Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Δεν ωφελούν οι περικοπές των µισθών

Δεν ωφελούν οι περικοπές των µισθών
Του Ηλία Π. Γεωργάκη
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: 29 Δεκεμβρίου 2010
ΚΑΛΗ ΧΡΌΝΙΑ! Τι καλή χρονιά... Μαύρη και άραχνη θα ‘ναι. Χρέη, µειώσεις µισθών και συντάξεων, οικονοµική ασφυξία, δυσοίωνες προβλέψεις, κατάθλιψη. Ανεργία. Ο χαµογελαστός, ο αισιόδοξος Ελληνας προχωρεί µε σκυµµένο το κεφάλι. Παραµιλώντας. Και τα χειρότερα έρχονται. Το µείζον ερώτηµα που τίθεται στη σηµερινή συγκυρία είναι απλό: πώς θα µπορέσει ο σηµερινός νέος ή νέα, τα παιδιά µας δηλαδή, να πάρει σύνταξη όταν ανήκει στη γενιά των 500 ή 600 ευρώ, µε αποτέλεσµα ακόµα και αν καταφέρει να εκπληρώσει τους απαιτούµενους όρους συνταξιοδότησης, το ύψος της σύνταξης (υπολογιζόµενο ως ποσοστό επί του συντάξιµου µισθού) να είναι αµελητέο έως εξευτελιστικό. Πρέπει επιτέλους να γίνει κατανοητό. Για να φύγει η χώρα από τη µιζέρια των πρωτοφανών ανατροπών που επιβάλλει η τρόικα απαιτείται ανάπτυξη. Και µόνο ανάπτυξη.Απαιτείται καταπολέµηση της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής, δραστικός περιορισµός της αδήλωτης εργασίας, επανεξέταση των φοροαπαλλαγών και εισφοροαπαλλαγών, αντιµετώπιση της ανεργίας και εξορθολογισµός της διαχειριστικής σπατάλης. Η αδήλωτη εργασία, που αγγίζει το 25% µε 30% στην Ελλάδα, αποτελεί τη βασικότερη αιτία για τη σηµαντική άνοδο των ασφαλιστικών εισφορών τα τελευταία χρόνια. Αυτή η αύξηση του µη µισθολογικού κόστους στο 45%-50% του ακαθάριστου µισθού, λειτουργεί αποτρεπτικά για την πρόσληψη νέων εργαζοµένων. Με τη µείωση µισθών στον ιδιωτικό τοµέα δεν δηµιουργούνται νέες θέσεις εργασίας. Η δηµιουργία νέων θέσεων απασχόλησης απαιτεί επενδύσεις στην έρευνα και τις υποδοµές, βελτίωση της νοµοθεσίας, ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηµατικότητας, προώθηση των µεταρρυθµίσεων και ενίσχυση της προσπάθειας για δηµοσιονοµική εξυγίανση.

Και δεν φταίνε οι µισθοί για τα χάλια της ανταγωνιστικότητας. Τα πρόσφατα στοιχεία της Eurostat για την εξέλιξητου κόστους εργασίας ανά χώρα το επιβεβαιώνουν: στο τρίτο τρίµηνο του 2010 (Ιούλιος - Σεπτέµβριος), δηλαδή πριν από τις πρόσφατες αλλαγές στην εργασιακή νοµοθεσία, η χώρα µας παρουσίασε µείωση µισθολογικού κόστους κατά 6,6% σε σχέση µε το αντίστοιχο τρίµηνο του 2009, όταν ο µέσος όρος στην Ευρώπη των 27 είχε αύξηση 0,8%. Η µείωση των ελληνικών µισθών ήταν η µεγαλύτερη από όλες τις χώρες της Ε.Ε. (TA NEA-29-12-2010)

Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΜΙΣΘΟΙ

Ο ΘΕΣΜΟΣ της ειδικής επιχειρησιακής συλλογικής σύµβασης µπαίνει στη ζωή µας. Φέρνει µείωση µισθών και απελευθέρωση των απολύσεων στον ιδιωτικό τοµέα, δίνοντας τη χαριστική βολή στα χαµηλά εισοδήµατα των εργαζοµένων αλλά και στην αγορά εργασίας που θυµίζει ζούγκλα. Οι µειώσεις µισθών σε περίοδο ύφεσης θα οδηγήσουν σε κάµψη της κατανάλωσης. Στην Ελλάδα, δεν είναι οι µισθοί του ιδιωτικού τοµέα που δηµιουργούν πρόβληµα ανταγωνιστικότητας της οικονοµίας. Είναι οι ανελαστικές αγορές προϊόντων που δηµιουργούν υπερκερδοφορία στους επιχειρηµατίες και αυτό φαίνεται και µε την έξαρση του πληθωρισµού. Η µειωµένη, εποµένως, ανταγωνιστικότητα δεν οφείλεται ούτε στο επίπεδο µισθών του ιδιωτικού τοµέα που είναι σχετικά χαµηλό, ούτε βέβαια στο καθεστώς των συλλογικών διαπραγµατεύσεων που είναι απαλλαγµένο από κάθε κρατική παρέµβαση.
Οπως αποδεικνύεται από τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, είναι, αντίθετα, αποτέλεσµα κυρίως του υψηλού µη µισθολογικού κόστους εργασίας, στο οποίο συµπεριλαµβάνονται το υψηλό φορολογικό βάρος και η σηµαντική επιβάρυνση εργαζοµένων και κυρίως εργοδοτών από τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ελλάδα είναι µέσα στην πρώτη δεκάδα των πιο ακριβών χωρών του ΟΟΣΑ µε βάση το µη µισθολογικό κόστος εργασίας, µε ποσοστό που φτάνει το 41,5% του συνολικού κόστους εργασίας. Είναι βέβαιο ότι η µείωση µισθών (και) στον ιδιωτικό τοµέα δεν πρόκειται να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα. Αντίθετα, η µείωση αυτή θα οδηγήσει σε περαιτέρω ύφεση όταν τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι:
n Ο κατώτατος µηνιαίος µισθός στον ιδιωτικό τοµέα συνεχίζει να υστερεί σηµαντικά, βρισκόµενος στο 60% του επιπέδου των πλουσιότερων χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
n Οι εργαζόµενοι φορολογούνται µε 35%, την ώρα που τα κέρδη των επιχειρήσεων φορολογούνται – κατά µέσο όρο – µε 15,9%, όταν ο µέσος όρος της Ε.Ε. διαµορφώνεται στο 33%.
n Η άγρια λιτότητα και η ανεργία οδηγούν όλο και περισσότερους σε ευέλικτες µορφές απασχόλησης αλλά και στην αδήλωτη εργασία, ενώ εκρηκτικές διαστάσεις λαµβάνει η εργασία µικρότερη του πενθηµέρου, µε αντίστοιχη µείωση αποδοχών, αλλά και οι µειώσεις αποδοχών µε τον εκβιασµό της απόλυσης.
Συµπέρασµα: Κερδισµένες θα είναι (πάλι) οι µεγάλες επιχειρήσεις. Και χαµένοι οι εργαζόµενοι. Οπως πάντα. (TA NEA-21.12.2010).

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

ΑΓΙΟΜΑΥΡΙΤΙΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ

Μαζί με τις θερμές ευχές μου για χρόνια πολλά με υγεία -παραθέτω τα ''δικά'' μου κάλαντα, τα αγιομαυρίτικα κάλαντα:

ΑΓΙΟΜΑΥΡΙΤΙΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ
Καλήν ημέραν άρχοντες, αν είναι ορισμός σας,
Χριστού την θείαν Γέννησιν να πω στ' αρχοντικό σας.
θα σας τα πω με κινητά, email και sms
χάσαμε τα τρίγωνα, τις παιδικές φωνές.
Χάθηκαν τα κάλαντα ακόμη και οι κουτσούνες
ενα ωραίο παρελθόν έμειναν οι στρούνες.
Πάθος με τι-βι και κινητά
φεύγει η ζωή μας στις οθόνες
γύρω όλα ειναι μοναξιά
σμίξαν καλοκαίρια και χειμώνες.
Τσιμέντο οι ελιές στον ελαιώνα
απόβλητα θα βγάλουνε στη Γύρα,
έκοψαν τα δένδρα στον Ανθώνα
μολύνθηκε και της Σαπφούς η λύρα.
Έφυγε αυτό που καρτερείς
Βούλης, Χαραμόγλης, Κοντομίχης
κύματα τα χρόνια της φυγής
σβήνουν στην ακτή γιατί τους λείπεις.
Καλην ημέρα άρχοντες
αν ειναι ορισμός σας,
ακρίβεια, λιτότητα
μπήκαν στ' αρχοντικό σας.
Οι τράπεζες ληστεύουνε
με κάρτες και με δάνεια
δόσεις και επιτόκια
έφθασαν στα.. ουράνια.
Λαμόγια και δειλοί πολιτικοί
τη τσέπη τους έχουνε συμφέρον
γκρεμίζουν των παιδιών μας τη ζωή
κλέβουν απο τη σκέψη μας το μέλλον.
Αρχή προστασίας δεδομένων
μπαίνω στην τράπεζα ασθμαίνων
χρωστάμε και δεν φθάνουν οι συντάξεις
κάμερες παντού οπου κοιτάξεις.
Χτίζουμε παντού, στις παραλίες
Μύλος, Αγιοφίλι, Αη Γιάννη
βλέπω τις παλιές φωτογραφίες
πάει το νησί, εχει πεθάνει.
Έργο που έχω ξαναδεί
χάθηκε της νιότης η καντάδα
μας έκλεψαν την ιδια τη ζωή
έγινες αγνώριστη Λευκάδα.

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

ΟΙ 12 ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ ΣΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ

ΟΙ 12 ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ ΣΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ
Αλλαγές στα εργασιακά φέρνει σχετικό νομοσχέδιο αφου -με βάση το βασικό μισθό της Εθνικής Γενικης Συλλογικής Σύμβασης Εργασιας( σημερα ειναι 740 ευρω),-οι επιχειρήσεις στον ιδιωτικό τομέα, θα εχουν τη δυνατότητα να προχωρούν σε μειώσεις μισθών, αλλά να εχουν και ευελιξία στις απολύσεις (και χωρις αποζημίωση) καθως και στην ελαστικοποιηση των εργασιακών σχέσεων.
Τα 12 βασικά σημεία των ανατροπών ειναι τα εξης:
1- Καθιερωνται(ιδιωτικός τομέας)οι «ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις». Οι επιχειρησιακές συμβάσεις θα υπερισχύουν έναντι των κλαδικών και των ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων. Μέχρι σήμερα οι μισθοί, τα επιδόματα και οι όροι εργασίας ρυθμίζονταν συλλογικά σε τρία επίπεδα. Σημερα η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας καθόριζε (και θα εξακολουθήσει να καθορίζει) τους ελάχιστους όρους αμοιβής και εργασίας, οι κλαδικές και οι ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις προσδιόριζαν καλύτερους όρους σε κάθε κλάδο και επάγγελμα και οι επιχειρησιακές είχαν κάποιες επιπλέον ρυθμίσεις, σε επίπεδο επιχείρησης.
2-Οι επιχειρησιακές συμβάσεις μπορούν να αλλάξουν όλους τους όρους εργασίας και αμοιβής με γνώμονα «την ανάγκη προσαρμογής των επιχειρήσεων στις συνθήκες της αγοράς και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας», όπως τονίζεται στο άρθρο 14 του νομοσχεδίου. Και όχι για να αποτραπούν λουκέτα ή ομαδικές απολύσεις (όπως επιδίωκε η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης). Σε ό,τι αφορά τις αποδοχές, θα έχουν ως «πάτωμα» τα ελάχιστα όρια μισθών και ημερομισθίων που προβλέπει η εκάστοτε Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (αλλάζει ο νόμος που προέβλεπε την υπερίσχυσή τους ακόμη και έναντι της ΕΓΣΣΕ). Θεωρητικά, μπορεί να συμφωνούνται μειώσεις μισθών ακόμη και πάνω από 50% - 60% αν ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι η ανώτατη αμοιβή, με βάση την ΕΓΣΣΕ, για έγγαμο υπάλληλο με τρεις τριετίες είναι σήμερα 1.020,80 ευρώ ενώ υπάρχουν συμβάσεις που, για τον ίδιο εργαζόμενο, η αμοιβή ξεπερνά τα 2.500 ευρώ. Ο κατώτατος μισθός για τον νεοπροσλαμβανόμενο θα είναι τα 739,56 ευρώ. Οι επιχειρησιακές συμβάσεις θα μπορούν, ακόμη, να προβλέπουν ελαστικά ωράρια εργασίας, συμφωνία για τον αριθμό των απολύσεων που θα γίνουν στη διάρκεια του χρόνου (πλην των ομαδικών για τις οποίες εξακολουθούν να ισχύουν τα όρια για όλες τις επιχειρήσεις), νέους κανονισμούς εργασίας, ειδικούς όρους για την εκ περιτροπής εργασία, τη μερική απασχόληση κ.ά.
3-Ο εργαζόμενος σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να την αρνηθεί, την εφαρμογή μιας ειδικής επιχειρησιακής σύμβασης εφόσον έχει υπογραφεί ανάμεσα στον εργοδότη και τους εκπροσώπους των εργαζομένων. Αν, μάλιστα, απολυθεί όσο διαρκεί η επιχειρησιακή σύμβαση, ο εργοδότης θα του καταβάλει την αποζημίωση με βάση το νέο μειωμένο μισθό.
4-Ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις εργασίας μπορουν να υπογράψουν Κάθε εργοδότης που απασχολεί λιγότερους από 50 εργαζόμενους με το επιχειρησιακό σωματείο και αν δεν υπάρχει, με το αντίστοιχο κλαδικό ή την αντίστοιχη Ομοσπονδία.
5-Η ειδική επιχειρησιακή σύμβαση θα κατατίθεται μαζί με μια «αιτιολογική έκθεση» στο Συμβούλιο Κοινωνικού Ελέγχου της Επιθεώρησης Εργασίας το οποίο απλώς θα γνωμοδοτεί για τη σκοπιμότητα. Δεν θα μπορεί να απορρίπτει την εφαρμογή της σύμβασης.
6-Αν δεν μπορούν να καταλήξουν σε συμφωνία, εργαδοτης και εργαζομενοι θα έχουν το δικαίωμα να προσφύγουν είτε από κοινού είτε μονομερώς (εφόσον το ένα μέρος έχει ζητήσει τη μεσολάβηση) στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας. Ο ΟΜΕΔ, σύμφωνα με το νέο καθεστώς, θα μπορεί, ωστόσο, να εκδίδει απόφαση διαιτησίας μόνο για τους μισθούς και τα ημερομίσθια.
7-Στις επιχειρήσεις κάτω των 20 εργαζομένων όπου δεν μπορεί να συσταθεί σωματείο, δεν θα υπογράφονται ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις. Οι όροι αμοιβής και εργασίας θα είναι υποχρεωτικά αυτοί που προβλέπουν η κλαδική ή η ομοιοεπαγγελματική σύμβαση αφού και με το νέο καθεστώς ο εκάστοτε υπουργός διατηρεί το δικαίωμα να επεκτείνει και να κηρύξει γενικά υποχρεωτική για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου ή ενός επαγγέλματος μια συλλογική σύμβαση εργασίας η οποία έχει υπογραφεί και δεσμεύει το 51% των εργαζομένων του κλάδου ή του επαγγέλματος. Αν δεν υπάρχει κλαδική σύμβαση, θα ισχύουν ατομικές συμβάσεις με τους όρους της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
8-. Αν δεν ισχύει καμία κλαδική σύμβαση εργασίας και δεν υπάρχει ούτε επιχειρησιακή σύμβαση οι όροι αμοιβής και εργασίας στην επιχείρηση θα ρυθμίζονται με ατομικές συμβάσεις οι οποίες θα έχουν ως ελάχιστο «δίχτυ» προστασίας τους όρους αμοιβής και εργασίας της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης που υπογράφει η ΓΣΕΕ με τις εργοδοτικές οργανώσεις.
9-Σχετικα με τις αποζημιώσεις σε περίπτωση απόλυσης το σχέδιο νόμου προβλέπει τη μη πληρωμή αποζημίωσης στο νέο που θα απασχολείται «δοκιμαστικά» για 1 χρόνο σε μια επιχείρηση (η δοκιμαστική περίοδος από 2 - 6 μήνες που ήταν αυξάνεται τώρα στον 1 χρόνο). Προβλέπει, ακόμη, την καταβολή 1 μισθού (αντί των 2) σε περίπτωση απόλυσης, με προειδοποίηση, υπαλλήλου που εργάζεται από 1 - 2 χρόνια στον ίδιο εργοδότη. Οι αλλαγές αυτές έχουν γενική εφαρμογή και δεν συνδέονται με τις επιχειρησιακές συμβάσεις.
10-Σχετικα με την προσαύξηση ωρομισθίου για τις υπερωρίες που θα κάνει ο μερικώς απασχολούμενος με απόφαση του εργοδότη καταργείται η προσαύξηση 10% του ωρομισθίου που είχε ψηφιστεί πριν από μερικούς μήνες. Ο μερικώς απασχολούμενος, εφόσον του ζητηθεί να εργαστεί επιπλέον ώρες, θα αμείβεται όπως και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι.
11-Για τους «ενοικιαζόμενους» εργαζόμενους το νομοσχέδιο επανακαθορίζει τη διάρκεια της απασχόλησης των εργαζομένων σε έμμεσο εργοδότη (με τυχόν παρατάσεις) στους 36 μήνες από 18 που είναι σήμερα. Μετά την πάροδο των 36 μηνών ο εργαζόμενος θεωρείται ότι έχει σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου με τον έμμεσο εργοδότη.
12-Αυξάνεται από τους 6 στους 9 μήνες το διάστημα που μπορεί ο εργοδότης να επιβάλει σύστημα εκ περιτροπής εργασίας (απασχόληση για λιγότερες ώρες, ημέρες, εβδομάδες ή και μήνες) αντί να προχωρήσει σε απολύσεις. Ο νόμος τον υποχρεώνει απλώς να ενημερώσει τους εκπροσώπους των εργαζομένων και να διαβουλευτεί μαζί τους.
.

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Χρέος απέναντι στα παιδιά μας

Χρέος απέναντι στα παιδιά μας
αρθρο Του Ηλία Π. Γεωργάκη στα 'ΝΕΑ''

«Πού Πάμε;». Ήταν ερώτημα λόγω της οικονομικής κρίσης, αλλά τώρα γίνεται εφιάλτης. Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει. Πάμε στο άγνωστο με ανασφάλεια, αγωνία και οργή. Όλα δείχνουν ότι το 2011 θα είναι χειρότερο από φέτος. Η «μαύρη εργασία» καλπάζει, οι επισφαλείς θέσεις εργασίας και η μερική απασχόληση αυξάνονται ραγδαία, ενώ με τα νέα μέτρα κατοχυρώνονται οι ευκολότερες απολύσεις και η μείωση των αποζημιώσεων στους απολυμένους. Η εκτόξευση της ανεργίας, η ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας και οι μειώσεις των αποδοχών που φέρνουν οι επιχειρησιακές συμβάσεις οδηγούν σε μείωση ασφαλιστικών εισφορών κατά 2,5 δισ. ευρώ το 2011. Μάλιστα, από το νέο έτος «εγκαινιάζονται» οι ανατροπές στο Ασφαλιστικό ?ε αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, αλλά και μειώσεις στο ύψος των παροχών. Η εμμονή σε οριζόντια νομοθέτηση απόκλισης και κατίσχυσης των επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας θα επιφέρει μεγάλες κοινωνικές αναταραχές και συγκρούσεις, καθώς αποσαρθρώνει τις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις, καθιστά την αγορά «ζούγκλα» και ως προς την εργασία και ως προς τον υγιή ανταγωνισμό και οδηγεί σε διάρρηξη του κοινωνικού ιστού. Oι τράπεζες, παρά την οικονομική βοήθεια δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ που έχουν λάβει από το κράτος και χωρίς να έχουν εμφανίσει ζημιές, προχωρούν σε απολύσεις ή άλλους τρόπους μείωσης του κόστους εργασίας. Την ίδια ώρα, οι κατασχέσεις κατοικιών για ανεξόφλητα τραπεζικά δάνεια συνεχίζονται. Η λέξη «χρέη» είναι συνώνυμη με την καθημερινότητα. Και μέσα σε αυτό το γκρίζο τοπίο - με τη «δωρεάν» παιδεία των φροντιστηρίων και τη «δωρεάν» υγεία των ράντζων, με τα φακελάκια αλλά και τον προσανατολισμό στις ιδιωτικές κλινικές - σηκώνουμε (και) το βάρος της ευθύνης απέναντι στα παιδιά μας. Όταν οι γονείς μας, παρά την Κατοχή, τους πολέμους, τον Εμφύλιο και τη φτώχεια κατόρθωσαν - ξεπερνώντας τους εαυτούς τους - να μας παραδώσουν μια Ελλάδα ελεύθερη, δυνατή, με ανάπτυξη και ευκαιρίες απασχόλησης, εμείς παραδίδουμε στα παιδιά μας την Ελλάδα της ανεργίας, της απαξίωσης και της οικονομικής παρακμής. Έχουμε χρέος να αντιδράσουμε. Να αντιδράσουμε και για τη δική μας αξιοπρέπεια. Αλλά και για τις επόμενες γενιές. Τα παιδιά μας ελπίζουν σε ένα καλύτερο μέλλον. Ας μην το στερήσουμε...
(TA NEA-9/12/2010).

Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Η ΓΕΝΙΑ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ

Η ΓΕΝΙΑ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ

Ποτε θα πάρω σύνταξη; Ολο και περισσότεροι, όλο και νεώτεροι αγωνιούν, ερωτούν απελπισµένα. Ακόµη και 40άρηδες (κυρίως γυναίκες) µε την αγωνία στη νιοστή. Φεύγει η γενιά των 700 ευρώ. Ηρθε η γενιά της µερικής απασχόλησης και της µερικής σύνταξης. Η γενιά-στρατιά των ανέργων. Το όνειρο µιας θέσης στο δηµόσιο έγινε εφιάλτης. Και τα παιδιά µας θα µας ψέγουν για την Ελλάδα που τους παραδίδουµε. Ακόµη και τα περήφανα γηρατειά έγιναν οργισµένα µε τις περικοπές στις συντάξειςφιλοδωρήµατα. Και η αγανάκτηση, η οργή ξεχειλίζουν. Οι κοινωνικές ανισότητες µεγαλώνουν, η ανεργία αυξάνεται, το εισόδηµά µας περιορίζεται, νέα φορολογικά βάρη φορτώνονται στις πλάτες µας, τα δηµόσιααγαθά υποβαθµίζονται και εµπορευµατοποιού- νται, τα ασφαλιστικά µας δικαιώµατα καταργούνται, η οικονοµία οδηγείται σε ύφεση. Ακόµη και ο κατοχυρωµένος θεσµός των συλλογικών διαπραγµατεύσεων υπονοµεύεται στο όνοµα του Μνηµονίου. Οι ρήτρες που περιέχονται στο επικαιροποιηµένο Μνηµόνιο εκθεµελιώνουν πλήρως το σύστηµα των εργασιακών σχέσεων και των συλλογικών συµβάσεων εργασίας. Ιδιαίτερα η πρόταση που αφορά την υπερίσχυση των επιχειρησιακών συµβάσεων είναι καταστροφική και για τους εργαζόµενους και για τον ανταγωνισµό στον ιδιωτικό τοµέα της οικονοµίας. Αυτό σηµαίνει ότι – µετά το δηµόσιο – έρχεται µείωση αποδοχών και στον ιδιωτικό τοµέα κατά 20-25%, µαζί µε µακροπρόθεσµη κατάργηση των κλαδικών συµβάσεων εργασίας και έκρηξη στις ατοµικές συµφωνίες. Βόµβα αποτελεί και η ρύθµιση που υπάρχει στο επικαιροποιηµένο Μνηµόνιο, ότι δεν θα επεκτείνονται µε νόµο οι συλλογικές συµβάσεις εργασίας, καλύπτοντας όλους τους εργαζόµενους και όλον τον κλάδο. Αυτό οδηγεί στην ουσία στο να µην έχουν περιεχόµενο οι συλλογικές συµφωνίες και ενδεχοµένως στο να αποχωρήσουν κάποιοι εργοδότες από ορισµένες ενώσεις τους, µε αποτέλεσµα να µην υπάρχει συνοµιλητής από την άλλη πλευρά.
Δεν είµαι οικονοµολόγος ούτε µάντης για να κάνω πρόβλεψη για την πορεία της οικονοµίας. Αυτό που βλέπω µε την καθηµερινή µου παρουσία στους δρόµους για το ρεπορτάζ είναι ότι έχει χρεοκοπήσει η αντοχή και η ανοχή όλων! (TA NEA-2/12/2010)

Δημοφιλείς αναρτήσεις