ΟΛΓΑ ΜΑΝΩΛΙΤΣΗ:ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ ΣΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ
Η εξαίρετη και διακεκριμένη, Λευκαδίτισσα, μαγείρισα (και λατρεμένη μου φίλη) ΟΛΓΑ ΜΑΝΩΛΙΤΣΗ , με τα χρυσά χέρια και το πάθος της για τη μαγειρική, αδικείται στη Λευκάδα με τις γνώσεις της, την εμπειρία αλλά και την ικανότητα της να μετατρέπει το φαγητό σε ηδονή του ουρανίσκου.
Η ΟΛΓΑ εχει κατορθώσει να κάνει διάσημη την παλιά,παροδοσιακή, Λευκαδίτικη κουζίνα όπως :τράγιο γιουβέτσι,μπακαλιάρο μπιάνκο, χταπόδι στο φούρνο με μανέστρα, σουπιές μαγειρεμένες με το μελάνι τους ή σουπιές με μάραθο και ντομάτα, χταπόδι κρασάτο φούρνου με πατατούλες, μπομπάρι, γαριδούλα τηγανητή από τη λιμνοθάλασσα της Λευκάδας, μαριδόπιτα (ανοιχτή πίτα με φύλλο, μικρή μαρίδα και ρύζι), καθώς και τα παλαμίδια ή κολιό στο κεραμίδι (που λειτουργεί σαν σκεύος για ψήσιμο στη φωτιά), σοφιγάδο(ειναι η εποχή των κυδωνιών), σοφρίτο, διάφορες σούπες , κουκούτσες, αλμυρίθρες,σαβόρο ,τριανταφυλόξυδο,βοδινό μανέστρα, λαχανόπιτα με μυρωδάτα άγρια χόρτα, μελιτζάνες μαγειρεμένες με γλυκοπατάτες και κυδώνια ρυζόπιτα, η μακαρονόπιτα (με αυγά, γάλα, λάδι και τυρί) , το μπριάνι, μια πίτα από χοντρά πράσινα κολοκύθια.Και φυσικά είναι κορυφαία στην παραδοσιακή λαδόπιτα καθώς και σε πολλά γλυκά .
----------------------------
Ο ΓΕΥΣΤΙΚΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ
Γράφει η ΟΛΓΑ ΜΑΝΩΛΙΤΣΗ
-Το ελαιόλαδο:
Η Λευκάδα φημίζεται για την ιδιαιτερότητα και τη γεύση του ελαιόλαδού της που είναι μοναδική. Οι κλιματολογικές όσο και εδαφολογικές συνθήκες του νησιού ευνοούν την παραγωγή άριστης ποιότητας ελαιολάδου. Η καλλιέργεια της ελιάς στο νησί εντατικοποιήθηκε από τα χρόνια της Ενετοκρατίας που φυτεύτηκαν πάνω από 44000 δέντρα, δημιουργώντας τον Θείο, σύμφωνα με τον Σικελιανό, ελαιώνα της πόλης. Η πιο συνηθισμένη ποικιλία είναι η Ασπρολιά ή Λευκολιά, η οποία είναι ντόπια παραδοσιακή ποικιλία και στη βιβλιογραφία αναφέρεται ως Ασπρολιά Λευκάδας. Άλλες ποικιλίες στο νησί είναι η μαυρολιά, η σκατζολιά και πλεξιδολιά. Το λάδι αποτελεί βασικό υλικό, το λέει και το όνομα άλλωστε για δυο ιδιαίτερα εδέσματα της Λευκάδας, τη λαδόπιτα, γλυκό για κάθε περίσταση χαράς ή λύπης, ακόμα και το ρόλο της βασιλόπιτας έχει με απλά υλικά, λάδι, αλεύρι, ζάχαρη, πετιμέζι ή μέλι. Συναντάται σε κάθε φούρνο του νησιού και συναρπάζει με την γεύση της και φυσικά τα λαδοκούλουρα, από τα γνωστότερα «σουβενίρ» των επισκεπτών του νησιού.
-Το κρασί:
Μεγάλη η ιστορία του στη Λευκάδα, από τα αρχαία χρόνια. Συγγραφείς όπως ο Πλίνιος, Αθηναίος αλλά και άλλοι αναφέρονται στο Λευκαδίτικο κρασί ως ευλογημένο. Σπουδαίες ετικέτες κρασιού σήμερα είναι πολύ δημοφιλής. Οι κυριότερες ποικιλίες που συναντάμε είναι το «βερτζαμι» ερυθρή ποικιλία, πλούσιο χρώμα, έντονη γεύση, «λευκή βαρδέα», το μαύρο γλυκό γιοματάρι, μαυροδάφνη, πατρινό, μαλαγουζια, μοσχάτο.
-Το μέλι:
Φημίζεται κυρίως το μέλι της νοτιοδυτικής Λευκάδας, θυμαρίσιο κατά κύριο λόγο με άριστη γεύση και υφή. Παραγωγοί υπάρχουν σε όλο το νησί. Η Γιορτή του μελιού κάθε καλοκαίρι στο Δραγάνο, μαζεύει πλήθος κόσμου και προωθεί τόσο το μέλι και τα παράγωγά του, όσο και τα εδέσματα του, το παστέλι, τη λαδόπιτα και άλλα.
-Φακές Εγκλουβής:
Από τα πιο διάσημα προϊόντα της Λευκάδας. Η Εγκλουβή είναι το ορεινότερο χωριό του νησιού. Οι φακές καλλιεργούνται στο οροπέδιο του Αγίου Δονάτου στην καρδιά της Λευκάδας, με τον παραδοσιακό τρόπο και χωρίς φυτοφάρμακα. Κάλοψο όσπριο, δηλ. βράζει εύκολα και η λευκαδίτικη συνταγή απαιτεί λάδι, σκόρδο και ρίγανη. Κάθε Αύγουστο στον Άγιο Δονάτο γίνεται η γιορτή της Φακής με πλήθη κόσμου να γεύονται το απλό, αλλά γευστικότατο αυτό όσπριο.
-Ψάρια και θαλασσινά:
Βασικό κομμάτι της Λευκαδίτικης γαστρονομίας καθώς πρωταγωνιστούν σε πολλές παραδοσιακές λευκαδίτικες συνταγές με τη συνοδεία πολύ απλών υλικών. Ιδιαίτεροι τρόποι μαγειρέματος όπως : η παλαμίδα στο κεραμίδι, το λευκαδίτικο μπουρδέτο, ψαρόσουπα με ρύζι, η περίφημη μαριδόπιτα που δεν συναντιέται αλλού, το χταπόδι στο φούρνο με κρασί, σουπιές με το μελάνι τους, το σαβόρο μαγειρεμένο με πολλούς τρόπους και άλλα που πρέπει να αναφέρουμε όπως τον παστό μπακαλιάρο με την μοναδική συνταγή μπακαλιάρος μπιάνκο.
-Το Αυγοτάραχο:
Το γκουρμέ λευκαδίτικο έδεσμα, που παράγεται από το θηλυκό κέφαλο, τη μπάφα και με ειδική επεξεργασία γίνεται από τους πιο εκλεκτούς μεζέδες που η γεύση του μένει αξέχαστη.
-Το σαλάμι Λευκάδος:
Από τις πιο ιδιαίτερες γεύσεις του νησιού, με μεγάλη ιστορία. Είναι διεθνούς φήμης προϊόν ντελικατεσεν. Το σαλάμι αέρος παρασκευάζεται από τις τοπικές και οικογενειακές βιοτεχνίες του νησιού με φρέσκο χοιρινό κρέας και μπαχαρικά με τον πατροπαράδοτο τρόπο που αναδεικνύει τη γεύση και το άρωμα του. Γνωστό επίσης και το λουκάνικο του νησιού.
-Το ροζολί:
Τοπικό λικέρ με άρωμα κίτρου και κανέλα. Ρίζες στην Ενετοκρατία.
-Η σουμάδα:
Τοπικό αναψυκτικό, με λευκό χρώμα από πικραμύγδαλα. Κέρασμα σε χαρές, γάμους και αρραβώνες. Σερβίρεται στα παραδοσιακά καφενεία με λευκαδίτικο παξιμάδι.
-Μαντολάτο και παστέλι:
Ακολουθώντας την επτανησιακή συνήθεια για τα γλυκά αυτά εδέσματα η Λευκάδα έχει τις δικές της βιοτεχνίες για αυτά. Οι ρίζες του προέρχονται και εδώ από τα χρόνια της Ενετοκρατίας.
-Άλλες γεύσεις και φαγητά πλέον του νησιού είναι:
Οι πίτες της Λευκάδας: ριζόπιτα γλυκιά και αλμυρή, η κουλούρα της Αποκριάς με τυρί, η μοναδική μαριδόπιτα, κολοκυθόπιτα με κίτρινο κολοκύθι γλυκιά και αλμυρή, η κρεμμυδόπιτα με φύλλα από φρέσκα κρεμμύδια, η μακαρονόπιτα με ζυμωτό φύλλο.
Κρεατικά και πουλερικά
Από τα πρώτα πιάτα, καπαμάς με αρνάκι ή κατσίκι αυγολέμονο με φρέσκο κρεμμύδι, τράγος με σπαγέτο μανέστρα το πιάτο του γάμου, κόκορας η «κοκοτός» μακαρονάδα με χοντρό μακαρόνι το Χριστουγεννιάτικο πιάτο, το Επτανησιακό σοφρίτο στη Λευκαδίτικη εκδοχή του, σοφιγάδο με χοντρό κρέας, κρεμμύδια και πετιμέζι.
Αλλά και άλλα όπως οι μελιτζάνες μαγειρεμένες με γλυκοπατάτες και κυδώνια, ένα γλυκόξινο πιάτο που θα ζήλευαν οι καλύτεροι σεφ.
Να αναφέρουμε επίσης και το περίφημο κουλούρι του γάμου που τα αρώματα, τα σύμβολα και η τεχνική του το κάνουν μοναδικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου