατσέτα, με τα σαλτίδια τση και τα’ αμποξές τση, μ’ δίν’ ναι και με πετάει μέσ’ στ’ αυλάκι ξερή… Κι έμ’να εδεκεί, ίσαμε π’ διάβ’κε «παραπάμ-παμ-παμ, παραπάμ-παμ-παμ» η μουζ’κή κι ούουουουλο κειό το πόπολο που τα’ν ακ’λούθαγε και στα στερνά κι ο Σταύρος, σαλτέρνοντας κι η αφεντιά τα’, με τα’ (γ)κόφα του παραμάσκαλα, γκαρίζοντας: «κ’τσούνεεεες…».
-Σπολλάτη, μαρή τσάτσα… Να ‘σαι και του χρόν’ καλά, να λες…
-Εεεε… Δεν είπα δα και τίποτσι…
*Παναγιώτη Τ. Ματαφιά (Νότη Μπρανέλου), Απ’ τον Αη-Μηνά ίσαμε τον Πόντε, Αθήνα 1992, σελ. 17-18.
 -----------------------------------------------------------------------------------------------------
Καλή χρονιά.Ποιά καλή χρονιά.Μας έχουν μαυρίσει την ψυχή.Ποιά έθιμα και ποια διάθεση;Η πρωτοφανής ληστεία των εισοδημάτων, στο όνομα της κρίσης, εχει παγώσει τα χαμόγελα και εχει ανατρέψει τις ζωές ολων.Και το 2012 θα είναι χειρότερο αφου έρχονται και άλλες’’ κεραμίδες’’ από την εφορία καθως και νεες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.Και ενώ εχουν  ομολογήσει ότι η τρόικα 'εκανε λάθος στήν συνταγή της  με την περιπτωση της Ελλάδας, φέρνουν και νεα βάρβαρα, άδικα και αντιαναπτυξιακά  μέτρα τα οποία θα οδηγήσουν σε περαιτέρω ύφεση την οικονομία.Αυτο σημαίνει ότι η ανεργία θα εκτιναχθεί πανω απο 24% με 1,5 εκατομμύριο ανέργους  και οι μισθοί-συντάξεις θα περικοπούν πάλι σε σημείο να μιλάμε για φιλοδωρήματα.Ειναι πλέον δεδομένο οτι οι μισθοί παντού- σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα- θα μειωθούν στα 600-700 ευρω και οι συντάξεις για όλους στα 450-500 ευρώ.Παράλληλα τα λουκέτα και οι απολύσεις στις επιχειρήσεις θα λάβουν εκρηκτικές διαστάσεις  και ολα δείχνουν οτι το 2012 δεν θα ειναι μόνο δίσεκτο αλλα και εφιαλτικό.
Ας δούμε ομως τα Λευκαδίτικα έθιμα της πρωτοχρονιάς, για να ξεφύγουμε, έστω για λίγο, απο την κατήφεια, την κατάθλιψη και την ανασφάλεια.
Εμένα βαθειά χαραγμένα στη μνήμη μου, στα παιδικά μου χρόνια στη Λευκάδα, είναι  η Διάνα και τα φαρομανητά.Και όχι μόνο.Τα μονά-ζυγά τα μαντολάτα εξω απο το κουρείο του Σπύρου Μπόρσα στην κεντρική αγορά αλλά και η στρούνα που μου εδινε κάθε χρόνο μια καταπληκτική γυναίκα, η Ελένη η Καλογιάναινα, η μητέρα του ηθοποιού Ηλία Λογοθέτη.Ηταν ενα εικοσάρικο δραχμές.Το ιδιο ποσό θυμάμαι μου έδινε και ο παπούς μου ο Νιόνιος- ενας καλόκαρδος  μεροκαματιάρης μπρανέλος- που δεν θα τον ξεχάσω ποτέ για την αγάπη και την ζεστασιά του.
 
-Οι κουτσούνες:Κουτσούνες λέγονται οι αγριοκρεμμύδες. Θεωρούνται σύμβολα τύχης. Παιδιά -και όχι μόνο- ξεριζώνουν κουτσούνες απ’ τις εξοχές της Χώρας και των χωριών και τις πηγαίνουν στα σπίτια τους ή τις πουλάνε. Στα χωριά τις έβαζαν στο κατώι, πάνω σε μια καπάσα ή ένα βαένι με λάδι ή τις κρεμούσαν σ’ ένα πατωμάτερο. Στη χώρα τις τοποθετούσαν στην κουζίνα.
-Η βασιλόπιτα:Το καθιερωμένο γλύκισμα των ημερών και το παραδοσιακό λευκαδίτικο γλυκό, το ταιριαστό σε κάθε περίσταση: η λαδόπιτα, ή κουσμερή, που την Πρωτοχρονιά λέγεται «βασιλόπιτα». Οι λαδόπιτες ήταν μελόπιτες (με μέλι), ζαχαρόπιτες (με ζάχαρη) ή πετιμεζόπιτες (με πετιμέζι, δηλ. σιρόπι βρασμένου μούστου). Την έκοβε ο αρχηγός της οικογένειας το βράδυ της παραμονής της Πρωτοχρονιάς. Έκοβε πρώτα ένα κομμάτι για τον Χριστό, ύστερα της Παναγίας, του Αγ. Βασιλείου και για κάθε μέλος της οικογένειας. Όποιος πετύχει στο κομμάτι του το κρυμμένο φλουρί, θα’ ναι ο καλότυχος της χρονιάς.
-Τα κάλαντα;«Το πρωί της Πρωτοχρονιάς τα παιδιά γύριζαν από σπίτι σε σπίτι και έλεγαν τα κάλαντα. Οι νοικοκυρές τους έδιναν, για το καλό, χρήματα, πίτα κ.ά. φιλέματα. Στη χώρα έβγαιναν την παραμονή, μα όχι μόνο παιδιά. Γύριζαν και οι μεγάλοι. Έτσι, οι ψαράδες των παραλιακών συνοικιών έφκιαναν μια μικρή βάρκα, τη φώτιζαν, την στόλιζαν όμορφα και κρατώντας την στα χέρια, έψαλαν τα κάλαντα. Μπροστά πήγαινε ο αρχηγός των καλαντάρηδων μ’ ένα πορτοκάλι στα χέρια, που συνήθως το τοποθετούσαν μέσα σε πιατέλο στρωμένο με κεντητό πετσετάκι. Μαζί τους είχαν κι ένα φωνόγραφο «για να τα λέει μελωδικά!». Χτυπούσαν τις πόρτες κι έλεγαν: «Να τα πούμε;»-«Πέστε τα, ψυχούλα μου», ακουόταν η απάντηση από μέσα.
Άγιος Βασίλης έρχεται από την Καισαρεία,
Βαστάει πένα και χαρτί, χαρτί και καλαμάρι.
Το καλαμάρι έγραφε και το χαρτί ομίλει:
-Βασίλη μ’, πούθεν έρχεσαι και πούθε κατεβαίνεις;
-Από το σπίτι μ’ έρχομαι και στο σκολειό πηγαίνω.
-Βασίλη, αν ξέρεις γράμματα, πες μας την Άλφα-Βήτα
Και στο ραβδί του ακούμπησε να πει την Άλφα-Βήτα.
Μα το ραβδί του ήταν ξερό και εβλάστησε κλωνάρια
Και στα κλωνάρια εκάθονταν πουλιά και κελαηδούσαν
Και τα εβλόγαε ο Χριστός, Χριστός και Παναγιά.
Και του χρόνου νάσαστε όλοι καλά!.

-Η Διάνα:Η «Διάνα» είναι πρωτοχρονιάτικο έθιμο της χώρας. Πρόκειται μάλλον για κατάλοιπο της Ενετοκρατίας. Ξημερώματα της Πρωτοχρονιάς, γύρω στις 4.π.μ., έβγαινε η μπάντα της Φιλαρμονικής και γύριζε μέσα στην πόλη παίζοντας το «εωθινό» και τα κάλαντα, μέχρι να ξημερώσει. Τα παλιότερα χρόνια τη «Διάνα» ακολούθαγαν σχεδόν όλοι οι Λευκαδίτες, με πρωταγωνιστές τους ντορατζήδες, που με τις εύθυμες φάρσες τους προκαλούσαν μεγάλο φαρομανητό.
Ο Παν. Ματαφιάς εικάζει ότι το όνομα της «Διάνας» προέρχεται απ’ την ιταλική λέξη Diana, που σημαίνει Αυγερινός και εγερτήριο, το χρονικό διάστημα μεταξύ 4 και 8 π.μ. μια και οι ώρες αυτές συμπίπτουν με τις ώρες που τελείται η πρωτοχρονιάτικη Διάνα. Να σημειωθεί εδώ ότι ενώ η Φιλαρμονική σήμερα βγαίνει αργότερα, διάφορες παρέες, αναβιώνουν τη «Διάνα», προκαλούν στο πέρασμα τους βιβλική καταστροφή, ακόμη και σε περίπτερα κ.ά. καταστήματα του Παζαριού. Νομίζω πάντως ότι ανάμεσα στις καλοστημένες φάρσες και τους βανδαλισμούς υπάρχει μεγάλη διαφορά.
-Το αμίλητο νερό:Την ώρα που γινόταν η Διάνα, οι νοικοκυρές έπρεπε να σηκωθούν και να πάρουν απ’ τις διάφορες βρύσες της χώρας το «αμίλητο νερό». Αυτή που θα το’ παιρνε, έπρεπε να μην μιλήσει καθόλου από τη στιγμή που θα’ βγαινε απ’ το σπίτι ώσπου να επιστρέψει. Με το νερό αυτό, οι νοικοκυρές γέμιζαν το ανανεωμένο καντήλι στο εικονοστάσι, ραντίζοντας τις τέσσερις γωνιές του σπιτιού, ψιθυρίζοντας ευχές για να τους πάει καλά ο καινούριος χρόνος. Για να τις πειράξουν οι «κονσόλοι», πολλές φορές έσπαγαν τα αγγειά των γυναικών για να τις προκαλέσουν να μιλήσουν. Όσες άντεχαν στον πειρασμό, γύριζαν αμίλητες στο σπίτι για να πάρουν καινούριο δοχείο. Με την λειτουργία, γίνονται επισκέψεις στα συγγενικά σπίτια ή στους αναδεχτούς και οι νοικοκυραίοι κάνουν την στρούνα (μπουναμά), για το καλό.Παλιότερα πρόσεχαν πολύ το ποδαρικό, δηλ. ποιος θα μπει πρώτος στο σπίτι τους. Πολλές φορές καλούν παιδιά ή όποιους θεωρούν καλοΐσκιωτους για να τους κάνουν ποδαρικό, με το σχετικό φιλοδώρημα. Εννοείται ότι αποφεύγουν αυτούς που θεωρούν γρουσούζηδες. Τέλος, χαρακτηριστικό των ημερών είναι το χαρτοπαίγνιο, για το καλό κι αυτό (!!!), που μπορεί να αφορά μικροποσά, μπορεί όμως να πρόκειται και για αρκετά χρήματα.
ΣΣ :Στοιχεία του αφιερώματος αντλήθηκαν απο παλαιότερη ανάρτηση του  http://meganisinews.eu/
ΥΓ: ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ -ΜΑΣ ΤΟ ΕΛΕΓΕ ΠΡΙΝ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ Ο ΟΛΙ ΡΕΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΥΑΜΕ.

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011

ARENARIA LEUCADIA





Το ARENARIA LEUCADIA ειναι ένα όμορφο, παραλιακό, φυτό το οποίο πρόσφατα περιγράφηκε και φύεται μόνο στο βόρειο μέρος του νησιού της Λευκάδας, στην άμμο. Εχει μια παράξενη απόχρωση του πράσινου, με 'ασπρα, μικρά 'ανθη. Μοιάζει με ενα αστεροειδή που ξεχάστηκε στην παραλία. Δiπλα στα βότσαλα, στα φύκια, στην απεραντοσύνη του πελάγους. Ειναι εντυπωσιακό αλλα και παράξενο: ένα φυτό να γεννιέται στην άμμο της θάλασσας. Να έχει χορηγό την αρμύρα. Tο άφιλο. Να γεύεται το μίσος των κυμμάτων. Να αντέχει τη μανία των ανέμων. Ενα φυτό να σμιλεύει την άμμο, την πέτρα, τη ζωή.

Το ARENARIA LEUCADIA μου θυμίζει το 'oνειρο. Το 'oνειρο που έχουμε ολοι. Οσο άπιαστο, όσο περίπλοκο κι΄αν φαίνεται έχει τον τρόπο να επιβιώνει, να ξεπροβάλει, να ειναι πάντοτε παρόν. Το όνειρο που μας κρατάει ζωντανούς. Το όνειρο μιας καλύτερης, μιας ανθρώπινης ζωής.Γιατι ας μην έχουμε αυταπάτες οτι μας έμεινε και τίποτε άλλο. Μονο το όνειρο. Το όνειρο που δεν θα μας προδώσει ποτέ. Στην εποχή του μίσους, της υπερβολής, του δήθεν, του εγώ, της ισοπέδωσης.. Γύρω μας που η μοναξιά σηκώνει κεφάλι, οι φίλοι μας χάθηκαν και η αβεβαιότητα λέει καλημέρα. Ολοι ζούμε με ενα όνειρο. Που εχει ταυτότητα και πατάει γερά στα πόδια του. Κι΄ας επιμένουν κάποιοι οτι το όνειρο δεν πρόκειται να γίνει ποτέ πραγματικότητα γιατί αρχίζει απο 0 και τελειώνει σε 0, δηλαδή σε μηδέν.
Αφήστε τους να λένε. Το ARENARIA LEUCADIA αντιστέκεται. Και θα συνεχίζει να φύεται στην άμμο, βόρεια, της Λευκάδας. Γιατι ειναι όνειρο...
ΣΣ:To παραπάνω ειναι ενα κείμενο μου απο το βιβλίο μου‘ΟΡΦΕΩΣ 2’(εκδόσεις ‘ΑΓΚΥΡΑ’). Eνα σχετικό αφιέρωμα εγινε απο την ιστοσελίδα http://www.kolivas.de (συντάκτης ο Αιθεροβάμων) με τίτλο ‘’Η Αρενάρια της Λευκάδας-Αναζητώντας το όνειρο για μια επιστροφή στη Φύση’’το οποίο και αναδημοσιευω μαζι με τίς φωτογραφίες:
''Εκείνο που χαρακτηρίζει έντονα το φυτικό βασίλειο και αξίζει τον απεριόριστο θαυμασμό μας, είναι πέρα από το πλήθος των αρωμάτων η ανεξάντλητη ποικιλομορφία σχημάτων και χρωμάτων.Σχήματα απλά έως σύνθετα από τα πιο μικροσκοπικά, μεγέθους καρφίτσας μέχρι τους πελώριους όγκους που καλύπτουν οι σεγκόβιες του Αμαζονίου και συνδυασμοί όλων των χρωμάτων που μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους.Και μέσα σ’ αυτή τη πανδαισία της χλωρίδας μπορεί να δεις κάποια φυτά τόσο μικροσκοπικά, τόσο ταπεινά, που αν δεν ξέρεις, απορείς πως δημιουργούν ενδιαφέρον και κατορθώνουν να γίνουν αντικείμενο μελέτης και έρευνας από τον πολυάσχολο άνθρωπο…Ένα τέτοιο φυτό είναι και η Αρενάρια της Λευκάδας γνωστή με το επιστημονικό όνομα Arenaria Leucadia Phitos & Strid 1994 της οικογένειας Caryophyllaceae. Το όνομα της το γνωρίσαμε για πρώτη φορά εδώ και μερικά χρόνια, όταν είδαμε μια κάρτα προηγούμενης Δημοτικής αρχής που δυστυχώς η φωτογραφία δεν βοηθούσε να δεις καθαρά το άνθος και το μέγεθος του φυτού, ούτε μας έδινε κάποια πληροφορία για αυτό. Ήταν πάντως μια πολύ καλή ενέργεια που δυστυχώς πέρασε απαρατήρητη.Έκτοτε κανείς δεν βρήκε το χρόνο… ν’ ασχοληθεί μ’ αυτό το άσημο φυτό, που το λουλουδάκι του δεν ξεπερνά τα πέντε χιλιοστά και το ύψος του φυτού τα τρία έως πέντε εκατοστά.Και όμως αυτό το τόσο «ασήμαντο» βρήκαν το χρόνο να μελετήσουν και να ταξινομήσουν ο ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών Δημήτρης Φοίτος και η βοτανολόγος Arne Strid χαρίζοντάς του το όνομα της πατρίδας μας, μιας και το συνάντησαν για πρώτη φορά στη περιοχή μας το 1994.Ίσως να απορούν πολλοί, πως υπάρχουν άνθρωποι που ασχολούνται με τόσο «τιποτένια» (κατά τη γνώμη τους) θέματα!…Αυτή η υπεροψία ιδιαίτερα σήμερα μας έχει απομακρύνει από την ουσία και τη χαρά της ζωής, έχουμε ξεχάσει τη μυρουδιά του φρεσκοβρεγμένου χώματος, το λαμπύρισμα της πυγολαμπίδας, την ευωδιά της αλιφασκιάς, το άρωμα της αγράμπελης, το τιτίβισμα του χελιδονιού και τόσα άλλα!Φτάσαμε να μη παρατηρούμε σχεδόν τίποτα το ουσιαστικό!Η απασχόλησή μας πάντα επιφανειακή, η ζωή μας σ’ ένα διαρκές και ανελέητο κυνηγητό, που όλα εκφράζονται σε ταχύτητα. Ταχύτητα στα αυτοκίνητα, ταχύτητα στους υπολογιστές, ταχύτητα στις μετακινήσεις μας …… ταχύτητα παντού ακόμη και στο φαγητό.

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ



Καλήν ημέραν άρχοντες,

αν είναι ορισμός σας,

Χριστού την θείαν Γέννησιν

να πω στ' αρχοντικό σας.

Θα σας τα πω με κινητά,

email και sms

χάσαμε τα τρίγωνα

τις παιδικές φωνές.

-----------------------------

Χάθηκαν τα κάλαντα

ακόμη και οι κουτσούνες

ενα ωραίο παρελθόν

έμειναν οι στρούνες.

---------------

Καλήν  ημέρα άρχοντες

αν ειναι ορισμός σας,

η κρίση κι η κατάθλιψη

μπήκαν στ' αρχοντικό σας.

-------------------------------------------

Mας κλέβουν ολων τη ζωή

χωρίς δικαιολογία,

η κρίση λέει ευθύνεται

που δεν υπάρχει... μία.

---------------------------------------

Να πάνε αυτοί να... κουρευτούν

στης Μέρκελ το γινάτι,

πρέπει να αντιδράσουμε

για να μην κλείνουν μάτι.

--------------------------------

Να διώξουμε την τρόικα

να βρούμε την υγειά μας,

απο το πολύ το κούρεμα

χάσαμε τα... μαλιά μας.

----------------------------

Αντε να πάν στο διάολο

να δούμε άσπρη μέρα

'ετσι που καταντήσαμε

δεν πάει παραπέρα.

-------------------------------------

Σε εφεδρεία βάλτε τους

μας εχουνε τρελάνει

μαζί τους και τα κόμματα

που εχουνε πεθάνει.

----------------------------------

Χάθηκαν δώρα και μισθοί

χάθηκαν κι΄οι συντάξεις

παντού απογοήτευση

οπου και να κοιτάξεις.

-------------------------------

Φόροι, φέσια, ομόλογα

σπρέντ και αγωνία

θύματα οι νέοι μας

με τέτοια ανεργία.

-------------------------------
Ακόμη και στον ύπνο μας
το σοκ του μνημονίου
έφερε  παρενέργειες
δεν ... κάνει τσίου-τσίου.

------------------------------

Πάθος με τι-βι και κινητά

φεύγει η ζωή μας στις οθόνες

γύρω όλα ειναι μοναξιά

σμίξαν καλοκαίρια και χειμώνες.

Οι τράπεζες ληστεύουνε

με κάρτες και με δάνεια

δόσεις και επιτόκια

έφθασαν στα.. ουράνια.
-----------------------------------
Λαμόγια και δειλοί πολιτικοί

τη τσέπη τους έχουνε συμφέρον

γκρεμίζουν των παιδιών μας τη ζωή

κλέβουν απο τη σκέψη μας το μέλλον.

------------------------------------------------

Μνημόνια και θλίψη γενική

χρωστάμε και δεν φθάνουν οι συντάξεις

ακόμη και να δεις την ουρανό

κάμερες παντού οπου κοιτάξεις.

----------------------------------------

Χρόνια πολλά σας εύχομαι

κι ας πούμε  μια ευχή:

άμεσα η τρόικα

να πάει να... κουρευτεί!.

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

KΡΑΧ ΣΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ -Η ΥΦΕΣΗ ΦΕΡΝΕΙ ΝΕΕΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΣΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ



Με διαδικασίες εξπρές έρχονται οι περικοπές στις επικουρικές συντάξεις απο την 1-1-2012 οταν η ανεργία, η ύφεση και οι µειώσεις µισθών στον ιδιωτικό τοµέα, αποτελούν ''βόμβες'' στα θεμέλια του ασφαλιστικού συστήματος. Πέρα απο τις αγριες περικοπές στις συντάξεις έρχονται και νεα μέτρα με δεδομενη την αιμορραγία των ασφαλιστικών ταμείων. Το ΙΚΑ βουλιάζει στα ελλείμματα και με ''τη ψυχή στο στόμα'' δινει (ακόμη) συντάξεις με δανεισμό. Τα στοιχεία δείχνουν οτι λόγω της υφεσης:

-Περίπου 4 δισ. ευρώ «χάνονται» από την ανεργία και τη μη ασφάλιση των, επίσημα υπολογιζόμενων, 800.000 ανέργων.

-Τουλάχιστον 6 δισ. ευρώ κοστίζει η ανασφάλιστη εργασία 1.250.000 ατόμων (το 25% του εργατικού δυναμικού).

-Κάθε αύξηση της ανεργίας κατά μία ποσοστιαία μονάδα προκαλεί απώλειες 450 εκατ. στο ΙΚΑ (μαζί με τα επιδόματα).

-700 εκατ. ευρώ λιγότερα έσοδα από εισφορές φέρνει στα Ταμεία η φετινή, (υποεκτιμημένη) μείωση κατά 6% των μισθών.

Σε κυβερνητικό πολυνομοσχέδιο, το οποίο εντός των προσεχών ημερών κατατίθεται στη Βουλή, θα προβλέπεται η αλλαγή στον τρόπου υπολογισμού των επικουρικών συντάξεων απο το νεο ετος μαζί με την ενοποίηση των επικουρικών ταμείων. Μεσοσταθµικά οι επικουρικές συντάξεις θα μειωθούν κατα 15% στους νέους αλλά και στους ήδη συνταξιούχους. Ωστόσο σε ορισµένες περιπτώσεις Ταµείων οι µειώσεις θα φθάσουν και το 50% και θα προέλθουν από την αλλαγή του τρόπου υπολογισµού των συντάξεων και τη µείωση του ποσοστού αναπλήρωσης, το οποίο ωστόσο δεν θα πέσει κάτω από το 20% του συντάξιµου µισθού. Οι µειώσεις σε κάθε Ταµείο θα εφαρµοστούν από την 1η Ιανουαρίου – εφάπαξ για όλους – και όχι τµηµατικά, δηλαδή δεν θα ισχύσουν µεταβατικές διατάξεις. Το µεγαλύτερο πρόβληµα αντιµετωπίζουν _ σύµφωνα µε τις αναλογιστικές µελέτες _ το ΕΤΕΑΜ (επικουρικό ταµείο του ΙΚΑ) και τα Ταµεία των τραπεζών. Σύµφωνα µε τις αναλογιστικές µελέτες, τα αποθεµατικά των περισσοτέρων Ταµείων αρκούν µόνο ως το έτος 2015 και, εφόσον δεν ληφθούν άµεσα µέτρα, τα Ταµεία θα υποχρεωθούν _ από το 2015 και µετά _ να περικόψουν τις επικουρικές συντάξεις στο µισό. «Αν δεν γίνουν αλλαγές, κάποιοι εργαζόµενοι που σήµερα πληρώνουν εισφορές δεν θα πάρουν σύνταξη» εξηγεί ο υπουργός.

Το κυβερνητικό σχέδιο προβλέπει ακόµη την ενοποίηση σε ένα Ταµείο (ενιαίο επικουρικό µισθωτών) των επικουρικών ΕΤΕΑΜ (ΙΚΑ), ΤΕΑΔΥ (δηµοσίων υπαλλήλων), ΤΑΥΤΕΚΩ (επιχειρήσεων κοινής ωφελείας), ΕΤΑΤ (τραπεζοϋπαλλήλων) και ΤΕΑΙΤ (ιδιωτικού τοµέα). Πέραν αυτών στο νέο Ταµείο θα µπορούν να ενταχθούν και άλλα επικουρικά υπό την προϋπόθεση ότι θα αποδεχθούν τον ενιαίο τρόπο υπολογισµού των συντάξεων και την προσαρµογή (µείωση) των ποσοστών αναπλήρωσης των συντάξεων, στο ποσοστό που θα ισχύει και στα πρώτα πέντε ενοποιηµένα Ταµεία. Η ένταξη θα είναι εθελοντική, ωστόσο όποιο Ταµείο δεν ενταχθεί, θα αναλαµβάνει να καλύπτει µε τις δικές του οικονοµικές δυνάµεις τις παροχές και δεν θα µπορεί στο µέλλον να ζητήσει εκ των υστέρων την ένταξή του σε αυτό. Το νέο Ταµείο υπολογίζεται ότι θα ασφαλίζει 2,5 εκατοµύρια εργαζοµένους και θα καλύπτει ένα εκατοµµύριο συνταξιούχους. Ο υπουργός Εργασίας ανακοινώνοντας τους βασικούς άξονες των µέτρων, επισήµανε πως όλα τα υφιστάµενα επικουρικά Ταµεία αντιµετωπίζουν πρόβληµα το οποίο θα εκδηλωθεί – σε διαφορετικούς χρόνους – ως το 2025. «Τώρα ωριµάζουν οι απαιτήσεις των ασφαλισµένων» σηµειώνει ο υπουργός Εργασιας Γ. Κουτρουμάνης και επισηµαίνει ότι «το επόµενο διάστηµα το πρόβληµα θα γίνει εκρηκτικό». Τα επικουρικά Ταµεία θα κατέρρεαν µετά το 2015 ακόµη και αν δεν υπήρχε κρίση. Αρκεί να σηµειωθεί ότι η σχέση ασφαλισµένων προς συνταξιούχους στα επικουρικά έχει επιδεινωθεί: από τέσσερις ασφαλισµένους προς έναν συνταξιούχο, έχει φθάσει σήµερα σε 2,5 ασφαλισµένους προς έναν συνταξιούχο.

Ηδη τα επικουρικά Ταµεία εµφανίζουν έλλειµµα 850 εκατ. ευρώ το 2011 και χωρίς τη λήψη επώδυνων µέτρων θεωρείται βέβαιο ότι το 2015 δεν θα µπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Παράλληλα τα ταµεία κύριας ασφάλισης απώλεσαν λόγω της κρίσης – ανεργία και µείωση µισθών – έσοδα που ξεπερνούν τα 4,5 δισ. ευρώ και χρειάστηκαν επιπλέον κρατική χρηµατοδότηση για να καταβάλουν τις συντάξεις. Αντίστοιχη κατάσταση αναµένεται να επικρατήσει και το 2012, ενώ ο υπουργός Εργασίας κ. Γ. Κουτρουµάνης χαρακτηρίζει κρίσιµα τα επόµενα χρόνια για το µέλλον του ασφαλιστικού συστήµατος. Ο επιστηµονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ κ. Σ. Ροµπόλης εκτιµά ότι η τροποποίηση του ασφαλιστικού συστήµατος επί τα χείρω είναι εξαιρετικά πιθανή εντός του 2012. Κατά τον επιστηµονικό διευθυντή του ινστιτούτου, µε τις νέες αλλαγές θα δοθεί έµφαση στην αναλογικότητα των συντάξεων και των καταβαλλόµενων εισφορών. Δηλαδή, το ποσό της σύνταξης που θα λαµβάνει ο συνταξιούχος στη διάρκεια του βίου του θα είναι µικρότερο από το ποσό των εισφορών που κατέβαλε στο σύνολο του εργασιακού βίου του.

Πάντως, οι αναλογιστικές µελέτες «δείχνουν» πως εάν δεν επιδεινωθεί η οικονοµική κατάσταση µε τα µέτρα που έχουν ληφθεί επιτυγχάνονται οι στόχοι του µνηµονίου για τα ταµεία κύριας ασφάλισης. Συγκεκριµένα:

-Στην κύρια ασφάλιση το 2010 το συνολικό έλλειµµα ως ποσοστό του ΑΕΠ διαµορφώνεται σε 5,75%. Το 2060 το αντίστοιχο ποσοστό θα είναι 5,07%. Τo συνολικό κόστος των παροχών κύριας σύνταξης διαµορφώνεται το 2010 στο 10,86% του ΑΕΠ, ενώ το 2060 θα είναι 10,74% περίπου.

-Στην επικουρική ασφάλιση πέρσι το συνολικό έλλειµµα διαµορφώνεται στο 0,32%, ενώ το 2060 θα φτάσει το 0,88%. Το µεγαλύτερο έλλειµµα έχει το ΕΤΕΑΜ. Το κόστος των παροχών για συντάξεις πέρσι ήταν 1,47% και το 2060 θα ανέλθει σε 1,98%.

Σύµφωνα µε τα στοιχεία του υπουργού Εργασίας το συνολικό κόστος παροχών κύριας και επικουρικής σύνταξης ως προς το ΑΕΠ για το 2010 διαµορφώνεται σε 13,18%, ενώ σύµφωνα µε τις προβολές - προβλέψεις το 2060 θα είναι 13,89% και βρίσκεται εντός του στόχου του µνηµονίου.

Παντως στη (νεα) μείωση στις επικουρικές απο το νεο έτος, ερχεται να προστεθεί στις περικοπές που ηδη εγιναν ενω με το νεο ασφαλιστικό νόμο(Λοβέρδου) θα υπάρξει:

--Αυξηση του μεσου ορου ηλικιας συνταξιοδοτησης κατα 2,5 ετη(απο τα 61 στα 63,5) απο το 2015 εως το 2060.

---Νεος τροπος υπολογισμού των συντάξεων ο οποίος θα επιφέρει μεσοσταθμικη μειωση στις κυριες συντάξεις υψους 7,5% απο το 2012 εως το 2045.

---Μειωση των αναπηρικών συντάξεων -με βαση το νεο συστημα αξιολογησης που ηδη εφαρμοζεται- απο το 14% στο 8% του συνόλου των συντάξεων.

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

“Ἀνήκω σὲ µία χώρα µικρή”( Ομιλία του Γιώργου Σεφέρη)

Εδώ και μήνες η Ελλάδα είναι στο πραιτώριο. Χλευάζεται και κατασυκοφαντείται. Αναίσχυντοι αργυραμοιβοί την παίζουν στα ζάρια. Προσβάλλουν τους ανθρώπους της, αμφισβητούν την ιστορία της και τον πολιτισμό της. Όποια εφημερίδα και να ανοίξεις, μας έχουν κατατάξει στα «σκουπίδια». Μας θεωρούν ένα περιττό βάρος, από το οποίο όλοι θέλουν να απαλλαγούν, αλλά δεν ξέρουν ακόμα πώς.Ε, λοιπόν, η Ελλάδα δεν είναι για τα σκουπίδια!Δεν είμαστε οι Έλληνες διεφθαρμένοι και τεμπέληδες. Χαβαλέδες ήμασταν για πολύ καιρό. Βάλαμε τον αυτόματο πιλότο. Ένας φτωχός λαός, που γνώρισε την αφθονία και παρασύρθηκε γιατί νόμισε πως θα κρατήσει για πάντα. Πίστεψε και στα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» κάποιων αδίστακτων πολιτικάντηδων. Για την ακρίβεια ίσως στην Ελλάδα υπάρχουν λιγότεροι διεφθαρμένοι και τεμπέληδες απ’ ότι σε πολλές άλλες χώρες.Και τώρα ήρθε η ώρα του λογαριασμού. Είναι μια δύσκολη ώρα, αλλά δεν ήρθε το τέλος.Όμως, ευτυχώς ακόμα στην Ελλάδα το 15% του πληθυσμού της δεν ζει με κουπόνια.Ευτυχώς ακόμα στην Ελλάδα, κάθε ελληνόπουλο έχει δωρεάν πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο.
Ευτυχώς ακόμα στην Ελλάδα έχουμε ένα, έστω ημιτελές, αλλά έχουμε σύστημα υγείας.
Ευτυχώς ακόμα στην Ελλάδα έχουμε ένα κράτος που έχει μια μεγάλη περιουσία. Άλλα κράτη δεν έχουν τίποτα. Αυτήν βλέπουν και ξερογλύφονται.Ευτυχώς ακόμα στην Ελλάδα οι γονείς βοηθάνε τα παιδιά τους και εκείνα τους γονείς τους.Ευτυχώς, η μικρή και φτωχή Ελλάδα δεν ήταν απούσα από καμιά μεγάλη μάχη για την ελευθερία. Και έδινε το είναι της, όταν οι άλλοι είχαν ήδη παραδώσει και την ψυχή και το πνεύμα.Ευτυχώς ακόμα, η Ελλάδα έχει μέλλον.Έβλεπα εκείνα τα κορίτσια της Εθνικής Ομάδος Πόλο, να ανεβαίνουν στον Όλυμπο, μες τη «φωλιά του Δράκου», και είπα , πως δεν χάθηκε η ελπίδα. Υπάρχει ακόμα το μέταλλο του νικητή.Η Ελλάδα έχει μέλλον, γιατί στη μακραίωνα ιστορία της κάθε μεγάλη ήττα και καταστροφή, αντί να την αφανίσει, την ανάσταινε!Γιατί τα γράφω αυτά; Μου τηλεφώνησαν κάποιοι «φίλοι» απ’ το εξωτερικό και μας ….νεκρολογούσαν! Είναι απ’ τα κοράκια που έχουν στοιχηματίσει στην πτώχευσή μας και ανησυχούν μήπως και χάσουν τα λεφτά τους! Και βιάζονται! Τόσο πολύ θύμωσα που έκλεισα το τηλέφωνο. Ύστερα τους έστειλα το κείμενο που ακολουθεί….

“Ἀνήκω σὲ µία χώρα µικρή.

Ἕνα πέτρινο ἀκρωτήρι στὴ Μεσόγειο, ποὺ δὲν ἔχει ἄλλο ἀγαθὸ παρὰ τὸν ἀγώνα τοῦ λαοῦ, τὴ θάλασσα, καὶ τὸ φῶς τοῦ ἥλιου.

Εἶναι µικρὸς ὁ τόπος µας, ἀλλὰ ἡ παράδοσή του εἶναι τεράστια καὶ τὸ πράγµα ποὺ τὴ χαρακτηρίζει εἶναι ὅτι µᾶς παραδόθηκε χωρὶς διακοπή.

Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα δὲν ἔπαψε ποτὲ της νὰ µιλιέται. Δέχτηκε τὶς ἀλλοιώσεις ποὺ δέχεται καθετὶ ζωντανό, ἀλλὰ δὲν παρουσιάζει κανένα χάσµα.

Ἄλλο χαρακτηριστικὸ αὐτῆς τῆς παράδοσης εἶναι ἡ ἀγάπη της γιὰ τὴν ἀνθρωπιά, κανόνας της εἶναι ἡ δικαιοσύνη.

Στὴν ἀρχαία τραγωδία, τὴν ὀργανωµένη µὲ τόση ἀκρίβεια, ὁ ἄνθρωπος ποὺ ξεπερνᾶ τὸ µέτρο, πρέπει νὰ τιµωρηθεῖ ἀπὸ τὶς Ἐρινύες.

Ὅσο γιὰ µένα συγκινοῦµαι παρατηρώντας πὼς ἡ συνείδηση τῆς δικαιοσύνης εἶχε τόσο πολὺ διαποτίσει τὴν ἑλληνικὴ ψυχή, ὥστε νὰ γίνει κανόνας τοῦ φυσικοῦκόσµου.

Καὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς διδασκάλους µου, τῶν ἀρχῶν τοῦ περασµένου αἰώνα, γράφει: «… θὰ χαθοῦµε γιατί ἀδικήσαµε …».

Αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος ἦταν ἀγράµµατος. Εἶχε µάθει νὰ γράφει στὰ τριάντα πέντε χρόνια τῆς ἡλικίας του. Ἀλλὰ στὴν Ἑλλάδα τῶν ἡµερῶν µας, ἡ προφορικὴ παράδοση πηγαίνει µακριὰ στὰ περασµένα ὅσο καὶ ἡ γραπτή. Τὸ ἴδιο καὶ ἡ ποίηση.

Εἶναι γιὰ µένα σηµαντικὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Σουηδία θέλησε νὰ τιµήσει καὶ τούτη τὴν ποίηση καὶ ὅλη τὴν ποίηση γενικά, ἀκόµη καὶ ὅταν ἀναβρύζει ἀνάµεσα σ’ἕνα λαὸ περιορισµένο.

Γιατί πιστεύω πὼς τοῦτος ὁ σύγχρονος κόσµος ὅπου ζοῦµε, ὁ τυρρανισµένος ἀπὸ τὸ φόβο καὶ τὴν ἀνησυχία, τὴ χρειάζεται τὴν ποίηση. Ἡ ποίηση ἔχει τὶς ρίζες της στὴν ἀνθρώπινη ἀνάσα – καὶ τί θὰ γινόµασταν ἂν ἡ πνοή µας λιγόστευε;

Εἶναι µία πράξη ἐµπιστοσύνης – κι ἕνας Θεὸς τὸ ξέρει ἂν τὰ δεινά µας δὲν τὰ χρωστᾶµε στὴ στέρηση ἐµπιστοσύνης.
Παρατήρησαν, τὸν περασµένο χρόνο γύρω ἀπὸ τοῦτο τὸ τραπέζι, τὴν πολὺ µεγάλη διαφορὰ ἀνάµεσα στὶς ἀνακαλύψεις τῆς σύγχρονης ἐπιστήµης καὶ στὴ λογοτεχνία. παρατήρησαν πὼς ἀνάµεσα σ’ ἕνα ἀρχαῖο ἑλληνικὸ δράµα καὶ ἕνα σηµερινό, ἡ διαφορὰ εἶναι λίγη. Ναί, ἡ συµπεριφορὰ τοῦ ἀνθρώπου δὲ µοιάζει νὰ ἔχει ἀλλάξει βασικά. Καὶ πρέπει νὰ προσθέσω πὼς νιώθει πάντα τὴν ἀνάγκη ν’ ἀκούσει τούτη τὴν ἀνθρώπινη φωνὴ ποὺ ὀνοµάζουµε ποίηση. Αὐτὴ ἡ φωνὴ ποὺ κινδυνεύει νὰ σβήσει κάθε στιγµὴ ἀπὸ στέρηση ἀγάπης καὶ ὁλοένα ξαναγεννιέται. Κυνηγηµένη, ξέρει ποὺ νὰ ’βρει καταφύγιο, ἀπαρνηµένη, ἔχει τὸ ἔνστικτο νὰ πάει νὰ ριζώσει στοὺς πιὸ ἀπροσδόκητους τόπους. Γι’ αὐτὴ δὲν ὑπάρχουν µεγάλα καὶ µικρὰ µέρη τοῦ κόσµου. Τὸ βασίλειό της εἶναι στὶς καρδιὲς ὅλων τῶν ἀνθρώπων τῆς γῆς. Ἔχει τὴ χάρη ν’ ἀποφεύγει πάντα τὴ συνήθεια, αὐτὴ τὴ βιοµηχανία.
Χρωστῶ τὴν εὐγνωµοσύνη µου στὴ Σουηδικὴ Ἀκαδηµία ποὺ ἔνιωσε αὐτὰ τὰ πράγµατα, ποὺ ἔνιωσε πὼς οἱ γλῶσσες, οἱ λεγόµενες περιορισµένης χρήσης, δὲν πρέπει νὰ καταντοῦν φράχτες ὅπου πνίγεται ὁ παλµὸς τῆς ἀνθρώπινης καρδιᾶς, ποὺ ἔγινε ἕνας Ἄρειος Πάγος ἱκανός νὰ κρίνει µὲ ἀλήθεια ἐπίσηµη τὴν ἄδικη µοίρα τῆς ζωῆς, γιὰ νὰ θυµηθῶ τὸν Σέλλεϋ, τὸν ἐµπνευστή, καθώς µᾶς λένε, τοῦ Ἀλφρέδου Νοµπέλ, αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώπου ποὺ µπόρεσε νὰ ἐξαγοράσει τὴν ἀναπόφευκτη βία µὲ τὴ µεγαλοσύνη τῆς καρδιᾶς του.Σ’ αὐτὸ τὸν κόσµο, ποὺ ὁλοένα στενεύει, ὁ καθένας µας χρειάζεται ὅλους τούς ἄλλους. Πρέπει ν’ ἀναζητήσουµε τὸν ἄνθρωπο, ὅπου καὶ νὰ βρίσκεται.
Ὅταν στὸ δρόµο τῆς Θήβας, ὁ Οἰδίπους συνάντησε τὴ Σφίγγα, κι αὐτὴ τοῦ ἔθεσε τὸ αἴνιγµά της, ἡ ἀπόκρισή του ἦταν: ὁ ἄνθρωπος. Τούτη ἡ ἁπλὴ λέξη χάλασε τὸ τέρας. Ἔχουµε πολλὰ τέρατα νὰ καταστρέψουµε. Ἂς συλλογιστοῦµε τὴν ἀπόκριση τοῦ Οἰδίποδα.»

(Ομιλία του Γιώργου Σεφέρη κατά την τελετή παραλαβής του Βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας, 11 Δεκεμβρίου 1963.-Σαν να το είπε χθές!)

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΟΜΗΡΙΚΗΣ ΙΘΑΚΗΣ

Γράφει ο Νώντας Γαζής (Συγγραφέας – Ερευνητής)

Δεν είναι στις προθέσεις,την παιδεία και στην αγωγή μου να επιβάλλω σε κανέναν άνθρωπο τις απόψεις μου!Δεν προσπαθώ με αυτό το πόνημα να αποδείξω ή να επηρεάσω τον οιονδήποτε για το
ποιό νησί σημερινό είναι η Ομηρική Ιθάκη ή η Σάμη ή το Δουλίχιο ή η Σχερία ή η Αστερίς ή η Ακτή ηπείροιος κλπ. Πιστεύω ακράδαντα πως απόδειξη με τα σημερινά δεδομένα, που έχουμε όλοι μας, δεν είναι δυνατή. Μελέτησα όλους σχεδόν τους συγγραφείς και ερευνητές (Αρχαίους Έλληνες της Κλασσικής και της Ελληνιστικής εποχής καθώς και Ρωμαίους, Βυζαντινούς, Αναγεννησιακούς και Νεώτερους Ευρωπαίους και Αμερικάνους καθώς επίσης και τους περισσότερους σύγχρονους με τη
βοήθεια του διαδικτύου) και περιληπτικά παραθέτω τα βασικά στοιχεία που αναφέρονται από τον ίδιο τον Ποιητή και Δημιουργό, τον Όμηρο, που όπως και ο Κρατύλος μας συμβουλεύει «Παρ’ Ομήρου χρη μανθάνειν», καθώς επίσηςκαι ο Αρίσταρχος ο Σαμόθραξ προτρέπει «Όμηρον εξ Ομήρου δει σαφηνίζειν, αυτόν εξηγούμενον εαυτόν»!Προσπάθησα να εξιχνιάσω τα περισσότερα, κατά το δυνατό, Γεωγραφικά, Τοπογραφικά, Γεωλογικά, Γεωδαιτικά, Φυσικά κλπ. στοιχεία από τις εκπληκτικές περιγραφές του Όμηρου, γύρο από την Ιθάκη του Οδυσσέα, και τα εκθέτω δημόσια σε μια πολύ σύντομη περίληψη, αποδεχόμενος την όποια καλόπιστη και κακόπιστη ακόμη κριτική. Μερικά από τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά, μπορεί κανείς να τα βρει σε περισσότερα από ένα νησιά. Σημασία έχει ποιο απ’ τα τέσσαρα σημερινά νησιά συγκεντρώνει προφανώς τα περισσότερα αν όχι όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, ώστε να μας προϊδεάσει για το ποιο απ’ όλα έχει τις περισσότερες πιθανότητες να είναι η Ομηρική Ιθάκη. Πέρα όμως από την προσέγγιση που αποτόλμησα στα δύο Έπη (με προτεραιότητα και ένταση και έμφαση στην Οδύσσεια, γιατί αυτή ασχολείται μονοσήμαντα με την Ιθάκη, ενώ η Ιλιάδα απλώς αναφέρει απλά και μόνο τα πλοία που έστειλαν στην Τροία οι διάφορες περιοχές),περιήλθα και περπάτησα τα 4 νησιά, που υπάρχουν στον ίδιο ακριβώς χώρο αναλλοίωτα, όπως αποδεικνύει η Επιστήμη από την εποχή των παγετώνων, ώστε να έχω προσωπική άποψη και γνώση όλων των Γεωφυσικών και Τοπογραφικών στοιχείων των 4 σημερινών νησιών, ώστε να αποκτήσω, μέσω της γνώσης των στοιχείων αυτών, την ικανότητα να τα συγκρίνω με τη μεγαλύτερη κατά το δυνατό νηφαλιότητα και αντικειμενικότητα με τα Γεωφυσικά και Τοπογραφικά  στοιχεία τα οποία προσδίδει ο Όμηρος στην Ιθάκη του εμβληματικού Οδυσσέα και στα άλλα τρία νησιά του βασιλείου του! Η τελική διαμόρφωση της ελληνικής γης ολοκληρώθηκε κατά το Πλειστόκαινο. Σ’ αυτή την εποχή που κράτησεαπό 2 εκατομμύρια π.Χ. μέχρι το 8.500 π.Χ., σημειώνονται νέες γεωλογικές μεταμορφώσεις και γεωγραφικές διαφοροποιήσεις, μικρής σχετικά κλίμακας, μεανόδους και καθόδους της στάθμης των θαλασσών και έντονες κλιματολογικές διακυμάνσεις ψυχρών και θερμών εποχών. Είναι η καλούμενη εποχή των παγετώνων. Τα 4 νησιά με τα σημερινάονόματα Λευκάδα, Κεφαλονιά, Ιθάκη και Ζάκυνθος, κατά την διάρκεια των παγετώνων ήταν ενωμένα μεταξύ τους και αποτελούσαν ένα ακρωτήριο, που κρέμονταν από την περιοχή της Ακαρνανίας. Με το τέλος των παγετώνων και την μεγάλη άνοδο της επιφάνειας της θάλασσας, εμφανίστηκαν τα 4 νησιά ξέχωρα το ένα από το άλλο,όπως ακριβώς είναι σήμερα. (Πηγή «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»,Εκδοτική Αθηνών, Τόμ. Α΄). Αυτό, βέβαια, δεν το γνώριζε ούτε ο Στράβων, ούτε οΛίβιος, ούτε ο Πλίνιος και οι λοιποί ερευνητές της Αρχαίας και Ελληνιστικήςεποχής, που επηρέασαν σοβαρότατα την έρευνα και επέτειναν τον προβληματισμό στην ανεύρεση της Ομηρικής Ιθάκης, διότι θεώρησαν την Λευκάδα ως χερσόνησο, με αποτέλεσμα ή να κομματιάζουν κάποιο νησί, ή να το εκτοπίζουν από την πραγματικήτου θέση σε θέση άσχετη με τα γραφόμενα του Έπους, ή να το εξαφανίζουν προσπαθώντας να μας πείσουν ότι κάποιος σεισμός το εξαφάνισε. Κι όλα αυτάεπειδή θεωρούσαν, απόλυτα λανθασμένα, πως το 4ο νησί, η Λευκάδα, δεν ήταν νησί αλλά χερσόνησος της Ακαρνανίας! Εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε, με πλήρη επιστημονική κάλυψη, πως στην Αρχαία Ελλάδα μέχρι τον 1οπ.Χ αιώνα οι λέξεις ΝΗΣΟΣ και ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΣ εκφέρονταν με την μοναδική λέξη ΝΗΣΟΣ (εξ ου και ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ)! Δεν υπήρχε στο Ελληνικό λεξιλόγιο πριν το 450 π.Χ. η λέξη Χερσόνησος. Οι λέξεις Νήσος και Χερσόνησος προέρχονται από το ρήμα ΝΕΩ, που σημαίνει κολυμπώ, πλέω, επιπλέω. Τανησιά και οι χερσόνησοι περιπλέονται, κατά τον Όμηρο, έχουν τριγύρω τουςθάλασσα. Τα νησιά και οι χερσόνησοι είναι πλωτά, με την έννοια ότι είναι και προσπελάσιμα και βατά για τα πλοία. Τα νησιά και οι χερσόνησοι επιπλέουν,κολυμπούν. Με πλήρη συναίσθηση των λεγομένων μου, θεωρώ πως η Λευκάδα και χερσόνησος να ήταν, που επιστημονικά έχει αποδειχθεί πως δεν ήταν, υποχρεωτικά την Ομηρική εποχή αποκαλούνταν ΝΗΣΟΣ!
Και αυτό είναι δεδομένο από τα εξής γραπτά στοιχεία:
1ον) Αναφέρεται στη μυθολογία ότι τον δίαυλο για τη διέλευση των πλοίων (για αποφυγή του επικίνδυνου Λευκάτα) διάνοιξαν πρώτοι οιΛέλεγες (περίπου το 2.500 π.Χ.).
2ον)Αναφέρεται από τον Λίβιο και τον Πλίνιο ότι η Λευκάδα με το δυτικό της τμήμα(?) ήταν συνδεδεμένη με την Ακαρνανία και πρώτοι διάνοιξαν τον δίαυλο,μετατρέποντας τον Ισθμό σε Πορθμό οι Κορίνθιοι το 725 π.Χ. (Σημειώνουμε ότισήμερα ο Πορθμός μετά από 2.850 χρόνια και συνεχείς αποθέσεις άμμου από τοΙόνιο και αλλουβιακές προσχώσεις από τη γειτονική Ακαρνανία και Λευκάδα έχειέκταση 22.500 στρ., που σημαίνει ότι ήταν αδύνατο να έκαναν οι Κορίνθιοι έναντόσο μεγάλης έκτασης Πορθμό, κόβοντας έναν τόσο μεγάλης έκτασης Ισθμό!!!).
3ον) Κατά τον Πελοποννησιακό  πόλεμο ο Θουκυδίδης αναφέρει ότι στην Λευκάδα υπάρχει Ισθμός, ο οποίος φαίνεται αργότερα να είναι πλεύσιμος Πορθμός
4ον).Στην κάθοδο των Μακεδόνων αναφέρεται και πάλι ως Ισθμός, ο οποίος ανοίγει και πάλι και γίνεται πλεύσιμος. 5ον) Με την επικράτηση των Ρωμαίων φαίνεται ότι υπάρχει μεγάλος Πορθμός, στα μεγέθη τα σημερινά, αλλά με την άνοδο της Νικόπολης σαν κέντρο της περιοχής πέφτει σε ανυπαρξία σιγά – σιγά η Λευκάδα, κάτι που μεγιστοποίησε βέβαια η Γέφυρα που έφτιαξαν οι Ρωμαίοι, η οποία μηδένισε την διέλευση!
6ον)Ο Βιργίλιος όταν έγραφε την Αινειάδα του δεν ήταν πλεύσιμος ο δίαυλος και συνεπώς αναγκάστηκε, σύμφωνα με τις πληροφορίες των Ναυτικών της εποχής του, να οδηγήσει το πλοίο του Αινεία μέσω του Λευκάτα και του Ναού του Απόλλωνα, το πέρασμα του οποίου, όπως ο ίδιος επισημαίνει, ήταν ο φόβος και ο τρόμος όλων τωΜαυτικών!
7ον) Τέλος όταν ο Οβίδιος έγραφε τις Μεταμορφώσεις του πρέπει οι πληροφορίες που διοχέτευαν οι
Ναυτικοί της εποχής εκείνης, να πληροφορούσαν ότι ο δίαυλος ήταν πλεύσιμος, άρα είχε γίνει ήδη το καθάρισμά του και ήταν πλέον πλεύσιμος και διαβατός και γι’ αυτό τους οδήγησε κατ’ ευθείαν στο
Άκτιο χωρίς να περιπλεύσουν το δυσκολότατο πέρασμα του Λευκάτα! Όλα αυταποδεικνύουν ότι ανέκαθεν υπήρχε Πορθμός και ανέκαθεν υπήρχε δίαυλος, τουλάχιστον από το 2.500 π.Χ., που η ναυτιλία είχε ήδη επεκταθεί στον τότεΕλληνικό χώρο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει τογεγονός ότι το Σπήλαιο Φράγχθι στο Κρανίδι, που σήμερα είναι σε απόσταση 50 μέτρα από τη θάλασσακαι σε υψόμετρο 12,5 μέτρα, ενώ το 5.000 – 4.000 π.Χ. η θάλασσα ήταν 6-8 χιλιόμετρα από τησημερινή της θέση και μεγάλες πεδιάδες απλώνονταν μπροστά στην είσοδο του
σπηλαίου, που έφταναν μέχρι τις Σπέτσες, ότι αυτήν την περίοδο (5.000 –4.000 π.Χ.) βρέθηκε οψιδιανός, ένα πέτρωμα που υπάρχει μόνο στην Μήλο 80 μίλια μακριά και φέρνει μια αληθινή επανάσταση σχετικά με την αντίληψη για την ναυτιλία και τις θαλάσσιες μεταφορές. 8ον)
Επανερχόμαστε στη λέξη ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΣ! Η λέξη, όπως προαναφέραμε δεν υπήρχε καθόλου
στο τότε λεξιλόγιο και αντ’ αυτής χρησιμοποιούνταν η λέξη ΝΗΣΟΣ! Έτσι η χερσόνησος της Κασσάνδρας ονομάζονταν ΝΗΣΟΣ! Για πρώτη φορά αναφέρεται η λέξη ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΣ στον γραπτό λόγο γύρω στο 450 π.Χ. από τον Ηρόδοτο και τον Θουκυδίδη, στον δε προφορικό λόγο μετά τον 1ο π.Χ. αι. Αυτό σημαίνει ότι και 100% η Λευκάδα να ήταν χερσόνησος, για τα δεδομένα της Ελλάδας της εποχής πριν το 450 π.Χ, η Λευκάδα αποκαλούνταν ΝΗΣΟΣ! Αυτό και μόνο το δεδομένο απορρίπτει όλες τις έρευνες και μελέτες, απ’ όπου κι αν προέρχονται, οι οποίες απορρίπτουν την Λευκάδα να συμπεριληφθεί μέσα στα 4 νησιά του Οδυσσέα! Κατ’επέκταση και η άποψη που κυριαρχούσε επί αιώνες ότι η Λευκάδα δεν ήταν νησί αλλά τμήμα της Ακαρνανίας, δεν δικαιολογούν την αποβολή της Λευκάδας από του να είναι υποψήφιο μέλος των 4 νησιών του Οδυσσέα! Αυτό σημαίνει ότι οι μελέτες και έρευνες πάρα πολλά προβλήματα για τις μελέτες και έρευνες που απορρίπτουν τη Λευκάδα σαν 4ο νησί, a priori ξεκινούν με λάθος δεδομένα. Αυτός είναι
και ο βασικότερος, κατά την άποψή μου λόγος που δεν έχει ανευρεθεί ακόμη η Ομηρική Ιθάκη, ενώ όλα τα άλλα βασίλεια ήδη βρίσκονται στη διάθεση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και της Παγκόσμιας κουλτούρας!Όποιος γνωρίζει καλά τα 4 νησιά, μελετήσει με ενάργεια και αντικειμενικότητα το Ομηρικό κείμενο και κάνει τους σωστούς συνειρμούς, πιστεύω πως χωρίς κανένα δισταγμό θα αναγνωρίσει αβίαστα από μόνος του, ποιο από τα 4 νησιά ταυτίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό με
την Ομηρική Ιθάκη!Έτσι θα βοηθηθούν σε μεγάλοβαθμό και οι αρμόδιες Αρχαιολογικές και Ανασκαφικές υπηρεσίες να κατανείμουνστη σωστή κατεύθυνση την αρχαιολογική σκαπάνη και μάλιστα όταν το ΥπουργείοΠολιτισμού όχι μόνο δεν έχει κονδύλια επαρκή για ανασκαφικές εργασίες, αλλά αδυνατεί να πληρώσει και τους φύλακες αρχαιοτήτων!Ας διερευνήσουμε, όμως, ένα– ένα αυτά τα χαρακτηριστικά της Ομηρικής Ιθάκης: ναιετάω δ’ Ιθάκην ευδείελον: εν δ’ όρος αυτή Νήριτον εινοσίφυλλον, αριπρεπές: αμφί δε νήσοι πολλαί ναιετάουσι μάλα σχεδόν αλλήλησι, Δουλίχιόν τε Σάμη τε και υλήεσσα Ζάκυνθος. αυτή δε χθαμαλή πανυπερτάτη ειν αλί κείταιπρος ζόφον, αι δέ τ’ άνευθε προς ηώ τ’ ηέλιόντε, (Οδ. ι, 21-26).
1) Η Ομηρική Ιθάκη ήταν ευδείελος =ξέφαντη, γιατί είχεένα μεγαλοπρεπές βουνό το Νήριτο – «εν δ’ όρος αυτή Νήριτον εινοσίφυλλον, αριπρεπές·»Αυτό το χαρακτηριστικό του ογκώδους, του ξέφαντου και μεγαλοπρεπούς βουνού το έχει η Κεφαλονιά με τον Αίνο (1628 μ.), την Αγία Δυνατή (1131 μ.) το Ρούδι (1.125μ.), την Κόκκινη Ράχη (1.082μ.) καιη Λευκάδα με τα Σταυρωτά (1.141μ.),
το Μέγα Όρος (1.020 μ.),την Ελάτη (1.058 μ.)και τον Προφήτη Ηλία (1.040μ.), και γύρω απ’ αυτές τις κεντρικές κορυφές τιςπεριστοιχίζουν το Λαϊνάκι και οι Σκάροι (820μ.), το Σίκερο και η Αχράδα (γύρω
το πολύ στα 550μ.) κλπ.Το σημερινό Θιάκι έχει δύο βασικές αποκλείσεις από το Ομηρικό κείμενο: Η πρώτη είναι πως δεν έχει ένα μεγαλοπρεπές βουνό αλλά δύο ξεχωριστούς ψηλούς λόφους (Ανωγής 806 μ. και το Μεροβίγλι 629 μ.) και το δεύτερο ότι αν δεν γνωρίζει ο περιπλέων ταξιδευτής το χάρτη και την περιοχή του Ιόνιου πελάγους, δεν θα μπορεί να διαπιστώσει την ύπαρξή του σαν ξεχωριστό νησί, αλλά θα μένει με την εντύπωση ότι περνάει δίπλα από ένα και μεγάλο νησί, προφανώς την Κεφαλονιά.Όσον αφορά την Παλική, δεν έχει καμία σχέση με το χαρακτηριστικό αυτό, για πολλούς λόγους:
1) Στη ναυσιπλοΐα της περιοχής, που γίνεται 100% μεταξύ του κορμού της Ελλάδας και των νησιών (παράκτια πλεύση), είναι φύσει και θέσει αδύνατο να αντικρύσει κανείς την Παλική, ακόμη κι αν είχε ένα βουνό ψηλότερο κι από τον Αίνο.
2) Οι ίδιοι οι υποστηρικτές της Παλικής κατηγορούν τοΘιάκι ότι δεν μπορεί να είναι η Ομηρική Ιθάκη, γιατί το σημερινό το Θιάκι είναικατ’ εξοχήν λοφώδες κι όχι πεδινό. Κι αυτό γιατί ερμηνεύουν λάθος τη φράση «αυτήδε χθαμαλή ειν αλί κείται». Σαφώς η φράση αυτή, πουχρησιμοποιεί το ρήμα κείμαι κι όχι το ρήμα ειμί, μας εξηγεί ότι η Ιθάκη βρίσκεται χαμηλά στη θάλασσα, κάτι που στην ναυτική γλώσσα σημαίνει κοντά στην ξηρά ή κατά τον Στράβωνα «πρόσχωρον τη ηπείρω»,
μιας και το χαμηλώνει ένα πλοίο (καταπλέει, κατέρχεται), σημαίνει ότι πλησιάζει στην ακτή. (Περισσότερα στην παρ. 5)
3)Διαθέτει ένα λόφο 514 μ., που κι αν ακόμη ήταν ορατή στη ναυσιπλοΐα (και εννοούμε την βασική γραμμήπλεύσης βεβαίως), θα της έλειπε το χαρακτηριστικό της ξέφαντης.
4)Κι αν ακόμα αποδεχθούμε την ερμηνεία της λέξης «ἐυδείελος» = καλόδυση, (αυτήν που συμφέρει τους Παλικιστές και την θεωρούν ως κύρια ερμηνεία και κύριο ατού) θα πρέπεινα γνωρίζουν πως δεν υπάρχει κανένα νησί στα Επτάνησα, που να μην είναι ευδείελο, δηλ. με όμορφη δύση. Κι αυτό που κατηγορούν το Θιάκι ότι δεν έχει το χαρακτηριστικό αυτό, είναι μισή αλήθεια, γιατί από το Σταυρό και μέχρι το βορειότερο ακρωτήριο Μέλισσα, όλη αυτή η περιοχή (Σταυρός, Εξωγή, Αγ. Σαράντα, Αφάλες, Μέλισσα κλπ.) έχει τα ίδια παραμυθένια ηλιοβασιλέματα, που έχουν όλα τα Ιόνια νησιά, και μάλιστα από Μάιο ως το Σεπτέμβρη. Ο Ησίοδος στο «Έργα και Ημέραι» αναφέρει το επίθετο Νήριτον με το ουσιαστικό ύλη (Νήριτον ύλην), στην οποία περιλαμβάνει κυρίως Έλατα και Βαλανιδιές, που σημαίνει a priori αποκλεισμό του Θιάκι και της Παλικής από την υποψηφιότητα για Ομηρική Ιθάκη, μιας και τα Έλατα υπάρχουν σε υψόμετρο πλέον των 800-900 μ., χαρακτηριστικό που δεν το έχει ούτε το Θιάκι ούτε η Παλική!
2) Η Ιθάκη ήταν κατ’ εξοχήν ορεινή, γιατί εκτός από το μεγαλοπρεπές Νήριτον, είχε και πολλές άλλες κορυφές, όπως το Νήϊον, τον Έρμαιο λόφο, την Κόρακος Πέτρη κλπ., κάτι που αποδεικνύεται με απόλυτη βεβαιότητα, όχι μόνο από τις περιγραφές που δίνει το Έπος, αλλά και από τις πολλές πηγές που είχε. Οι πηγές αποδεικνύουν δύο πράγματα, ότι στην περιοχή επικρατούν πολλές βροχοπτώσεις και ταυτόχρονα υπάρχουν ψηλά βουνά και μάλιστα δασωμένα.
Και αυτό το χαρακτηριστικό των πολλών κορυφών το έχει η Λευκάδα και η Κεφαλονιά, όπως προαναφέραμε.Επίσης και στα δύο νησιά τα βουνά τους ήταν δασωμένα με την μαύρη Ελάτη, η
οποία επικρατεί ακόμη στην Κεφαλονιά, ενώ στην Λευκάδα καταστράφηκε από τεράστιες πυρκαγιές, αλλά παραμένει το όνομα μιας από τις πέντε κύριες κορυφές της, η Ελάτη, που αποδεικνύει του λόγου το αληθές! Η περιοχή της Παλικής είναι αδιανόητο και αντιεπιστημονικό να χαρακτηριστεί ως ορεινή.
3) Η Ιθάκη ήταν βραχώδης, τραχιά,πετρώδης, χωρίς πλατείς δρόμους, δεν ήταν κατάλληλη για άλογα, δεν είχε λιβάδιαπαρά μόνο βοσκοτόπια για γίδια και γελάδια.Εδώ προσιδιάζουν κυρίως η Λευκάδα, αλλά και το Θιάκι και η Κεφαλονιά. Η Παλική είναι κατ’ εξοχήν πεδινή και ομαλή.

4) Η Ιθάκη του Οδυσσέα είχε πάρα πολλά νερά και πηγές, γι’ αυτό και δεν μπορείς να την κατατάξεις στα φτωχά νησιά. Η Ομηρική Ιθάκη είχε πολλές βροχές και πάμπολλα νερά από αστείρευτες πηγές. Υπήρχαν εκεί, [«αἰεὶ δ᾿ὄμβρος … αρδμοί επηετανοί» (Οδ. ν,245- 247)], δηλαδή ρυάκια διαρκούς
ροής, και άφθονες πηγές, βασικότατο χαρακτηριστικό της ΒΔ Ελλάδας και νησιών με πολλά βουνά και ψηλές κορυφές!«Τι και οι βροχές και η δρόσο αδιάκοπα το χώμα της νοτίζουν … και πηγές
αστέρευτες ποτίζουν τα κοπάδια» (μετ. Κ.Κ).
Οι στέρνες είναι χαρακτηριστικό νησιών που στερούνται και βροχών και πηγών. Η στέρνα που βρέθηκε στο υποτιθέμενο Παλάτι του Οδυσσέα, σημαίνει πως όχι μόνο σήμερα στερείται επαρκών ποσοτήτων νερού, αλλά και στο Ομηρικό της παρελθόν είχε ακριβώς το ίδιο πρόβλημα. Κανείς συνεπώς δεν μπορεί να αντιτείνει ότι οι κλιματικές αλλαγές των τελευταίων εκατονταετιών έχουν δημιουργήσει την ανομβρία, ότι δηλ. είναι πρόσφατο φαινόμενο! Συνεπώς αυτό μας οδηγεί στο δεδομένο ότι το νησί στο οποίο υπήρχαν στέρνες, όπως το σημερινό Θιάκι, δεν μπορεί να έχει απολύτως καμία σχέση με την Ιθάκη του Οδυσσέα! Το κύριο χαρακτηριστικό του σημερινού Θιάκι είναι η μεγάλη έλλειψη νερών ύδρευσης και άρδευσης! Ένας από τους βασικούς λόγους που ο Dörpfeld το ταύτισε με την «παιπαλόεσσα»Ομηρική Σάμη! Το Θιάκι και η Παλική στερούνται νερών και πηγών, είναι από τις σχετικά άνυδρες περιοχές της βροχερής Δυτικής Ελλάδας, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΜΥ, παρ’ όλες τις πολλές, στην περιοχή, βροχοπτώσεις, λιγότερες πάντως από την Κέρκυρα, την Ήπειρο και τη Λευκάδα. Ιδιαίτερα το Θιάκι είναι από τις φτωχότερες
σε νερά περιοχές, κάτι που επιβεβαιώνεται από τα μεγάλα διαστήματα, που είχεελάχιστους έως και καθόλου κατοίκους ανά τους αιώνες, στη μακραίωνη ιστορία της. Η Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος
Λαρούς στο λήμμα Ιθάκη την αναφέρει ως «υδάτων στερουμένη νήσος». Τα δε τελευταία 100 χρόνια, όπως αποδεικνύεται από τα στοιχεία του Υπ. Γεωργίας και τα ετήσια αιτήματα προς τη Νομαρχία και
την Περιφέρεια, αυτό αποδεικνύουν, την σημαντική έλλειψη νερού! [ΔΗΜΟΣ ΙΘΑΚΗΣ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: Αναφορά στο Γ΄ΠΕΠ και Δ΄ ΕΣΠΑ: «Θέλουμε να επιστέψουν στα νησιά μας οι παραγωγικές ηλικίες.Αλλά χωρίς νερό, λιμάνια, ακριβό κόστος μεταφοράς, έλλειψη οργανωμένων κέντρων υγείας, σχολείων, τους αποτρέπουμε και οδηγούμε τα Μικρά Νησιά σε βραχονησίδες. 2005]
Εδώ κατ’ εξοχήν υπερέχειόλων η Λευκάδα. Το νησί με τα περισσότερανερά στο Ιόνιο είναι κυρίως η Λευκάδα. Έχει πάμπολλες και αξιολογότατες αστείρευτες πηγές, με τεράστιες ποσότητες νερού και είναι από τα λίγα νησιά στον κόσμο,αυτού του μεγέθους, που μία πηγή της δημιουργεί εκπληκτικής ομορφιάς καταρράχτες,(απ΄ τα ελάχιστα νησιά στον κόσμο), και η οποία στην κατάληξη του ποταμιού που δημιούργησε και στην ένωσή του με τη θάλασσα, σχηματίζει ένα πολύ ήρεμο ρείθρο, προστατευμένο με ευκάλυπτους!
Αν τελικά αποδειχθεί πως η Λευκάδα είναι η Ομηρική Ιθάκη, αυτό το ρείθρο είναι το λιμάνι όπου προσάραξε ο βασιλιάς Μέντης των Ταφίων. Εξ αιτίας δε της απόστασης του λιμένα του Ρείθρου
από το παλάτι και του γεγονότος ότι το παλάτι ήταν πολύ κοντά στη θάλασσα (και πουθενά δεν αναφέρεται ότι είναι κτισμένο σε κάποιο υψόμετρο), αλλά και των πολλών ευκαλύπτων από τις δύο πλευρές του ρέματος, ο Τηλέμαχος δεν αντιλήφθηκε την έλευσή του, γι’ αυτό και τον ρώτησε αν ήρθε με τα πόδια!
5) Η Ιθάκη βρίσκονταν «χθαμαλή ειν αλί» – χαμηλά στη θάλασσα (κοντά στην ηπειρωτική χώρα,
σύμφωνα με την μοναδική ερμηνεία, που εδώ είναι η Ναυτική), ενώ τα άλλα 3 νησιά
(Δουλίχιο, Σάμη και Ζάκυνθος) βρίσκονταν «άνευθε» – χώρια, μακριά, ψηλά στη θάλασσα (μακριά απ’ τη στεριά). Η λέξη χθαμαλή, όπως αναλυτικά μελετήσαμε, αλλά περιληπτικά σας ενημερώνουμε, δεν σημαίνει κατά κανένα τρόπο, ότι είναι χαμηλή ή πεδινή, διότι δεν συνοδεύεται από το ρήμα «ειμί» αλλά από το ρήμα «κείμαι», «χθαμαλή ειν αλί κείται»=βρίσκεται χαμηλά στη θάλασσα, που σημαίνει κοντά στη στεριά! Είναι μια ξεκάθαρη τοποθέτηση στο χώρο και δεν είναι αυτοπροσδιορισμός της ίδιας της Ιθάκης ως προς τον εαυτό της! Η λέξη χθαμαλή έχει πολλές ερμηνείες στην Ελληνική γλώσσα. Η άποψη ότι έχει την μοναδική ερμηνεία χαμηλή, είναι και λάθος και χρησιμοποιείται κυρίως από τους μη γνωρίζοντες την Ελληνική γλώσσα αρκετά, οι οποίοι επιμένουν πως η ερμηνεία της είναι μονοσήμαντη. Ο χαρακτηρισμός «χθαμαλή» σε ύψος, είναι αδιανόητο να αποδοθεί σε νησί με τα χαρακτηριστικάτων παραγράφων α, β και γ. Βάσιμα πιστεύω πως στην περίπτωση αυτή που
διερευνούμε το κείται «χθαμαλή» σημαίνει κοντά στην ακτή, κοντά στη στεριά(από το «χθων» = χώμα, «χαμαί» – χάμω). Η Ιθάκη του Ομήρου κείται «χθαμαλή», με την έννοια που το ερμηνεύει ο Στράβων «πρόσχωρος τη ηπείρω» = πλησίον της ακτής! Στη ναυτική γλώσσα «ένα πλοίο κατέρχεται στο Λιμάνι», σημαίνει ότι προσεγγίζει, χαμηλώνει, πλησιάζει στη στεριά, πάει για λιμενισμό, για αραξοβόλι, που αποδεικνύει ότι το χαμηλώνει δεν κυριολεκτεί μονοσήμαντα ως προς το ύψος (όπως προσπαθούν να μας επιβάλλουν οι Παληκιστές), μιας και η θάλασσα (στην Ομηρική εποχή) θεωρείται επίπεδη! Αντίθετα όταν «ένα πλοίο ανεβαίνει στο πέλαγος», σημαίνει πως απομακρύνεται από
τη στεριά, θεωρείται δηλ. ότι υψώνει, ανέρχεται, αναπλέει, αποπλέει, παρ’ όλο που η θάλασσα σ’ αυτά τα μεγέθη θεωρείται επίπεδη! Δες τε δύο παραδείγματα:
Α΄.Ο Εύμαιος όταν επιστρέφει από το Παλάτι στη χοιροσπηλιά του, λέει στον Τηλέμαχο (Οδ. π, 471-473):ήδη υπέρ πόλιος, όθι θ’ Έρμαιος λόφος εστιν,ήα κιών, ότε νήα θοήν ιδόμην κατιούσαν
εςλιμέν’ ημέτερον· πολλοί δ’ έσαν άνδρες εν αυτή καθώς επέστρεφα καιήμουν πάνω απ᾿ την πόλη στο λόφο του Ερμή, οπότε αγνάντεψα, ένα καράβι γοργό να κατεβαίνει στο λιμάνι μας γεμάτο μ’ άντρες μέσα, (Ε.Γ)
Β΄.Ο Ποσειδώνας βλέποντας το πλοίο των Φαιάκων να κατευθύνεται προς την Σχερία,
επιστρέφοντας από το λιμάνι του Φόρκυνα, όπου άφησαν τον Οδυσσέα, λέει στον Δία
(Οδ. ν, 149-151):νυν αυ Φαιήκων εθέλω περικαλλέα νήα, εκ πομπής ανιούσαν, εν ηεροειδέι πόντω
ραίσαι.Τώρα δε που το πανέμορφο πλοίο των Φαιάκων επιστρέφει από την μεταφορά (του Οδυσσέα), ανερχόμενο στο συννεφιασμένο πέλαγος, θέλω να το συντρίψω, (Ε.Γ).«Θα κατέβω χάμω στη Σπάρτη», λένε οι Αθηναίοι, που σημαίνει στην κυριολεξία ότι «Θα κατέβω Νότια στη Σπάρτη». Ουσιαστικά εδώ το χαμηλά σημαίνει Νότια, κάτι που επιβεβαιώνεται κι από την έκφραση «Η Κάθοδος των Δωριέων». Αποδεικνύεται από τα παραπάνω ότι το «χθαμαλή ειν αλί κείται» προσδίδει μοναδικότητα αποκλειστικά στη Λευκάδα, χωρίς καμία αμφιβολία,γιατί αυτή μόνη είναι πολύ κοντά στην ηπειρωτική (στεριανή) χώρα, ενώ τα άλλατρία απέχουν πολλά μίλια απ’ αυτήν, κάτι που βεβαιώνει ο Ποιητής τοποθετώνταςτα «άνευθε» (Οδ. ι, 26) στην ίδια ακριβώς πρόταση. Αυτή η εγγύτητα προς την Ακτή ηπείροιο (Ακαρνανία), την οποία μονοσήμαντα διαθέτει αποκλειστικά και μόνο η Λευκάδα, και η οποία περιγράφεται με σαφήνεια με την 4 φορές επαναλαμβανόμενη
φράση «ου μεν γαρ τοι σε πεζόν οίομαι ενθάδ’ οικέσθαι» = δεν πιστεύω να ήρθες με τα πόδια, την κατατάσσει αδιαμφισβήτητα στην πρώτη θέση των διεκδικητών της Ομ. Ιθάκης. Και βέβαια προς επίρρωση όλων αυτών, ο Φιλοίτιος καθημερινά εισέρχεται στο νησί της Ομ. Ιθάκης από την ακτήν ηπείροιο με πορθμείς κι όχι με ναύτες, οι οποίοι τον περνούν με πορθμείο κι όχι με πλοίο μεταφέροντας και τα ανάλογα ζώα για να θρέψει 160-170 άτομα που έτρωγαν καθημερινά επί 3 χρόνια στο Παλάτι του Οδυσσέα!
6) Η Ιθάκη βρίσκονταν «πανυπερτάτη προς ζόφον»=πιο απόμακρη προς τη δύση και το
σκοτάδι, είναι δηλ. βορειοδυτικότερα από τα τρία άλλα (τα δίδυμα «Δουλίχιόν τε Σάμη τε» και την δασώδη Ζάκυνθο), τα οποία βρίσκονταν προς την αυγή και τον ήλιο (ανατολικά καινότια).Κι εδώ την μοναδικότητα έχει η Λευκάδα, αποκλείεται δε, χωρίς καμία αμφιβολία, το Θιάκι.
Όσον αφορά τους Παλικιστές,είναι κατά την άποψή τους το βασικότατο σημείο, που η Παλική προσιδιάζει με την Ομηρική Ιθάκη. Γι’ αυτό και η προσπάθεια τους ήταν να επιβάλουν την ερμηνεία της λέξης «ευδείελος» ως καλόδυση (αναφερόμαστε στον Ζιλ Λε Νοάν, συνεπικουρούμενο από τον Κεφαλονίτη κ. Πάντο, καθώς επίσης και τους τρεις συγγραφείς του Odysseus Unbound).
Δεν πρόσεξαν όμως μία βασική λεπτομέρεια: στην εποχή την Μυκηναϊκή ο Βοριάς δεν
ήταν στη θέση που τον τοποθετούμε σήμερα, αλλά γύρω στις 60ο- 70ο αριστερότερα και χαμηλότερα προς τη δύση ή κατά την άποψη του Εκαταίου, των Πτολεμαίων, του Στράβωνα κλπ. από κει που φυσάει ο Πονέντε – Μαίστρος (δείτε τους αντίστοιχους χάρτες). Με τον τότε λοιπόν προσανατολισμό όχι μόνο δεν ήταν δυτικότερη όλων η Παλική, αλλά ήταν νοτιότερη όλων, με την Λευκάδα να είναι δυτικότερη όλων. (Η γραμμή Κόρινθος, Μεσσολογγι, Αστακός είσοδος Αμβρακικού, Κέρκυρα, Ιταλία, θεωρούνταν από τους ανωτέρω Γεωγράφους, ως ευθεία μεν και μάλιστα καθαρά από Ανατολή προς Δύση!).
 Σε επιβεβαίωση αυτού τουπροσανατολισμού ο Λίβιος περιγράφοντας την πολιορκία της Λευκάδας από τους Ρωμαίους το 197 π.Χ, γράφει: «Leukada, occidentis regione artis fancibus cohaereus Acarnaniae» = Η Λευκάδα στο δυτικό της τμήμα είναι συνδεδεμένη με την Ακαρνανία. Ουσιαστικά
χαρακτηρίζει το βόρειο άκρο της Λευκάδας, το κοντινότερο προς την Ακαρνανία, ως καθαρά δυτική περιοχή του νησιού. Αυτό επιβεβαιώνει τον εσφαλμένο προσανατολισμό των αρχαίων, όπως και σε άλλο σημείο αναφέρουμε!
7) Η Ιθάκη ήταν στο διάμεσο Θεσπρωτίας – Δουλίχιου, κάτι που επιβεβαιώνει και την παραπάνω φράση, δηλ. δυτικά προς βορειοδυτικά απ’ τα άλλα. Υπάρχει ένα δεδομένο, ότι το Δουλίχιο, είναι αδιανόητο, απαράδεκτο, αντιομηρικό, αντιεπιστημονικό και τεράστιο λάθος, να τοποθετείται στις μικρές και ακατοίκητες στην πλειοψηφία τους Εχινάδες. Το Δουλίχιο το τοποθετεί ο Ποιητής ακριβώς δίπλα – δίπλα με τη Σάμη, που το επιβεβαιώνει με τρεις τρόπους: α) με τη χρήση του … τε … τε … «Δουλίχιόν τε Σάμη τε...», β) με τη φράση μάλα σχεδόν αλλήλησι = πολύ κοντά μεταξύ τους και γ) το επισφραγίζει με τη λέξη άνευθε = πολύ μακριά απ’ την ηπειρωτική ακτή. Οι Εχινάδες είναι πολύ κοντά στην ηπειρωτική ακτή, που σημαίνει ότι το Δουλίχιο και η Σάμη είναι αδιανόητο και να το σκεφθεί κανείς ότι έχουν οποιαδήποτε σχέση με τις Εχινάδες, οι οποίες σχεδόν το 70-80% ήδη από την εποχή του Θουκυδίδη έχουν προσχωθεί από τον Αχελώο και δεν υπάρχουν σαν νησιά, αλλά σαν ένας εύφορος κάμπος της Αιτωλοακαρνανίας! Επίσης και τα δύο αυτά νησιά «Δουλίχιόν τε Σάμη τε», τα τοποθετεί στο διάμεσο μεταξύ Ομηρικής Ιθάκης, η οποία είναι τοποθετημένη τελευταία όλων προς τα δυτικά «πανυπερτάτη προς ζόφον» και της Ζακύνθου, η οποία είναι η πρώτη που συναντάς ανερχόμενος από Πύλο. Ουσιαστικά δηλ. η Ομηρική Ιθάκη, σύμφωνα με τον Ποιητή, ήταν βορειοδυτικότερα των κοντινών και δίδυμων νησιών Δουλίχιου και Σάμης. Πανηγυρικά επιβεβαιώνεται και με το γεγονός ότι όταν ο βασιλιάς της Θεσπρωτίας έστειλε τον Κρητικό (Οδυσσέα) με πλοίο στο Δουλίχιο, με σκοπό από κει να βρει μεταφορικό για Κρήτη, το
θεσπρωτικό πλοίο σταμάτησε ενδιάμεσα σ’ ένα ακρογιάλι της Ιθάκης, απ’ όπου και τους ξέφυγε ο επιβάτης, παρ’ όλο που τον είχαν δέσει με σκοπό να τον πουλήσουν για δούλο! Αυτό καταδεικνύει ότι η Ομηρική Ιθάκη βρίσκονταν στο διάμεσο Θεσπρωτίας και Δουλίχιου, συνεπώς δυτικά προς βορειοδυτικότερα του Δουλίχιου. Η άποψη μερικών ερευνητών να τοποθετούν στη σημερινή Λευκάδα την Ομηρική Σάμη ή το Δουλίχιο, καταρρίπτεται απ’ τα παραπάνω δεδομένα. Σύμφωνα με το Έπος η πορεία είναι Θεσπρωτία – Ιθάκη – Δουλίχιο. Σε περίπτωση που κάποιος ήθελε να
τοποθετήσει στη Λευκάδα το Ομηρικό Δουλίχιο ή την Ομηρική Σάμη, θα ήταν αντίθετος με το Ομηρικό κείμενο, το οποίο σαφώς τοποθετεί την Ιθάκη μεταξύ Θεσπρωτίας και Δουλίχιου και συνεπώς και Σάμης αφού αυτά τα δύο είναι δίδυμα! Υπάρχουν δυστυχώς αρκετοί ερευνητές που πέφτουν σ’ αυτό το σοβαρότατο λάθος!Βεβαίως η άποψη της ύπαρξης ενός άλλου νησιού μεταξύ σημερινής Κεφαλονιάς και Ζακύνθου, στο οποίο προσπαθούν να τοποθετήσουν κάποιοι άλλοι ερευνητές το Δουλίχιο, όσοι δεν αποδέχονται την Λευκάδα σαν νησί και θεωρούν το Θιάκι σαν Ιθάκη και την Κεφαλονιά σαν Σάμη, είναι και αντιεπιστημονική και απαράδεκτη και μη συζητήσιμη. Τα 4 σημερινά νησιά υπάρχουν, ακριβώς όπως είναι μέχρι σήμερα, από την εποχή των παγετώνων, χωρίς έκτοτε να έχει παρατηρηθεί απολύτως καμία μεταβολή τους, σύμφωνα με την Γεωλογική Επιστήμη, σύμφωνα με την έρευνα πολλών Γεωλόγων, οι οποίοι μας βεβαιώνουν ότι τα πετρώματα της Ακαρνανίας και της Λευκάδας είναι διαφορετικά και σύμφωνα με τους εγκυρότατους χάρτες του Βρετανικού Ναυαρχείου «Lefkas never had any permanent natural connection with the mainland» = Η Λευκάδα δεν είχε ποτέ οποιαδήποτε μόνιμη φυσική σύνδεση με την ηπειρωτική χώρα. (British Admiralty Chart 203).Ακόμη όμως κι αν δεχθούμε την απίθανη άποψη ότι η Λευκάδα ήταν χερσόνησος, θα πρέπεινα γνωρίζουμε ότι στην Ομηρική εποχή και μέχρι την εποχή του 1ουαιώνα π. Χ. οι χερσόνησοι ονομάζονταν νησιά στην καθομιλουμένη, στον δε γραπτόλόγο η λέξη για πρώτη φορά εμφανίσθηκε τον 5ο αιώνα π.Χ. από τον Ηρόδοτο. Εδώ φαίνεται πως τη μοναδικότητα πάλι κερδίζει κατ’ αποκλειστικότητα η Λευκάδα.Η Ιθάκη δεν είναι απέναντι από την Ήλιδα, ενώ τα 3 άλλα νησιά όντως είναι. Ο Όμηρος επισημαίνει (Οδ. φ, 346-347):ουθ’ όσσοι κραναήν Ιθάκην κατακυρανέουσιν, ουθ’ όσσοι νήσοισι προς Ήλιδος ιπποβότοιο: ούτε όσοι στην πετρώδη Ιθάκη είναι αρχόντοι ούτε όσοι στα νησιά που είναι απέναντι από την αλογοτρόφο Ηλεία:(Ε.Γ).Η έκφραση αυτή, που αντιδιαστέλλει την Ιθάκη από τα άλλα τρία νησιά, σημαίνει ότι η Ιθάκη ήταν μακριά από την Ηλεία, ενώ τα άλλα τρία ήταν απέναντι από αυτήν, κάτι που επαναλαμβάνει και στην Ιλιάδα με τη φράση «Ήλιδος άντα».Κι εδώ την μοναδικότητα έχει η Λευκάδα, γιατί και τα τρία άλλα βρίσκονται απέναντι από την Ηλεία, ενώ η Λευκάδα είναι πολύ μακριά και απλώς αντικρίζει τα μακρινά βουνά της.
9) Τα δύο νησιά «Δουλίχιόν τε Σάμη τε» ο Όμηρος τα τοποθετεί στο διάμεσο μεταξύ των Ομηρικών νησιών Ζακύνθου και Ιθάκης, θεωρεί δε ότι είναι τόσο κοντά μεταξύ τους, που αναγκάζεται να χρησιμοποιεί τον σύνδεσμο –τε– σε διπλή επανάληψη (τε … τε …) και μάλιστα 4 φορές στην Οδύσσεια, μία στον Ύμνο στον Απόλλωνα και μία ο Βιργίλιος στην Αινειάδα με το αντίστοιχο (–que … que … –) Dulichiumque Sameque! Αυτή η σύνδεση με το επαναλαμβανόμενο …τε … τε …,
καταδεικνύει ότι τα δύο στοιχεία (νησιά) που συνδέει, αποτελούν ένα φυσικό αναπόσπαστο ζευγάρι. A nearer connexion is marked by τε…τε… = μία πολύ κοντινή σχέση προσδιορίζεται από τα τε…τε…, μας επισημαίνει στο «A Greek-English Lexicon, based on The German Work of Francis Passow, by Henry George Liddell and Robert Scott». Αυτό βέβαια κατοχυρώνεται πλήρως και με την φράση «μάλα σχεδόν αλλήλησι» = πολύ κοντά μεταξύ τους και «άνευθε» = πολύ μακριάαπ’ την ηπειρωτική ακτή. Σύμφωνα με τον Δημιουργό πρέπει να ψάξουμε για ένα ζεύγος νησιών με ορισμένα χαρακτηριστικά.
Φυσικά ζευγάρια νησιών στο Ιόνιο υπάρχουν δύο, οι Παξοί και οι Αντίπαξοι και η Κεφαλονιά με το Θιάκι, που παλιότερα ονομάζονταν Μεγάλη και Μικρή Κεφαλονιά ή Κεφαλονιά και Αντικεφαλονιά (Partsch, Kephallenia σ. 46). Το πρώτο ζευγάρι Παξοί και Αντίπαξοι δεν μπορεί να ερευνηθεί και να συγκριθεί με το δίδυμο Δουλίχιο και Σάμη γιατί δεν έχει καμία γειτονική ούτε και οπτική καν σχέση με τη Ζάκυνθο, από την οποία πρέπει να βρίσκονται αμέσως μετά τη Ζάκυνθο, χωρίς παρεμβολή άλλου ή άλλων νησιών και την Ηλεία, από την οποία είναι απέναντι και σε κοντινή απόσταση.
Αναμφισβήτητα το μόνο σημερινό ζευγάρι, που σύμφωνα με τις περιγραφές του Όμηρου
μπορεί να ταυτιστεί με το φυσικό ζευγάρι Δουλίχιο και Σάμη, είναι αποκλειστικά
και μόνο η Κεφαλονιά με το Θιάκι!Αυτή η εγγύτητα των δύο νησιών, σύμφωνα με τον Όμηρο, αποδεικνύει δύο βασικότατα ζητήματα:
1ον) Είναι φύσει και θέσει αδύνατον, σύμφωνα με το Ομηρικό κείμενο, το Δουλίχιο, που αποτελεί ένα αιώνιο φυσικό ζευγάρι με τη Σάμη, να τοποθετείται στις Εχινάδες και το δίδυμό του στο φυσικό ζευγάρι του, η  Σάμη, να βρίσκεται σε απόσταση 20 μιλίων. Ο Όμηρος δεν τα ομαδοποίησε τυχαία
με τον σύνδεσμο «τε… τε…», ούτε τυχαία τα τοποθέτησε «μάλα σχεδόν αλλήλησι», αν όντως δεν ήταν δίδυμα και αιωνίως αναπόσπαστα τοποθετημένα δίπλα δίπλα! Ταυτόχρονα τα τοποθετεί
σαφέστατα και τα τρία (Δουλίχιο, Σάμη και Ζάκυνθο), σε αντιδιαστολή με την Ιθάκη, «άνευθε (ειν αλί)» δηλ. ψηλά στη θάλασσα – μακριά από την ηπειρωτική χώρα, κάτι που δεν ισχύει με τις Εχινάδες! Τα τοποθέτησε δίπλα – δίπλα και απόμακρα απ’ την κυρίως χώρα, γιατί εκεί ήταν,
είναι και θα είναι εσαεί η θέση τους! Τα μέχρι σήμερα ευρήματα, αποδεικνύουν ότι οι περιγραφές του Όμηρου είναι σαφέστατες!
2ον) Είναι φύσει και θέσει αδύνατο να τοποθετείται σήμερα η Ιθάκη σε ένα από τα δύο, είτε στην Κεφαλονιά είτε στο Θιάκι, τα οποία αποτελούν ένα αιώνιο φυσικό ζευγάρι, το οποίο προσιδιάζει
απόλυτα στις περιγραφές του δίδυμου «Δουλίχιόν τε Σάμη τε», για τους εξής λόγους: α) Το φυσικό ζευγάρι Δουλίχιο και Σάμη βρίσκεται μεταξύ Ιθάκης και Ζακύνθου, β) Η Ομηρική Ιθάκη δεν
είναι πολύ κοντά με κανένα άλλο, τόσο που να αποτελεί φυσικό ζευγάρι με αυτό,αφού ο Όμηρος την τοποθετεί πιο απόμακρα από τα άλλα προς τη δύση (πανυπερτάτη προς ζόφον), συνεπώς δεν μπορεί να ταυτιστεί με κανένα από τα δύο για να αποτελέσει ζευγάρι και γ) αν κάποιος δεν αποδέχεται αυτήν την ταύτιση (Δουλίχιόν τε Σάμη τε με Κεφαλονιά και Θιάκι), πρέπει να μας υποδείξει άλλο δίδυμο νησιών στο Ιόνιο, αφού εκ των πραγμάτων, το άλλο υπάρχον δίδυμο a priori αποκλείεται!
Εδώ πλέον η Λευκάδα ξεπερνά τις πιθανότητες του 99% να είναι η Ομηρική Ιθάκη, αφού τα δύο άλλα δίδυμα δεν πλησιάζουν ούτε το 1% πιθανότητα να ταυτιστούν με την Ιθάκη του Οδυσσέα!
10) Η Ομηρική Ιθάκη ήταν απέναντι από την Ακαρνανία όπου βρίσκονταν η πόλη Νήρικος, την οποία κατέλαβε ο Λαέρτης (περιοχή Κεχροπούλας), πριν την μεταφέρουν οι Κορίνθιοι στην απέναντι Λευκάδα.Στην Μυκηναϊκή εποχή η Ομηρική Ιθάκη, σύμφωνα με τον Όμηρο, ήταν πολύ – πολύ κοντ
στην Ακαρνανία και ειδικότερα στην περιοχή της Κεχροπούλας, όπου υπήρχε η προϊστορική πόλη της Νηρίκου, την οποία κατοικούσαν Κεφαλλήνες και την κατέλαβε ο Λαέρτης (Οδ. ω, 377-378). Το επιβεβαιώνει και ο Φιλοίτιος, ότι ο Οδυσσέας από μικρό τον έβαλε να πιστατεί στα ζώα του, που τα είχε στη γη των Κεφαλλήνων.(ΣΗΜ. Το όνομα Κεφαλονιά στο σημερινό νησί, πρωτοεμφανίζεται το 450 π.Χ. από τον Ηρόδοτο. Το ότι στην Ακαρνανία ζούσε ένα παρακλάδι Αχαιών, που ονομάζονταν
Κεφαλλήνες, σήμερα πλέον είναι απόλυτα επιβεβαιωμένο από τις επιγραφές με Γραμμική Β, που ανακαλύφθηκαν στο ανάκτορο του Νέστωρα στην Πύλο! Επί τρία χρόνια, που μετακόμισαν και εγκαταστάθηκαν στο Παλάτι του Οδυσσέα οι 108 μνηστήρες χειμώνα – καλοκαίρι, ο Φιλοίτιος
μετέφερε καθημερινά ζώα για να θρέψει 160 και πλέον άτομα που διαβιούσαν στο Παλάτι του Οδυσσέα. Το σημαντικό είναι πως ο Ποιητής επισημαίνει με κάθε λεπτομέρεια πως γίνονταν η είσοδος και μεταφορά των σφαγείων στο νησί! Στο χωρίο Οδ. υ, 185-188, ο Ποιητής περιγράφει με ενάργεια πως ο Φιλοίτιος μετέφερε τα κρεατικά στο νησί: «απ’ τη στεριά τους φέρνανε περάτες». Η
μεταφορά δηλ. γίνονταν με Πορθμείς και Πορθμείο, κάτι που σημαίνει ότι υπάρχει στενός σχετικά πορθμός και ότι η απόσταση είναι σαφώς πολύ μικρή, διότι σε αντίθετη περίπτωση θα χρησιμοποιούσαν Πλοίο και Ναύτες! Αυτό το δεδομένο ούτε κατά διάνοια θα μπορούσε να το γράψει ο Όμηρος για την Κεφαλονιά ή το Θιάκι. Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας το γεγονός ότι μετά το λιώσιμο των πάγων (8.500 π.Χ) όλα τα νησιά του Ιονίου παραμένουν όπως ακριβώς
δημιουργήθηκαν τότε με το τεράστιο ανέβασμα της επιφάνειας της θάλασσας περίπου 200μ.
Στην Μυκηναϊκή εποχή, λοιπόν, απέναντι από τηνπεριοχή που διαβιούσαν οι Κεφαλλήνες (Ακαρνανία), υπήρχε η Ομηρική Ιθάκη! Στην μετά την κάθοδο των Δωριέων, εποχή απέναντι από την Νήρικο της Ακαρνανίας βρίσκουμε τη Λευκάδα, πολύ – πολύ κοντά στην Ακαρνανία, όπως ακριβώς και η Ομηρική Ιθάκη. Στην Μυκηναϊκή εποχή από την Ομηρική Ιθάκη προς την Ακαρνανία και
αντίστροφα, περνούσαν με Πορθμείο, κάτι που από την κάθοδο των Δωριέων και μετά γίνεται ακόμη και μέχρι σήμερα στην Λευκάδα. Και επειδή τα νησιά δεν είναι μεταφερόμενα οχήματα, το μοναδικό, που μένει να σκεφτούμε, είναι ότι το νησί, που στην Μυκηναϊκή εποχή ονομάζονταν Ιθάκη, τώρα λέγεται Λευκάδα, γιατί τα ονόματα είναι απόλυτα δεδομένο ότι στην Ελλάδα από αρχαιοτάτων χρόνων μεταφέρονται! Συνεπώς έχουμε ταύτιση στο ίδιο νησί, δύο ονομάτων, της μυκηναϊκής Ιθάκης και της αρχαϊκής Λευκάδας. Στο χωρίο Οδ. ξ, 96-98 βεβαιώνει ο Ποιητής την εγγύτητα της Ακαρνανίας με την Ομηρική Ιθάκη, με τα λόγια:  ή γαρ οι ζωή γ᾽ ην άσπετος· ου τινι τόσση ανδρών ηρώων, ούτ᾽ ηπείροιο μελαίνης ούτ᾽ αυτής Ιθάκης· Ήταν αλήθεια εκείνου αρίφνητο το βιός· κανένας τόσα από τους ήρωες δεν απόχτησε, για στη στεριάν αντίκρυ για στην Ιθάκη ακόμα (Κ.Κ).Αλλά και ο Ιθακήσιος γέρο Ευπείθης, ο πατέρας του σκοτωμένου μνηστήρα Αντίνοου, προσπαθώντας να ξεσηκώσει τους συμπολίτες του κατά του Οδυσσέα, τους παρακινεί «Πάμε,
μην τύχει και προφταίνοντας διαβούν εκείνοι αντίκρυ» [«αλλ᾿ ἴομεν, μὴ φθέωσι περαιωθέντες ἐκεῖνοι» (Οδ.ω.437)]. Δεν νομίζω να υπάρχει άλλο νησί, εκτός της Λευκάδας, στο οποίο να προσιδιάζουν τόσο δυνατά τα λόγια του Ευπείθη! Πάμε γρήγορα να τους πιάσουμε πριν περάσουν απέναντι (?) οπότε θα τους χάσουμε. Αυτό δεν λέγεται σε κανένα άλλο νησί πλην της Λευκάδας. Γιατί στα υπόλοιπα νησιά το πέρασμα απέναντι γίνεται με πλοίο και χρειάζεται μεγάλος χρόνος πλεύσης -
πορείας, που σημαίνει πως μπορείς να φτάσεις αυτόν που κυνηγάς με ένα πιο γρήγορο πλοίο και με περισσότερους ναύτες – κωπηλάτες! Ενώ αν περάσει κάποιος πρώτος με το πορθμείο απέναντι, ώσπου να επιστρέψει το πορθμείο να περάσει απέναντι και σένα που τον κυνηγάς, το πουλάκι χάθηκε, όπως λέει ο Λαός μας!
Και βέβαια η μεταφορά από τους Κορίνθιους της πόλης Νηρίκου από την περιοχή της Κεχροπούλας της Ακαρνανίας στην Λευκάδα και μάλιστα στο σημείο του στενού μέρους του πορθμού,
τον οποίο βέβαια καθάρισαν για να τον ξανακάνουν πλωτό, δεν έγινε τυχαία, αλλά έγινε για να ελέγχουν το πέρασμα του πορθμού, μιας και το πέρασμα του Λευκάτα ήταν πάρα πολύ επικίνδυνο και το φοβόνταν οι ναυτικοί, όπως μας βεβαιώνει ο Βιργίλιος στην Αινειάδα. (ΣΗΜ. Τον Δίαυλο μέσα στον πορθμό, δεν τον διάνοιξαν πρώτοι οι Κορίνθιοι, όπως αναφέρει ο Στράβων, αλλά οι Λέλεγες. Περιοδικά ο Δίαυλος έκλεινε και μέχρι σήμερα κλείνει, από τα φερτά υλικά της θάλασσας, που
φέρνει συνεχώς και αενάως ο Μαΐστρος, αλλά και από τις αλλουβιακές αποθέσεις
που μεταφέρουν οι ισχυρές βροχοπτώσεις της βορειοδυτικής Ελλάδας και από τις δύο πλευρές προς τον πορθμό, της Λευκάδας και της Ακαρνανίας). Έτσι οι Κορίνθιοι μετέφεραν πλέον το
επίκεντρο του νησιού στο βόρειο τμήμα του, που μέχρι τότε ήταν στο μέσον (Νυδρί – Ελλομένου) και στο νότιο τμήμα του (Βασιλική – Φαρές), αφού η Νήρικος μετά την μεταφορά της στη Λευκάδα, αναπτύχθηκε σε μία από τις πιο εκτενείς και πολυάνθρωπες πόλεις της αρχαιότητας, όπως επισημαίνει ο καθηγητής του Πάντειου Πανεπιστημίου κ. Γ. Κοντογιώργης.
 Έγραψε ο ΑρχαιολόγοςΜιλτιάδης Άννινος – Καβαλιεράτος, αντίπαλος της θεωρίας του W. Dörpfeld και τωνΛευκαδιστών: «Διότι και η Λευκάς ήτον ανέκαθεν νήσος και δη εις αρχαιοτέραν εποχήν, ως εκ γεωλογικών παρατηρήσεων αποδεικνύεται, ήτο πολύ μάλλον της Ηπείρου απομεμακρυσμένη ή σήμερον».Κανένα απολύτως νησί δεν έχει τα παραπάνω χαρακτηριστικά, πλην της Λευκάδας, η οποία τα έχει όλα αυτά που προαναφέραμε για την Ομηρική Ιθάκη. Οι Κορίνθιοι την επέλεξαν γιατί μέχρι τότε το νησί αυτό είχε την πλέον στρατηγική θέση στο δυτικό εμπόριο και κυρίως προς την Σικελία. Η σπουδαιότητά της ήταν πολύ σημαντική μέχρι και την Ρωμαϊκή επικυριαρχία. Αυτό αποδεικνύεται και από την ηγεμονία της στο Κοινό των Ακαρνάνων, που από το 235 – 167 π.Χ ήταν η
πρωτεύουσά του.
11) Η Ομηρική Ιθάκη ήταν απέναντι από την Ήπειρο. Ο Έχετος ήταν Έλληνας ηγεμόνας διαβόητος για τη σκληρότητά του προς όλους («βροτών δηλήμων πάντων» = που ανθρώπους δε λυπάται), με τη συνήθεια να κόβει τα αυτιά και τη μύτη εκείνων που ήθελε να τιμωρήσει, έτσι ώστε να μένουν αυτοί για πάντα «στιγματισμένοι». Στην ραψωδία (Οδ. σ. 84-87) ο αρχηγός των μνηστήρων Αντίνοος, θέλοντας να απειλήσει τον ζητιάνο Ίρο, του λέει ότι θα τον στείλει στον Έχετο, ο οποίος βασίλευε στην απέναντι της Ιθάκης ηπειρωτική ακτή. Ο μελετητής του Ομήρου Ευστάθιος Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, γράφει στο σύγγραμμά του Commentarii ad Homeri
Odysseam (Tomus I, LIPSIAE, 1825): «τάχα γαρ μιν ανάξομεν Ηπειρόνδε εις Έχετον. Λέγει δε και νυν Ήπειρον χώραν ιδίως ούτω καλουμένην, αντιπέραν κειμένην Ιθάκης, μεγάλην. Αφ’ ης και Πύρρος
Ηπειρώτης ύστερον άρξας των εκεί». (Αυτό μας αποτρέπει να υποστηρίξουμε ότι η λέξη Ήπειρος μπορεί να αναφέρεται και σε τμήμα ενός νησιού!).Κι εδώ την μοναδικότητα έχει
μονοσήμαντα η Λευκάδα, γιατί και τα τρία άλλα είναι τόσο μακριά, που ούτε καν αντικρίζουν έστω και κατ’ ελάχιστο την Ήπειρο! Κι όχι μόνο αυτό, αλλά αν ήταν το Θιάκι η Ομηρική Ιθάκη δεν θα
έλεγε Ηπειρόνδε, αλλά ακτήν ηπείροιο ή ηπείροιο μέλαινα, όπως κατά βάση ονόμαζε την γη των Κεφαλλήνων(σημερινή Αιτωλοακαρνανία).
12)Στην Ομηρική Ιθάκη υπήρχε Ναός του Απόλλωνα.Από μια εκτεταμένη και χρονοβόρα έρευνα στα Αρχαιολογικά δεδομένα της Περιφέρειας των Ιόνιων Νησιών, στο μοναδικό νησί που διαπιστώθηκε ύπαρξη Ναού του Απόλλωνα προδωρικής εποχής, είναι μονοσήμαντα η Λευκάδα. Στην Κέρκυρα
η αρχαιολογική σκαπάνη διαπίστωσε την ύπαρξη 3 αρχαίων Ναών του Απόλλωνα, ήτοι:
1) Ναός Απόλλωνα Πύθειου, του 5ου αι. π.Χ, κοντά στο Αρτεμίσιο 2)
Ναός Απόλλωνα Κορκυραίου, ιδρύθηκε από τους Ερετριείς (775-734 π.Χ., δηλ. αρχές
του 8ου αι. π.Χ,), δίπλα στο σημερινό Μον Ρεπό και 3) Ναός του  Απόλλωνα, του 5ου αι. π.Χ, στη θέση Ρόδα. Στην Κεφαλονιά βρέθηκε ένας και μοναδικός Ναός του Θεού Απόλλωνα, του 6ου
αι. π.Χ., κοντά στη Σκάλα. Στο σημερινό Θιάκι και τη Ζάκυνθο δεν ανακαλύφθηκε κανένας Ναός του Θεού Απόλλωνα. Συνεπώς: μοναδικός Ναός του Θεού Απόλλωνα κατά την Μυκηναϊκή εποχή στα Νησιά του Ιονίου πελάγους ήταν ο Ναός του Λευκάτα ή Λευκάτη Απόλλωνα στη σημερινή Λευκάδα! Άλλωστε η Σαπφώ από τη Λέσβο μετέβη να μονάσει σ’ αυτό το Ιερό, καταδεικνύοντας έτσι τη σημασία της Λευκάδας – Ιθάκης σ’ ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο! Κι εδώ την μοναδικότητα έχει μονοσήμαντα η Λευκάδα.
13) Το νησί Αστερίς, η ενέδρα των μνηστήρων για δολοφονία του Τηλέμαχου.Δεν θα επεκταθώ πολύ στο νησί αυτό, επειδή σε προηγούμενα άρθρα εκτενώς έχω αναφερθεί. Θα επισημάνω περιληπτικά
τα περισσότερα σημαντικά χαρακτηριστικά του.
1.Το νησί αυτό, κατά τον Όμηρο, βρίσκεται νότια της Ιθάκης στη γραμμή πλεύσης από Πύλο προς την Ιθάκη.
2.Το νησί αυτό υποχρεωτικά βρίσκεται «πριν πατρίδα γαίαν ικέσθαι», άρα πριν τα χωρικά ύδατα της
Ιθάκης.
3.Βρίσκεται «μεσσηγύς Ιθάκης τε Σάμοιό τε», στο διάμεσο μεταξύ Ιθάκης και Σάμης, που σημαίνει ότι στην πορεία από Πύλο πρώτα θα συναντήσει ο Τηλέμαχος αμέσως μετά τη
Ζάκυνθο την Σάμη, μετά την Αστερίδα και μετά την Ιθάκη! Η γραμμή πλεύσης, ως γνωστό ήταν μεταξύ των Ιόνιων νησιών και της στεριανής Ελλάδας. (Δες τε έναν χάρτη της περιοχής)
4.Το νησί αυτό είναι «ου μεγάλη» (ούτε μεγάλο ούτε μικρό). Είναι 4.500 στρ. ενώ η βραχονησίδα Δασκαλιό μόνο 4 στρ. δηλ χίλιες και πλέον φορές μικρότερη.
5.Έχει «άκριας ηνεμόεσσας»(ανεμοδαρμένα ύψη). Το Δασκαλιό είναι2,5 μ. το ύψος του.
6.Είναι «πετρήεσσα»(πετρώδης, τραχειά και απόκρημνη). Το Δασκαλιό είναι ένας επίπεδος βράχος!
7.Έχει «λιμένες ναύλοχοι αμφίδυμοι» (λιμάνια από τη μια μεριά κι από την άλλη με καλό
αραξοβόλι). Το Δασκαλιό όχι μόνο δεν έχει έστω κι ένα λιμάνι, αλλά ούτε και αμμουδιά για να σύρεις έξω ένα πλοίο.
1.8.Στο διάμεσο των δύο αμφίδυμων λιμανιών, σύμφωνα με τον Απολλόδωρο, υπήρχε ο οικισμός των Αλαλκομενών, ο οποίος όταν αργότερα οι Δωριείς απέκτησαν πλοία και κατέκτησαν την
Πελοπόννησο και άρχισαν να επεκτείνονται, εισέβαλαν και στα άλλα νησιά πλην της Ιθάκης, στην οποία μπήκαν στην αρχή της καθόδου τους, με αποτέλεσμα να εκδιώξουν τους Ιθακήσιους, οι οποίοι μετακόμισαν στην τότε Σάμη, την οποία μετονόμασαν σε Ιθάκη – Θιάκι. Μετά λοιπόν το στόλο που τους έφκιαξαν στη Ναύπακτο (από κει ονομάστηκε, ναυς + πήγνυμι) και την επιδρομή στην
Πελοπόννησο, κατέλαβαν και το νησί Αστερίς και ανάγκασαν τους κατοίκους των Αλαλκομενών να μετακομίσουν από την Αστερίδα στην τότε Σάμη (σημερινό Θιάκι) και να εγκατασταθούν στον Πισαετό, εκεί που οι Ιθακιστές και κυρίως ο Σλήμαν τοποθετούσαν (μέγα λάθος) την πόλη της Ιθάκης του Οδυσσέα. Η αναγνώριση και η πιστοποίηση της πόλης των Αλαλκομενών στην περιοχή του Πισαετού, την οποία αναφέρει ο Πλούταρχος, έγινε από τον W. Dörpfeld, τον κορυφαίο ίσως ξένο
αρχαιολόγο που πέρασε, εργάστηκε και απέδωσε τα μέγιστα στην Ελληνική Αρχαιολογική έρευνα!
[ΣΗΜ. Χωρίς αυτόν ίσως ο Σλήμαν σήμερα μας ήταν άγνωστος. Ο μοναδικός που όρθωσε το
ανάστημά του στον κορυφαίο τότε στην Ευρώπη και Παγκόσμια Ελληνιστή Ulrich von
Wilamowitz Müllendorff και τον κατατρόπωσε με τις απόψεις του γύρω από την Ομηρική Γεωγραφία! Επίσης είναι ο μοναδικός Αρχαιολόγος που ασχολήθηκε με το Θιάκι ουσιαστικά επί 4 χρόνια κι αναχώρησε χωρίς να ικανοποιηθεί από τα ελάχιστα ευρήματα του μικρού αυτού νησιού. Πανηγυρικά ο χώρος του Πισαετού αναγνωρίσθηκε παγκόσμια πια ως η πόλη Αλαλκομενές! Το κορυφαίο όμως στοιχείο που τον καταξιώνει στο παγκόσμιο στερέωμα είναι ότι μετά την μη αναγνώριση στο Θιάκι
της Ομηρικής Ιθάκης, από τους ελάχιστους στον Κόσμο αρχαιολόγους, ξεκίνησε την
έρευνά του εντελώς από μηδενική βάση].

Είναι λογικάκαι επιστημονικά σοβαρότατο λάθος να διανοηθεί κανείς να τοποθετήσει την
Ομηρική Αστερίδα στη βραχονησίδα Δασκαλιό! Υποστηρίζω με όλη τη δύναμη της
ψυχής μου την άποψη, ότι η βραχονησίδα Δασκαλιό, δεν έχει καμία απολύτως σχέση
με το νησί ΑΣΤΕΡΙΣ του Όμηρου, ούτε ως προς την τοποθεσία, ούτε ως προς το
μέγεθος, ούτε ως προς τη μορφή και φυσιογνωμία του και κυρίως ούτε ως προς το
σκοπό για τον οποίο το επέλεξαν. Η Πύλος είναι Νότια και Ανατολικά της Ιθάκης
κι όχι Βόρεια και Δυτικά! Μόνο τότε θα είχε ελάχιστες πιθανότητες, μόνο η θέση
της και κανένα άλλο χαρακτηριστικό της, να θεωρηθεί ότι έστω ταιριάζει στη θέση
της Αστερίδας. Το νησί περιεργάστηκα τουλάχιστον 5 φορές και μάλιστα με
καπεταναίους μεγάλες φυσιογνωμίες της θάλασσας, αλλά και με απλούς ψαράδες. Δύο
φορές δε καταδύθηκα με φίλο Άγγλο εκπαιδευτή για να δούμε αν πλαταίνει κάτω από
τα 5, 10, 20 και 50μ.Η άποψη των Κεφαλληνιστών ότι Αστερίς είναι το νησί Οξειά, είναι εντελώς ανεδαφική. Έχει στοιχεία παρόμοια ως προς το μέγεθος και ως προς τη μορφή και τη φυσιογνωμία του, αλλά του λείπουν όλα τα άλλα. Και το κυριότερο όταν περιέπλευσε την Φειά έβαλε πλώρη για τις
Οξειές και τις Εχινάδες, όπως χαρακτηριστικά μας βεβαιώνει ο Ποιητής. Με δεδομένο ότι είχε μυστικοσύμβουλο την Θεά Αθηνά, θάταν αδιανόητο να πάει κατ’ ευθείαν στη φωλιά του λύκου! Και το έπος θα τέλειωνε εκεί!Η άποψη των Παληκιστών ότι Αστερίς είναι το ακρωτήρι, πάνω στο οποίο είναι χτισμένο σήμερα το Αργοστόλι, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι άλλο πράγμα το Ακρωτήριο κι άλλο η χερσόνησος και ο Όμηρος ήξερε να ξεχωρίσει το άκρον, όπως ονόμαζε το ακρωτήριο, από το νησί και τη χερσόνησο, τα οποία τότε και τα δύο ονόμαζαν με μία λέξη ΝΗΣΙ!
Εδώ όχι μόνο υπερισχύει το Αρκούδι στη σύγκριση, αλλά διαθέτει το 100% των προδιαγραφών τις οποίες του προσδίδει ο Όμηρος. Η θέση του δε είναι η πλέον αποτελεσματική στον έλεγχο
οποιουδήποτε πλοίου από οποιαδήποτε πορεία κι αν έρχεται ένα πλοίο από την Πύλο προς την Λευκάδα.Η υπεροχή της Λευκάδας, την οποία της προσδίδει η ενέδρα στο νησί Αρκούδι – Αστερίς είναι καταλυτική!

14)Το λιμάνι του Φόρκυνος (Οδ. ν, 96-101).Φόρκυνος δέ τίς εστι λιμήν, αλίοιο γέροντος,εν
δήμω Ιθάκης: δύο δε προβλήτες εν αυτώ ακταί απορρώγες, λιμένος ποτιπεπτηυίαι,
αι τ’ ανέμων σκεπόωσι δυσαήων μέγα κύμα έκτοθεν: έντοσθεν δε τ’ άνευ δεσμοίο μένουσι
νήες εΰσελμοι, ότ’ αν όρμου μέτρον ίκωνται. Του Φόρκυνα εκεί πέρα
βρίσκεται του θαλασσογερόντου ο κόρφος: κάβοι δυο δεξόζερβα προβάλλουν στο άνοιγμα του
ψηλοί κι απόγκρεμοι, μα μέσαθε κατηφορούν ως κάτω, και τα τρανά αποδιώχνουν κύματα των φοβερών ανέμων απόξω· μέσα όσα το δρόμο τους απόσωσαν κι άραξαν
από τα πλοία τα καλοκούβερτα κανένας δεν τα δένει.(Κ.Κ)
Δύο κάβοι συγκλίνουν στην μπασιά του λιμανιού και κρατούν έξω τα κύματα που σηκώνουν οι τρικυμίες. Μέσα όσα πλοία μπαίνουν γι’ αραξοβόλι, δεν χρειάζεται κανένας να τα δέσει.
Εκπληκτική περιγραφή.Απίστευτη φωτογραφική αποτύπωση. Άφθαστη τελειότητα απόδοσης μιας περιοχήςεκπληκτικής ασφάλειας, αλλά και ωραιότητας.
Δεν νομίζω, πλέον να αμφισβητεί κανείς, πως, ο … τυφλός Όμηρος, δεν γνώριζε, δεν επισκέφθηκε, δεν περπάτησε, δεν έζησε τα Ιόνια νησιά και ιδιαίτερα την πατρίδα του Οδυσσέα!!!
Καλούμε οιονδήποτε καλοπροαίρετο ερευνητή ή άλλο, να μας υποδείξει ένα ολόκλειστο, απάνεμο,
απόλυτα ασφαλές λιμάνι, που τα πλεούμενα να μπορούν να μένουν άδετα, χωρίς κανείς καιρός να τα πιάνει εκεί μέσα, με δύο κάβους να συγκλίνουν και να μην επιτρέπουν στα κύματα να διαταράξουν την ηρεμία στο μέσα μέρος του Κόλπου, όπως ακριβώς το περιγράφει ο Όμηρος!
Είναι πέρα από κάθε λογική η ταύτιση του λιμανιού τουΦόρκυνα με τον Αθέρα ή τις Αφάλες, ή το Βαθύ ή τη Ντέξια, που όχι μόνο τουςπιάνουν αρκετοί καιροί (Μαΐστρος, Τραμουντάνα και Γραίγος πετάνε έξω καράβια μεγάλα, όχι καΐκια εκείνης της εποχής, επίσης και η Όστρια και ο Γαρμπής
δημιουργούν πολλά προβλήματα), αλλά καμία σχέση δεν έχουν με την τελειότατη περιγραφή του Όμηρου και είναι αδιανόητο σ’ αυτούς του κόλπους να αφήσεις άδετη ακόμα και βάρκα.

Υπάρχει όμως ένας και μοναδικός κόλπος στα Ιόνια νησιά, που ταιριάζει απόλυτα με την ανεπανάληπτη περιγραφή του Όμηρου, κι αυτός είναι ο κόλπος και το λιμάνι στα Σύβοτα της
Λευκάδας (Δεν είναι τυχαίο το όνομα από το Συς + βόσκω = χοιροβοσκή και μάλιστα
υπάρχει προ αμνημονεύτων χρόνων!).Προτείνουμε σε οποιονδήποτε έχει αντίθετη γνώμη να επισκεφθεί και να παραμείνει όσο χρόνο θέλει, κυρίως Οκτώβρη – Νοέμβρη και Φλεβάρη – Μάρτη, που επικρατούν ιδιαίτερα δυνατοί άνεμοι και καταιγίδες, για να διαπιστώσει και ο πλέον δύσπιστος πρώτα ότι η περιγραφή του Ομήρου όχι μόνο ταυτίζεται με τον κόλπο των Συβότων απόλυτα, αλλά και κυρίως ότι τελειότερη περιγραφή αυτού του πανέμορφου κόλπου δεν έγινε ποτέ και
από κανένα στον κόσμο, για χιλιάδες χρόνια.Τα Σύβοτα με δύο κάβους να συγκλίνουν και να μην
επιτρέπουν στα κύματα να διαταράξουν την ηρεμία στο μέσα μέρος του Κόλπου. Πίσω οι κορυφές
Σταυρωτά και Λαϊνάκι του βουνού «Νήριτον».
15) Η Ιθάκη είναι «αμφίαλος» [Οδ. α, 386 –Οδ. α, 395 – Οδ. α, 401 – Οδ. β, 293 – Οδ. φ, 252]
Κρίνω σκόπιμο επίσης, να επισημάνω και τον 5 φορές επαναλαμβανόμενο χαρακτηρισμό της Ιθάκης «αμφίαλος»! Αυτό σημαίνει πως η Ιθάκη περιβρέχεται, περικυκλώνεται από θάλασσα. Γράφει
ο Ολλανδός Adriaan Goekoop (ένας ερασιτέχνης αρχαιολόγος): “Η Ιθάκη έχει κληθεί γενναιόδωρα νησί χωρίς πραγματική θεμελίωση στο πρωταρχικό κείμενο. Σε καμία από τις 83 αναφορές της
Οδύσσειας και τις 3 αναφορές της Ιλιάδας δεν αναφέρεται ο προσδιορισμός της
Ιθάκης ως «ΝΗΣΟΣ», αν και ο επιθετικός προσδιορισμός «ΝΗΣΟΣ» χρησιμοποιείται 45
φορές στο κείμενο για να προσδιορίσει άλλες νησιωτικές αναφορές”. Βεβαίως θα διαφοροποιηθώ με τον A. Goekoop στο εξής σημείο: Θεωρώ ότι στο Οδ. ν, 95 «τήμος δη νήσω προσεπίλνατο ποντοπόρος νηύς» [το καλοτάξιδο το πλοίο πια έφθασε στο νησί], που κατά την ταπεινή μου άποψη
βεβαιώνει πως η Ιθάκη ήταν νησί. Αναρωτιέμαι, δεν είναι πολύ περίεργο και παράξενο να μιλάει ο ακριβολόγος Όμηρος με αυτόν τον τρόπο για ένα νησί, που έτσι κι αλλιώς περιβρέχεται από θάλασσα; Το μοναδικό νησί που πάρα πολλοί δεν το θεωρούν νησί, αλλά περιβρέχεται από θάλασσα, είναι η Λευκάδα!Θα ήθελα εδώ να επισημάνωότι στη Λευκάδα δεν έγινε απολύτως καμία αλλαγή καμιάς ονομασίας είτε νησιού, είτε βουνού, είτε τοποθεσίας, είτε κρήνης, είτε σπηλιάς, είτε πηγής, είτε ποταμού, είτε οτιδήποτε, με σκοπό να οδηγήσει τον οιονδήποτε στην κατεύθυνση ότι αυτή είναι κατά κύριο λόγο και ότι αυτή και μόνη διαθέτει τα περισσότερα επιχειρήματα να είναι η Ομηρική Ιθάκη! Όλες οι κορυφαίες Ελληνικές Εγκυκλοπαίδειες των αρχών του περασμένου αιώνα (Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, Εγκυκλοπαίδεια Ηλίου, Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Ελευθερουδάκη κλπ.), αναφέρουν π.χ. το βουνό στο Βόρειο Θιάκι, ως βουνό Ανωγή, ενώ σήμερα προσπάθησαν και επέβαλλαν το όνομα Νήριτον, χωρίς ακόμα η αρχαιολογική σκαπάνη να αποφανθεί! Το ίδιο
κάνουν και με τη βραχονησίδα Μαθηταριό ή Δασκαλιό προσπαθώντας να μετατρέψουν
το όνομά της σε Αστερίς, για να μην επαναλάβουμε πως την πόλη της Ομηρικής Ιθάκης την πηγαινοφέρνουν από τον Αετό στα Πηλικάτα και το αντίθετο! Το ίδιο κάνουν και με το όρος Νήιον, το οποίο ακόμη δεν σταθεροποίησαν, διότι όσοι πιστεύουν πως η πόλη ήταν στο βόρειο τμήμα το τοποθετούν στην Εξωγή, ενώ όσοι πιστεύουν πως η πόλη ήταν στο Νότιο τμήμα το τοποθετούν στο Μεροβίγλι! Υπάρχει και μια τρίτη άποψη, που προσπαθεί να εξισορροπήσει τα πράγματα, η οποία
προσπαθεί να μας πείσει πως το Νήιον είναι το Νήριτον χωρίς το ρ και το τ, ή το Νήριτον είναι το ίδιο το Νήιον με προσθήκη του ρ και του τ. Το ίδιο συμβαίνει και με το λιμάνι του Φόρκυνα, που άλλοι το τοποθετούν στο Βαθύ, άλλοι στον διπλανό κόλπο Ντέξια κι άλλοι στις Αφάλες! Στο Θιάκι υπάρχουν όλα όσα αναφέρονται στο Έπος εις διπλούν και όλη η υφήλιος προσπαθεί να ξεδιαλύνει ποιο είναι το πραγματικό και ποιο το αντίγραφο!
Τέλος θα ήθελα ναυπογραμμίσω πως η Λευκάδα, ενισχύεταισοβαρά από τα γραφόμενα του Πλίνιου (Nat. History, IV., I, 5.), ο οποίος επισημαίνει:«Dein sinus et Leucadia ipsa paeninsula,quondam Neritis
appellata» = έπειτα ο κόλπος και η χερσόνησος Λευκαδία, που παλιότερα (πριν τους Κορίνθιους) λέγονταν Νηρίτις. Αυτό σημαίνει πως με την Κάθοδό τους οι Δωριείς (ορεσίβια φυλή χωρίς γνώσεις ναυσιπλοΐας), εισέβαλαν εύκολα στην Ομηρική Ιθάκη, λόγω της ευχερούς πρόσβασης από ξηρά, που μάλλον θα είχε καιρό να καθαριστεί ο δίαυλος! Το γεγονός αυτό ανάγκασε τους Ιθακήσιους σε
φυγή και την μετακίνηση τους προς τα Α και ΝΑ σε άλλο νησί της επικράτειάς τους, μακριά από την Αιτωλοακαρνανία, στο οποίο οι Δωριείς τότε δεν είχαν πρόσβαση, όπως στην Ομηρική Ιθάκη. Μαζί τους πήραν ότι είχαν και δεν είχαν από υλικά πράγματα και μαζί μ’ αυτά ότι πιο πολυτιμότερο είχαν, την ιστορία τους,τον πολιτισμό τους και κυρίως το όνομά τους, το οποίο και έδωσαν στη νέα τους
πατρίδα! (Αυτό το φαινόμενο της μεταφοράς του ονόματος είναι πολύ συχνό στην
Ελληνική φυλή). Έτσι απέμεινε στο νησί τους η ονομασία από το ψηλό, ξέφαντο και
δασωμένο κυρίως με Έλατα βουνό Νήριτον και γι’ αυτό λέγονταν Νηρίτις. Το όνομα αυτό διατηρήθηκε και από τους Δωριείς, μιας και υπήρχε στις βουνοκορφές της η «Νήριτος ύλη» και επίσης γιατί και στη Δωρική διάλεκτο η δίλεξη αυτή φράση εκφέρονταν και σήμαινε το
ίδιο με την αντίστοιχη Αχαϊκή! Το όνομα αυτό το διατηρούσε η πρώην Ομηρική Ιθάκη μέχρι που ήρθαν οι Κορίνθιοι και δημιούργησαν μια καινούργια πόλη την Λευκάδα (πιθανώς από το Λευκάς πέτρη) και οι κάτοικοί της ονομάσθηκαν αρχικά Επιλευκάδιοι, όπως μας πληροφορεί ο I. Partch, Lefkas, 1889, p. 7. Το ότι στην περιοχή συνέβησαν αρκετέςμετακινήσεις μετά την Κάθοδο των Δωριαίων, είναι πλέον και γεγονός και αποδεκτό από το σύνολο σχεδόν των Αρχαιοελληνιστών. Ο Απολλόδωρος αναφέρει ότι στο νησί Αστερίς υπήρχε οικισμός μεταξύ των αμφίδυμων λιμανιών με το όνομα Αλαλκομενές και τελικά βρέθηκε να έχει μετακομίσει στον Πισαετό, την οποία λανθασμένα ο μεγάλος Σλήμαν θεώρησε πως ήταν η Ομηρική Ιθάκη. Τελικά ο Πλούταρχος μας πληροφορεί πως είναι η πόλη Αλαλκομενές! Δεν πρέπει να μας διαφεύγει βεβαίως,πως οι Κεφαλλήνες ήταν μία φυλή πρωτοελληνική, η οποία κατοικούσε για αρκετόδιάστημα στην περιοχή της Ακαρνανίας, την ίδια περίπου εποχή που στην περιοχήυπήρχαν και οι Τηλεβόες, οι οποίοι πρώτοι εποίκησαν τα νησιά, που σήμερα είναιαποδεκτά από όλους τους ερευνητές ως Τηλεβοϊδες νήσοι (Κάλαμος, Καστός και Μεγανήσι) και οι οποίοι πιθανόν κάτω από την πίεση των Δωριαίων ή των Κουρητώνή άλλων λόγων, κάποια εποχή μετακόμισαν καιεγκαταστάθηκαν στην σημερινή Κεφαλονιά, στην οποία και έδωσαν το δικότους όνομα! Αναμφισβήτητα κι από την μικρή Ομηρική Σάμη, στην οποία εγκαταστάθηκαν οι κάτοικοι της Ομηρικής Ιθάκης και την μετονόμασαν σε Ιθάκη,έφυγαν οι περισσότεροι, αν όχι όλοι καιμετακόμισαν στο απέναντι μεγάλο νησί (πιθανότατα το Ομηρικό Δουλίχιο, που οΌμηρος τα ταυτίζει «Δουλίχιόν τε Σάμητε» ως δίδυμα νησιά) και ονόμασαν την περιοχή Σάμη. Το όνομα Κεφαλονιά για πρώτη φορά ιστορικά αναφέρεται από τον Ηρόδοτο γύρω στο 450 π.Χ. Επίσης ο λαός του Οδυσσέα ονομαζόταν «Κεφαλλήνες» κκατείχε την Ιθάκη, τη Ζάκυνθο, την ακτή της Ακαρνανίας και το Δουλίχιο και τη Σάμη.Μετά όλα προαναφερθέντα απομένει στον κάθε αναγνώστη να βγάλει μόνος του τα δικά τουσυμπεράσματα. Καλό βέβαια θα ήταν να περιπλεύσει κανείς την εν λόγω περιοχή απότη Β. είσοδο του πορθμού της Λευκάδας μέχρι την Πύλο του Νέστορα και ναεπανέλθει στο ίδιο μέρος. Σ’ αυτή τη διαδρομή σκόπιμο θα ήταν να υπάρχουν απόένας Ερευνητής (Ιθακιστής, Λευκαδιστής, Κεφαλληνιστής, Παληκιστής) και μιαΟδύσσεια! Τα συμπεράσματα και αποτελέσματα εναπόκεινται στην ευφυΐα του καθενός αναγνώστη!
Αυτός είναι ο προσανατολισμός της Μυκηναϊκής εποχής, σύμφωνα με τους Εκαταίο,
Ηρόδοτο, Ερατοσθένη, Στράβωνα, Πομπόνιο, Διονύσιο Περιηγητή, Πτολεμαίους κ.ά.
[Λίβιος: Η Λευκάδα στο δυτικό της τμήμα είναι συνδεδεμένη με την Ακαρνανία!]

ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ:

(Κ.Κ) = ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ-ΚΑΚΡΙΔΗΣ,
(Α.Ε) = ΑΡΓΥΡΗΣ ΕΦΤΑΛΙΩΤΗΣ,
(Ε.Κ) = ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΚΑΡΥΔΗΣ,
(Ε.Γ) = ΕΠΑΜ. ΓΑΖΗΣ

Νώντας Γαζής
Συγγραφέας – Ερευνητής

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

Λευκάδα: Αρχαιολογικός χώρος ο βράχος Λευκάτας


Λευκάδα: Αρχαιολογικός χώρος ο βράχος Λευκάτας της Μαρίας Θερμού Ενα ακρωτήρι που συνδέεται με πανάρχαιους μύθους, ερωτικές ιστορίες με τραγική κατάληξη αλλά και τελετουργίες καθαρμών, αυτό του Λευκάτα στη νοτιότερη άκρη της Λευκάδας, κηρύχθηκε αρχαιολογικός χώρος προκειμένου να προστατευθεί από κάθε είδους επεμβάσεις καθώς ο «πολιτισμός» πλησιάζει κάθε χρόνο όλο και κοντύτερα στη δυσπρόσιτη, κάποτε, χερσόνησο.

Οι λευκοί απότομοι βράχοι («Λευκάς άκρα» όπως ονομαζόταν) που κατεβαίνουν κάθετα έως τη φουρτουνιασμένη θάλασσα θεωρείται, κατά μία εκδοχή, ότι έδωσαν το όνομά τους σε όλο το νησί – κατά άλλη οφείλεται σε έναν ζακυνθινό σύντροφο του Οδυσσέα, τον Λεύκο – ενώ πασίγνωστος είναι ο μύθος της αυτοκτονίας της Σαπφούς εξ αιτίας του άτυχου έρωτά της για τον Φάωνα, μυθικό ακόλουθο της Αφροδίτης.

Το ζήτημα όμως είναι, ότι πέραν των μύθων, στο ακρωτήριο Λευκάτας υπάρχουν τα ερείπια του ναού του Απόλλωνα, που ανασκάφτηκαν από τον Ντέρπφελντ, γνωστό από τη θεωρία του ότι η ομηρική Ιθάκη ήταν η Λευκάδα, καθώς και άλλα αρχαία κατάλοιπα, που η χρονολόγησή τους μάλιστα αρχίζει από την Παλαιολιθική εποχή.

Τόσο η αρχαιολογική έρευνα όμως στη συνέχεια όσο και η ανάδειξη των αρχαίων ήταν ανύπαρκτη, αν και κάποια ευρήματα μπορεί να δει κανείς σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο του νησιού.

Ετσι η απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου να κηρύξει ως αρχαιολογικούς χώρους τον απόκρημνο Λευκάτα και την περιοχή της Νηράς με το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου ορίζει πλέον και δια νόμου την προστασία τους.

Οσον αφορά τις ερωτικές αυτοκτονίες πάντως τον δρόμο άνοιξε, κατά τους θρύλους φυσικά, η ίδια η Αφροδίτη που πηδώντας από τον βράχο απαλλάχθηκε από τον έρωτά της για τον Αδωνη.

Ακολούθησαν ο Κέφαλος, τρελός από το πάθος του για τον Πτερέλα και οι ποιητές Νικόστρατος και Χαρίνος.

Με το ιερό του Απόλλωνα συνδέεται εξάλλου κατά τον Στράβωνα (1ος π.Χ. - 1ος μ.Χ.) ένας τελετουργικός καθαρμός της πόλης, σύμφωνα με τον οποίο κάθε χρόνο πετούσαν από τον βράχο έναν κατάδικο για αποτροπή του κακού.

Στον κατάδικο, το «κάθαρμα» όπως ονομαζόταν, έβαζαν φτερά πουλιών για να μετριασθεί η πτώση του – ματαίως φυσικά –, ενώ στη θάλασσα υπήρχαν βάρκες, όχι για να τον σώσουν αλλά σε περίπτωση που δεν είχε σκοτωθεί, για να τον διώξουν ως μίασμα μακριά από το νησί.

Δεν είναι περίεργο έτσι ότι οι ντόπιοι ονόμαζαν το ακρωτήρι «Πήδημα της Κυράς».

Πηγή: Το Βήμα

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

ΜΑΥΡΟ ΚΑΙ ΑΡΑΧΝΟ ΚΑΙ ΤΟ 2012




Κατάθλιψη, ανασφάλεια, οργή, αγανάκτηση. Παγωμένοι άνθρωποι, προβληματισμένοι με το χάλι της χώρας και την αβεβαιότητα για το μέλλον. Όλοι απογοητευμένοι αναρωτιούνται τι θα γίνουν τα παιδιά μας. Η άγρια οικονομική κρίση εχει 'αλώσει' τις καρδιές ολων. Και εχει δημιουργήσει ενα πρωτοφανές σκηνικό απαξίωσης θεσμών, ιδεών αλλά και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Το πολιτικό συστημα εχει χρεοκοπήσει μαζί με την αξιοπιστία των πολιτικών. Τα νοικοκυριά ειναι αδύναμα να πληρώσουν τα χαράτσια, χωρίς να ''ιδρώνει το αυτί'' κανενός. Μας βλέπουν όχι σαν ανθρώπους αλλά σαν ψυχρούς αριθμούς. Κανείς δεν ασχολείται πως θα πληρώσει ο κοσμάκης το στεγαστικό του δάνειο ή τις σπουδές των παιδιών τους. Κανείς δεν αναρωτιέται πώς θα επιβιώσουν οικογένειες με μισούς μισθούς και συντάξεις. Και με την ανεργία να θεριεύει και τούς νέους να προσανατολίζονται στο εξωτερικό.

Δυστυχώς όλα δείχνουν οτι και το 2012 θα ειναι, μια ακόμη, θλιβερή χρονιά για τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους ανέργους και τους επαγγελματίες. Έρχεται νέος γύρος περικοπών σε μισθους-συνταξεις αλλά και ανατροπές στο ασφαλιστικό. Eρχονται και νέα βάρβαρα μέτρα. Η αιρεσιμότητα του δανειακού μηχανισμού παγιδεύει τη χωρα σε ενα φαύλο κύκλο οπου η άγρια λιτότητα τροφοδοτεί την ύφεση προκαλώντας περαιτέρω λιτότητα, νεους φόρους και βαρύτερη ύφεση. Οι εργαζόμενοι-συνταξιουχοι έχουν προ πολλού ξεπεράσει τα όρια αντοχής τους πληρώνοντας μονίμως το κόστος πολιτικών που εντείνουν ακόμη περισσότερο την ύφεση, τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Ειναι γεγονός οτι το προβλημα του χρέους αξιοποιείται από τους οικονοµικά ισχυρούς, ως πρόσχηµα για την κατάργηση των κατακτήσεων και των δικαιωµάτων των εργαζοµένων και των λαών. Οι εργαζόµενοι στη χώρα µας, χρησιµοποιούνται ως µέρος ενός «πειράµατος» που ήδη επεκτείνεται και στις άλλες χώρες της Ευρώπης. Ολοι διαπιστώνουμε οτι οι εργαζόμενοι, έχουν προ πολλού ξεπεράσει τα όρια αντοχής τους πληρώνοντας μονίμως το κόστος πολιτικών που εντείνουν ακόμη περισσότερο την ύφεση, τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Η πρωτοφανής εισοδηματική αφαιμαξη μεσω αγριων περικοπων σε μισθούς, συνταξεις αλλα και η φορεπιδρομη, οι απολυσεις μαζι με την επιθεση τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιωματα οδηγουν σε περαιτέρω κοινωνική εξαθλίωση. Και θα πρεπει να γίνει κατανοητό οτι μαζι με τις αλλαγές κυβερνήσεων και προσώπων απαιτούνται και αλλαγές πολιτικών, αλλαγές οι οποίες επιβάλλεται να εφαρμοστούν άμεσα ώστε να μην πληρώνουν μονίμως οι εργαζόμενοι τα αποτελέσματα της κρίσης και των μνημονίων.

Eτσι τα βάρβαρα(και αδιέξοδα) μέτρα δεν εχουν τέλος:

-Η φοροεπιδρομή στα μόνιμα υποζύγια των προϋπολογισμών της χώρας συνεχίζεται. Ακόμη και η γενιά των 500 ευρώ θα υποστεί φορολογική αφαίμαξη! Ο ισοπεδωτικός με τη μείωση του αφορολογήτου επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους που έχουν την όποια μικρο – ιδιοκτησία (την οποία απέκτησαν με δάνεια και αιματηρές οικονομίες). Και όλα αυτά συμβαίνουν, ενώ η φοροδιαφυγή, η φοροκλοπή και η εισφοροδιαφυγή έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις. Πάνω από 10 δις ευρώ το χρόνο καταγράφεται η φοροδιαφυγή στη χώρα μας και 14.000 φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις οφείλουν (ληξιπρόθεσμα χρέη) 37 δις ευρώ προς το Δημόσιο!!!

-Kαταργείται η µονιµότητα και απολύονται δεκάδες χιλιάδες εργαζόµενοι από το Δηµόσιο, µέσω της εργασιακής εφεδρείας και της προσυνταξιοδοτικής διαθεσιµότητας.. Ταυτόχρονα, προσβάλλονται η νομιμότητα και το ίδιο το Σύνταγμα της χώρας!! Νέες, επίσης, απολύσεις προετοιµάζονται και λόγω της κατάργησης των Οργανικών Μονάδων και της -κατ’ επίφαση- αναδιάρθρωσης των Υπηρεσιών. Δεκάδες χιλιάδες εργαζόµενοι οδηγούνται στην ανεργία, στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Με την εργασιακή εφεδρεία, την κατάργηση των οργανικών θέσεων στο Δημόσιο θα απολυθούν πάνω από 30.000 υπάλληλοι.

-Με το νέο µισθολόγιο - φτωχολόγιο κατακρεουργούνται, για µια ακόµη φορά, τα εισοδήµατά των δημοσίων υπαλλήλων. Οι µειώσεις κυµαίνονται από 7% έως 55%. Καταργούνται τα γενικά και κλαδικά επιδόµατα, ακόµη και το οικογενειακό, ενώ ταυτόχρονα µειώνονται οι βασικές αποδοχές µας. Συνδέεται ο µισθός µε το βαθµό και την αξιολόγηση µε συνέπεια η πλειοψηφία των υπαλλήλων να καταδικάζεται σε µισθολογική καθήλωση. Περιορίζονται οι συντάξιµες αποδοχές.

- Οσον αφορά στο ασφαλιστικό πέρα απο τις αγριες περικοπές στις συντάξεις έρχονται και νεα μέτρα με δεδομενη την αιμορραγία των ασφαλιστικών ταμείων. Το ΙΚΑ βουλιάζει στα ελλειμματα και με 'τη ψυχή στο στόμα' δινει ακομη συντάξεις με δανεισμό. Τα στοιχεία δείχνουν οτι λόγω της υφεσης:

-Περίπου 4 δισ. ευρώ «χάνονται» από την ανεργία και τη μη ασφάλιση των, επίσημα υπολογιζόμενων, 800.000 ανέργων.

-Τουλάχιστον 6 δισ. ευρώ κοστίζει η ανασφάλιστη εργασία 1.250.000 ατόμων (το 25% του εργατικού δυναμικού).

-Κάθε αύξηση της ανεργίας κατά μία ποσοστιαία μονάδα προκαλεί απώλειες 450 εκατ. στο ΙΚΑ (μαζί με τα επιδόματα).

-700 εκατ. ευρώ λιγότερα έσοδα από εισφορές φέρνει στα Ταμεία η φετινή, (υποεκτιμημένη) μείωση κατά 6% των μισθών.

Παράλληλα η νεα μειωση στις επικουρικές-που μπορει να φθάσει και στο 50% σε ακραίες περιπτωσειις- ερχεται να προστεθεί στις περικοπες που ηδη εγιναν ενω με το νεο ασφαλιστικό νόμο θα υπάρξει:

--Αυξηση του μεσου ορου ηλικιας συνταξιοδοτησης κατα 2,5 ετη(απο τα 61 στα 63,5) απο το 2015 εως το 2060.

---Νεος τροπος υπολογισμού των συντάξεων ο οποίος θα επιφέρει μεσοσταθμικη μειωση στις κυριες συντάξεις υψους 7,5% απο το 2012 εως το 2045.

---Μειωση των αναπηρικών συντάξεων -με βαση το νεο συστημα αξιολογησης που ηδη εφαρμοζεται- απο το 14% στο 8% του συνόλου των συντάξεων.

-. Καταργείται χρόνο με το χρόνο η 8ωρη- 5ημερη εργασία, και στη θέση της δείχνει να εγκαθίσταται η ευέλικτη απασχόληση με μισθούς από 375 έως και 500 ευρώ, δηλαδή με αμοιβές κατά πολύ χαμηλότερες ακόμη και από το ελάχιστο επίπεδο των 751 ευρώ το μήνα, μικτά, της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ). Οι εργασιακές σχέσεις ειναι σε πλήρη απορρύθμιση αφου κυριαρχούν οι ελαστικές μορφές απασχόλησης και η μείωση των αμοιβών στον ιδιωτικό τομέα απο 50-80%. Μάλιστα περισσότεροι από τους εργαζόμενους στη χώρα μας είναι πλέον οι άνεργοι. Οπως διαπιστώνει το ΙΝΕ ΓΣΕΕ από τρίμηνο σε τρίμηνο αυξάνονται οι άνεργοι, 4,1 εκατ. άνθρωποι εργάζονται, 4,5 εκατ. δεν εργάζονται -άνεργοι συν συνταξιούχοι. Το επίδομα ανεργίας παίρνουν μόνο 300.000 για 12 μήνες σε σύνολο 1 εκατ. ανέργων, μετά τους συντηρεί η οικογένειά τους. Σημερα ο ένας στους δύο νέους μας είναι άνεργος. Εξάλλου- σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ η ένταση της ύφεσης το 2012 θα αυξήσει την πραγματική ανεργία στο 26% και τη στατιστική ανεργία στο 21% (1.050.000) περιορίζοντας τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων κατά 6,5 δισ. ευρώ (έναντι 5 δισ. ευρώ φέτος).

Δημοφιλείς αναρτήσεις