ΟΙ ΦΤΕΡΩΤΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ ΣΤΑ ΙΒΑΡΙΑ ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ

Οι δύο λιμνοθάλασσες της Λευκάδας - Διβάρια ή Ιβάρια κατά τους ντόπιους - αποτελούν μοναδικούς βιότοπους, ιδιαίτερα από τον Χειμώνα μέχρι την Άνοιξη που σφύζουν από ζωή, καθώς γεμίζουν με πλήθη μεταναστευτικών πουλιών. Τα πουλιά αυτά βρίσκουν ασφαλές καταφύγιο στα αλίπεδα των διβαριών, μέσα στις αρμυρήθρες και τα βούρλα που έχουν καλύψει κάθε σπιθαμή εδάφους μέσα και γύρω από τις λιμνοθάλασσες.

Εκτός από τους Γλάρους (Larus argentatus, Larus larus) που έχουν εδώ μόνιμο καταφύγιο όλο το χρόνο, από τις αρχές φθινοπώρου αρχίζουν να καταφθάνουν οι Λούφες ή Φαλαρίδες (Fulica atra), οι Κορμοράνοι (Phalacrocorax carbo), οι Ερωδιοί ή Τσικνιάδες (Egretta garzetta), οι Κύκνοι (Cygnus Cygnus), οι Πρασινοκεφαλόπαπιες (Anas platyrhynchos), οι Καλαμοκανάδες (Hi-mantopus himantopus) και πολλά άλλα μικροπούλια και παρυδάτια πτηνά.

Οι Λούφες ή Φαλαρίδες αποτελούν τους μεγαλύτερους πληθυσμούς και αμέσως μετά έρχονται οι Πρασινοκεφαλόπαπιες.

Οι Κορμοράνοι απαγκιάζουν πάνω στις πέτρες του παλιού δρόμου που προεξέχουν μέσα στο μικρό Διβάρι και μόλις πέφτει ο ήλιος σχηματίζουν βελοειδείς σχηματισμούς και πετούν για να περάσουν τη νύχτα, κοπάδια ολόκληρα, πάνω στο νησάκι της Σέσουλας.

Οι Ερωδιοί είναι τα πιο όμορφα πουλιά των Διβαριών και το χειμώνα, καθώς δεν βρίσκουν εύκολα τροφή, περιτριγυρίζουν πάνω στα «κατοίκια» του Διβαριού για ν’ αρπάξουν κανένα ψαράκι.
Κάποιες χρονιές, ιδιαίτερα με βαρυχειμωνιά, επισκέπτονται τη Λευκάδα οι περήφανοι Κύκνοι που χαρίζουν μεγάλη ευχαρίστηση σε μικρούς και μεγάλους που χαίρονται να τους θαυμάζουν.
Ιδιαίτερη περίπτωση είναι οι Καλαμοκανάδες, μεγάλα παρυδάτια πουλιά με έντονες απειλητικές διαθέσεις, κυρίως όταν έχουν βγει τα μικρά τους.

Οι Γλάροι, φυσικά, είναι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού ολόκληρο το χρόνο.

Πηγη:Μπάμπης Λάζαρης
Φωτο:Θανάσης Κατωπόδης-Χρυσούλα Σκλαβενίτη.