ΗΛΙΑΣ ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ:ΔΕΝ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ

Δυστυχώς  ενα ατύχημα εμποδίζει τον ηθοποιό Ηλία Λογοθέτη αλλα και τη συζυγό του Μαρία Ζαχαρή να ερθουν στη Λευκάδα για να μιλήσουν στην παρουσιαση του βιβλίου της Ιουστίνης Φραγκούλη Αργύρη 'Ξυπόλυτες στην Αμμο''.(22/8 στις 7μμ στη δημοσια βιβλιοθήκη Λευκάδας).

 ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΓΕΩΡΓΑΚΗ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΛΕΥΚΑΔΙΤΗ ΗΘΟΠΟΙΟ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ Η ΛΕΥΚΑΔΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΙΜΗΣΕΙ

Ο Ηλίας Λογοθέτης(Φρούφαλος) ζει και ανασαίνει με την Λευκάδα στην καρδιά του. Λες και δεν έφυγε ποτέ από του Πουλιού. Και είναι πράγματι ο ηθοποιός που καταθέτει τη ψυχή του στο σανίδι. Σεμνός, διαβασμένος, χαμογελαστός, πάντα με χιούμορ και καλή διάθεση, δεινός τραγουδιστής, διορατικός, πάντα με άποψη, είναι ιδιαίτερα αγαπητός στο ευρύ κοινό. Είχε την μεγάλη τύχη να μεγαλώσει στην αξέχαστη παλιά Λευκάδα, με τους διανοούμενους, τις φάρσες, το φεστιβάλ, τα φαρομανητά, την πολιτιστική πανδαισία, τα ξενύχτια στου «Μουτρούκαλη».

Κι αυτή την Λευκάδα συνεχίζει να κουβαλάει στην καρδιά του. Είναι «η πιο μεγάλη απουσία μου – η πιο μεγάλη λατρεία μου», μας αποκάλυψε στη συνέντευξη που είχαμε μαζί του. Και όταν τον ρώτησα αν θα επιστρέψει στο νησί η απάντηση του είναι εντυπωσιακή: «Πρέπει να προετοιμάσω την καρδιά μου. Το μυαλό μου είναι προετοιμασμένο».

Σύζυγός του είναι η γνωστή ηθοποιός Μαρία Ζαχαρή (που δίνει ρεσιτάλ στο εργο του Γ. Βιζυηνού το «Αμάρτημα της μητρός μου» και γιος του -ο επίσης ηθοποιός- Αλέξανδρος Λογοθέτης (σ.σ. έπαιξε το ρόλο του γιατρού στο «Νησί»).

Παραθέτω δυο συνεντεύξεις που μου έδωσε ο λατρεμένος μου νονός. ο Ηλ. Λογοθέτης:

ΕΡΩΤΗΣΗ: Μια εικόνα από τα παιδικά σου χρόνια;

ΑΠ: Η Κουζούντελη φωτισμένη από τις πυγολαμπίδες. Ένα ονειρικό τοπίο.

ΕΡ: Λευκάδα;

ΑΠ: Η πιο μεγάλη απουσία μου – η πιο μεγάλη λατρεία μου.

ΕΡ: Μια νύχτα που δεν θα ξεχάσεις ποτέ.

ΑΠ: Νύχτα αποκριάς. Βροχή. Κατακλυσμός. Βρίσκομαι τυλιγμένος σ” ένα καμιλό παλτό πάνω σ” ένα σωρό ελιές σε μια αποθήκη που είχε ο Μήτσουρας στην Κουζούντελη.

ΕΡ: Αξέχαστη καντάδα;

ΑΠ: Στο σπίτι του εισαγγελέα Συμπέθερου για το καλωσόρισμα στη Λευκάδα. Στην αρχή μας παρεξήγησε ότι κάνουμε καντάδα στην πανέμορφη σύζυγο του αλλά μετά μας φόρτωσε κεράσματα! «Ω! μην κοιμάσαι ξύπνα να σε δω, ψυχή χαριτωμένη…»

ΕΡ: Αγαπημένοι παλιοί φίλοι;

ΑΠ: Πανάγος, Ζαχαρής, Βαλαμόντε, Ασδραχάς, Ψάθας, Πάλμος, Άγγελος Παταλέας, Πάπιος μα προπάντων ο θείος μου, ο Χρήστος ο Καλογιάννος.

ΕΡ: Κώστας Βαλαμόντε;

ΑΠ: Μαέστρος του σουρεαλισμού, μέγιστος ποιητής, μεγάλος ζωγράφος.

ΕΡ: Αγιομαυρίτικη φάρσα-μύθος

ΑΠ: Οι «Γάτες». Οι Ιταλοί έρχονται στη Λευκάδα για να αγοράσουν γάτες. Ο Ζαχαρής σκηνοθετεί με μαεστρία τη φάρσα που άξιζε ένα Όσκαρ.

ΕΡ: Ένα όνειρό σου;

ΑΠ: Να ξαπασπρώξω τη σχεδία στο Πέραμα, μαζί με τη φίλη μου τη Βέρα.

ΕΡ: Στίχος που σε σημαδεύει;

ΑΠ: «Άγνωστε καβαλάρη σκονισμένε, στο χάνι πούρθες χτες να κοιμηθείς…» (Σπύρος Φιλιππας-Πανάγος). Με αυτό κέρδισα την υποτροφία το 1964 στο Θέατρο Τέχνης του Κουν.

ΕΡ: Λευκαδίτικος πολιτισμός;

ΑΠ: Πολιτισμός προχωρημένος, πολιτισμός καρδιάς και νου. Σπάνια περίπτωση.

ΕΡ: Λευκαδίτες

ΑΠ: Παράξενοι, απόκοσμοι, ευαίσθητοι, υποκριτές, θανάσιμα ερωτευμένοι, δεινοί κανταδόροι, νοσταλγοί της αιώνιας επιστροφής στην ευλογημένη Λευκάδα, τη χώρα των ποιητών

ΕΡ: Σχεδιάζεις επιστροφή;

ΑΠ: Έχει δρομολογηθεί. Όμως το ταξίδι είναι επικίνδυνο. Πρέπει να προετοιμάσω την καρδιά μου. Το μυαλό μου είναι προετοιμασμένο.

ΕΡ: Σπύρος Φίλιππας-Πανάγος;

ΑΠ: Ο Δίας μου, ο Απόλλωνάς μου, ο Διόνυσός μου, ο αίτιος της ταλαιπωρίας μου στο θέατρο, ο αίτιος της ευτυχίας μου στη σκηνή, όλη μου η μνήμη για τη Λευκάδα μας. «Ο Βαγγέλης ο Μετανάστης».

ΕΡ: Χωρίς τη Λευκάδα;

ΑΠ: Σιωπή…

20 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ – «ΤΑ ΝΕΑ» – 19/11/2010 – ΗΛΙΑΣ ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ (ηθοποιός): «Πολλοί θεατές παζαρεύουν τα εισιτήρια στο θέατρο»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΗΛΙΑΣ ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ

Για τρίτη χρονιά ο Ηλίας Λογοθέτης παίρνει τη µορφή του «καταραµένου» µυθιστοριογράφου Γεωργίου Βιζυηνού στην παράσταση που σκηνοθετεί ο ίδιος, αντλώντας έµπνευση από το «Αµάρτηµα της µητρός µου» (Θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλής).

Το αυτοβιογραφικό διήγηµα δραµατοποιείται χωρίς καµία απολύτως αλλαγή στη γλώσσα ή περικοπή του κειµένου. Ο Ηλίας Λογοθέτης, µε 46χρονη θεατρική πορεία, αντιλαµβάνεται το θέατρο ως µια σπουδή, ως έρευνα της δράσης της θεατρικής πράξης. Τονίζει ότι ηθοποιός σηµαίνει µεταφορέας, δεν ποιεί ήθος, µεταφέρει ήθος αν υπάρχει.

Και αποκαλύπτει ότι λόγω της οικονοµικής κρίσης πολλοί θεατές από το τηλέφωνο παζαρεύουν την τιµή του εισιτηρίου.

1. Οικονοµική κρίση και θέατρο;

Η οικονοµική κρίση επηρεάζει τα πάντα. Πολλοί θεατές από το τηλέφωνο παζαρεύουν την τιµή του εισιτηρίου, και µάλιστα ακόµη και τα δύο ευρώ. ∆εν καταλαβαίνει κανείς το µέγεθος της τραγωδίας που µας οδηγεί το Μνηµόνιο του Σόρος και των τοκογλύφων.

2 Η σηµερινή Ελλάδα;

Οσµή βρεγµένης κότας. ∆ιαφθορά και απουσία ειλικρίνειας από το πολιτικό σύστηµα και αβέβαιες προοπτικές. Η Πνευµατική Ηγεσία ροχαλίζει.

3. Η νεολαία;

Ένα αµυδρό φως µες στο βαθύ σκοτάδι. Προσπαθεί να προσδώσει χαρούµενα χρώµατα στην κατήφεια του παρόντος, επινοώντας ελπίδες χιµαιρικές.

4 Σαράντα έξι χρόνια στο θεατρικό σανίδι, τι αποκοµίσατε;

Μεγάλες χαρές και µεγάλες στιγµές. Όπως η συνάντησή µου µε τον Πίντερ, τον Γιάννη Χρήστου, τον Τσαρούχη.

5 Οι σηµερινές αξίες του Νεοέλληνα;

Tις ψάχνει στο ∆ιαδίκτυο. Το είδος αυτό που αποκαλείτε «Νεοέλληνα» είναι προστατευόµενο και οι αξίες του περιγράφονται στο εγχειρίδιο του κόµη Ντε Βαλαµόντε, βοηθού επί πολλά χρόνια του Κλοντ Λεβί – Στρος.

6. Το µεγαλύτερο ρίσκο που έχετε πάρει;

Να φύγω από του Πουλιού (η γειτονιά µου). Η µυθική γειτονιά των κανταδόρων και των µποέµ, των σπάνιων αφηγητών και του Καλλίστρατου, ενός νεώτερου Αριστοφάνη και των φοβερών και τροµερών συµµαθητών του, µε κορυφαίο τον Νίκο Σκλαβενίτη, και του µεγάλου Μύστη της Θάλασσας Πάνου και των ∆ιαφωτιστών µου Ζαχαρή και Πανάγου.

7. Γεώργιος Βιζυηνός στο «Αµάρτηµα της µητρός µου».

Ψυχή µου, ψυχή µου, ανάστα, τι καθεύδεις; Η ψυχή µου είναι ανάλαφρη σαν το πουλί που έχει χτίσει τη φωλιά του στον ουρανό. Ταπεινός αφηγητής.

8. Ποιον θεωρείτε καλύτερο ηθοποιό όλων των εποχών;

∆εν µπορώ να απαντήσω σ’ αυτό το ερώτηµα, γιατί σίγουρα κάποιον θα αδικήσω. Είναι σαν να µε ρωτάτε ποιος είναι ο µεγαλύτερος ζωγράφος ή συγγραφέας ή συνθέτης – βέβαια δεν είναι το ίδιο. Ο Γιαν ΜακΚέλεν έχει κάτι το θεϊκό.

9. Ηθοποιός σηµαίνει…

Κατά τη γνώµη µου, σηµαίνει µεταφορέας. ∆εν ποιεί ήθος, µεταφέρει ήθος αν υπάρχει. Και τι γίνεται στην περίπτωση που ο ηθοποιός δεν έχει ήθος; Πώς πρέπει να ονοµάζεται; Ας περιοριστούµε λοιπόν στη λέξη ΥΠΟΚΡΙΤΗΣ ως άλλοθι.

10. Η θέση του έλληνα ηθοποιού στη σηµερινή κοινωνία;

Το θέµα εδώ είναι ταξικό. Αν δεν ανήκεις στην παντοδύναµη ολιγαρχία του θεάτρου, δεν έχεις θέση ακόµα και στο λεγόµενο «Εθνικό Θέατρο», που µάλλον πρέπει να ονοµαστεί «Οικογενειακό Θέατρο». Οι πραγµατικοί καλλιτέχνες είναι αυτοί που δεν είναι σίγουροι πού ρισκάρουν. Πάντως οι δυνάστες των ηθοποιών είναι οι ίδιοι οι ηθοποιοί.

11. Τηλεόραση και θέατρο;

Η τηλεόραση και το θέατρο βαδίζουν χέρι χέρι. Στο θέατρο αλλά και στην τηλεόραση γίνονται προσπάθειες για την πνευµατική ανύψωση του λαού που τόσο διψά για µόρφωση και καλλιέργεια.

12. Πώς βλέπετε το ελληνικό θέατρο;

Αµφίβολο, σπασµωδικό, µπάσταρδο. Παρ’ όλα αυτά, ελπιδοφόρο.

13. Το νόηµα της ζωής;

Το νόηµα της έννοιας «ζωή» ή το νόηµα του νοήµατος της έννοιας «ζωή», δεν καταλαβαίνω τι θέλετε να πείτε. Εν πάση περιπτώσει, η ζωή δεν µας δίνεται για να την απολαύσουµε αλλά για να την αντέξουµε και να ξεµπερδέψουµε µαζί της.

14. Ο αγαπηµένος σας ρόλος;

Ο Σπούνερ από τη «Νεκρή ζώνη» του Πίντερ. Είχα την ευτυχία να µε δει στην παράσταση.

15. Η µουσική στη ζωή σας;

Μια κυβέρνηση στο χάος του νου µου. Μια τακτοποίηση των νευρώνων.

16. Σας τροµάζει ο θάνατος;

Η απώλεια των φίλων είναι πιο τροµακτική από την ιδέα του θανάτου.

17. Πώς βλέπετε το ελληνικό σινεµά;

Οψιφανές και οψιγενές κίνηµα των δήθεν πρωτοπόρων κινηµατογραφιστών.

18. Ηθοποιός και τηλεόραση;

Αγάπης αγώνας άγονος. Σχέση συνοικεσίου µε προξενητές και προκαταβολή προίκας. Ενίοτε η πίκρα είναι µεγαλύτερη της προίκας.

19. Το στίγµα του σηµερινού ελληνικού πολιτισµού;

Ο ελληνικός πολιτισµός, ο πιο πλούσιος της ανθρωπότητας, αµύνεται ενάντια στη χυδαιότητα και την αισθητική παραµόρφωση και χαράζει την πορεία του στον χάρτη του µέλλοντος µε την οµορφιά και την εξυπνάδα των ανθρώπων που αµύνονται ενάντια στην υποδούλωση και το ξεπούληµα.

20. Λευκάδα, η γενέτειρά σας;

Ω χώµα µου, που αγνάντια σου ο ολόαγνος πόθος µου αχτιδοβολάει σαν αρραβώνας νέος στον ήλιο. Η συνείδηση της γής μου.

 -----------------------------------------------------------------------------------------------------------

 ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΟΥ....

 Βρισκόμαστε στη δεκαετία του 1960,στην πόλη της Λευκάδας, με όλη την καταπληκτική παρέα των.. εντιμότατων μπρανέλλων στα ντουζένια τους. Το ΄Πανθεον'΄στις φλόγες με τα φαρομανητά και τα αμπωξίδια. Ατελείωτες οι ιστορίες, οι φάρσες και τα καλαμπούρια. Φοβεροί τύποι. Κι αυτή ήταν η ιδιαιτερότητα των μπρανέλων. Το χιούμορ, ο αυτοσαρκασμός, η διαφορετική προσέγγιση της ζωής, ο ιδιόρρυθμος τρόπος σκέψης. Παρά τη φτώχεια και τις κακουχίες. Αλήθεια και ποιος δεν θυμάται τον Ταγέα και τον Μπίρια. Ο Γεράσιμος καλόκαρδος και μεγάλη ψυχή - είχε ένα καροτσίνι τη Σούζη -και σύχναζε στου Μύτα Ο Σταύρος ο Ταγέας φώναζε 'Αβάρααα!΄'. Και ποιος δεν θυμάται τον Αντρέα τον Όπερα ή Ριγολέτο(που έσπρωχνε το καροτσίνι του σφυρίζοντας ριγολέτο) τον μπάρμπα Αντρέα με τα γλυκά του, τον Βαλαμόντε(Κοκονιώρο) με τις διαλέξεις, τον αξέχαστο Βούλη Βρεττό, τον Μπολσεβίκο, το Ζακχαίο, τον Σεραφείμ, το φοβερό Ζαχαρή με τις φάρσες του, το Γιάννη το Δεσύλα, τον Άγγελο τον παταλέα, τον Σπυραντώνη το Νιόνιο τον Πατσά. Ατέλειωτη η λiστα:: ο Σπύρος Φιλιππας- Πανάγος, ο Μαλιαρής, ο Τσίνας, ο Ερμoλαος Σκεπετάρης, ο Κονίας, ο Γιάννης Αθηνιωτης, ο Λίζας, ο Μπαμπάρος, ο Μούρτας,  ο Κορομλέος, ο Πάπιος( με το ιστορικό καφενείο στην Κουζουντελη), ο Πούλος, ο Μπολσεβίκος, ο Νιόνιος ο Σοροκρασής, ο Μπατίστας, ο Κλίνιας, o Κεφάλας, ο Καρύδης(΄΄ω δρόμο πατέρα΄΄), ο Λιώρης με την παράγκα του, ο Κοτσώλος, ο Αντωνης Κανιός, ο καθηγητής Μανούδης, ο Γούρμος, ο Γιάννης ο Σπρομήλιος,. ο Νικος ο Μανιώρος, ο Φωτάκιας, ο Χαμπέος, ο Καρκαλίτσος, ο Λέτσος, ο Τζεβελέκης, ο Κουφάκιας. Και τόσοι άλλοι. Ήταν η εποχή που έβγαιναν τα χάβαρα στο Κάστρο, οι αυγωμενοι παγούροι στο Ιβάρι, η ψιλή γαρίδα και οι καποσάντες, πριν τους εξαφανίσει η μόλυνση. Με το πέραμα της Βέρας, τις αλυκές και τα μονόξυλα. Ο ''Γλάρος''΄, η ΄'Λουτσίντα'', το ''Πάτραι'' και η ΄Πύλαρος'. Ο Κουτσινής, ο Μπελεμές, ο Μουτρούκαλης. Τα κουρεία με τα μαντολάτα και τα μονά -ζυγά, ο Κουφάκιας με τον περιφημο πατσά. Ηταν η η εποχή που το αμπαλί σημαδευε την ιδιαιτερότητα της Λευκάδας. Ο Γιάννης ο Κάλιας, ο Αλέκος Μπουρσινός, ο ανεπανάληπτος Σπύρος Ανυφαντής(Μπρούμης), ο Γαγάς, ο Τασος Βαγενάς, ο Χρηστος Τετράδης, ο Κώστας Ματαράγκας, ο Τασος Δρακόπουλος, ο Πάνος Καραβίας-Κοντοπίθιας, ο Φάνης Ανυφαντής(Μπρούμης), ο Νικος Σάντας, ο Νικος Κατωχιανός -Σφυρής, ο Μεμάς Τζεφρώνης-Αλογος, ο Βασίλης Κάλλιας, ο Φανούρης Μήτσουρας και τόσοι άλλοι.

Λοιπον που λέτε, ο πατέρας μου ο αλησμόνητος Πάνος ο Λαμπούρης- ενας φτωχός ψαράς βιοπαλαιστής-και ο παπούς μου ο Νιόνιος ενας ταπεινός μεροκαματιάρης, συμφώνησαν το 1961 με τον Ηλία Λογοθέτη-Φρούφαλο (στα 23 του τοτε) να με βαφτίσουν. Προηγήθηκε απο τον ιδιο η κουμπαριά με τους γονείς μου. Στον Αγιο Νικόλαο, λοιπον, το μυστήριο, ολα τελειωμένα και ετοιμα. Το όνομα του μωρού-φυσικά Διονύσης-αγόρι και το πρωτο παιδί ο υπογράφων, μην τον βασκάνουμε.

Αρχισε το μυστήριο. '' Και το όνομα αυτού'', ρωτάει ο παπάς:

-''Ηλίας, Ηλίας!!! '' φωνάζει με σεντόρεια φωνή ο Φρούφαλος. Παγωμάρα και σιωπή μέσα στην εκκλησία.

-΄΄Ηλιας'', λέει και ο παπάς και να η... κατάδυση στην κολυμπήθρα.

Καταλαβαίνει κανείς τι 'εγινε μετά. Τα μουτσουφλίδια και τα βρισίδια που ακολούθησαν. Ο παπούς μου το 'ελαβε βαρέως''.

''΄Δεν ξερω, Ηταν μια αύρα, κάποια μυστική φωνή με ώθησε και με παρέσυρε, ''απολογείται' σήμερα ο νονός μου. Ενας αγαπημένος, λατρεμένος, ανθρωπος και ηθοποιός. Και σπουδαίος Λευκαδολάτρης. Κατα λάθος, Ηλίας, λοιπόν. Αλλα ενα τόσο ομορφο λάθος!

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΗΛΙΑ ΛΟΓΟΘΕΤΗ:

Γεννήθηκε στις 15 Απριλίου 1939 και μεγάλωσε στη Λευκάδα.

Δεν σκεφτόταν να ακολουθήσει την υποκριτική, καθώς ελκυόταν περισσότερο από την όπερασαν είδος. Σπούδασε και πήρε πτυχίο από το τμήμα Πολιτικών Επιστημών της Παντείου.

Με το θέατρο ήρθε σε επαφή μέσω του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν, απ' όπου αποφοίτησε το 1967 και πήρε μέρος σε πολλές θεατρικές παραστάσεις. Πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο το 1970, στο έργο "Βαβυλωνία".

Έγινε γνωστός κυρίως σε κωμικούς ρόλους από συμμετοχές στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Το 2000 δέχτηκε τα θετικά σχόλια του Χάρολντ Πίντερ για την ερμηνεία του στο θεατρικό έργο «Νεκρή Ζώνη»

Έχει συνεργαστεί με τους θιάσους Γιάννη Φέρτη-Ξένιας Καλογεροπούλου, Κάκιας Αναλυτή-Κώστα Ρηγόπουλου, Νίκου Ξανθόπουλου, Θανάση Βέγγου, Άγγελου Αντωνόπουλου-Μιράντας Κουνελάκη, με το Αμφιθέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου κ.ά.

Συμμετείχε σε πολλά θεατρικά έργα στην τηλεόραση στο γνωστό «Θέατρο της Δευτέρας»(ΕΡΤ1). Έχει λάβει μέρος, επίσης, σε μουσικές παραστάσεις, όπως το αφιέρωμα στον Μιχάλη Σουγιούλ.

Σύζυγός του είναι η Μαρία Ζαχαρή και γιος του ο Αλέξανδρος Λογοθέτης, και οι δύο ηθοποιοί.

Συμμετοχές

Κινηματογράφος

Οι Ιππείς της Πύλου (2010) Ο Φωτογράφος των Τρικάλων (2005) Λόγια μιας Ταινίας (2003) Η Φούσκα (2001) Μια Μέρα τη Νύχτα (2001) Το μόνον της Ζωής του Ταξείδιον (2001) Το αίνιγμα (1998)Ανέστης / Παύλος Σαπουνόπετρα το Χρήμα στο Λαιμό σας (1996) Ελεύθερη Κατάδυση (1995) Ο Τσαλαπετεινός του Wyoming (1995) Terra Incognita (1994) Ελευθερη κατάδυση (1994)Γιώργος Ύποπτος Πολίτης (1994) Γυναίκες Δηλητήριο (1993) Το μετέωρο βήμα του πελαργου (1991) Βιοτεχνία Ονείρων (1990) Ο Αυτάκιας (1988) Τοπίο στην ομίχλη (1988) Made in Greece (1987) Τα Παιδιά της Χελιδόνας (1987) Γέλιο με Δόσεις (1986) Εθελουσία Έξοδος (1986) Ο Γιάννης που έγινε Τζώνης (1986)

Μια Γυναικάρα στα Μπουζούκια (1985) Μπορούμε και κάτω από τα Θρανία (1985)Κίτσος Ροκάκιας την Ημέρα το Βράδυ Καμαριέρα (1984) Δάσκαλε τι δίδασκες; (1983)διευθυντής βρεφοκομείου Δώστε την Τσόντα στον Λαό (1983) Ζητείται Δράκος (1983) Μια Παπαδιά στα Μπουζούκια (1983) Άρπα Colla (1982) Ο Ρεπόρτερ (1982) Γκαρσονιέρα για Δέκα (1981) ανθυπαστυνόμος Ο Σεξοκυνηγός (1981) Το Αίμα των Αγαλμάτων (1981) Θανάση Σφίξε κι άλλο το Ζωνάρι (1980) Θόδωρος Ξεζουμίδης Περιπλάνηση (1979) Ο Θανάσης στη Χώρα της Σφαλιάρας (1976) Μεταμορφώσεις (1975) Εσμέ η Τουρκοπούλα (1974) Θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι εμείς (1972) Παπαφλέσσας (1971) Βαβυλωνία (1970)... Νιόνιος Φάντες

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ:

Καρυωτάκης (2009) Αμόρε μίο (2008) Γάμος με τα όλα του : Ομφάλιος λώρος (2006) Θησαυρός της Αγγελίνας (2005) Βοήθεια γειτόνοι (2004) Καλά να πάθεις (2003) Λευκός οίκος (2003) Σχεδόν ποτέ (2003) Μυστικές διαδρομές (2001) Φωνή (2000) Υπεράνω όλων η πατρίς (1998) Ιός του πατέρα (1996) Ο Πρίγκιπας (1995) Σαν παραμύθι (1995) Ψάθινα καπέλα (1995) Σερσέ λα φαμ (1994) Το γελοίον του πράγματος (1994) Βαμμένα κόκκινα μαλλιά (1992) Κίτρινος φάκελος (1990) Πλεκτάνη (1990)

Δίκη του μεσημεριού (1989) Φιλαράκια (1987) Έξωση (1987) Η συμμορία της Μαίρης (1987) Χαίρε Τάσο Καρατάσο (1985) Μινόρε της αυγής (1983) Κομμωτήριο – Ιστορίες του σεσουάρ (1982) Ο ανθρωπάκος (1981) Κόντρα στον άνεμο (1980) Ημερολόγιο ενός θυρωρού (1979) Ένας ιππότης μεταξύ μας (1976) Το παλιό το κατοστάρι (1974) Χωρίς ανάσα (1973) Ένα υπέροχο ζευγάρι (1973) Ποινικό μητρώο της Αθήνας (1973) Βίβα Κατερίνα (1973) Μπολσόι Ιβάν και Μπιγκ Τζων (1972) Το σπίτι των ξένων (1972) Γραφείο συνοικεσίων (1971) Δόκτωρ Τικ (1971)

ΘΕΑΤΡΟ

Νεφέλες Όρνιθες Πλούτος Λυσιστράτη Το Καλοκαίρι Με το ίδιο μέτρο Οιδίπους Τύραννος Το τέλος του παιχνιδιού Ο Επιθεωρητής Σύστημα Φαμπρίτζι Ένας τέλειος τζέντλεμαν Οδός ευκαιρίας Ερωτόκριτος Βάτραχοι Εφτά χρόνια φαγούρα Η γυναίκα της χρονιάς Έγκλημα και τιμωρία

Ένας ασήμαντος πόνος Το νου σου στην Αμέλια Ξενοδοχείο ο Παράδεισος Νεκρή ζώνη Ο Επιστάτης Το Μάθημα Η Φαλακρή Τραγουδίστρια Τίτος Ανδρόνικος Οθέλλος Βικτόρ ή Τα παιδιά στην εξουσία Ξανθιά φράουλα Παράξενο αρσενικό Ρούμι, λεμόνι και λευκό κρασί Λες κι ήταν χτες (μουσική παράσταση) Μαγεμένος Ύφαλος (ψηφιακή παράσταση κινουμένων σχεδίων) Το αμάρτημα της μητρός μου.