Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

ΤΑ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΛΕΥΚΑΔΑ




 Η ΔΙΑΝΑ
ΤΟΥ ΝΟΤΗ ΜΠΡΑΝΕΛΛΟΥ

-Μπα, μπα, μαρή, κιο παραγίν’κε το κακό τση… Αυτήν δεν είναι «διάνα», χριστιανή μ’, είναι ξεπατωμός, ο Θέος να με σ’χωρέσει…
-Έλα, μαρή τσάτσα κι η αφεντιά σ’, τώρα!… Εγέρασες και σ’ αμποδάν’ ούλα! Ε, νύχτα που ‘ναι, το ρίχτ’ και τσότσο όξ’ ο κόσμος, να ξεδώκ’ ο νους του… -Τσώπα, καημένε, π’ θα μ’ τσου διαφεντέψ’ς κιόλας, δε ντρέπονται και δε σ’καίνονται, λέου ‘γώ… Και καλά οι κονσόλ’, εκείν’ οι άλλ’ όμως, ν’κοκυραίοι ανθρώπ’; Αυτοίν’ κάν’νε τα χ’ρότερα. Μόλ’ς βγει στ’ (μ)πιάτσα η μουζ’κή, πιάνονται αλαμπρατσέτο ούλ’ αντάμα, απ’ τα’ ναι πάντα του δρόμου στ’ν άλλ’ και με το «παραπάμ-παμ-παμ, παραπάμ-παμ-παμ» τση Διάνας, αρχ’νάνε εκειούς τσου σάλτους και τα’ αμποξίδια, π’ όγοιος βρεθεί μπροστά τσου πάει, τονε γκρεμίσανε, μαγάρι να ‘ναι κι εκατό χρονώνε. Άσε πάλε εκειές τσι καλότ’χες τσι κ’τσούνες, π’ όσες μείν’νε απούλ’τες, τσι πέρν’νε οι κονσόλ’ και τσι πετάνε ταψήλου κι όγοινε χριστιανό λάβ’νε πέφτοντας στο κεφάλ’ του, τον αφ΄ήν’νε καντάδο. -Κι εσύ πάλε, χριστιανή μου, μη (μ)παγαίνεις μπροστά τσου, σα (γ)και να ‘σαι κάνα τζόβενο, να μη σε γκρεμίζ’νε.
-Τι μ’ τσαμπ’νάς αυτού, μαρή ζουρλή; Ποιος πάει μπροστά τσου; Άλλ’ πρεμούρα δεν έχω, παρά να πάου μπροστά στου βουρλσμέν’ς!… Αλλά, μπορώ δα, να μη (γ)κάμω και τ’ στραβομάρα μου; Σ’κώθ’κα η καψερή τα’ν ώρα που γύρ’ζε το ταμπουρλάκι, ντύθηκα και χαζίρεψα το καντήλ’ μου. Έπλ’να τα’ (γ)κούπα του, τα’ άλλαξα τα’ (γ)καντηλήθρα και τόστριψα καινούρια φ’τίλια και πήρα το μαστραπά μου να πάου στ’ «Διάνα» να πάρω τα’ «αμίλ’το νερό» και τη (γ)κ’τσούνα μ’ και να γυρίσω δελόγκου στ’ μαγκουφιά μ’. Σ’λογίστ’κα όμως να πάρω καλύτερα τα’ λαΐνα μου. Βάνω, λέου, στο καντήλ’ μου, ραντίζω και το σπίτ’ κι όσο περ’σέψ’ το ‘χω για τα’ν αυγή, να μη ματαβγαίνω. Όμως, όχι, λέει, δε σ’ αφήν’νε οι κονσόλ’ ν’ αγιάσ’ς… Πάου, π’ λες, στο παζάρι, εδεκεί στη «βρύσ’ τ’ Αρέθα» και τα’ν ώρα π’ διάβαιν’ η μουζ’κή, απ’θώνω τα’ λαΐνα μου να γιομόσ’. Απάν’ στ’ν ώρα μ’ πετιέται, τση μαύρ’ς, ένας κόνσολας, τα’ν αρπάζ’ αλέστα κι αρχινάει τα κοσάκια και τσου σάλτους μπροστά απ’ τ’ «διάνα». Πάου κι εγώ η κακοφούρτ’νη από κοντά του και με σένια (δεν έκανε να κρίνω βλέπ’ς, για το δόλιο τ’ αμίλ’το νερό) το (μ)παρακαλάου να μ’ τ’νε δώκ’. Ναι, κυρά μ’… στο νου το ‘χε ο παλιόμ’λος. Με τυράγν’σε ίσαμ’ απάν’ στα «Χάβρ’κα» κι εδεκεί κάν’ ότ’ θα μ’ τ’νε δώκ’. Απλώνω το χέρ’ η καψερή να (ν)τ’ (μ)πάρω. Εκειός ο αγγελοκρουσμένος όμως τσι δίν’ ναι ταψήλου και πέφτ’ και γίν’κε τρίψαλα. Oραντίς κι είδα τέτοι πράμα, μούρτε τσαβαριαμέντο τσι πολύπαθ’ς κι αν’ξα κι εγώ το στόμα μ’ και δεν ήξερα τι έλεγε. «Μπα, π’ να μη σ’ εύρει ο άλλος χρόνος, παλιόμ’λε. Π’ να σε φάει κακό μαύρο χτικιό, αχρόνιαστε… Ν’ ακούσω γλήγορα τ’ απόφωνά σου… Π’ όπως μ’ αγγούσεψες απόψε, να σε σπαβεντάρ’ η Κυρά Φανερωμένη». Μωρέ… θα (ν)τόλεγα κι άλλα, αλλά, όπως στεκόμ’να στ’ μέσ’ στο παζάρ’ κι ερχόνταν’ ούλ’ εκείν’ η τσέτα, αλαμπρατσέτα, με τα σαλτίδια τση και τα’ αμποξές τση, μ’ δίν’ ναι και με πετάει μέσ’ στ’ αυλάκι ξερή… Κι έμ’να εδεκεί, ίσαμε π’ διάβ’κε «παραπάμ-παμ-παμ, παραπάμ-παμ-παμ» η μουζ’κή κι ούουουουλο κειό το πόπολο που τα’ν ακ’λούθαγε και στα στερνά κι ο Σταύρος, σαλτέρνοντας κι η αφεντιά τα’, με τα’ (γ)κόφα του παραμάσκαλα, γκαρίζοντας: «κ’τσούνεεεες…».
-Σπολλάτη, μαρή τσάτσα… Να ‘σαι και του χρόν’ καλά, να λες…
-Εεεε… Δεν είπα δα και τίποτσι…
*Παναγιώτη Τ. Ματαφιά (Νότη Μπρανέλου), Απ’ τον Αη-Μηνά ίσαμε τον Πόντε, Αθήνα 1992, σελ. 17-18. 
 -----------------------------------------------------------------------------------------------------
Καλή χρονιά.Ποιά καλή χρονιά.Μας έχουν μαυρίσει την ψυχή.Ποιά έθιμα και ποια διάθεση;Η πρωτοφανής ληστεία των εισοδημάτων, στο όνομα της κρίσης, εχει παγώσει τα χαμόγελα και εχει ανατρέψει τις ζωές ολων.Και το 2013   θα είναι χειρότερο αφου έρχονται και άλλες’’ κεραμίδες’’ από την εφορία καθως και νεες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.Και ενώ εχουν  ομολογήσει ότι η τρόικα 'εκανε λάθος στήν συνταγή της  με την περιπτωση της Ελλάδας, φέρνουν και νεα βάρβαρα, άδικα και αντιαναπτυξιακά  μέτρα τα οποία θα οδηγήσουν σε περαιτέρω ύφεση την οικονομία.Αυτο σημαίνει ότι η ανεργία θα εκτιναχθεί πανω απο 24% με 1,5 εκατομμύριο ανέργους  και οι μισθοί-συντάξεις θα περικοπούν πάλι σε σημείο να μιλάμε για φιλοδωρήματα.Ειναι πλέον δεδομένο οτι οι μισθοί παντού- σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα- θα μειωθούν στα 600-700 ευρω και οι συντάξεις για όλους στα 450-500 ευρώ.
Ας δούμε ομως τα Λευκαδίτικα έθιμα της πρωτοχρονιάς, για να ξεφύγουμε, έστω για λίγο, απο την κατήφεια, την κατάθλιψη και την ανασφάλεια.Εμένα βαθειά χαραγμένα στη μνήμη μου, στα παιδικά μου χρόνια στη Λευκάδα, είναι  η Διάνα και τα φαρομανητά.Και όχι μόνο.Τα μονά-ζυγά τα μαντολάτα εξω απο το κουρείο του Σπύρου Μπόρσα στην κεντρική αγορά αλλά και η στρούνα που μου εδινε κάθε χρόνο μια καταπληκτική γυναίκα, η Ελένη η Καλογιάναινα, η μητέρα του ηθοποιού Ηλία Λογοθέτη.Ηταν ενα εικοσάρικο δραχμές.Το ιδιο ποσό θυμάμαι μου έδινε και ο παπούς μου ο Νιόνιος- ενας καλόκαρδος  μεροκαματιάρης μπρανέλος- που δεν θα τον ξεχάσω ποτέ για την αγάπη και την ζεστασιά του.
  
-Οι κουτσούνες:Κουτσούνες λέγονται οι αγριοκρεμμύδες. Θεωρούνται σύμβολα τύχης. Παιδιά -και όχι μόνο- ξεριζώνουν κουτσούνες απ’ τις εξοχές της Χώρας και των χωριών και τις πηγαίνουν στα σπίτια τους ή τις πουλάνε. Στα χωριά τις έβαζαν στο κατώι, πάνω σε μια καπάσα ή ένα βαένι με λάδι ή τις κρεμούσαν σ’ ένα πατωμάτερο. Στη χώρα τις τοποθετούσαν στην κουζίνα.
-Η βασιλόπιτα:Το καθιερωμένο γλύκισμα των ημερών και το παραδοσιακό λευκαδίτικο γλυκό, το ταιριαστό σε κάθε περίσταση: η λαδόπιτα, ή κουσμερή, που την Πρωτοχρονιά λέγεται «βασιλόπιτα». Οι λαδόπιτες ήταν μελόπιτες (με μέλι), ζαχαρόπιτες (με ζάχαρη) ή πετιμεζόπιτες (με πετιμέζι, δηλ. σιρόπι βρασμένου μούστου). Την έκοβε ο αρχηγός της οικογένειας το βράδυ της παραμονής της Πρωτοχρονιάς. Έκοβε πρώτα ένα κομμάτι για τον Χριστό, ύστερα της Παναγίας, του Αγ. Βασιλείου και για κάθε μέλος της οικογένειας. Όποιος πετύχει στο κομμάτι του το κρυμμένο φλουρί, θα’ ναι ο καλότυχος της χρονιάς.
-Τα κάλαντα;«Το πρωί της Πρωτοχρονιάς τα παιδιά γύριζαν από σπίτι σε σπίτι και έλεγαν τα κάλαντα. Οι νοικοκυρές τους έδιναν, για το καλό, χρήματα, πίτα κ.ά. φιλέματα. Στη χώρα έβγαιναν την παραμονή, μα όχι μόνο παιδιά. Γύριζαν και οι μεγάλοι. Έτσι, οι ψαράδες των παραλιακών συνοικιών έφκιαναν μια μικρή βάρκα, τη φώτιζαν, την στόλιζαν όμορφα και κρατώντας την στα χέρια, έψαλαν τα κάλαντα. Μπροστά πήγαινε ο αρχηγός των καλαντάρηδων μ’ ένα πορτοκάλι στα χέρια, που συνήθως το τοποθετούσαν μέσα σε πιατέλο στρωμένο με κεντητό πετσετάκι. Μαζί τους είχαν κι ένα φωνόγραφο «για να τα λέει μελωδικά!». Χτυπούσαν τις πόρτες κι έλεγαν: «Να τα πούμε;»-«Πέστε τα, ψυχούλα μου», ακουόταν η απάντηση από μέσα.
Άγιος Βασίλης έρχεται από την Καισαρεία,
Βαστάει πένα και χαρτί, χαρτί και καλαμάρι.
Το καλαμάρι έγραφε και το χαρτί ομίλει:
-Βασίλη μ’, πούθεν έρχεσαι και πούθε κατεβαίνεις;
-Από το σπίτι μ’ έρχομαι και στο σκολειό πηγαίνω.
-Βασίλη, αν ξέρεις γράμματα, πες μας την Άλφα-Βήτα
Και στο ραβδί του ακούμπησε να πει την Άλφα-Βήτα.
Μα το ραβδί του ήταν ξερό και εβλάστησε κλωνάρια
Και στα κλωνάρια εκάθονταν πουλιά και κελαηδούσαν
Και τα εβλόγαε ο Χριστός, Χριστός και Παναγιά.
Και του χρόνου νάσαστε όλοι καλά!.

-Η Διάνα:Η «Διάνα» είναι πρωτοχρονιάτικο έθιμο της χώρας. Πρόκειται μάλλον για κατάλοιπο της Ενετοκρατίας. Ξημερώματα της Πρωτοχρονιάς, γύρω στις 4.π.μ., έβγαινε η μπάντα της Φιλαρμονικής και γύριζε μέσα στην πόλη παίζοντας το «εωθινό» και τα κάλαντα, μέχρι να ξημερώσει. Τα παλιότερα χρόνια τη «Διάνα» ακολούθαγαν σχεδόν όλοι οι Λευκαδίτες, με πρωταγωνιστές τους ντορατζήδες, που με τις εύθυμες φάρσες τους προκαλούσαν μεγάλο φαρομανητό.
Ο Παν. Ματαφιάς εικάζει ότι το όνομα της «Διάνας» προέρχεται απ’ την ιταλική λέξη Diana, που σημαίνει Αυγερινός και εγερτήριο, το χρονικό διάστημα μεταξύ 4 και 8 π.μ. μια και οι ώρες αυτές συμπίπτουν με τις ώρες που τελείται η πρωτοχρονιάτικη Διάνα. Να σημειωθεί εδώ ότι ενώ η Φιλαρμονική σήμερα βγαίνει αργότερα, διάφορες παρέες, αναβιώνουν τη «Διάνα», προκαλούν στο πέρασμα τους βιβλική καταστροφή, ακόμη και σε περίπτερα κ.ά. καταστήματα του Παζαριού. Νομίζω πάντως ότι ανάμεσα στις καλοστημένες φάρσες και τους βανδαλισμούς υπάρχει μεγάλη διαφορά.
-Το αμίλητο νερό:Την ώρα που γινόταν η Διάνα, οι νοικοκυρές έπρεπε να σηκωθούν και να πάρουν απ’ τις διάφορες βρύσες της χώρας το «αμίλητο νερό». Αυτή που θα το’ παιρνε, έπρεπε να μην μιλήσει καθόλου από τη στιγμή που θα’ βγαινε απ’ το σπίτι ώσπου να επιστρέψει. Με το νερό αυτό, οι νοικοκυρές γέμιζαν το ανανεωμένο καντήλι στο εικονοστάσι, ραντίζοντας τις τέσσερις γωνιές του σπιτιού, ψιθυρίζοντας ευχές για να τους πάει καλά ο καινούριος χρόνος. Για να τις πειράξουν οι «κονσόλοι», πολλές φορές έσπαγαν τα αγγειά των γυναικών για να τις προκαλέσουν να μιλήσουν. Όσες άντεχαν στον πειρασμό, γύριζαν αμίλητες στο σπίτι για να πάρουν καινούριο δοχείο. Με την λειτουργία, γίνονται επισκέψεις στα συγγενικά σπίτια ή στους αναδεχτούς και οι νοικοκυραίοι κάνουν την στρούνα (μπουναμά), για το καλό.Παλιότερα πρόσεχαν πολύ το ποδαρικό, δηλ. ποιος θα μπει πρώτος στο σπίτι τους. Πολλές φορές καλούν παιδιά ή όποιους θεωρούν καλοΐσκιωτους για να τους κάνουν ποδαρικό, με το σχετικό φιλοδώρημα. Εννοείται ότι αποφεύγουν αυτούς που θεωρούν γρουσούζηδες. Τέλος, χαρακτηριστικό των ημερών είναι το χαρτοπαίγνιο, για το καλό κι αυτό (!!!), που μπορεί να αφορά μικροποσά, μπορεί όμως να πρόκειται και για αρκετά χρήματα.

ΣΣ :Στοιχεία του αφιερώματος αντλήθηκαν απο παλαιότερη ανάρτηση του  http://meganisinews.eu/
EYXOMAI ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ.

Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

ΤΟ ΛΕΥΚΑΔΙΤΙΚΟ ΚΡΑΣΙ (ΑΦΙΕΡΩΜΑ)



 



-Οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου.( Ψαλμοί 103)

- In vino veritas. ( εν οίνω η αλήθεια.)

Το «Βερτζαμί» -ποικιλία σταφυλιού και κρασιού- είναι συνώνυμο με το Λευκαδίτικο. Άλλες ονομασίες που ενδέχεται να ακούσουμε αντ’ αυτού είναι: Vertzami, Βαρτζαμί, Βαρσαμί, Μπερτζάμι, Μαρτζαβί. Η νεώτερη λευκαδίτικη ιστορία είναι συνδεδεμένη με την παραγωγή κρασιού στον τόπο μας, με το αμπελουργικό κίνημα να βρίσκεται για δεκαετίες στην πρωτοπορία του αγροτικού κινήματος. Οι εξεγέρσεις των αμπελουργών της Λευκάδας, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, «δια την τιμήν του γλεύκους», ήταν στην ημερήσια διάταξη, με αποκορύφωμα το μεγάλο αιματηρό συλλαλητήριο το φθινόπωρο του 1935. Ήταν μεγάλη παλιότερα η ζήτηση για το λευκαδίτικο κρασί από τους ξένους εμπόρους, που το πουλούσαν κυρίως στην αγορά της Γαλλίας και της Ιταλίας για το βάψιμο των εκεί παραγόμενων κρασιών. Οι δε Λευκαδίτες αμπελουργοί βρίσκονταν μια ζωή στο έλεος αυτών των εμπόρων και των κάθε λογής μεσαζόντων που τους εκμεταλλεύονταν αφόρητα. Η ποικιλία έφτασε στο νησί μας μαζί με τους Βενετούς το 1684 και καλλιεργείται εν μέρει ακόμη μέχρι σήμερα κυρίως στους Δήμους Σφακιωτών, Καρυάς, Απολλωνίων και Ελλομένου, σε εδάφη αμμοαργιλώδη ασβεστούχα σε υψόμετρα από 200 μ. έως 700 μ., με παραγωγή να κυμαίνεται στα 700 κιλά στο στρέμμα. Καλλιεργείται επίσης σποραδικά εκτός Λευκάδας στα υπόλοιπα Ιόνια νησιά, Αιτωλοακαρνανία, Πρέβεζα και Αχαΐα. Είναι ποικιλία ζωηρή, παραγωγική, ανθεκτική στις ασθένειες σχετικά ευαίσθητη στην ξηρασία. Τα σταφύλια είναι μεγάλα με κυανομέλανο φλοιό. Τρυγιέται αρχές Σεπτεμβρίου. Το κρασί είναι ερυθρό με έντονο, βαθύ χρώμα πλούσιο σε τανίνες.

Tο κρασί που παράγεται από τη σπάνια ποικιλία «Βερτζαμί» ή barzamino θεωρείται από τις καλύτερες ποικιλίες που βγάζει η χώρα μας. Ιταλικής προέλευσης ποικιλία οινοποιίας, έχει εισαχθεί στη Λευκάδα τον 14ο–17ο αιώνα, κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας των Βενετών. Νεότερες έρευνες (Labra κ.ά. 2003) έδειξαν ότι ανήκει μεν στην ομάδα των ιταλικών ποικιλιών (Marzemino, Barzemino, Balsamina), αλλά, παρά τις μορφολογικές κααμπελογραφικές ομοιότητες, πρόκειται για διαφορετική ποικιλία. Από τον Πονηρόπουλο (1888) αναφέρεται ως Ματζαβί και Βαρντζαμί. Είναι γνωστή με τα συνώνυμα Βαρσαβί, Λευκαδίτικο και Μαρτζαβί, απαντάται όμως και ποικιλία λευκή με την ονομασία Βερτζαμί λευκό ή Ασπροβέρτζαμο (Κριμπάς 1943α). Από τους Viala και Vermorel (1909) αναφέρονται οι ποικιλίες Marzemina nera και Martzavi, τον Molon (1906) η Marzemin nera και τον Poulliat (1888) η Belsamina nera, ως καλλιεργούμενες στη Λευκάδα. Καλλιεργείται συστηματικά στη Λευκάδα – 18.000 στρ., 90% και πλέον των καλλιεργούμενων στην Ελλάδα εκτάσεων. Η καλλιέργεια της ποικιλίας Βερτζαμί συνιστάται για το νομό Λευκάδας και επιτρέπεται στους νομούς Κέρκυρας, Πρέβεζας και Λάρισας Άλλες ποικιλίες λευκαδίτικου κρασιού είναι το γιοματάρι, μαύρο γλυκό, το κεροπάτι, το λευκό και το λάγκερο, απαλό και ελαφρύ κρασί. Από τα αρχαία χρόνια η αμπελοκαλλιέργεια αποτελούσε μια από τις πιο προσφιλείς και προσοδοφόρες αγροτικές εργασίες, κυρίως στα ορεινά και λιγότερο στα πεδινά του νησιού. Πολλοί αρχαίοι συγγραφείς αναφέρονταν στο λευκαδίτικο κρασί, όπως ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος (23-79 μ.Χ.) και ο Αθήναιος (160-250 μ.Χ.) στο έργο του «Δειπνοσοφισταί».

Τα τελευταία χρόνια, στο νησί της Λευκάδας, νέοι σε ηλικία επιχειρηματίες ασχολήθηκαν με την οινοποιεία προσφέροντας κρασιά μοναδικής ποιότητας. Επίσης στο νομό Λευκάδος δραστηριοποιείται η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Λευκάδας που ιδρύθηκε το 1915 με την επωνυμία «ΤΑΟΛ» και προσφέρει προϊόντα αποκλειστικά από τη Λευκάδα, τα οποία διακρίνονται για τα ποιοτικά χαρακτηριστικά τους, όπως λευκά και κόκκινα κρασιά που παράγονται κύρια από τις ποικιλίες σταφυλιών «Βαρδέα» και «Βερτζαμί» αντίστοιχα, καθώς και έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Η Ε.Α.Σ. ΛΕΥΚΑΔΑΣ «ΤΑΟΛ» ιδρύθηκε ως Ταμείο Αμύνης Οινοπαραγωγών Λευκάδας. Ακολούθησε τη κοινή πορεία του Συνεταιριστικού κινήματος στην Ελλάδα με τεράστια συμμετοχή στην τοπική κοινωνία όχι μόνο σε οικονομικό επίπεδο αλλά και σε ευρύτερο κοινωνικο-πολιτιστικό, με τις κάθε είδους δραστηριότητες και συμμετοχές της. Για πολλές δεκαετίες αποτελούσε το μοναδικό σημείο οικονομικής στήριξης των αγροτών, ιδιαίτερα των σταφυλοπαραγωγών για λογαριασμό των οποίων γίνεται η συγκέντρωση των σταφυλιών, ως και των ελαιοκαλλιεργητών. Στην Ενωση ο παραγωγός έβρισκε και συνεχίζει να βρίσκει οτιδήποτε απαραίτητο για τις βιοτικές και επαγγελματικές του ανάγκες. Το οινοποιειο του ΤΑΟΛ λειτουργεί από το 1949 και στεγάζεται σε ιδιόκτητο κτίριο στη θέση Κάστρο (είσοδος του νησιού). Στο Οινοποιείο γίνεται η παραλαβή και οινοποίηση των σταφυλιών ως και η διάθεση χύμα και εμφιαλωμένου κρασιού για λογαριασμό των παραγωγών.



Aναλυτικές πληροφορίες για την εξέλιξη της γεωργίας και της αμπελοκομίας στη Λευκάδα- από τα αρχαία χρόνια έως σήμερα- παρέχονται στο βιβλίο του Κωνσταντίνου Γ. Θωμά "Οι Τοπικές Ποικιλίες της Λευκάδας(http: //kourtisgiorgos. blogspot. com). Απο το βιβλίο αυτο διαβάζουμε και τα εξής: Μία από τις κύριες απασχολήσεις των κατοίκων τις Λευκάδας από τα αρχαία χρόνια ήταν η γεωργία. Αυτό αποκαλύπτεται από σύμβολα στα νομίσματα της Λευκάδας όπου μεταξύ άλλων υπάρχουν χαραγμένα κλήμα, σταφύλι και κλαδί ελιάς. Η αμπελοκομία και η ελαιοκομία ήταν όπως φαίνεται οι προτιμώμενοι κλάδοι της γεωργίας, η έκταση των οποίων δεν είναι γνωστή. Παρ’ όλα αυτά το κρασί της Λευκάδας λογαριαζόταν σαν ένα από τα καλύτερα της Ελλάδος, όπως μας πληροφορεί ο Πλήνιος ο πρεσβύτερος ο οποίος γράφει πως ο γιατρός Απολλόδωρος (3ο αιώνα π.Χ.-ονομάστηκε ιολόγος διότι ασχολήθηκε με τα δηλητήρια, έγραψε βιβλίο με τίτλο «περί θανάσιμων φαρμάκων»), συνιστούσε στο βασιλιά της Αιγύπτου Πτολεμαίο το Λευκαδίτικο κρασί σαν ένα από τα καλύτερα της εποχής του (Ροντογιάννης, 1980). Πολύ αργότερα ο Αθήναιος (περίπου 200 μ.Χ) κατηγορεί το Λευκαδίτικο κρασί πως ήταν η αιτία πονοκεφάλων, επειδή οι Λευκαδίτες αμπελουργοί έριχναν στο κρασί γύψο προφανώς για να πετύχουν καλό κόκκινο χρώμα. Ανάμεσα στους 2 συγγραφείς που μιλούν για το Λευκαδίτικο κρασί, υπάρχει διαφορά 400 και πλέον ετών. Δεν αποκλείεται με τον Αθήναιο (Ρωμαιοκρατία) οι Λευκαδίτες αμπελουργοί να έμαθαν από τους Ιταλούς ή άλλους την συνήθεια του γυψώματος του κρασιού. Αυτή την εποχή είναι πολύ λογικό να υποθέσουμε ότι υπήρχε καλλιέργεια σιτηρών στο νησί, ενώ για την καλλιέργεια ελιάς δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες εκτός από την ένδειξη του κλάδου ελιάς σε νομίσματα όπως αναφέρθηκε προηγουμένως. Ίσως να μην ήταν πολύ εκτεταμένη (Ροντογιάννης, 1980). Κατά την διάρκεια της δυτικής επικυριαρχίας στην Λευκάδα υπό τους Ορσίνι, Ανδεγαυούς και Τόκκους (1246-1479) κύρια απασχόληση των κατοίκων του νησιού ήταν η γεωργία. Υπήρχαν οι μεγάλοι γαιοκτήμονες, οι μικρότεροι κτηματίες και οι δουλοπάροικοι. Το νησί παρήγε κρασί και σιτηρά, γι ’αυτό υπήρχαν οι μύλοι (νερόμυλοι) ενώ γνωστό ήταν και το κεχρί. Ο Γρατιανός Τζώρτζης, διοικητής της Λευκάδας μάλλον από το 1355, υποσχέθηκε να τροφοδοτήσει τον Ενετικό στόλο με 1.000 μόδια (8.750 λίτρες) σιτάρι (Ροντογιάννης, 1980, Λευκαδίτικα Νέα- http: //www. kolivas. de/? p=909), γεγονός που αποδεικνύει την καλλιέργεια σιταριού στην Λευκάδα την εποχή εκείνη.

Μετά το 1479 η Λευκάδα περνάει στην κυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι κατακτητές μετέφεραν πολλές οικογένειες Τούρκων από την ‘Ήπειρο και τους παραχώρησαν τις καλλιεργούμενες εκτάσεις. Όλα τα καλά κτήματα κατελήφθησαν από τους Τούρκους και όσοι από τους κατοίκους παρέμειναν, πήραν τα πετρώδη και άγονα εδάφη. Έτσι αναγκάσθηκαν να εργάζονται στα Τουρκικά πλέον κτήματα (Δρακονταειδής, 1980). Την εποχή αυτή στο νησί σπερνόταν κυρίως σιτάρι αλλά και βρώμη, κριθάρι και όσπρια. Το σιτάρι σπερνόταν κάθε δεύτερη χρονιά. Κατά τα τέλη της Τουρκοκρατίας υπήρχαν στην Λευκάδα περίπου 11.000 ελαιόδεντρα, αλλά φαίνεται πως η ελαιοκομία δεν ήταν σπουδαία απασχόληση για τους κατοίκους του νησιού σε σχέση με την αμπελουργία.

Η Ενετοκρατία (1684-1797) έφερε μια εποχή και μια σειρά ιστορικών γεγονότων που διαμόρφωσαν τον ιστορικό και πολιτικό χαρακτήρα του νησιού. Συγκεκριμένα, η μετατροπή της κτηνοτροφικής οικονομίας σε οικονομία της ελιάς και της αμπέλου, η εγκατάσταση ενός νέου πληθυσμού με τα δικά του ήθη και έθιμα και το κτίσιμο της νέας πόλης αποτελούν τα σημαντικότερα από τα γεγονότα αυτά. Το λάδι και το κρασί, επιβλήθηκαν στο σύνολο της Λευκάδας σαν κύρια προϊόντα διατροφής (Σκληρού, 2001). Πολλά λιόδεντρα φυτεύτηκαν την εποχή των Ενετών και κυρίως από το 1715 και μετά. Οι Ενετοί εφάρμοσαν στη Λευκάδα το νόμο της υποχρεωτικής φύτευσης ελαιόδεντρων που είχαν βάλει σε εφαρμογή πιο πριν στα άλλα Επτάνησα. Το 1770 ο αριθμός των ελαιόδεντρων είχε ανέλθει σε περίπου 44.000 (Κοντομίχης, 1977). Η οικιακή παραγωγή και η κτηνοτροφία ήταν περιορισμένες και οι κύριες δημητριακές καλλιέργειες ήταν ανεπαρκείς για να διαθρέψουν τους κατοίκους του νησιού. Έτσι, γίνεται φανερό ότι τα προϊόντα του λαδιού και του κρασιού ήταν η κύρια πηγή όχι μόνο της διατροφής, αλλά και της οικονομικής ευρωστίας κάθε νοικοκυριού και η απασχόληση με αυτά επιβαλλόταν σαν απόλυτο καθήκον ολόκληρης της οικογένειας, σε συνδυασμό με το είδος της γεωργικής παραγωγής και τον μικρό κλήρο. Το ανομοιογενές έδαφος μετέβαλε αυτή την απασχόληση σε μια απόλυτη ολοχρονίς δέσμευση, αφού οι εναλλαγές της καλλιέργειας του λαδιού και του κρασιού κάλυπταν ουσιαστικά όλο το χρήσιμο εργασιακό χρόνο από τον Οκτώβριο μέχρι τον Μάρτιο για το λάδι και από την άνοιξη μέχρι το Σεπτέμβριο για το κρασί. Τότε διαμορφώθηκε και ο χαρακτήρας της αγροτικής λευκαδίτικης οικογένειας: πρόχειρο και λιτό φαγητό, απλά σπίτια, απουσία πολυτελών εκδηλώσεων και απασχολήσεων (Σκληρού, 2001).

Αρκετές πληροφορίες σχετικά με την αγροτική παραγωγή και τα προϊόντα που παρήγαγε η Λευκάδα κατά τη διάρκεια της Ενετοκρατίας παίρνουμε από την έκθεση του Προνοητή Θαλάσσης Φραγκίσκου Γριμάνη προς την σύγκλητο των Ενετών το 1760. Ο Γριμάνη αναφέρει ότι η Λευκάδα παρήγαγε ποικιλία δημητριακών και λινάρι, ότι υπήρχε πλεόνασμα για το λάδι, το κρασί και το τυρί, το οποίο πλεόνασμα στελνόταν στην Βενετία, αλλά κάνει λόγο επίσης και για εισαγωγή μικρών ποσοτήτων σιτηρών, κρεάτων και καυσόξυλων κυρίως από την όμορη Οθωμανική Αυτοκρατορία. Τα στοιχεία των εισαγωγών και εξαγωγών του νησιού δείχνουν πως η παραγωγή σιτηρών της Λευκάδας δεν επαρκούσε για τις ανάγκες των κατοίκων (γι’ αυτό και οι εισαγωγές σιτηρών από την Τουρκία). Στην ίδια έκθεση αναφέρονταν τα κύρια εξαγόμενα προϊόντα του νησιού, τα οποία ήταν: κριθάρι, βρώμη, όσπρια, λιναρόσπορος, λάδι, οίνος, καρύδια και αμύγδαλα, βαφικοί κόκκοι, μετάξι, λεμόνια και κίτρα, τυρί, βούτυρο και πρόβιο μαλλί (Μαχαίρας, 1951 και Ροντογιάννης, 1980). Η σταφίδα στα χρόνια των Ενετών ενώ ήταν το σπουδαιότερο προϊόν της Ζακύνθου, της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης, δεν υπήρχε στη Λευκάδα. Εισήχθη κατά τις αρχές του 18ου αιώνα κυρίως στο νότο του νησιού, από Κρητικούς που μετά την Κρήτη, εγκατέλειψαν και την Πελοπόννησο όταν αυτή καταλήφθηκε από τους Τούρκους (Ροντογιάννης, 1980 και Κοντομίχης, 1985), ενώ σύμφωνα με τον Νταβίδη (1982) η κορινθιακή σταφίδα μεταφυτεύεται στα Ιόνια Νησιά τον 15ο αιώνα. Πριν φυτευτούν σταφιδάμπελοι στον κάμπο κάτω από τον Άγιο Πέτρο καλλιεργούταν καλαμπόκι, σουσάμι, βαμβάκι, κρεμμύδια, σκόρδα κτλ. Αμπέλια είχαν φυτευτεί στις περισσότερες πλαγιές που έφθαναν μέχρι το δασωμένο βουνό. Παραγόταν άφθονο κρασί και φημισμένο για το μαύρο χρώμα του, τόσο πολύ, που το αγόραζαν οι Ιταλοί για να χρωματίσουν τα δικά τους κρασιά. Αρχικά, η φύτευση σταφιδάμπελων ήταν σποραδική, όταν όμως οι κάτοικοι συνειδητοποίησαν πως η απόδοση ήταν μεγάλη και οι τιμές ικανοποιητικές, φυτεύτηκε όλος ο κάμπος και οι πλαγιές μέχρι σχεδόν τα βουνά. Η παραγωγή έφτασε σε πολύ υψηλά επίπεδα χωρίς έξοδα, παρά μόνο με την προσωπική εργασία, εφόσον δεν υπήρχαν σοβαρές ασθένειες. Αργότερα τα φυτά προσβάλλονταν από ωίδιο και μέχρι να εισαχθεί θειάφι από το εξωτερικό υπήρχε μεγάλη πτώση της παραγωγής. Το 1897 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην περιοχή ο περονόσπορος και η σοδειά καταστράφηκε εντελώς. Για πολλά χρόνια η απόδοση αυξομειωνόταν ανάλογα με την ένταση των ασθενειών και την καταπολέμησή τους. Οι τιμές εξασφαλίστηκαν με την ίδρυση του Α.Σ.Ο. (Ανεξάρτητος Σταφιδικός Οργανισμός) αλλά λόγω του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και της αθρόας μετανάστευσης που επακολούθησε, κάποια από τα κτήματα εγκαταλείφτηκαν και άλλα ξαμπελώθηκαν. Οι σταφιδάμπελοι αντικαταστάθηκαν με οπωροφόρα δέντρα, εσπεριδοειδή και πολύ αποδοτικές καλλιέργειες πατάτας και τομάτας. Επίσης φυτεύτηκαν πάρα πολλά κτήματα με κρασοστάφυλλα της εξαιρετικής ποικιλίας Βαρδέα (Δρακονταειδής, 1970). Στις αρχές του 20ου αιώνα και συγκεκριμένα την περίοδο 1913-1914, σημαντική έκταση καλλιεργήσιμης γης κατείχαν οι αμπελώνες με 35.890 στρέμματα και οι ελαιώνες με 34.510 στρέμματα. Οι καλλιέργειες αντιμετώπιζαν και προβλήματα προσβολών όπως οι ελιές από το έντομο ρυγχίτη το 1912, όπως αναφέρει ο Ισαακίδης (1912). Το σύνολο της αροτραίας έκτασης στη Λευκάδα τότε έφτανε τα 35.649 στρέμματα τα περισσότερα από τα οποία καλλιεργούνταν με σιτάρι (18.010 στρ.). Ακολουθούσε ο αραβόσιτος με το κριθάρι (8.860 στρ.), τα όσπρια (4.999 στρ.), η βρώμη (2.890 στρ.) και το λινάρι (890 στρ.). Στα παλιότερα χρόνια και μέχρι πριν το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το λινάρι κάλυπτε μεγάλες ανάγκες του Λευκαδίτη χωρικού. Με αυτό έκανε όχι μόνο το σύνολο σχεδόν του ρουχισμού του, αλλά και σκοινιά για το σαμάρι, σάγλες (ψιλό σκοινί) για το δεμάτι, σκοινιά για να σέρνει και να δένει τα μαρτίνια του, σπάγκους, κλωστές και πολλές άλλες παραλλαγές. Όσο πάμε πιο πίσω χρονικά, τόσο η χρήση του λιναριού ήταν ευρύτερη (Κοντομίχης, 1977). Σύμφωνα με τον Weaver (1960) η έκταση της ποικιλίας αμπέλου Βερτζαμί, κατά τη δεκαετία του 1950, ανέρχονταν σε 35.800 στρ. και η παραγωγή τους ήταν το 90 % της συνολικής του νησιού. Το 1964 η συνολική καλλιεργήσιμη γη έφτανε τα 133.000 στρέμματα με τις αροτραίες καλλιέργειες να καταλαμβάνουν 57.000 στρέμματα (σημαντική αύξηση σε σχέση με το 1913-1914) και οι υπόλοιπες καλλιέργειες (αμπελώνες, ελαιώνες κτλ) να βρίσκονται στα 76.000 στρέμματα. Σύμφωνα με την απογραφή του 1971 η καλλιεργούμενη έκταση έχει μειωθεί στα 121.000 στρέμματα. Τη μερίδα του λέοντος καταλαμβάνουν οι ελαιώνες με 60.000 στρέμματα (με 1.000.000 δέντρα, ενώ το 1975 είχαν ξεπεράσει τα 1.123.000 δέντρα- είναι η βάση της αγροτικής οικονομίας), έπονται οι αροτραίες καλλιέργειες με 42.400 στρέμματα, οι αμπελώνες με 19.000 στρέμματα (κυρίως στην ορεινή και ημιορεινή ζώνη) και τα εσπεριδοειδή με 2.000 στρέμματα. Αξιοσημείωτο είναι πως το σιτάρι εξακολουθεί να σπέρνεται κάθε δεύτερη χρονιά, πρακτική που τη συναντάμε τουλάχιστον από την εποχή της Τουρκικής κατάκτησης, καθώς και ότι από τους 270 τόνους παραγωγής οσπρίων οι 60 τόνοι ανήκουν στη φημισμένη φακή του χωριού Εγκλουβή και 20 τόνοι στα φασόλια του Αγ. Πέτρου. Όπως φαίνεται από τα παραπάνω, το λάδι και το κρασί είναι τα 2 κύρια προϊόντα της Λευκάδας. Σήμερα μάλιστα το λάδι έρχεται στην πρώτη θέση, μετά τη μεταπολεμική παρακμή της αμπελοκαλλιέργειας (Ροντογιάννης, 1980). Ο πληθυσμός της Λευκάδας μειώθηκε πολύ στην εικοσαετία 1951-1971. Η μείωση αυτή τα επόμενα χρόνια όχι μόνο δεν ελαττώθηκε αλλά αυξήθηκε με την μετανάστευση πολλών οικογενειών στα μεγάλα αστικά κέντρα και πάρα πολλών νέων στη Γερμανία, Αυστραλία, Καναδά και Η.Π.Α. (Ροντογιάννης, 1980). Ο Χατζημανωλάκης (1979) μας πληροφορεί πως σύμφωνα με την απογραφή του 1971, στη Λευκάδα ο αγροτικός πληθυσμός ανέρχεται σε 16.850 άτομα, εκ των οποίων ενεργά είναι μόνο 5.000 με μέσο γεωργικό κλήρο τα 25 στρέμματα. Κατά τη δεκαετία 1980-1990 όλες σχεδόν οι καλλιέργειες του νησιού (ιδιαίτερα οι άμπε λοι και οι σταφιδάμπελοι) εμφάνισαν σημαντική μείωση, ενώ οι αγραναπαύσεις αυξήθηκαν κατά 50% περίπου. Οι σημαντικότεροι ανασταλτικοί παράγοντες για την ανάπτυξη της γεωργίας είναι η ορεινή διαμόρφωση του νησιού, η έλλειψη επαρκών υδάτινων πόρων και ο έντονος κατακερματισμός της αγροτικής ιδιοκτησίας. Στους παραπάνω παράγοντες προστίθεται και η γήρανση του αγροτικού πληθυσμού, του οποίου η ανανέωση καθίσταται ολοένα και περισσότερο προβληματική.

Το κρασί έγινε κατά το τέλος του 19ου αιώνα, αντικαθιστώντας το λάδι, το σπουδαιότερο αγροτικό προϊόν στο νησί της Λευκάδας. Αιτία για να γίνει αυτό στάθηκε η καταστροφή από φυλλοξήρα των αμπελιών της Γαλλίας, που άρχισε το 1869. Ο Πάνος Ροντογιάννης αναφέρει στο βιβλίο του Ιστορία της Νήσου Λευκάδος ότι μετά το 1870 “Αμπέλια φυτεύτηκαν παντού: σε χωράφια που προοριζόταν πριν για σπορές δημητριακών και οσπρίων, σε νέα ξεχερσώματα και σε λιοστάσια που καταστράφηκαν”. Ο επισκέπτης του τόπου μας βλέπει ακόμη και σήμερα σε πολλά χωριά της ορεινής Λευκάδας τις περίτεχνες ξερολιθιές -ακόμη και στα πιο απίθανα σημεία- που στήριζαν τις σκάλες με τ’ αμπέλια. Η ζήτηση για το λευκαδίτικο κρασί από τους ξένους εμπόρους, που το πουλούσαν κυρίως στην αγορά της Γαλλίας και της Ιταλίας για το βάψιμο των εκεί παραγόμενων κρασιών, ήταν μεγάλη. Αυτό βοήθησε την περίοδο εκείνη στην βελτίωση των συνθηκών ζωής των κατοίκων της υπαίθρου. Τότε φαίνεται να χτίστηκαν και τα περισσότερα πέτρινα σπίτια, με τη μορφή που τα συναντάμε μέχρι σήμερα, στα χωριά. Οι αμπελουργοί βρίσκονταν όμως πάντα στο έλεος των εμπόρων και των κάθε λογής μεσαζόντων που τους εκμεταλλεύονταν αφόρητα. Δεν υπήρχαν τότε ούτε καν τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας για την τιμή του προϊόντος. Έπρεπε να περάσουν αρκετά χρόνια ακόμη μέχρι να δημιουργηθεί το ΤΑΟΛ (Ταμείο Αμύνης Οινοπαραγωγών Λευκάδας) που θα άρχιζε να εμπορεύεται εκ μέρους των παραγωγών το κρασί. Παλιότερα, όπως γράφει ο Ξ. Κούρτης στη μελέτη του ''Το Οινικό ζήτημα της Λευκάδας “Οι ενδιαφερόμενοι ξένοι ήρχοντο στη Λευκάδα με δικά τους μεγάλα καράβια και βαρέλια μεταφοράς και ανέθεταν σε διάφορους τοπικούς μεσίτες την αγορά κρασιού, εφόρτωναν και ξαναγύριζαν. Από το 1900 κι εδώ άρχισε να αναπτύσσεται εξαγωγικό εμπόριο από διάφορους τοπικούς εμπόρους κυριότεροι των οποίων υπήρξαν οι Καββαδίας, Πολέμης, Μανιάκηδες, Σουμιέν (Πρόξενος Γαλλίας στο νησί), Χρήστος Ζαβιτσάνος, Τζεβελέκης-Αρταβάνης κ.ά.”. Οι καταστάσεις αυτές εξηγούν τον πρωτοπόρο ρόλο που έπαιξαν οι αμπελουργοί στο αγροτικό κίνημα του νησιού. Οι απελπισμένοι και πεινασμένοι χωρικοί αντιδρώντας στον εμπαιγμό και την εκμετάλλευση που τους γίνονταν, κατέβαιναν ανά καιρούς σε συλλαλητήρια με αποκορύφωμα το μεγάλο αιματηρό συλλαλητήριο του φθινοπώρου του 1935 που διοργανώθηκε με την καθοδήγηση της οργάνωσης του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.

Στην περιφερειακή ενότητα Λευκάδας τα επισκέψιμα οινοποιεία είναι:

1. Το εργαστήρι τοπικού οίνου Λευκάδας “Σύφλογο”, το οποίο ιδρύθηκε το 1994 από τον Διονύση και τη Μαρία Παπανικολοπούλου. "Σύφλογο" σημαίνει εκεί που σμίγουν όλες οι φλόγες... Για την παραγωγή του “Σύφλογου”, χρησιμοποιούνται τοπικές ποικιλίες, άλλες γνωστές (Βερτζαμί, Βαρδέα, Χλώρη) και άλλες που κοντεύουν να περάσουν στη λήθη - Μαυροπάτρινο, Θειακό, Ασπροβάρτζαμο, Κοκκινοστάφυλο, Λευκαδίτικο μοσχάτο-, παλεύουν με το χρόνο και δίνουν το λιγοστό αλλά υπέροχο καρπό τους. Όλοι οι τύποι κρασιού που παράγονται από το εργαστήρι (Λευκός Ξηρός, Ερυθρωπός Ξηρός, Ερυθρός Ξηρός (Μπρούσκο), Ερυθρός Ημίγλυκος), ωριμάζουν και παλαιώνονται σε Γαλλικά δρύινα βαρέλια σε υπόγειο χώρο. Για να επισκεφθεί κανείς το εργαστήρι θα πρέπει να επικοινωνήσει με τον κ. Διονύση Παπανικολόπουλο στα τηλέφωνα (+30) 26450 41674, (+30) 6973217833.

2. Στη Λυγιά Λευκάδας, του Αλέξη Λογοθέτη, συνεχιστή της οικογενειακής παράδοσης που ξεκινά το 1965, που παράγει το κρασί “Vetzamo”. Οι ποικιλίες σταφυλιού που χρησιμοποιούνται είναι πολλές, παραδοσιακές και μη: Βαρδέα, Ροδίτης, Σαβατιανό, Chardonnay, Sauvignon blanc, Βερτζαμί, Αγιωργήτικο, Cabernet, Syrah. Φημισμένο και βραβευμένο ως το κορυφαίο Ελληνικό Λευκό ξηρό κρασί (Διεθνής Διαγωνισμός Θεσσαλονίκης, 2006), το λευκό κρασί της σειράς “Λευκάδιος”, από την τοπική ποικιλία Bαρδέα. Το αντίστοιχο ερυθρό, ένα πετυχημένο πάντρεμα από το δύσκολο Βερτζαμί με άλλες ερυθρές ποικιλίες. Άλλοι τύποι κρασιού που παράγονται από το “Verzamo” είναι το Verzamo Λευκό -πάντρεμα της Λευκαδίτικης Βαρδέας με τον Αχαϊκό Ροδίτη-, το Verzamo Ροζέ -από Βερτζαμί και Merlot- και το Verzamo Ερυθρό -συνδυασμός του κοσμοπολίτικου Merlot με το Λευκαδίτικο Βερτζαμί. Η επίσκεψη στο οινοποιείο γίνεται κατόπιν συνεννόησης, στο τηλέφωνο 2645071268 και στο e-mail info@vertzamo. gr. Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.

3. Το οινοποιείο “Λευκαδίτικη Γη” στα Σύβοτα Λευκάδας, ιδρύθηκε το 2000 από τον οινολόγο Δημήτρη Ρομποτή. Εκεί, παράγεται το “Λευκαδίτικη Γη Λευκό”, από τις παραδοσιακές ποικιλίες Βαρδέα και Βερζαμί. Από την ερυθρή ποικιλία Βερτζαμί, παράγεται το “Λευκαδίτικη Γη Ερυθρό”, όπου παλαιώνεται σε βαρέλια για 8-12 μήνες. Από την ίδια ποικιλία αλλά από αμπελώνες με μεγαλύτερο υψόμετρο και διαφορετικό τρόπο οινοποίησης, παράγεται και το “Λευκαδίτικη Γη Ροζέ. ” Ένας ακόμα τύπος κρασιού, είναι ο “Μελήδονος”, ένα γλυκό κρασί από Βερτζαμί και Πατρινό. Η επίσκεψη στις εγκαταστάσεις του οινοποιείου, αποτελεί ένα πραγματικό ταξίδι στον κόσμο του κρασιού. Η διάρκεια μιας επίσκεψης κυμαίνεται από 20 λεπτά έως μία ώρα, ανάλογα με το χρόνο και το ενδιαφέρον των επισκεπτών. Η περιήγηση ξεκινάει από μια έκθεση με παλιά εργαλεία οινοποίησης. Στη συνέχεια, περνώντας μέσα από το αμπέλι, ο επισκέπτης θα γνωρίσει το χώρο παραγωγής και οινοποίησης, όπου μπορεί να δει από κοντά όλες τις διαδικασίες (οινοποίηση, παλαίωση, εμφιάλωση). Τέλος, στον χώρο γευσιγνωσίας, μπορεί να δοκιμάσει ή και να προμηθευτεί τα κρασιά του οινοποιείου. Το οινοποιείο είναι ανοιχτό για επισκέψεις, κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, από τις 9.00 το πρωί έως τις 10.00 το βράδυ. Τους υπόλοιπους μήνες η επίσκεψη γίνεται μετά από επικοινωνία, στο τηλέφωνο 26450 39139.

4. ΠΛΑΓΙΕΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ Το οινοποιείο των Σολδάτου και Αργυρού, ιδρύθηκε το 2002. Η έδρα, τα αμπέλια και οι εγκαταστάσεις βρίσκονται μέσα στα όρια της κοινότητας του Αϊ-Λια, στους ορεινούς όγκους της Λευκάδας, όπου και παράγονται τα περίφημα κρασιά “Πλαγιές Λευκάδας” (Τηλέφωνα επικοινωνίας: 26450 39112, 26450 24687). Μέσα στην κοινότητα του Αϊ-Λια, μια σύγχρονη οινοποιία δέχεται κάθε χρόνο την παραγωγή των αμπελιών. Είναι εξοπλισμένη με μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας, διαθέτοντας πνευματικό πιεστήριο, ανοξείδωτες δεξαμενές, ψυκτικές εγκαταστάσεις και αυτόματο εμφιαλωτήριο. Στην προστατευμένη από τις εξωτερικές θερμοκρασίες κάβα, αρχικά τα κρασιά ωριμάζουν για 6 μήνες σε δρύινα γαλλικά και αμερικανικά βαρέλια και στη συνέχεια συμπληρώνουν την ωρίμανση σε φιάλες για 3 ακόμη μήνες. Οι ποικιλίες κρασιών που παράγει το οινοποιείο είναι διάφορες. Ο οίνος “Πλαγιές Λευκάδας” Λευκός από την τοπική ποικιλία Βαρδέα είναι ένα κρασί που συνοδεύεται από αρώματα λεμονανθών και γεύση με μια δροσερή οξύτητα. Ο “Πλαγιές Λευκάδας” Ερυθρωπός Ξηρός, ένα κρασί διαυγές, με γεύση φρουτώδη, από την τοπική, επίσης ποικιλία σταφυλιού, Βερτζαμί. Από την ίδια ποικιλία παράγονται και τα κρασιά “Πλαγιές Λευκάδας” Ερυθρός Ξηρός (με μια λεπτή γεύση φρέσκων μπαχαρικών) και Ημίγλυκος (με άρωμα βανίλιας). Ακόμη, το “Πορφυρό Βουνό”, ένας ερυθρός ξηρός οίνος, παρασκε υάζεται από την ποικιλία Cabernet Sauvignon και αφήνει αρώματα κόκκινων φρούτων. Τέλος, το “Merlot”, είναι ένας ερυθρός ξηρός οίνος, με βαθυκόκκινο χρώμα και πλούσια αρώματα.

5.. Το οινοποιείο του Σπύρου Ρεκατσίνα βρίσκεται στο ορεινό χωριό της Καρυάς, που απέχει 14 χιλιόμετρα από την πόλη της Λευκάδας. Σ' ένα παραδοσιακό πετρόκτιστο οίκημα, που στεγάζει τα πλέον σύγχρονα μηχανήματα, ο οινοποιός παντρεύει την παράδοση με την σύγχρονη επιστήμη παράγοντας μοναδικής ποιότητας λευκαδίτικα κρασιά, από αυστηρά επιλεγμένα βιολογικά σταφύλια. Το μεγαλύτερο μέρος των σταφυλιών προέρχεται από τους ιδιόκτητους ημιορεινούς αμπελώνες της οικογένειας που δημιουργήθηκαν με την κατασκευή ξερολιθιών στα επικλινή εδάφη της περιοχής τους. Το πλέον ονομαστό απ' τα κρασιά του οινοποιού είναι το μοναδικής ποιότητας και βαθιάς επίγευσης κόκκινο κρασί που έχει σαν βάση του τη γνωστή λευκαδίτικη ποικιλία σταφυλιού το Βερτζαμί, που έχει βαθύ σκούρο χρώμα και άφθονες τανίνες Στο οινοποιείο, όμως, παράγεται και λευκό κρασί από τις τοπικές ποικιλίες Λαγόρθι, Χλώρη, Περαχωρίτικο και Βαρδέα. Στους κατάλληλα διαμορφωμένους και διακοσμημένους χώρους ο επισκέπτης, θα δει τον τρόπο οινοποίησης καθώς και τα εκθέματα (πέτρινα τρόκολα (στροφιλιές) με την ξύλινη βίδα, ξύλινα παλιά πατητήρια.), ενώ στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα φιλοξενίας θα απολαύσει τα κρασιά του οινοποιείου και την υπέροχη θέα που προσφέρει η θέση του (βρίσκεται σε υψόμετρο 550 μ. περίπου).

ΥΓ 1: Το παλιό οινοποιείο του ΤΑΟΛ στην Εξάνθεια Λευκάδας. Ένα από τα πιο οινοπαραγωγικά χωριά της Λευκάδας ήταν κάποτε η Εξάνθεια. Τότε που το κρασί, μαζί με το λάδι, έθρευαν γενιές ολόκληρες, που αποτελούσαν την κύρια παραγωγική βάση του τόπου μας. Τότε που, όπως αναφέρει στο βιβλιαράκι του «Το Χωριό μας Εξάνθεια Λευκάδας – Ιστορία και Θρύλοι» ο Νίκος Θ. Βλάχος, ο γιατρός Αριστομ. Αρβανίτης μπορούσε να λέει, ότι «υπάρχουσι δε ορεινά χωρία ένθα δεν θα ήτο υπερβολή να είπη τις, ότι ο οίνος είναι αφθονώτερος και ευκοπώτερος την μεταφοράν ή το ύδωρ». Τώρα βέβαια έχουν αλλάξει τα πράγματα. Μόλις 1.200 τόνοι ήταν η παραγωγή σταφυλιών τον περασμένο χρόνο στο νησί μας -τα περισσότερα δε απ’ αυτά σάπισαν πάνω στ’ αμπέλια μιας και το ΤΑΟΛ δεν απορρόφησε καθόλου από την παραγωγή- σύμφωνα με στοιχεία του νέου προέδρου της Ένωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών Λευκάδας (ΤΑΟΛ) Μάκη Λιβιτσάνου σε πρόσφατη ημερίδα που έγινε στο χωριό για το κρασί και την αμπελοκαλλιέργεια. Την εποχή λοιπόν εκείνη με τα πολλά σταφύλια υπήρχε οινοποιητικό εργοστάσιο, στο πιο οινοπαραγωγικό χωριό της Λευκάδας, την Εξάνθεια. Απομεινάρια του βλέπει κανείς σήμερα. Ερήμωση και εγκατάλειψη. Όπως αναφέρει στο πιο πάνω σύγγραμμά του ο Νίκος Βλάχος, κατασκευάστηκε το 1929 από την Εταιρία Οίνων και Οινοπνευμάτων (Ε.Ε.Ο.Ο.) «ΒΟΤΡΥΣ» και αγοράστηκε αργότερα από το ΤΑΟΛ. Η Ένωση το λειτούργησε αρκετά χρόνια. Η τελευταία σφραγίδα στην πλάστιγκα από τη Διεύθυνση Μέτρων και Σταθμών δείχνει το έτος 1984. Τότε πρέπει να σταμάτησε και η λειτουργία του.

ΥΓ2: Στον Φρυα(Σφακιώτες) υπάρχει και το ΄ξεχασμένο'' οινοποιείο της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Λευκάδας. Πρόκειται για ένα σημαντικό μνημείο συνδεδεμένο άμεσα με τη ζωή του τόπου την εποχή που η παραγωγή κρασιού ήταν μια από τις κυριότερες εργασίες στο νησί. Το οινοποιείο των Σφακιωτών ιδρύθηκε το 1929 και σταμάτησε προ ετων να λειτουργεί. Η Ένωση Συνεταιρισμών διέθετε τέσσερα οινοποιεία συνολικά. Το παλαιότερο βρισκόταν στη Βασιλική με έτος ίδρυσης το 1927. Το τρίτο ήταν στην Εξάνθεια και το πιο νέο, απέναντι από το Κάστρο της Αγίας Μαύρας, ξεκίνησε το 1950.

YΓ3: TO ΣYΛΛAΛHTHPIO ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΥΡΓΩΝ ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ TOY 1935: H MAPTYPIA TOY ΠANOY Γ. PONTOΓIANNH ’30 Σεπτεµβρίου 1935. Πρωΐ κατέβηκα στη Λευκάδα µε τα πόδια, κάθισα στο καφενείο του Kατωπόδη στην Πλατεία (στο νότιο µέρος της) µαζί µε το δικηγόρο Γεώργη Kατωπόδη και πήραµε δύο γλυκά κουταλιού (σταφύλι). Xωρίσαµε στην πόρτα του καφενείου. Aυτός τράβηξε κατά την εφορία, κι εγώ πήγα στο γραφείο του δικηγόρου κ.?. Φατούρου, πίσω από το ιερό του Aγίου Σπυρίδωνος, Hύρα µόνο µέσα τον δικηγόρο Σπύρο Kονδυλάτο κι έµεινα µαζί του κάµποση ώρα. Eν τω µεταξύ πέρασε η δασκάλα Xρυσούλα Mικρώνη, ποία φώναξα και ήρθε µέσα. Mείναµε εκεί ίσαµε 20’, ότε ξαφνικά κάποια ταραχώδης κίνηση ατόµων στο σοκάκι αυτό µας έκαµε να προσέξοµε. Mερικοίπερνούσαν τρέχοντας και τα λίγα µαγαζιά που ήταν εκεί έκλειναν. Pωτήσαµε τι συµβαίνει και µας είπαν «κατεβαίνουν οι χωριάτες». Mπήκαµε πάλι στο γραφείο, όπου µείναµε λίγα λεπτά. Eν το µεταξύ ο θόρυβος είχε σταµατήσει. Aποφασίσαµε να βγούµε έξω. Στην Πλατεία είχαµε συγκέντρωση, και στον εξώστη της? ηµαρχίας (νότια οικία της Πλατείας) µιλούσε ο Θεόδωρος Πετούσης, ενώ µια µαύρη σηµαία (ποδιά κάποιας γυναίκας, όπως έλεγαν έπειτα) ανέµιζε σ’ ένα µπαστούνι. Mόλις φθάσαµε, ακούσαµε κάτι ασαφή περί δηµοκρατίας. O λόγος του Πετούση ήταν περίπου: «Eσάς, που δουλεύετε και µεταβάλλετε τα τσουγγριά των λευκαδίτικων βουνών σε αµπέλια, που κάνουν το γλυκό κρασί για να το πίνουν άλλοι, πεινασµένοι και διψασµένοι Λευκαδίτες, σας απάτησαν κάποτε οι βουλευτάδες σας πως θα ενδιαφερθούν και κοντέψατε τότε να τους πιστέψετε. Aλλά τίποτα δεν έγινε και σήµερα αντιµετωπίζετε την πείνα. Kαλούµε τους Aντιπροσώπους µας, να µας βοηθήσουν, άλλως να παραιτηθούν. Στέλνοµε στη Kυβέρνηση, στον Πρωθυπουργό, στον υπουργό Eσωτερικών, στον υπουργό Oικονοµικών και στους Aντιπροσώπους Λευκάδος το εξής ψήφισµα, το οποίο σας καλώ να εγκρίνετε (χειροκροτήµατα): «Σύσσωµος Λαός Λευκάδος συνελθών πανδήµου συλλαλητηρίου ζητεί την υποστήριξιν του µοναδικού προϊόντος του του κρασιού. Aναµένει εν υπαίθρω και θα προτιµήση να πεθάνη από σφαίρας στρατού µάλλον ή τη πείνα». Kαλώ όλους σας να αναµείνητε απάντησιν και να µη φύγετε».

Oµάδα τις κατέλαβε το Tαχυδροµείο. O Λαός εσκορπίσθη στην Πόλη. Ήταν οπλισµένοι µε µπαστούνια, ίσως είχαν και πιστόλια. Tο µεσηµέρι έφυγα για το χωριό. Tο βράδυ της Kυριακής (29-9-1935), παραµονή του Συλλαλητηρίου, συγκέντρωση έλαβε χώρα στους Σφακιώτες. Mετέσχον εκεί συγκεντρωθέντα όλα τα χωριά της Λευκάδος, πλην Tσουκαλάδων (λίγοι πήγαν µάλλον ως θεατές). Eκεί πήγε ο υποµοίραρχος της Xωροφυλακής Ξωµεριτάκης και τους µίλησε, µάλλον για να κερδίση καιρό, νάρθη η δύναµη από την Πρέβεζα. Tον συνέλαβαν και τον ανάγκασαν να κατεβή πεζός αλλά δεν τον κακοποίησαν.

Tο απόγευµα της 30ης Σεπτεµβρίου τους µίλησαν διάφοροι ρήτορες. Ένας εξ αυτών ήταν ο Ξενοφών Kούρτης, υπάλληλος του T.A.O.Λ.

Eκ µέρους της Kυβερνήσεως εξηπατούντο διά της µεθόδου της αναβολής από τις 4 το απόγευµα στις 7 και από τις 7 για το πρωΐ. Eν τω µεταξύ εστάλη δια νυκτός κάποιος υπενωµοτάρχης (Λυκούδης, εκ Kέρκυρας) εις Πρέβεζαν, ζητών ενίσχυση. Eκείθεν δια µέσου Aκτίου εστάλησαν 30 νεοσύλλεκτοι στρατιώτες κατά τη νύκτα. Tην πρωΐαν της 1ης Oκτωβρίου ωµίλησε εις τους συγκεντρωθέντας εις την Πλατείαν Λευκάδος ο παπάς Kτενάς, εκ Kαρυάς, όστις ώρισε ως τελευταία προθεσµία την 7η µ.µ. της αυτής ηµέρας, προθεσµία εντός της οποίας θα απήτουν τη λύση των ζητηµάτων τους. Eις επίµονον απαίτησιν του πλήθους να ορισθή προθεσµία µέχρι 4 µ.µ. απάντησε «και ως τότε και ως τις 7 τίποτε δεν θα γίνη». Tότε το πλήθος εξαγριωµένο ώρµησε προς κατάληψη της Aστυνοµίας. Oι 30 στρατιώτες όµως είχαν καταλάβει και οχυρωθή εις το µεταξύ οικίας Aρταβάνη και Mπύρας Σίδερη (οικία Tσαρλαµπά) σοκάκι, όπου είχαν στήσει πρόχειρο οδόφραγµα εκ λίθων. Oι στρατιώτες διετάχθησαν να πυροβολήσουν. Kαι εκείνοι επυροβόλησαν µεν αλλά εις τον αέρα. Tούτο φαίνεται ότι εξώργισε τινά των χωροφυλάκων (εκ του αναφερθέντος Λυκούδη) όστις αποταθείς εις τινά στρατιώτην εξ Iωαννίνων νεοσύλλεκτο, της κλάσεως 1935β, τον διέταξε να πυροβολήση. O στρατιώτης απήντησε «Έλα εσύ που είσαι παλληκάρι να τουφεκίσης στα ίσα» (ειρωνικώς). O χωροφύλαξ θυµώσας επυροβόλησε τον ατυχή στρατιώτην διά του πιστολίου και τον πέτυχε εις το στόµα, της σφαίρας σταθείσης εις τον λαιµόν του ατυχή. Oύτος µετεφέρθη εις τον Nοσοκοµείον, υπο δύο λούστρων, µικρών παιδιών, καταλαιπωρούµενος. Aλλά δύο εκ του πλήθους ανέλαβον τελικώς να τον µεταφέρουν εις το Nοσοκοµείο (ο Πρόεδρος της Kοινότητος Tσουκαλάδων Eπαµ. Pοντογιάννης και ο Aγροφύλαξ Παύλ. Σταµατέλος). O στρατιώτης κατά τις πληροφορίες του ιατρού Kουκουλιώτου Nίκανδρου ήτο εκτός αµέσου κινδύνου, πλην τώρα που γράφω αυτά (3 Oκτωβρίου) πληροφορούµαι ότι ο στρατιώτης απεβίωσε. Tο απόγευµα η κατάσταση ήτο µάλλον ήσυχος. H αστυνοµία είχε κλεισθή εις το Tµήµα. Tην µεσηµβρίαν όµως (δεν γνωρίζω ακριβώς πότε) µία επιτροπή αποτελούµενη εκ των Ξεν. Γρηγόρη (ιατρού), Hλία Bεργίνη και Θεόδωρο Mαυροµάτη, µετέβη εις Πρέβεζαν ίνα συζητήση µετά του Φρουράρχου Λαυράνου (Λευκαδίου) περί της καταστάσεως και ζητήσει την βοήθειά του προς διευθέτησιν της καταστάσεως.

Tο απόγευµα επέστρεψαν άπαντες οι ανωτέρω ως και ο ως άνω Φρούραρχος µετά του διοικητού Xωροφυλακής Iωαννίνων, του συνταγµατάρχη Mελά. Mια µεγάλη οµάς πολιτών (χωρικών) µε όπλα µετέβη εις παραλίαν ίνα εµποδίση την τυχόν αποβίβασιν στρατιωτών εκ Πρεβέζης ερχοµένων, οχυρωθείσα εις τα βαρέλια του οίνου, που ήσαν εις τον µώλον, και έµενον εκεί. H συνοδεία των ανωτέρω αξιωµατικών εβάδισε προς την Πλατεία Λευκάδος, όπου είχαν συγκεντρωθεί οι χωρικοί, οµού µε πολλούς επαγγελµατίες Λευκαδίους. Eνώ ένας ναύτης του Λιµεναρχείου Πρεβέης µετέβη από οπίσθιο σοκάκι εις την Aστυνοµία και ενώ άρχισε να οµιλή ο ιατρός Γρηγόρης εκ του εξώστου της δηµαρχίας, ριπαί πολυβόλου (ή οπλοπολυβόλου) ηκούσθησαν, όπερ µετέδωσε τον πανικόν εις τους κατοίκους. Aι βολαί ερρίφθησαν εκ του παραθύρου της Aστυνοµίας, του βλέποντος δια του στενού σοκακίου του µεταξύ οικίας Aρταβάνη και Φαρµακείου Kαββαδά, εις την Πλατείαν, εις τον τόπον της συγκεντρώσεως. Eφονεύθησαν δύο πολίτες (ο µαθητής Γεώργιος Pεκατσίνας, και έτερος εφονεύθη πυροβοληθείς από το οπίσθιο µέρος του αστυνοµικού τµήµατος, ενώ ευρίσκετο εις τα προς τον µώλο σοκάκια). Eπίσης, εκτός των ανωτέρω, εφονεύθησαν τινές, αγνοώ για την ώρα πόσοι. Oι χωρικοί κατέλαβον τα πέριξ της Πλατείας, πολιορκήσαντες τους αστυνοµικούς εις το Tµήµα των, αλλά είχαν έλλειψη φυσιγγίων, καίτοι είχον το πρωϊ εφοδιασθή οπωσδήποτε, σπάζοντες τα καταστήµατα του Σκεπετάρη και Γρηγ. Bλάχου (Tαµπάρου). Άλλοι εζητούν βενζίνη ίνα θέσουν πύρ εις το αστυνοµικό τµήµα. Mερικοί αργόµισθοι εκτύπησαν τους χωρικούς και τους κατεπρόδιδαν όλας τα κινήσεις εις την αστυνοµίαν. Πολλοί χωρικοί έφυγαν διά τα χωριά των. Άλλοι έµενον. Tην νύκτα της 2ας προς την 3η Oκτωβρίου στρατός εστάλη από Iωάννινα – Πρέβεζα – Άρτα και κατέλαβον την Λευκάδα δια πολυβόλων και την απέκλεισαν. Όσοι χωρικοί ευρέθησαν εκεί συνελήφθησαν (απόγευµα 3ης Oκτωβρίου ηµέρα Πέµπτη. 

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ



του Ηλία Π.Γεωργάκη

Καλήν ημέραν άρχοντες,

αν είναι ορισμός σας,

Χριστού την θείαν Γέννησιν

να πω στ' αρχοντικό σας.

Θα σας τα πώ με κινητά,

email και sms

χάσαμε τα τρίγωνα

τις παιδικές φωνές.

-----------------------------

Χάθηκαν τα κάλαντα

ακόμη και οι κουτσούνες

ενα ωραίο παρελθόν

έμειναν οι στρούνες.

---------------

Καλήν ημέρα άρχοντες

αν ειναι ορισμός σας,

η κρίση κι η κατάθλιψη

μπήκαν στ' αρχοντικό σας.

-------------------------------------------

Mας κλέβουν ολων τη ζωή

χωρίς δικαιολογία,

η κρίση λέει ευθύνεται

που δεν υπάρχει... μία.

---------------------------------------

Να πάνε αυτοί να... κουρευτούν

στης Μέρκελ το γινάτι,

πρέπει να αντιδράσουμε

για να μην κλείνουν μάτι.

--------------------------------

Να διώξουμε την τρόικα

να βρούμε την υγειά μας,

απο το πολύ το κούρεμα

χάσαμε τα... μαλιά μας.

----------------------------

Αντε να πάν στο διάολο

να δούμε άσπρη μέρα

'ετσι που καταντήσαμε

δεν πάει παραπέρα.

-------------------------------------

Σε εφεδρεία βάλτε τους

μας εχουνε τρελάνει

μαζί τους και τα κόμματα

που εχουνε πεθάνει.

----------------------------------

Χάθηκαν δώρα και μισθοί

χάθηκαν κι΄οι συντάξεις

παντού απογοήτευση

οπου και να κοιτάξεις.

-------------------------------

Φόροι, φέσια, ομόλογα

σπρέντ και αγωνία

θύματα οι νέοι μας

με τέτοια ανεργία.

-------------------------------

Ακόμη και στον ύπνο μας

το σοκ του μνημονίου

έφερε παρενέργειες

δεν... κάνει τσίου-τσίου.

------------------------------

Πάθος με τι-βι και κινητά

φεύγει η ζωή μας στις οθόνες

γύρω όλα ειναι μοναξιά

σμίξαν καλοκαίρια και χειμώνες.

Οι τράπεζες ληστεύουνε

με κάρτες και με δάνεια

δόσεις και επιτόκια

έφθασαν στα.. ουράνια.

-----------------------------------

Λαμόγια και δειλοί πολιτικοί

τη τσέπη τους έχουνε συμφέρον

γκρεμίζουν των παιδιών μας τη ζωή

κλέβουν απο τη σκέψη μας το μέλλον.

------------------------------------------------

Μνημόνια και θλίψη γενική

χρωστάμε και δεν φθάνουν οι συντάξεις

ακόμη και να δεις τον ουρανό

κάμερες παντού οπου κοιτάξεις.

----------------------------------------

Χρόνια πολλά σας εύχομαι

κι ας πούμε μια ευχή:

γρήγορα η τρόικα

να πάει να... κουρευτεί!.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ

-ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΔΩΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ




''ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ' (εκδόσεις 'ΑΓΚΥΡΑ')-Περιέχει δώρο CD(με τραγούδια για τη Λευκάδα σε στίχους του συγγραφέα).

Το “Χορεύουν τα κόκκινα” είναι η τέταρτη λογοτεχνική περιπλάνηση του βραβευμένου δημοσιογράφου ΗΛΙA Π. ΓΕΩΡΓAΚΗ. Oι ανθρώπινες σχέσεις, ο έρωτας, η περιπέτεια της ζωής, η μοναξιά, η καθημερινότητα ερχονται να προστεθούν στην αναζήτηση, στην αγωνία για ένα καλύτερο αύριο. Και πάντα –μόνιμος χορηγός ονείρων– η Λευκάδα.


ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ ΚΑΙ ΜΕΣΩ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΩΝ
www.agyra.gr
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΚΥΡΑ : Λ. Κατσώνη 271 Αγ. Ανάργυροι 210 2693800-210 2693806
ΑΓΚΥΡΑ ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ Σόλωνος 124 -Αθήνα 210 3837540 - 210 3837667-210 383706

ΚΡΙΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΥ''Χορεύουν τα Κόκκινα'' του Ηλία Π. Γεωργάκη

Γράφει η Αργυρώ Βερυκίου - Μπαλντά

Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο του κ. Ηλία Γεωργάκη, που κυκλοφορεί εδώ και κάποιο χρονικό διάστημα από τις εκδόσεις «Άγκυρα» μου ήρθαν στο μυαλό κάποιες φράσεις που διάβασα σε διήγημα του Μένη Κουμανταρέα από το βιβλίο του «Η
γυναίκα που πετάει» (εκδόσεις «Κέδρος»).«Σε τι λοιπόν, σας ερωτώ, θα χρησίμευε η λογοτεχνία αν όχι στο να μας κάνει
να σκεφτόμαστε, να μας κρατά σε εγρήγορση, να μας παρηγορεί και να φωτίζει τη ζωή μας, χωρίς απαραίτητα να την εξηγεί;».
Έτσι ακριβώς. Η φράση που αποτελεί και τίτλο του βιβλίου «Χορεύουν τα Κόκκινα», ίσως να προβληματίσει τον επίδοξο αναγνώστη που δεν είναι Λευκαδίτης, αλλά και Λευκαδίτης κάποιας ηλικίας, διότι στους νέους και πολύ νέους πάλι αυτός ο τίτλος δεν έχει κάτι να τους θυμίσει, δεν έχει κάτι να τους πει. Όμως ανοίγοντας τις μέσα σελίδες υπάρχει πάλι και ως τίτλος του
πρώτου πεζού κειμένου που με αφηγηματικά γλαφυρό τρόπο δίνει το νόημα και τη σημασία της φράσης «χορεύουν τα κόκκινα». Ακουμπά σε αυτά που πιο πάνω αναφέρθηκαν: «... να μας κάνει να σκεπτόμαστε, να μας κρατά σε εγρήγορση...». Σκεπτόμαστε αυτομάτως το «Πάνθεο», την αίθουσα που «... επί πενήντα χρόνια στέγασε τους ρυθμούς της καρδιάς χιλιάδων ανθρώπων...» όπως γράφει ο ίδιος ο συγγραφέας. Αποτελούσε το σήμα κατατεθέν της παλιάς Λευκάδας. Ήταν η αίθουσα κινηματογράφου, χοροεσπερίδων, διαλέξεων, θεατρικών παραστάσεων μαθητικών, ερασιτεχνικών, αλλά και επαγγελματικών περιοδευόντων θιάσων που έρχονταν κατά καιρούς στην πόλη. Αναφέρω τις πέντε παραστάσεις σε μια μέρα με τον «Έμπορο της Βενετίας» του Σαίξπηρ από κλιμάκιο του Εθνικού Θεάτρου με πρωταγωνιστή στο ρόλο του Σάιλοκ τον αείμνηστο Νίκο Τζαβαλά Καρούσσο. «... έλα στο «Πάνθεον» / λοιπόν / στο πανηγύρι / των τρελών / μη μένεις έξω. / Σάμπα, μαζούρκα / και ταγκό / νύχτες που / σβήνουν στο χορό / θα λαχταρήσω... /... εδώ δε νοιώθεις / μοναχός / είναι το κέφι οδηγός /
γύρισε πίσω... /... Κι όταν θα έρθει / το πρωί / των μπουρανέλων / η φυλή / θα σου μιλήσει...».
Δημοσιογράφος μάχημος ο κ. Γεωργάκης, έχει στο βιβλίο του πεζά μα και ποιήματα. Διαβάζοντάς το συναντάς την πραγματικότητα του χτές και του σήμερα, αλλά και τ' όνειρο, τον ρομαντισμό και την αγάπη για τη γεννέτειρά του, το νησί του, τη Λευκάδα. Εικόνες της καθημερινής σημερινής πραγματικότητας που βγαίνουν μέσα από σύντομα αναγνώσματα, γεμάτα όμως συναίσθημα και αγωνία για τις δυσκολίες των απλών ανθρώπων, που ζουν με την ελπίδα, που δεν επικοινωνούν πια μεταξύ τους.Ο αείμνηστος Αντώνης Σαμαράκης χρόνια πριν, στο βιβλίο του «Ζητείται Ελπίς» είχε γράψει: «Τώρα που οι στέγες των σπιτιών των ανθρώπων είναι τόσο κοντά, οι καρδιές τους ειναι τόσο μακριά...». Αλλά και η έλειψη της ασφάλειας κάνει τους ανθρώπους να σταυροκοπιούνται: «Που είμαστε ακόμη ζωντανοί με τόσα που συμβαίνουν γύρω μας, με τις αρρώστιες, τους θανάτους, αλλά και την αβεβαιότητα που σκιάζει το μέλλον».Το πολύτιμο αγαθό της υγείας είναι αντικείμενο στυγνής εκμετάλλευσης για χιλιάδες ασφαλισμένους από τα ιδιωτικα θεραπευτήρια, αφού και η πολιτεία με τη δωρεάν προσφορά στα δημόσια νοσοκομεία βρίσκεται σε απελπιστική κατάσταση λόγω τρομερών ελείψεων σε θέσεις στην εντατική, έλειψη προσωπικού, απαράδεκτα κτίρια. Η οδήγηση στους δρόμους καρμανιόλες και με οδηγούς ειδικούς ως Έλληνες όπως ο Στέλιος που είναι ειδικός σε όλα, από το ποδόσφαιρο μέχρι τ' αυτοκίνητα και από τους σεισμούς μέχρι τη θερμοκρασία του σώματος. Βρίζει τους πολιτικούς, αλλά φανατίζεται πριν από τις εκλογές και τρέχει να ψηφίσει και με τα δύο χέρια. Είναι προπονητής στο ποδόσφαιρο, ειδικός στις μηχανές και άριστος γνώστης στα πολιτικά δρώμενα. Ο μοναχικός άνθρωπος, ο κυρ Μιχάλης - συνταξιούχος θυρωρός - καθισμένος στην κουνιστή του πολυθρόνα είχε μοναδικές απολαύσεις το φαγητό και τον ύπνο. Δεν είχε τηλεόραση, δεν άκουγε ραδιόφωνο, δεν έβλεπε τα θλιμένα ρεπορτάζ, τα ψέματα των πολιτικών, δεν άκουγε τις φρούδες υποσχέσεις των κομμάτων. Λίγα πάρε δώσε με τους περαστικούς, φαγητό και ύπνος και με την ελπίδα λιποτάκτη στ' όνειρό του λίγο πριν από τα χριστούγεννα πέθανε. Ακολουθούν: Ο απέναντι φίλος (ένας σκύλος) που καθημερινά πηγαινοέρχεται στο ερημικό μπαλκόνι του τρίτου ορόφου. Εκεί έχει και το σπιτάκι του και δεν έχει ακούσει κανείς το γαυγισμά του. Μόνο καμιά φορά σηκώνει τα δυό του πόδια στα κάγκελα - ίσως για να ξεμουδιάσει, ποιός ξέρει... «Ίσως κάποια ώρα να του δίνουν λίγο φαγητό και νερό, ίσως να τον βγάζουν κάποια βόλτα, αλλά μου δίνει την αίσθηση του ξεχασμένου...».
Όλα τα κείμενα του κ. Γεωργάκη αποτελούν παρεμβάσεις στο δημόσιο βίο, είναι η δημοκρατική του συνείδηση, η συνείδηση του πολίτη και η έγνοια του για τους πολιτειακούς και πολιτικούς θεσμούς. Είναι μιά ευθεία αναφορά στη Δημοκρατία των ιδεών, στους θεσμούς που αναδεικνύουν τη συμμετοχή στα κοινά και στην παιδεία των πολιτών. Παρατηρεί κανείς ότι λείπει ολωσδιόλου το ερωτικό στοιχείο. Μα σ' αυτή την καθημερινότητα την τόσο πεζη και αποπνιχτική, τι συμβαίνει;... Συμβαίνει ότι ακολουθούν στίχοι και ήχοι για τον έρωτα, τη ζωή, για τη Λευκάδα. Για τις καληνύχτες που χάσαμε και τις καλημέρες που ελπίζουμε. Έρωτας ατελείωτος, αιώνιος, φλογερός είναι η Λευκάδα, η παλιά Λευκάδα, η νοσταλγία γι' αυτήν με τις κιθάρες, με τις καντάδες, με τις σοροκάδες, με τις καμάρες. Κάθε στιγμή μια Κυριακή, γέλια και φάρσες μα και του Ανδρέα οι πάστες. Ο «Γλάρος» το καράβι της γραμμής, ο Άη Γιάννης, η Μαδουρή, οι Μύλοι, η δύση στη Γύρα, το μπάνιο στο Κάστρο, αμπαλί στου Πάλα, η βόλτα στον Πόντε κι ο Βαλαμόντες φιλόσοφος, ποιητής, ζωγράφος καί από τζάκι - αφού ήταν Ντε Βαλαμόντε. Κι ο Βούλης με τις παρλάτες, κι ο Αθηνιώτης ο ευπατρίδης, ο καλλιτέχνης, ο ποιητής κι ο Μαλακάσης ο επιστήμονας, ο ζωγράφος, ο λογοτέχνης κι ο γιατρός ο Γρηγόρης ο σωτήρας, ο παραστάτης των φτωχων και των κατατρεγμένων, ο ιδεαλιστής, πυξίδα μέσα στην πίκρα και μια λαμπάδα στην κυρά Φανερωμένη, ψυχής λιακάδα. Κι ο Σπύρος Φίλιππας Πανάγος αρχηγός στο πνεύμα και στη σκέψη πρώτος. Ψάρεμα με πυροφάνι με τη βάρκα τη Μαριορή και κει στο Διαβασίδι, στου Άη Νικόλα το νησάκι τα νερά, τρέμει αργά το πυροφάνι. Κι ο ψαράς όρθιος στην πλώρη κάνει σκοπό την πίκρα του.
Και πολλοί άλλοι στίχοι ακόμα ακολουθούν με μήνυμα στη μοναξιά από το κομπιούτερ και με πιοτό πάλι απόψε θα ξεχάσει γιατί ένα άδειο χαρτί είναι η ψυχή του, αλλά και πάντα ταξιδευτής ο νους τρέχει απ' το Λευκάτα στο Σκορπιό, και στη Μαδουρή, και στο Βλυχό, και στο Μεγανήσι και στον Άη Νικήτα τα χρέη θα ξοφλήσει στο Μαΐστρο. «Αυτή η νιότη που απομένει / στα όνειρά μου / λέγεται Λευκάδα». Λευκάδα μ' όλες τις εποχές, μ' όλους τους καιρούς.«Χειμωνιάτικη λιακάδα / βρίσκεις πάντα αφορμή / να γυρίσω στη Λευκάδα / όταν ήμουνα παιδί».
Κλείνοντας δεν παραλείπω να αναφερθώ στο καλαίσθητο εξώφυλλο του βιβλίου όπου μέσα σε φόντο κατακόκκινο δεσπόζει παλία φωτογραφία με το δάσκαλο Μορίνα να παίζει ακορντεόν και σε πρώτο πλάνο ο σπουδάιος ηθοποιός και Λευκαδίτης Ηλίας Λογοθέτης - μαθητής τότε του Γυμνασίου - με την παρτενέρ του Γωγώ Γαντζία. Η αμφίεση είναι ανάλογη γιατί είναι απόκριες 7 Μαρτίου - είναι ο χορός του Ορφέα με αποκριάτικο διάκοσμο. Σ' αυτό το χορό ο Ηλίας με τη Γωγώ στο κωμικό ντουέτο «ο Πιπίνος και η Πιπίνα». Στον Ηλία Λογοθέτη - το νονό του - ο Ηλίας Γεωργάκης αφιερώνει ένα πολύ τρυφερό κι αισθαντικό ποίημα:

«Χωρίς Αυλαία»


«... Σε στίχους του Πανάγου οι εξετάσεις


Πέρασε ευθύς χωρίς συστάσεις


Είχε το ταλέντο και την τύχη


Κι ας σήκωσε τόσο ψηλά τον πήχη»-

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

ΠΑΝΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑΣ



Το βλέπεις γύρω σου.Παντού χειμώνας. Σκυμένα κεφάλια, κατήφεια, κατάθλιψη, απαισιοδοξία. Ολα ψυχρά, άξενα, νωχελικά. Aλήθεια που χάθηκαν οι άνθρωποι, που χάθηκαν οι φίλοι;;; Που είναι τα χαμόγελα, τα ανέκδοτα, οι φάρσες;; Οι καλές ειδήσεις;;. Που είναι η ζωή που ονειρευτήκαμε;;; Χωρίς μίσος, χωρίς μιζέρια. Με αλληλεγγύη, με ανθρωπιά. Τα όνειρα πλέον αντικαταστάθηκαν απο εφιάλτες. Η κατάθλιψη κυριαρχεί παντού. Τα βάρβαρα οικονομικά μέτρα οδηγούν σε κλοπή της ζωής μας. Τα παιδιά μας καταδικασμένα στην ανεργία. Η λέξη φτώχεια ειναι πλέον το ''σήμα κατατεθέν'' στην καθημερινότητα. Αντικαταθλιτικά χάπια και αυτοκτονιες λογω χρεών. (Τρόμο προκαλούν τα στοιχεία του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας, σύμφωνα με το οποίο έχουν δηλωθεί 837 αυτοκτονίες από τον Μάιο του 2010).Xαράτσια, μειώσεις μισθών-συντάξεων και εφάπαξ(εως 50%), απολύσεις, λουκέτα και έκρηξη της ανεργίας ερχονται να προστεθούν σε μια κοινωνία που ήδη αναστενάζει απο την τρόικα η οποία κυβερνά τη χώρα. Κανεις δεν συμμερίζεται οτι τα νοικοκυριά εχουν χρέη στις τράπεζες, εχουν δάνεια που δεν μπορουν να τα ξεπλήρώσουν. Ξεπούλημα των ΔΕΚΟ. Η ανεργία σε υψη- σοκ με 1.400.000 ανεργους(κυριως νεους) με προβλεψη να φθάσει στο 34% το 2013! Και η εγκληματικότητα στο ζενίθ. Παντού μαζικές απολύσεις και εργασιακός μεσαιωνας. Τέλος το δημόσιο το οποίο ηδη υπολειτουργεί. Πλήρης διάλυση στις δημόσιες υπηρεσίες και στα ασφαλιστικά ταμεία. Ερχονται αμοιβές-συντάξεις και εργασιακές σχέσεις τύπου Κίνας, Ινδίας και χωρών του Τρίτου Κόσμου. Ιδιωτικός και δημόσιος τομέας θα εχουν σε λίγους μήνες μισθούς των 700-800 ευρώ και συντάξεις σε χαμηλότερα επίπεδα. Ειναι δεδομένο. Οπως ειναι δεδομένο οτι ερχονται και ακομη σκληρότερα μέτρα μαζι με πλειστηριασμούς σπιτιών -καταστημάτων λογω της αδυναμίας ανταπόκρισης των δανειοληπτών. Η υφεση φερνει υφεση και η φτώχεια περισσότερη φτώχεια. Με την κατάργηση και την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων κοινωνικών αγαθών της παιδείας, της υγείας, της ασφάλισης, ολόκληρη η κοινωνία οδηγείται στο περιθώριο. Σε χρεοκοπία η χωρα, σε χρεοκοπία το πολιτικό σύστημα, σε χρεοκοπία και η υπομονή ολων. Τα επώδυνα οικονομικά μέτρα δεν εχουν τέλος. Και το 2013 θα ειναι ακόμη χειρότερο. Χάσαμε πλέον και το βαρέλι αλλά και τον πάτο. Οι πολιτικές λιτότητας οξύνουν την κατάσταση! Χιλιάδες νέοι αναγκάζονται ή να εργάζονται υπό το καθεστώς ελαστικών, επισφαλών και μη αξιοπρεπών συνθηκών εργασίας ή να αποξενώνονται από την εργασία, ακριβώς εξαιτίας των ακολουθούμενων πολιτικών λιτότητας και εξαθλίωσης που εφαρμόζονται σε ολόκληρη την Ευρώπη και κυρίως στον Ευρωπαϊκό Νότο. Το οικονομικό (αλλά και το πολιτικό κόστος) από τον αποκλεισμό μιας ολόκληρης γενιάς από την οικονομική ζωή μιας χώρας είναι τόσο μεγάλο, που έκανε τη ΔΟΕ (ILO) να προειδοποιεί, σε έκθεση που δημοσίευσε το Μάιο 2012, (με τίτλο «Παγκόσμιες Τάσεις για την απασχόληση των νέων 2012»), για τον κίνδυνο η σημερινή γενιά νέων να καταστεί μία «χαμένη γενιά». Παράλληλα κατά τη διάρκεια της ύφεσης, η απασχόληση μειώθηκε σχεδόν κατά 800.000 περίπου άτομα, οι άνεργοι υπερτριπλασιάστηκαν κι έτσι το μέγεθος της ανεργίας εκτοξεύτηκε σε ιστορικά υψηλά επίπεδα. Στην Ελλάδα, σήμερα, περισσότεροι από 3,5 εκατ. πολίτες ήδη ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, η επίσημη ανεργία πλησιάζει το 25%, η πραγματική ανεργία το 30%, ενώ η ανεργία των νέων αγγίζει το 55%! Και μέσα σε ολα αυτα πρόκεται να ψηφιστεί ένα ακόμη άδικο και αναποτελεσματικό φορολογικό νομοσχέδιο, αφού επιβαρύνονται ξανά τα συνήθη υποζύγια, μισθωτοί και συνταξιούχοι και μένουν στο απυρόβλητο η φοροδιαφυγή και η φοροκλοπή, κυρίως των ανώτερων εισοδηματικών τάξεων. Η αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης θα οδηγήσει σε αύξηση της φοροδιαφυγής και της μη συμμόρφωσης των φορολογούμενων στις φορολογικές τους υποχρεώσεις με συνέπειες δραματικές για τα Δημόσια Οικονομικά. Κι ολα αυτα οταν το 2012 οι μισθωτοί πλήρωσαν εξαπλάσιους φόρους εισοδήματος συγκριτικά με το 2011! Και ας μην ξεχνάμε οτι υποβαθμίζεται η υγειονομική περίθαλψη. Υποχρηματοδοτούν τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. με τους εκατομμύρια ασφαλισμένους και τα χιλιάδες προβλήματα, καταργούν και συγχωνεύουν Υπηρεσίες Υγείας. Δυστυχώς αυτα τα Χριστουγεννα θα ειναι 'μαύρα' και το 2013 ενα έτος εφιάλτης.Δυστυχώς....

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΤΟ 2013 (ΦΟΡΟΙ-ΜΙΣΘΟΙ-ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ-ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ)

1. ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ: Οι νέες φορολογικές ρυθμίσεις που ισχύουν από την 1η Ιανουαρίου 2013 φέρνουν έξτρα φόρους στους περισσότερους φορολογουμένους. Περίπου 1.000.000 μισθωτοί και συνταξιούχοι χωρίς προστατευόμενα τέκνα και με εισοδήματα πάνω από 23.000 ευρώ και άλλο 1.000.000 μισθωτοί με 1 ή περισσότερα τέκνα και ετήσια εισοδήματα πάνω από 9.000 ευρώ θα κληθούν να πληρώσουν αυξημένους φόρους λόγω της κατάργησης του βασικού αφορολογήτου των 5.000 και των πρόσθετων αφορολογήτων ορίων για τα προστατευόμενα τέκνα, που προβλέπει το νέο νομοσχέδιο. Περισσότερους φόρους θα πληρώσουν περίπου 700.000 ελεύθεροι επαγγελματίες και μικρομεσαίες επιχειρήσεις με ετήσια εισοδήματα μέχρι 55.000 ευρώ εξαιτίας της επιβολής φόρου 26% στα εισοδήματά τους από το πρώτο ευρώ. Οι φορολογούμενοι που αποκτούν εισοδήματα αποκλειστικά από ενοίκια θα πληρώσουν φόρους αυξημένους έως και 900%, καθώς τα εισοδήματά τους θα φορολογούνται με 10% από το πρώτο ευρώ. Τα τεκμήρια διαβίωσης παραμένουν τα ίδια, ενώ καταργούνται οι περισσότερες φοροαπαλλαγές. Διατηρούνται μόνο οι εκπτώσεις φόρου για νοσήλια, ιατρικά έξοδα, δωρέες και διατροφή από τον ένα σύζυγο στον άλλο.

Αναλυτικά, σύμφωνα με τις βασικότερες ρυθμίσεις του νέου φορολογικού νομοσχεδίου:

1. Καταργείται το αφορολόγητο όριο των 5.000 ευρώ για όλα τα φυσικά πρόσωπα.

2. Καταργούνται όλα τα πρόσθετα αφορολόγητα όρια για τα προστατευόμενα τέκνα.

3. Μισθωτοί - συνταξιούχοι: Θεσπίζεται νέα φορολογική φορολογική κλίμακα με τρία μόνο κλιμάκια. Για τα πρώτα 25.000 ευρώ του ετησίου εισοδήματος από μισθούς ή συντάξεις θα ισχύει συντελεστής φόρου 22%, για τα επόμενα 17.000 ευρώ, δηλαδή για το τμήμα ετησίου εισοδήματος από τις 25.001 έως τις 42.000 ευρώ, θα ισχύσει συντελεστής φόρου 32% και για το υπερβάλλον των 42.000 ευρώ τμήμα του εισοδήματος θα ισχύει συντελεστής 42%. Παράλληλα καθιερώνεται έκπτωση φόρου 2.100 ευρώ για εισοδήματα έως 21.000 ευρώ. Για εισοδήματα πάνω από τις 21.000 ευρώ, η έκπτωση φόρου θα μειώνεται κατά 100 ευρώ για κάθε 1.000 ευρώ εισοδήματος μέχρι να μηδενιστεί στο επίπεδο εισοδήματος των 41.001 έως 42.000 ευρώ.

4. Ελεύθεροι επαγγελματίες: Τα καθαρά εισοδήματα από ατομικές εμπορικές επιχειρήσεις, ατομικές επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών και ελευθέρια επαγγέλματα θα φορολογούνται κλιμακωτά με συντελεστές 26% μέχρι τα πρώτα 50.000 ευρώ και 33% για το τυχόν υπόλοιπο ποσό. Για τους νέους επιτηδευματίες, κατά τα τρία πρώτα έτη άσκησης της δραστηριότητάς τους, θα ισχύει μειωμένος φόρος στο 13% για τα πρώτα 10.000 ευρώ του ετησίου εισοδήματος.

5. Ενοίκια: Τα ενοίκια θα φορολογούνται αυτοτελώς από το πρώτο ευρώ. Συγκεκριμένα, σε ποσά ενοικίων μέχρι 12.000 ευρώ το χρόνο θα επιβάλλεται φόρος 10%, ενώ τυχόν επιπλέον ποσά, πέραν των 12.000 ευρώ, θα φορολογούνται με 33%. Στο ακαθάριστο ποσό από ακίνητα επιβάλλεται συμπληρωματικός φόρος 1,5%. Ειδικά για κατοικίες άνω των 300 τ.μ. ή για επαγγελματικά ακίνητα ο συμπληρωματικός φόρος ανέρχεται σε 3%.

6. Αγρότες: Τα καθαρά γεωργικά εισοδήματα θα φορολογούνται από το 2014 με 13% από το πρώτο ευρώ. Όλοι αγρότες θα υποχρεωθούν από το 2014 να τηρούν βιβλία εσόδων-εξόδων και να εκδίδουν τιμολόγια και αποδείξεις πώλησης αγαθών. Ειδικά για τη χρήση 2013 (οικονομικό έτος 2014) οι αγρότες θα φορολογηθούν με την κλίμακα των μισθών.

7. «Μπλοκάκια»: Οι εργαζόμενοι με «μπλοκάκια» θα φορολογούνται ως μισθωτοί και όχι ως επιτηδευματίες, εφόσον συντρέχουν σωρευτικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

-Έχουν έγγραφη σύμβαση με τα φυσικά ή και νομικά πρόσωπα, τα οποία λαμβάνουν τις υπηρεσίες τους και

-Τα φυσικά ή και νομικά πρόσωπα τα οποία λαμβάνουν τις υπηρεσίες δεν υπερβαίνουν τα τρία ή εφόσον υπερβαίνουν τον αριθμό αυτό, ποσοστό 75% των ακαθάριστων εσόδων του εισοδήματος από ατομική επιχείρηση ή ελευθέριο επάγγελμα προέρχεται από ένα από τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που λαμβάνουν τις υπηρεσίες αυτές.

Οι φορολογούμενοι με «μπλοκάκια», δεν θα έχουν το δικαίωμα να καταχωρίζουν δαπάνες στα βιβλία τους και να μειώνουν το ακαθάριστο εισόδημά τους από την παροχή υπηρεσιών με την έκπτωση των συγκεκριμένων δαπανών.

8. Τέλος επιτηδεύματος: Το τέλος αυξάνεται για τους αυτοαπασχολούμενους, από 500 σε 650 ευρώ, ενώ για τις εταιρείες αυξάνεται από 500 σε 1.000 ευρώ για την κύρια επαγγελματική εγκατάσταση και από 300 σε 600 ευρώ για κάθε υποκατάστημα. Οι αυξήσεις στα ποσά του τέλους επιτηδεύματος θα ισχύσουν αναδρομικά για τη χρήση του 2012, δηλαδή τα αυξημένα ποσά θα καταβληθούν το 2013.

2. ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ: Νεο ψαλίδι μπαίνει στις συντάξεις από 1-1-2013. Μέσω των νέων μειώσεων (οι οποίες θα επιβάλλονται στα ποσά που απομένουν μετά τις γνωστές παρακρατήσεις) οι συνταξιούχοι θα χάσουν τουλάχιστον δύο συντάξεις το νέο ετος. Έτσι προβλέπεται οτι από 1.1.2013 η μηνιαία σύνταξη ή το άθροισμα των μηνιαίων συντάξεων άνω των 1.000,00 ευρώ από οποιαδήποτε πηγή και για οποιαδήποτε αιτία μειώνονται ως εξής: Ποσό σύνταξης ή αθροίσματος άνω των 1.000,01 ευρώ και έως 1.500 ευρώ μειώνεται στο σύνολο του ποσού κατά 5% και σε κάθε περίπτωση το ποσό που εναπομένει δεν μπορεί να υπολείπεται των 1.000,01 ευρώ. Ποσό σύνταξης ή αθροίσματος από 1.500,01 ευρώ έως 2.000,00 ευρώ μειώνεται στο σύνολο του ποσού κατά 10% και σε κάθε περίπτωση το ποσό που εναπομένει δεν μπορεί να υπολείπεται των 1.425,01 ευρώ. Ποσό σύνταξης ή αθροίσματος από 2.000,01 ευρώ και πάνω μειώνεται κατά ποσοστό 15% και σε κάθε περίπτωση το ποσό που εναπομένει δεν μπορεί να υπολείπεται των 1.800,01 ευρώ. Εξάλλου προβλέπεται οτι καταργούνται απο 1-1-2013 επιδόματα εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα και το επίδομα αδείας που καταβάλλεται σε όλους τους συνταξιούχους, από το δημόσιο ή τα ασφαλιστικά ταμεία κύριας ασφάλισης, καθώς και τα δώρα εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα και το επίδομα αδείας, που προβλέπονται από οποιαδήποτε γενική ή ειδική διάταξη νόμου ή κανονιστική πράξη ή καταστατική διάταξη για τους συνταξιούχους και βοηθηματούχους όλων των φορέων - τομέων επικουρικής ασφάλισης αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, καθώς και του ΟΓΑ και του ΝΑΤ.

3. ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΕΠΙΔΟΜΑ: Το ενιαίο επιδόματος στήριξης τέκνων θα αντικαταστήσει από το 2013 τα οικογενειακά επιδόματα τρίτεκνων και πολύτεκνων. Με το νεο συστημα χιλιάδες οικογένειες θα παίρνουν χαμηλότερα επιδόματα ενω για πολλές θα καταργηθούν.

Η αρμόδια υπηρεσία για τη χορήγηση του επιδόματος θα είναι ο ΟΓΑ, ενώ οι δικαιούχοι θα πρέπει να καταθέσουν τα δικαιολογητικά στους κατά τόπους ανταποκριτές του ταμείου ή στους υπαλλήλους του Δήμου που ορίζονται για τον σκοπό αυτό από τον Δήμαρχο Το επίδομα καταβάλλεται ανά τρίμηνο με πίστωση στον τραπεζικό λογαριασμό του δικαιούχου, ενώ οι αιτήσεις γίνονται στο Taxisnet, ενώ τα δικαιολογητικά υποβάλλονται στα εξουσιοδοτημένα όργανα του ΟΓΑ. Απαραίτητη προϋπόθεση για την καταβολή του επιδόματος αποτελεί η ηλεκτρονική υποβολή της φορολογικής δήλωσης, ώστε να γίνεται άμεσα ο έλεγχος των εισοδηματικών κριτηρίων μέσω της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων και μητρώου ΟΓΑ. Ο δικαιούχος του επιδόματος θα πρέπει να ενημερώνει με σχετική δήλωση για κάθε μεταβολή της οικογενειακής του κατάστασης. Το επιδομα καταβαλλεται ανα τριμηνο, με πιστωση σε τραπεζικο λογαριασμο του δικαιουχου την τελευταια εργασιμη ημερα καθε ημερολογιακου τριμηνου. Η καταβολη του επιδοματος του πρωτου τριμηνου καθε ετους θα πραγματοποιειται μαζι με το επιδομα του δευτερου τριμηνου, την τελευταια εργασιμη ημερα αυτου.

Οι δικαιούχοι του οικογενειακού επιδόματος χωρίζονται σε τρεις εισοδηματικές κατηγορίες ως εξής:

1. Δικαιούχοι με βασικό εισόδημα ως 6.000 ευρώ, το οποίο προσαυξάνεται κατά 1/3, δηλαδή κατά 2.000 ευρώ, για τη σύζυγο και κατά 1/6, δηλαδή κατά 1.000 ευρώ για κάθε παιδί. Η κατηγορία αυτή θα παίρνει το σύνολο του οικογενειακού επιδόματος. Ετσι, δικαιούχος με ένα παιδί και εισόδημα ως 9.000 ευρώ θα δικαιούται 40 ευρώ το μήνα. Αν έχει δύο παιδιά και εισόδημα έως 10.000 ευρώ θα πάρει 80 ευρώ.

2. Δικαιούχοι με βασικό εισόδημα από 6.001 ευρώ έως 12.000 ευρώ που προσαυξάνεται κατά 1/3 για τη σύζυγο και κατά 1/6 για κάθε παιδί. Η εν λόγω κατηγορία δικαιούχων θα παίρνει τα 2/3 του επιδόματος. Για παράδειγμα δικαιούχος με τρία παιδιά και εισόδημα 12 χιλιάδες ευρώ με προσαύξηση κατά 4.000 ευρώ για τη σύζυγο και κατά 6000 ευρώ για τα τρία παιδιά ήτοι συνολικό εισόδημα 22.000 ευρώ θα πάρει τα 2/3 από το επίδομα των 130 ευρώ, δηλαδή 86,6 ευρώ και για τα τρία παιδιά!

3. Δικαιούχοι με βασικό εισόδημα από 12.000,01 ευρώ έως 18.000 ευρώ που προσαυξάνεται επίσης κατά 1/3 για τη σύζυγο και κατά 1/6 για κάθε παιδί. Η κατηγορία αυτή θα παίρνει το 1/3 του εκάστοτε επιδόματος. Για παράδειγμα, δικαιούχος με εισόδημα από 22.000 ως 33.000 ευρώ και 3 παιδιά θα παίρνει το 1/3 δηλαδή 43,3 ευρώ το μήνα και για τα τρία παιδιά.

4. ΕΦΑΠΑΞ: Επιβάλλονται σημαντικές μειώσεις στα εφάπαξ που χορηγούν συνολικά, 22 τομείς ή ταμεία. Αναλυτικά προβλέπεται για τους ασφαλισμένους μέχρι 31.12.1992 που αποχώρησαν ή θα αποχωρήσουν της υπηρεσίας από 1.8.2010 και μετά και στους οποίους δεν έχει εκδοθεί η σχετική απόφαση χορήγησης του εφάπαξ βοηθήματος, το ποσό του εφάπαξ βοηθήματος μειώνεται ποσοστιαία ως εξής:

• στον Τομέα Πρόνοιας Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου του ΤΑΠΙΤ κατά 2,21%,

• στον Τομέα Πρόνοιας Προσωπικού Εταιρειών Τσιμέντων του ΤΑΠΙΤ κατά 17,35%,

• στον Τομέα Πρόνοιας Προσωπικού Ιπποδρομιών του ΤΑΠΙΤ κατά 18,38%,

• στον Τομέα Πρόνοιας Ξενοδοχοϋπαλλήλων του ΤΑΠΙΤ κατά 26,77%,

• στον Τομέα Πρόνοιας Υπαλλήλων Φαρμακευτικών Εργασιών του ΤΑΠΙΤ κατά 63,91%,

• στον Τομέα Πρόνοιας Υπαλλήλων Εμπορικών Καταστημάτων του ΤΑΠΙΤ κατά 41,52%,

• στον Τομέα Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων του ΤΠΔΥ κατά 22,67%,

• στον Τομέα Πρόνοιας Υπαλλήλων ΝΠΔΔ του ΤΠΔΥ κατά 42,29%,

• στον Τομέα Πρόνοιας Ορθόδοξου Εφημεριακού Κλήρου Ελλάδος του ΤΠΔΥ κατά 36,94%,

• στον Τομέα Πρόνοιας Προσωπικού Ταμείου Νομικών του ΤΠΔΥ κατά 52,21%,

• στον Τομέα Πρόνοιας Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων του ΤΠΔΥ κατά 6,19%,

• στον Τομέα Πρόνοιας Εφημ/λών & Υπαλλήλων Πρακτορείων Αθηνών του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ κατά 8,21%,

• στον Τομέα Πρόνοιας Εφημ/λών & Υπαλλήλων Πρακτορείων Θες/νίκης του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ κατά 28,41%,

• στον Κλάδο Ασφάλισης Προσωπικού ΔΕΗ του ΤΑΥΤΕΚΩ κατά 3,84%,

• στον Τομέα Πρόνοιας Προσωπικού Ιονικής –Λαϊκής Τράπεζας του ΤΑΥΤΕΚΩ κατά 41,17%,

• στον Τομέα Πρόνοιας Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων του ΕΤΑΑ κατά 17,42%,

• στον Τομέα Πρόνοιας Δικηγόρων Αθηνών του ΕΤΑΑ κατά 32,80%,

• στον Τομέα Πρόνοιας Εργοληπτών Δημοσίων Έργων του ΕΤΑΑ κατά 83,00%, στον Τομέα Πρόνοιας Αστυνομικών του ΤΕΑΠΑΣΑ κατά 1,94%,

• στον Τομέα Πρόνοιας Υπαλλήλων Αστυνομίας Πόλεων του ΤΕΑΠΑΣΑ κατά 45,49%,

• στο Λογαριασμό Πρόνοιας Υπαλλήλων ΙΚΑ του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ κατά 35,11%.

Να σημειωθεί ακόμη ότι, από το 2014 και μετά, το Μνημόνιο και πολύ περισσότερο και κυρίως πολύ πιο ξεκάθαρα, προβλέπονται και νέες μειώσεις στα εφάπαξ. Συγκεκριμένα, ορίζεται ότι από την 1/1/2014, βάσει υπουργικής απόφασης, η οποία μάλιστα θα εκδοθεί εντός του 2012 (ανελαστικά βάσει των δεσμεύσεων του υπουργείου προς την Τρόικα) θα καθοριστεί νέα τεχνική βάση με την οποία θα υπολογίζεται το εφάπαξ βοήθημα από 1/1/2014 σε όλα τα Ταμεία Πρόνοιας.

5. ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ: Aυξάνεται απο 1-1-2013 το γενικο ορίο συνταξιοδότησης κατά δύο έτη (από τα 65 στα 67). Μεταξυ αλλων προβλέπονται και τα εξης:

-Η αύξηση απο 1-1-2013 του γενικού ορίου συνταξιοδότησης κατά δύο έτη (από τα 65 στα 67), αλλά και η αντίστοιχη αύξηση των ενδιάμεσων ορίων.

- Η άμεση ισχύ από 1ης Ιανουαρίου του 2013 των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης (όρια ηλικίας - έτη ασφάλισης), οι οποίες προβλεπόταν να διαμορφωθούν σταδιακά την 1η Ιανουαρίου 2015, σύμφωνα με τον νόμο Λοβέρδου - Κουτρουμάνη (3863/2010). Με τον τρόπο αυτόν από το 2013 οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης διαμορφώνονται για όλους είτε στα 62 έτη ηλικίας με 40 έτη ασφάλισης είτε με 15 έτη ασφάλισης στο 67ο έτος της ηλικίας τους.

Από την αύξηση των ορίων ηλικίας, αλλά και την αύξηση των ετών ασφάλισης, εξαιρούνται:

- Οι μητέρες ανίκανων για βιοποριστική εργασία τέκνων.

-- Οι χήροι πατέρες ανίκανων για βιοποριστική εργασία τέκνων.

--. Οι ασφαλισμένοι που έχουν ενταχθεί σε καθεστώς εφεδρείας (Νόμος 4024/2011).

-Οσοι έχουν τις προϋποθέσεις να αποχωρήσουν ως τις 31 Δεκεμβρίου 2012.

-Οσοι κατοχυρώνουν ως τις 31 Δεκεμβρίου 2012 τις κατ' έτος προβλεπόμενες προϋποθέσεις από τον νόμο Λοβέρδου δύνανται να συνταξιοδοτηθούν υπό τις προϋποθέσεις αυτές. Δηλαδή διασφαλίζονται τα θεμελιωμένα και κατοχυρωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Οσοι δηλαδή συμπλήρωσαν το 2010 και το 2011 ή συμπληρώνουν ως τις 31/12/2012 τα απαιτούμενα ένσημα και το όριο ηλικίας που ζητά ο νόμος, (θεμελιωμένα δικαιώματα) δεν θίγονται από την αύξηση στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Αντίστοιχα και όσοι ασφαλισμένοι έχουν συμπληρώσει τον απαιτούμενο χρόνο ασφάλισης του 2010 ή του 2011 ή του 2012, αλλά δεν έχουν την ηλικία που ζητά ο νόμος, επίσης δεν θίγονται καθώς κατοχυρώνουν το δικαίωμα να συνταξιοδοτηθούν στο μέλλον με το όριο ηλικίας που ισχύει την κάθε χρονιά.

-Εξαιρουνται- επίσης- συγκεκριμένες κατηγορίες αναπήρων, όπως τυφλοί και από τα δύο μάτια, παραπληγικοί/ τετραπληγικοί, πάσχοντες από χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, αιμορροφιλικοί κ.ά., με ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 67%: αυτοί συνεχίζουν να συνταξιοδοτούνται με ευνοϊκές προϋποθέσεις.

- Οι γονείς και οι σύζυγοι αναπήρων: συνεχίζουν να συνταξιοδοτούνται με τη συμπλήρωση 25 ετών ασφάλισης και χωρίς όριο ηλικίας.

- Οι μητέρες ανίκανων για κάθε βιοποριστική εργασία παιδιών, καθώς και οι χήροι πατέρες ανίκανων για κάθε βιοποριστική εργασία παιδιών: συνεχίζουν να συνταξιοδοτούνται με τη συμπλήρωση 5.500 ημερών ασφάλισης και του 50ού (μειωμένη σύνταξη) ή 55ου έτους της ηλικίας (πλήρης σύνταξη).

6. ΚΑΤΩΤΑΤΟΣ ΜΙΣΘΟΣ: Από 1/4/2013 ο κατώτατος μισθός θα διαμορφώνεται μέσω πράξης υπουργικού συμβουλίου με το νέο σύστημα κατώτατου μισθού και κατώτατου ημερομισθίου για τους εργαζομένους ιδιωτικού δικαίου όλης της χώρας. Στη διαδικασία θα πρέπει να προβλέπεται η διαβούλευση της κυβέρνησης με εκπροσώπους κοινωνικών εταίρων και άλλους επιστημονικούς φορείς. Μέχρι τη λήξη της περιόδου οικονομικής προσαρμογής που προβλέπουν τα μνημόνια που προσαρτώνται στο Ν. 4046/2012 και οι επακόλουθες τροποποιήσεις αυτών, ο νόμιμος κατώτατος μισθός υπαλλήλων και το ημερομίσθιο των εργατοτεχνιτών καθορίζονται ως εξής:

α) Για τους υπαλλήλους ηλικίας 25 ετών και άνω, ο κατώτατος μισθός ορίζεται στα 586,08 ευρώ και για τους εργατοτεχνίτες ηλικίας 25 ετών και άνω, το κατώτατο ημερομίσθιο ορίζεται στα 26,18 ευρω. Ο κατά τα ως άνω κατώτατος μισθός των υπαλλήλων ηλικίας 25 ετών και άνω, προσαυξάνεται με ποσοστό 10% για κάθε τριετία προϋπηρεσίας και έως τρεις τριετίες και συνολικά 30% για προϋπηρεσία 9 ετών και άνω και το κατώτατο ημερομίσθιο των εργατοτεχνιτών ηλικίας 25 ετών και άνω, προσαυξάνεται με ποσοστό 5% για κάθε τριετία προϋπηρεσίας και έως έξι τριετίες και συνολικά 30%. για προϋπηρεσία 18 ετών και άνω.

β) Για τους υπαλλήλους ηλικίας κάτω των 25 ετών, ο κατώτατος μισθός ορίζεται στα 510,95 ευρώ και για τους εργατοτεχνίτες ηλικίας κάτω των 25 ετών το κατώτατο ημερομίσθιο ορίζεται σε 22,83 ευρω. Ο κατά τα ως άνω κατώτατος μισθός των υπαλλήλων ηλικίας κάτω των 25 ετών προσαυξάνεται με ποσοστό 10% για μια τριετία προϋπηρεσίας και για προϋπηρεσία 3 ετών και άνω και το κατώτατο ημερομίσθιο των εργατοτεχνιτών ηλικίας κάτω των 25 ετών προσαυξάνεται με ποσοστό 5% για κάθε τριετία προϋπηρεσίας και έως δύο τριετίες συνολικά 10% για προϋπηρεσία 6 ετών και άνω. Οι ως άνω προσαυξήσεις προϋπηρεσίας καταβάλλονται σε εργαζόμενο με προϋπηρεσία σε οιονδήποτε εργοδότη και με οποιαδήποτε ειδικότητα, για μεν τους εργατοτεχνίτες μετά τη συμπλήρωση του 18ου έτους της ηλικίας τους, για δε τους υπαλλήλους μετά τη συμπλήρωση του 19ου έτους της ηλικίας τους και ισχύουν για τη συμπληρωθείσα προϋπηρεσία την 14.2 2012.

7. ΕΙΔΙΚΑ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΑ: Βαθιά μπαίνει το μαχαίρι του μνημονίου στα ειδικά μισθολόγια σε ποσοστά που ξεκινούν από 2% και φτάνουν έως και 27%. 200.000 δικαστικοί, πανεπιστημιακοί, γιατροί ΕΣΥ, διπλωμάτες, ένστολοι και αρχιερείς θα υποστούν μείωση των αποδοχών τους αναδρομικά από την 1η Ιουλίου 2012, χάνοντας ακόμα και 1.111 ευρώ τον μήνα και αυτό μόνο από τον βασικό μισθό και χωρίς να υπολογίζονται οι περικοπές και οι καταργήσεις επιδομάτων. Μάλιστα η κυβέρνηση υπολογίζει ότι απο τις περικοπές αυτές θα εξοικονόμησει περισσότερο από 1 δισεκατομμύριο ευρω.

Σύμφωνα με τα όσα ψηφίσθηκαν στην Βουλή οι υψηλότερες περικοπές προβλέπονται για τον κλάδο των δικαστικών. Συγκεκριμένα ο ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου θα υποστεί περικοπή 1.111 ευρω μόνο από τον βασικό μισθό των 4.134 ευρω που λαμβάνει σήμερα με αποτέλεσμα και ο βασικός του μισθός να διαμορφωθεί στα 3.023 ευρω. Ο Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου από 3.721 ευρω βασικό μισθό θα παίρνει 2880, ενώ ο Αρεοπαγίτης από 3.307 ευρω θα «πέσει» στα 2.525 ευρω χωρίς ωστόσο στα ποσά αυτά να συνυπολογίζονται επιδόματα και τυχόν λοιπές προσαυξήσεις. Για τους πανεπιστημιακούς οι μειώσεις κυμαίνονται από 118 έως 316 ευρώ τον μήνα μόνο από τον βασικό μισθό ενώ, αν προστεθούν και οι μειώσεις των επιδομάτων τότε οι μηνιαίες απώλειες μπορεί να φτάσουν έως και τα 511 ευρώ τον μήνα. Για παράδειγμα, καθηγητής πανεπιστημίου ο οποίος λαμβάνει σήμερα 1.775 ευρώ βασικό μισθό, 475 ευρώ επίδομα διδακτικής προετοιμασίας, 333 ευρώ αποζημίωση για τη δημιουργία βιβλιοθήκης και 276 ευρώ για ειδικό ερευνητικό επίδομα, χάνει 511 ευρώ τον μήνα. Συγκεκριμένα 316 ευρώ από τον βασικό μισθό, 85 ευρώ από το επίδομα διδακτικής προετοιμασίας, 60 ευρώ από την αποζημίωση βιβλιοθήκης και 50 ευρώ από το ειδικό ερευνητικό επίδομα. Επισης λέκτορας ο οποίος σήμερα ελάμβανε 1.183 ευρω πλέον θα έχει βασικό μισθό 1065 ευρω, δηλαδή θα υποστεί μείωση κατά 118 ευρω ενώ μειώσεις θα έχει και σε στα επιδόματα που προσαυξάνουν το βασικό μισθό του. Για τους γιατρούς του ΕΣΥ οι μειώσεις στον βασικό μισθό αρχίζουν από 20 ευρώ για τους ειδικευόμενους και φτάνουν τα 390 ευρώ για στους συντονιστές - διευθυντές. Για παραδειγμα διευθυντής στο ΕΣΥ που είχε βασικό μισθό 2054 ευρω πέφτει στα 1.580 ευρω ( μείωση 474 ευρω). Όμως μεγάλες μειώσεις γίνονται και στα επιδόματα που προσαυξάνουν τον βασικό μισθό, με αποτέλεσμα οι συνολικές μειώσεις αποδοχών να ξεκινούν από τα 87 ευρώ για τους ειδικευόμενους γιατρούς και να φτάνουν ακόμα και τα 577 ευρώ για τους διευθυντές. Οι απώλειες διευρύνονται και με μειώσεις στις αποζημιώσεις εφημερίων και σε άλλα ειδικά επιδόματα. Ενδεικτικό είναι ότι το ωρομίσθιο των εφημερίων θα υπολογίζεται με συντελεστή 0,0042% ( από 0,0059%) επί του βασικού μισθού. Για τους διπλωματικούς υπαλλήλους οι μηνιαίες απώλειες επί του βασικού μισθού κυμαίνονται από 56 έως 335 ευρώ. Για παράδειγμα ο Πρέσβης από 2.234 ευρω που είχε βασικό μισθό πλέον θα παίρνει 1.899 ευρω (μείωση 335 ευρω), πληρεξούσιος υπουργός Α΄ τάξης από 2.066 ευρω στα 1772 ευρω ( μείωση 294 ευρω), ενώ ακόλουθος πρεσβείας από 1117 ευρω πέφτει στα 1.061 ευρω ( μείωση 56 ευρω). Επίσης για τους διπλωματικούς υπάλληλους προβλέπονται μειώσεις και: στο κίνητρο απόδοσης για όλους τους βαθμούς της ιεραρχίας από τα 146 ευρω στα 130 ευρω, στο επίδομα ξενίας-παράστασης το οποία κυμαίνεται ανάλογα με το βαθμό απο 231 ευρω εως και 318 ευρω. Για τους στρατιωτικούς- που αποτελούν και την πολυπληθέστερη ομάδα αμειβομένων με ειδικά μισθολόγια- οι μειώσεις στον βασικό μισθό διαμορφώνονται από 8 έως 464 ευρώ τον μήνα. Για παραδειγμα οι αρχηγοί ΓΕΣ, ΓΕΝ, ΓΕΑ, ΕΛΑΣ, ΕΣ, ΛΣ, απο 2337 ευρω βασικό μισθό θα παίρνουν πλέον 1873 ευρω ( μείωση 464 ευρω), o βασικός μισθός του αντιστράτηγου απο 1753 ευρω διαμορφώνεται στα 1479 ευρω ( μείωση 274 ευρω ) ενώ ο βασικός μισθός νέος Ανθυπασπιστή από 863 εύρο διαμορφώνεται στα 823 ευρω ( μείωση 40 ευρω) και ο βασικός μισθός του δεκανέα από 512 ευρω πέφτει στα 499 ευρω το μήνα. Τέλος, ανάλογες περικοπές προβλέπονται και για τα ειδικά μισθολόγια ιατροδικαστών, ειδικού και εργαστηριακού διδακτικού προσωπικού των ΑΕΙ, μελών ΔΕΠ των Ανώτατων στρατιωτικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, εκπαιδευτικού προσωπικού ΤΕΙ και ειδικού διδακτικού προσωπικού, ερευνητών και ειδικών λειτουργικών επιστημόνων των ερευνητικών κέντρων και ινστιτούτων, διδακτικού προσωπικού της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας, συμβούλων και παρέδρων του πρώην Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, συμβούλων και εισηγητών του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής και των αρχιερέων της Εκκλησίας της Ελλάδος.

8. ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ: Μαζικές υποχρεωτικές μετακινήσεις, αυστηροποίηση του πειθαρχικού των δημοσίων υπαλλήλων, ουσιαστική συρρίκνωση των υπηρεσιών και προσλήψεις στην κυριολεξία με το σταγονόμετρο, είναι μερικές από τις βασικότερες αλλαγές που φέρνουν οι ρυθμίσεις που ψηφίστηκαν.

9. ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΜΙΣΘΩΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ: Το τρίτο ψαλίδι μέσα σε τρία χρόνια, επέρχεται στις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων με το νέο μνημόνιο που προβλέπει πλήρη κατάργηση των επιδομάτων των εορτών και του επιδόματος αδείας, την επέκταση του ενιαίου μισθολογίου σε όλο το δημόσιο τομέα. Ενδεικτικά, ο σημερινός χαμηλότερος μισθός των 711 ευρώ για νέο υπάλληλο υποχρεωτικής εκπαίδευσης θα κατρακυλήσει στα 560 ευρώ. Ο μισθός υπαλλήλου δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με 25ετή προϋπηρεσία από τα 1.275 ευρώ θα πέσει στα 900 ευρώ. Ο μισθός υπαλλήλου πανεπιστημιακής εκπαίδευσης με 25ετή προϋπηρεσία από τα 1400 ευρώ θα πέσει στα 1050 ευρώ.

10. ΔΕΚΟ: Από την Πρωτοχρονιά, το ενιαίο μισθολόγιο επεκτείνεται στις μη εισηγμένες ΔΕΚΟ και αυτόματα παύουν να ισχύουν οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας και όλες οι διατάξεις νόμων που ισχύουν για τους δημόσιους οργανισμούς, με τις απώλειες να φθάνουν έως και το 25%.



Δημοφιλείς αναρτήσεις