ΔΥΟ ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΧΡΩΜΑ ΛΕΥΚΑΔΑΣ

ΔΥΟ ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΧΡΩΜΑ ΛΕΥΚΑΔΑΣ
Δυο(ακόμη) βραβεύσεις απο την Ακαδημία Αθηνών σε Λευκαδίτες. Ή μάλλον δεν θα μπορούσε να απουσιάσουν Λευκαδίτες απο τις βραβεύσεις, κάθε Δεκέμβριο, απο την Ακαδημία Αθηνών. Έτσι λοιπόν:
1. Το Βραβείο Δημητρίου Λαμπαδαρίου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, απονεμήθηκε για την ερευνητική εργασία στον κλάδο της Γεωδαισίας, στους κ.κ. Ευστάθιο Στείρο, Πάνο Ψιμούλη και στον Λευκαδίτη (καθηγητή Πανεπιστημίου) Δημήτριο Καράμπαλη για την εργασία τους «Potential of Global Positioning System (GPS) to measure frequencies of oscillations of engineering structures».
Ο Δημήτριος Λ. Καράμπαλης γεννήθηκε στη Λευκάδα (1954). Απέκτησε Δίπλωμα Αρχιτέκτονα Μηχανικού από το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο το 1977 και Μάστερς και Διδακτορικό Δίπλωμα στην επιστήμη του Πολιτικού Μηχανικού από το Πανεπιστήμιο της Μινεσσότα των Η.Π.Α. τα έτη 1980 και 1984 αντίστοιχα. Εργάστηκε ως Λέκτορας στο Ohio State University των Η.Π.Α. (1983-1984) και ως Επίκουρος και Αναπληρωτής Καθηγητής στο University of South Carolina των Η.Π.Α. τα χρονικά διαστήματα 1984-1990 και 1990-1993 αντίστοιχα. Υπηρέτησε επίσης και ως Επισκέπτης Καθηγητής στο Εργαστήριο Εδαφομηχανικής και Βραχομηχανικής του Πανεπιστημίου της Καρσλρούης (1986). Κατά το χρονικό διάστημα 1989-1992 παρείχε υπηρεσίες τεχνικού συμβούλου σε θέματα ανάλυσης γεφυρών στην εταιρία LPA Group Incorporated (Columbia, South Carolina), ενώ κατά το χρονικό διάστημα 1992-1994 παρείχε υπηρεσίες τεχνικού συμβούλου σε θέματα Ευστάθειας και Δυναμικής Ανάλυσης για λογαριασμό της αεροδιαστημικής βιομηχανίας Gulfstream Aerospace Corporation (Savanah, Georgia). Από το 1996 μέχρι και σήμερα διατελεί Τεχνικός Σύμβουλος σε ζητήματα ανάλυσης και σχεδιασμού πύργων ανεμογεννητριών για λογαριασμό του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΚΑΠΕ). Το 1993 εκλέχτηκε στη βαθμίδα του Επίκουρου Καθηγητή στον Τομέα Κατασκευών του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του Παν/μίου Πατρών και το 1998 στη βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή, θέση την οποία και κατέχει ως σήμερα. Ο Δ.Λ. Καράμπαλης εργάζεται ερευνητικά στις περιοχές της Ανάλυσης και του Σχεδιασμού των Κατασκευών με έμφαση στη Δυναμική και την Ευστάθεια των Κατασκευών και την Αλληλεπίδραση Εδάφους-Κατασκευής, καθώς και των Αριθμητικών Μεθόδων με έμφαση στις Μεθόδους Συνοριακών & Πεπερασμένων Στοιχείων. Έχει 44 δημοσιεύσεις σε πρακτικά Διεθνών & Εθνικών Επιστημονικών Συνεδρίων καθώς και 22 δημοσιεύσεις σε διεθνή έγκριτα περιοδικά. Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει κεφάλαια σε 7 βιβλία στην Αγγλική Γλώσσα, 1 βιβλίο στην Αγγλική γλώσσα, καθώς και 3 βιβλία στην Ελληνική γλώσσα για τη διδασκαλία των φοιτητών του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών. Είναι μέλος του Editorial Board του περιοδικού Journal of Engineering Analysis with Boundary Elements και της σειράς των εκδόσεων Advances in Boundary Elements. Διατελεί μέλος της American Society of Civil Engineers (ΑSCE) (1984), του Prestressed Concrete Institute (1984), της American Academy of Mechanics (1985), της International Association of Boundary Element Methods (1989), της International Association for Computer Methods & Advances in Geomechanics (1989) και της Ελληνικής Εταιρίας Θεωρητικής & Εφαρμοσμένης Μηχανικής (1991). Από το 1977 είναι μέλος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος και μέλος του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Ελλάδος
2. Επίσης το βραβείο Ελένης και Πάνου Ψημένου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για έργο που αναφέρεται στην Νεοελληνική Ιστορία ή Φιλολογία από το 1669 μέχρι σήμερα, απονεμήθηκε στον εκλεκτό Λευκαδίτη συγγραφέα Χρίστο Σολδάτο, για το εκπληκτικό έργο του «Σπυρίδων Ι. Ζαμπέλιος (1815-1881)», τόμος Α΄ και Β΄ (Εκδόσεις Σταμούλη, 2003, 2009). Τίτλος βιβλίου: ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΖΑΜΠΕΛΙΟΣ (1815-1881), τόμοι 2. Υπότιτλος: Ο ιστορικός του Βυζαντινού Ελληνισμού. Χρόνος έκδοσης τ. Α': 2003, σελίδες 512, σχήμα 8ο, 17-24 cm Χρόνος έκδοσης τ. Β': 2009, σελίδες 400, σχήμα 8ο, 17-24 cm Τιμή πώλησης τ. Α': 25.00 ευρώ και τ. Β': 20,00 ευρώ Κεντρική διάθεση: Βιβλιοπωλείο Λ. Γρηγόρη, Σόλωνος 71, Αθήνα Βιβλιοπωλείο, «Πολιτεία», Ασκληπιού 1, Αθήνα. Βιβλιοπωλείο «Κατάρτι», Μαυρομιχάλη 9, Αθήνα.
Ο Σπυρίδων Ζαμπέλιος γεννήθηκε το 1815. Είχε προικιστεί με σπάνια ευφυία κι είχε την τύχη να κάνει άριστες σπουδές στην Κέρκυρα, την Ιταλία, την Γαλλία και τη Γερμανία, ν' ακούσει σοφούς Έλληνες και ξένους καθηγητές και να ζήσει σε μια άκρως ενδιαφέρουσα περίοδο της ελληνικής κι ευρωπαϊκής ιστορίας. Η έκρηξη των εθνικιστικών κινημάτων του ΙΘ' αι. στην Ευρώπη με τις αρχές της Γαλλικής Επανάστασης αναζωογόνησε τις σκέψεις και τις ιδέες του για τις τύχες της Ευρώπης και για τη δική του πονεμένη πατρίδα. Ανάμεσα στην ένδοξη ελληνική αρχαιότητα και το θρίαμβο της εθνεγερσίας του 1821 ο Ζαμπέλιος βλέπει το «ανάμεσα» κενό 20 αιώνων και τρομάζει. Με ιεραποστολικό ζήλο ρίχνεται στη μελέτη του με τις δύο κορυφαίες ιστορικές πραγματείες του («Άσματα Δημοτικά της Ελλάδας», 1852 και «Βυζαντινές Μελέτες», 1857) αποδεικνύει πως η περίοδος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ήταν μια εποχή αργής απλά σταθερής ανάδυσης του Ελληνισμού μέσα από τα σκοτεινά χρόνια του Μεσαίωνα και τις δομές του Ρωμαϊκού κόσμου στην επικράτηση της ελληνικής εθνότητας και τη μεταμόρφωση του Ανατολικού imperium στην ένδειξη Ελληνική Βυζαντινή Αυτοκρατορία, που πρόσφερε στα 1.100 χρόνια της ζωής της σοφία, θεσμούς και τέχνη στην ανθρωπότητα. Πρώτος ο Ζαμπέλιος αποκατέστησε την τιμή και την ελληνικότητα του Βυζαντίου και με τις σοφές μελέτες του έγινε ο θεμελιωτής της Νεοελληνικής ιστοριογραφίας και ο αρχιτέκτονας της διαχρονικής ενότητας του έθνους. Στον τ. Α' ο συγγραφέας Χρ. Σολδάτος αναφέρεται στις σπουδές του Ζαμπέλιου, τις επιδράσεις και τους προσανατολισμούς των νεανικών του χρόνων, στο θέμα της διαχρονικής ενότητας της ελλην. ιστορίας, τις γλωσσικές απόψεις του και την ιδεολογία του. Στο τ. Β' ο συγγραφέας διασαφηνίζει την ιστορική και φιλοσοφική σκέψη του Ζαμπελίου στους αγώνες του να αναδείξει τη λαμπρή πορεία του Βυζαντινού Ελληνισμού και τις αρχές της Νεώτερης Ελλάδας.
Μαζι με τα θερμά μου συγχαρητήρια στούς βραβευθέντες εγω να θυμίσω οτι παρά την κρίση αξιών, θεσμών και ιδεών, παρά την πνευματικοπολιτιστική ξηρασία η Λευκάδα (ο μικρότερος νομός της χώρας) “προσφέρει” σήμερα εντυπωσιακά ρεκόρ που την κάνουν ξεχωριστή(και εμάς, τους Λευκαδίτες, υπερήφανους). Η Λευκάδα(μεταξ'υ αλλων) διαθέτει 110 εν ζωή καθηγητές Πανεπιστημίων σε όλο το κόσμο(τους οποίους μετά απο πολυετή έρευνα έχω καταγράψει) καθως 67 επαγγελματίες δημοσιογράφους, εκατοντάδες επιστήμονες, λογοτέχνες και καλλιτέχνες κα.
-Ki ενα αρθρο μου απο 'ΤΑ ΝΕΑ''με τιτλο''Νέοι δρόμοι για την απασχόληση'': Ολα δυσοίωνα. Όλα μαύρα. Υπό κατάρρευση η οικονομία και το ασφαλιστικό σύστημα, έκρηξη της ανεργίας, της εγκληματικότητας αλλά και των χρεών. Και για αυτή την τραγική κατάσταση φέρει μεγάλη ευθύνη και η κυβέρνηση η οποία καθημερινά- μέσω των υπουργών τηςμας βομβαρδίζει με φράσεις-κλισέ περί κατάρρευσης ή μη πληρωμής των συντάξεων. Δημιουργώντας έτσι μια ατμόσφαιρα απαισιοδοξίας που έχει αντίκτυπο και στην αγορά. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της κοινωνίας είναι η απασχόληση και ο εφιάλτης της ανεργίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι 200.000 ανέργους προσέθεσαν το 2009 στις λίστες ανεργίας του ΟΑΕΔ η οικονομική κρίση και η απουσία στοχευομένων ενεργητικών πολιτικών για τη στήριξη της πραγματικής οικονομίας και της απασχόλησης. Και για το 2010 οι προβλέψεις κάνουν λόγο για 800.000 ανέργους! Κάθε οικογένεια έχει πλέον και ένα μέλος της άνεργο ή υποαπασχολούμενο. Το 25% της νέας γενιάς είναι άνεργοι, ενώ το 60% του συνολικού αριθμού των ανέργων έχει ηλικία έως 34 ετών. Αλλά ακόμη και αν εισέλθει ένας νέος στην αγορά εργασίας θα αντιμετωπίσει σωρεία προβλημάτων, αφού η ανασφάλιστη εργασία και η εργασιακή ανασφάλεια σημαδεύουν σήμερα την αγορά εργασίας που θυμίζει ζούγκλα με μισθούς πείνας, ευέλικτες μορφές απασχόλησης, περικοπές εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Υπολογίζεται πως μόνο στη Βόρειο Ελλάδα περίπου 25 επιχειρήσεις έχουν επιβάλει σε 3.500 εργαζομένους 4ήμερη απασχόληση, με συνέπεια τη μείωση του μισθού τους κατά 25%. Είναι γεγονός ότι το πρότυπο ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας που βασίστηκε στην ιδιωτική κατανάλωση και τον υπέρμετρο δανεισμό στη φορολογική και εισοδηματική ανισότητα και στη βελτίωση του επιπέδου ανταγωνιστικότητας με τη μείωση του κόστους εργασίας (απορρύθμιση εργασιακών σχέσεων, ευέλικτες και ανασφαλείς θέσεις εργασίας, αποδόμηση της κοινωνικής ασφάλισης και υγείας) έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο. Έτσι, στο πλαίσιο ενός νέου αναπτυξιακού προτύπου, η προτεραιότητα της οικονομικής πολιτικής και της πολιτικής απασχόλησης απαιτείται να επικεντρωθεί στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας με την αύξηση των δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων κυρίως σε νέους κλάδους οικονομικής δραστηριότητας (π.χ. ανανεώσιμες πηγές ενέργειας) και όχι με τη διαχείριση της ανεργίας και τη διευθέτηση των ανισορροπιών στην ελληνική αγορά εργασίας. ( ''ΤΑ ΝΕΑ''-Τρίτη 5/01/2010).