ΗΛΙΑΣ ΠΑΝ.ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ

[ ΠΡΟΒΟΛΕΙΣ ]
Κουράγιο, παιδί μου...

Του Ηλία Γεωργάκη απο τα ΝΕΑ(9.12.2009)

«ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ να είναι υπομονετικοί, να γνωρίζουν ότι χρειάζονται σκληρά μέτρα και να έχουν για το μέλλον μεγάλα αποθέματα από κουράγιο», διαμηνύει ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, πρόεδρος του Εurogroup. Κουράγιο, λοιπόν. Λες και τόσα χρόνια δεν κάνουμε κουράγιο. Τόσα προγράμματα άγριας λιτότητας, τόσα χρόνια τώρα ποιος τα πλήρωσε, αγαπητέ κύριε Γιούνκερ; Με τόσους φόρους, τέτοια ακρίβεια και με μηδενικές αυξήσεις μισθών - συντάξεων πώς να έχει μείνει λίγο κουράγιο; Η κούραση, η κόπωση των Ελλήνων μισθωτών και συνταξιούχων έχει λάβει πλέον... εθνικές διαστάσεις. Η κόπωση των πολιτών από τις ανεκπλήρωτες εξαγγελίες των πολιτικών. Η κόπωση από την «άρρωστη» δημόσια διοίκηση και τα επαναλαμβανόμενα προγράμματα «δημοσιονομικής προσαρμογής». Η κόπωση από την άληκτη ανασφάλεια, αλλά και τον καθημερινό Γολγοθά επιβίωσης με τα χρέη, τα δάνεια και τους άδικους φόρους. Η κόπωση από τις επαναλαμβανόμενες συζητήσεις για την αναμόρφωση του Ασφαλιστικού. Η σημερινή κυβέρνηση ανοίγει πάλι το Ασφαλιστικό όταν τρεις νόμοι (Σιούφα, το 1992, Ρέππα, το 2002, Πετραλιά, το 2008), δεκάδες τροπολογίες και προεδρικά διατάγματα, πορίσματα και πολλές προτάσεις δεν ήταν αρκετά για να το καταστήσουν βιώσιμο.
Εκείνο όμως που μέσα στα αδιέξοδά μας έχουμε παραβλέψει είναι το μέλλον των παιδιών μας. Πώς θα μπορέσει ο σημερινός νέος ή νέα να πάρει σύνταξη όταν:
●Ανήκει στη γενιά των 500 ή 600 ευρώ, με αποτέλεσμα ακόμα και αν καταφέρει να εκπληρώσει τους απαιτούμενους όρους συνταξιοδότησης, το ύψος της σύνταξής του να είναι αμελητέο έως εξευτελιστικό.
●Είναι πλήρως ανασφάλιστος λόγω του υψηλού ποσοστού μαύρηςανασφάλιστης εργασίας, όταν εργάζεται σε καθεστώς μερικής απασχόλησης, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατο να εκπληρώσει τους όρους θεμελίωσης σύνταξης που απαιτούνται από τον νόμο.
●Δεν μπορεί να βρει εργασία, καθώς το ποσοστό της νεανικής ανεργίας στη χώρα μας είναι το υψηλότερο στην Ευρώπη των 15 και μέσα στα τρία υψηλότερα στην Ευρώπη των 27 (σ.σ.: στη χώρα μας οι άνεργοι μέχρι 29 ετών αναλογούν στο 44% των ανέργων).
Κούραση λοιπόν ακόμη και στην ιδέα ότι τα παιδιά μας θα επιβιώσουν δυσκολότερα από εμάς. Μάλλον πρέπει από τώρα να τους δίνουμε κουράγιο...