ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ

 -Αφιερωμένο στον φιλο μου τον Βύρωνα.


Ισοβίτες της μοναξιάς.

Υπερχρεωμενοι
Στα αδιέξοδα
Των λογαριασμών.
Δεμένοι
στην ανασφάλεια
της καθημερινότητας.
Με τις νύχτες να
κυλάνε απο συνήθεια.
Και με τα ονειρα να
ανταλάσσονται
με χάπια.
Μετέωροι
σε φρούδες
αναμονές.
Και σε ανεκπλήρωτους
Οργασμους.
Ηττημένοι
απο τη μοίρα μας.
Πληγωμένοι
απο τους ανθρώπους.
Με τον φθόνο
τρόπο ζωής.
Αιχμάλωτοι
Του τηλεκοντρόλ
και της πλήξης
στα κουμπιά
του κινητού.
Και προσποιουμαστε
Πως ζούμε.
ΗΛΙΑΣ ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ