ΠΩΣ ΛΕΗΛΑΤΗΘΗΚΑΝ ΤΑ ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΑ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ

Ξεπερνούν τα 80 δις. εύρω οι απώλειες στα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων τα οποία λεηλατήθηκαν από το ίδιο το κράτος( Τράπεζα της Ελλάδος, χρηματιστήριο, PSI, δομημένα ομόλογα).Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι κατά 22 δισ. ευρώ μειώθηκαν τα ρευστά  διαθέσιμα  του ασφαλιστικού συστήματος στην Ελλάδα τα πέντε τελευταία πέντε χρόνια!Συγκεκριμένα από τα 26 δισ. ευρώ που έφταναν τα ρευστά διαθέσιμα των Ταμείων το 2009, άγγιξαν τα 4  δισ. ευρώ το 2014(στοιχεία ΙΝΕ ΓΣΕΕ).‘’Αν υπήρχε  το ποσό αυτό και παρά τις παθογένειες του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, δεν θα είχαμε σήμερα πρόβλημα με τις περικοπές των συντάξεων’’, παρατηρεί ο  ομότιμος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου κ.Σάββας Ρομπόλης. Η πρώτη μεγάλη  απώλεια ξεκίνησε με τον αναγκαστικό νόμο 1611/1950, η ισχύς του οποίου έληξε το 1994. Ο νόμος επέβαλλε την κατάθεση των αποθεματικών των Ταμείων στην Τράπεζα της Ελλάδας και ο τόκος καθοριζόταν από την αρμόδια Νομισματική Επιτροπή. Οι τόκοι που ορίζονταν επί δεκαετίες ήταν αρκετά χαμηλότεροι του πληθωρισμού και του επιτοκίου τραπεζικών καταθέσεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 1955 - 1973 η Νομισματική Επιτροπή όρισε ένα επιτόκιο 4% για τα αποθεματικά των Ταμείων, όταν τα επιτόκια των καταθέσεων κυμαίνονταν μεταξύ 5% και 9,5%. Οι μεγαλύτερες απώλειες των Ταμείων προκλήθηκαν στην περίοδο 1974-1994, όταν ο πληθωρισμός αυξήθηκε δραστικά στο επίπεδο του 20% περίπου. Σε όλη αυτή την περίοδο, τα ειδικά επιτόκια της Τράπεζας της Ελλάδος ήταν κατώτερα των τρεχόντων επιτοκίων καταθέσεων. Για την περίοδο 1951- 1975 οι απώλειες υπολογίζονται σε 58 δισ. ευρώ.  Εξάλλου  στη δεκαετία του 1990 αρχικά με το νόμο 2076/1992 η κυβέρνηση της ΝΔ έδωσε τη δυνατότητα να τοποθετούν οι διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων μέχρι και το 20% των αποθεματικών τους στο χρηματιστήριο. Ύστερα ήρθε το ΠΑΣΟΚ και με το νόμο 2676/1999 αύξησε το ποσοστό στο 23%. Επίσης, με μια σειρά άλλες νομοθετικές ρυθμίσεις, διευρύνθηκε το ''τζογάρισμα'' των αποθεματικών και διευκολύνθηκε η ανάμειξη των τραπεζών στη «διαχείριση» των αποθεματικών.Υπολογίζεται ότι οι ζημιές των ασφαλιστικών ταμείων στο χρηματιστήριο την περίοδο 1999-2002 ήταν πάνω από 3,5 δισ. ευρώ. Και φυσικά ακολούθησε το  σκάνδαλο με τα  δομημένα ομόλογα και το  κουρεμα με το PSI  το οποίο προκάλεσε απώλειες στο συστημα υψους 12,5 δις. ευρω. Εκτός από τη λεηλασία των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμειων από το ιδιο το κράτος, η οικονομική κρίση ηρθε να  επιδεινώσει  τραγικά την κατάσταση στο ασφαλιστικό  αφου: -Το παρατεταμένο υψηλό επίπεδο της ανεργίας (25,2%, 1.250.000 άτομα, Ιούνιος 2015, από 9,5% το 2009) από το οποίο το 48,5% πλήττει τους νέους και τις νέες (18-24 ετών) η μακροχρόνια ανεργία είναι 73,1% (κάθε άνεργος είναι άνεργος περισσότερο από 2,5 έτη) και σε 350.000 οικογένειες δεν υπάρχει εργαζόμενο μέλος. --Η ύφεση (-25% από το 2010 μέχρι το 2015), --Η σταδιακή συρρίκνωση της κρατικής χρηματοδότησης (18,9 δις. ευρώ το 2010 και 8,6 δις. ευρώ το 2015-2018) --. H παράταση του φαινομένου της εισφοροδιαφυγής , η μειωση μισθων εργασίας και η αδηλωτη εργασία   προκαλεί  απώλειες υψους  6 δις ετησιως. Eξάλλου νέα βόμβα στα θεμέλια του ασφαλιστικού συστήματος  αποτελεί η γήρανση του πληθυσμού.Είναι χαρακτηριστικό ότι την τελευταία πενταετία οι νέοι συνταξιούχοι στη χωρα μας ανήλθαν σε 600.000 (αυξηση συνταξιοδοτικων δαπανων κατά 25%) Βάσει των δημογραφικών προβολών  έως το 2030, οι Έλληνες θα συνεχίσουν να περνούν το ¼ της ενήλικης ζωής τους ως συνταξιούχοι.  Η γήρανση του πληθυσμού στην Ελλάδα συμβάλλει στην σταδιακή αύξηση των συνταξιοδοτικών δαπανών και η συσχέτισή της με το υψηλό επίπεδο ανεργίας επιδεινώνει την δυσαναλογία εργαζομένων-συνταξιούχων  ακόμη και εάν μηδενιστεί η ανεργία στην χώρα μας.