ΗΛΙΑΣ ΠΑΝ.ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ

 

ΤΟ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ  ‘ΒΟΜΒΑ’  ΣΤΙΣ  ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ

(ΝΕΑ  ΑΠΕΙΛΗ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΗΛΙΚΙΑΣ  ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ).

 

‘’Μαύρα ‘’ σενάρια, για νέες δυσμενείς αλλαγές  στο σύστημα  κοινωνικής  ασφάλισης ,φέρνει το μίγμα  γήρανσης του πληθυσμού, υπογεννητικότητας και έκρηξης των ευέλικτων μορφών.Χαρακτηριστική του δυσμενούς  κλίματος είναι η πρόσφατη  επισήμανση(στη  Βουλή)  του υφυπουργού Εργασίας Παν.Τσακλόγλου ότι ‘απαιτείται άμεση αλλαγή του ασφαλιστικού συστήματος υπογραμμίζοντας πως «αν το σύστημα δεν αλλάξει , τότε όχι απλώς πηγαίνουμε προς τον βράχο αλλά γκαζώνουμε προς αυτόν».Ο κ. Τσακλόγλου παρουσίασε μελέτη που αποτυπώνει την σταθερή γήρανση του πληθυσμού και τη δραματική επιδείνωση της αναλογίας εργαζομένων και συνταξιούχων. Ο ίδιος υπογράμμισε ότι σήμερα για κάθε συνταξιούχο αντιστοιχούν 1,6 εργαζόμενοι την στιγμή που για να αποδώσει ομαλά ένα διανεμητικό σύστημα όπως αυτό που έχει η χώρα απαιτούνται τέσσερις εργαζόμενοι ανά συνταξιούχο.  

Οι  προβλέψεις είναι    δυσοίωνες.Κι  αυτό  γιατί  η κοινωνική ασφάλιση βασίζεται στην αλληλεγγύη των γενεών δηλαδή αυτό  σημαίνει ότι  οι συντάξεις χρηματοδοτούνται από τις εισφορές των εργαζομένων. Για να λειτουργεί   σωστά αυτό το σύστημα πρέπει να υπάρχουν αρκετοί εργαζόμενοι με επαρκείς εισφορές που να καλύπτουν τις συντάξεις των δικαιούχων.Σύμφωνα με αναλυτές, η πρώτη ανάγνωση αυτής της ραγδαίας μεταβολής είναι ότι θα δεχθεί ισχυρότατες πιέσεις το ασφαλιστικό σύστημα, το οποίο λειτουργεί διανεμητικά: αυτό με απλά λόγια σημαίνει πως οι σημερινοί εργαζόμενοι με τις εισφορές τους χρηματοδοτούν τις συντάξεις των σημερινών συνταξιούχων.Το ερώτημα είναι πώς  λιγότεροι εργαζόμενοι  θα συντηρήσουν τις συντάξεις ολοένα και περισσότερων συνταξιούχων που ζουν όλο και περισσότερα χρόνια ;

 Επισημαίνεται ότι κατά  τον υφυπουργό Εργασίας    το δημογραφικό πρόβλημα θα επιδεινωθεί στο μέλλον με τις παρακάτω  επιπτώσεις:

 ·         Πλήρης αντιστροφή της ηλικιακής πυραμίδας

·         Δραματική επιδείνωση του «Λόγου εξάρτησης» (εργαζόμενοι ανά συνταξιούχο)

·         Διαρκώς αυξανόμενο βάρος μοιράζεται στους ώμους διαρκώς λιγότερων

 Και  με  τα παρακάτω  δημοσιονομικά αποτελέσματα:

 

·         Υψηλή συνταξιοδοτική δαπάνη

·         Υψηλές μεταβιβάσεις από τον προϋπολογισμό

·         Περιορισμός δυνατοτήτων για άσκηση άλλων δημοσίων πολιτικών

Μάλιστα  με νέα μελλοντική  αύξηση των ορίων ηλικίας  συνταξιοδότησης  ‘απειλεί’  το μίγμα  γήρανσης του πληθυσμού, υπογεννητικότητας και έκρηξης των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, με σενάρια να υπάρξει  σταδιακή αύξηση ώστε το το  2024  να  αυξηθεί το όριο ηλικίας στα 68  έτη και το 2066  στα 72  ετη. Επισημαίνεται ότι συμφωνα με  τα ισχύοντα, τα μεταβατικά όρια ηλικίας  συνταξιοδότησης, για ολους τους  ασφαλισμένους,  θα εφαρμοστούν σταδιακά έως το 2022, έτσι ώστε από το 2023 και μετά να μην υπάρχει καμία δυνατότητα συνταξιοδότησης πριν από τη συμπλήρωση του 67ου έτους ηλικίας ή των 62 με 40 έτη ασφάλισης.

Το ‘μαύρο’ σενάριο αύξησης του γενικού ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στην Ελλάδα, στα 72, «φωτογραφίζει’’ η αναλογιστική μελέτη που συνοδεύει την ασφαλιστική μεταρρύθμιση(νόμος  Βρούτση). Η αρχή μάλιστα προβλέπεται  να γίνει εντός της επόμενης πενταετίας, με το όριο να αυξάνεται στα 68 έτη, μέσα στο 2024. Η πρόβλεψη αυτή στηρίζεται στη διάταξη του νόμου Κατρούγκαλου, που δεν καταργήθηκε και προβλέπει ότι ‘’τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης των ασφαλισμένων θα ανακαθορίζονται σύμφωνα με τη μεταβολή του προσδόκιμου ζωής του πληθυσμού της χώρας».Oπως μάλιστα επισημαίνουν οι συντάκτες της μελέτης, σημείο αναφοράς είναι η ηλικία των 65 ετών, σύμφωνα με τις σχετικές προβλέψεις της Eurostat. Και η έναρξη της διάταξης, βρίσκει εφαρμογή στις αναλογιστικές προβολές, το έτος 2024. Το  2036, το γενικό όριο ηλικίας συνταξιοδότησης θα ανεβεί περαιτέρω, στα 69 έτη, και θα αυξάνεται κατά ένα ακέραιο έτος, το 2045, φθάνοντας τα 70, το 2057 (στα 71) και το 2066 που θα φθάσει τελικά το 72ο έτος ηλικίας των ασφαλισμένων

Στην ίδια, αναλογιστική μελέτη, αναφέρεται ότι ο πληθυσμός της Ελλάδας από 10,729 εκατομμύρια το 2018 μειώνεται σε 8,453 εκατομμύρια το 2070. Επιπλέον, ο δείκτης εξάρτησης ηλικιωμένων σχεδόν διπλασιάζεται σε 30 χρόνια και συγκεκριμένα αυξάνεται από 34,4 το 2018, σε 63,4 το 2050 και στη συνέχεια μειώνεται σε 58,4 το 2070. Επίσης το προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση, για τους άνδρες, αναμένεται να αυξηθεί από 79,0 το 2018 σε 86,3 το 2070 και για τις γυναίκες από 84,1 το 2018 σε 90,1 το 2070.

Το προσδόκιμο ζωής της ηλικίας 65 ετών των ανδρών αναμένεται να αυξηθεί από 18,7 το έτος βάσης σε 23,7 στο τέλος της περιόδου προβολής, ενώ για τις γυναίκες από 21,5, σε 26,4. Το προσδόκιμο ζωής των 65 ετών αποτελεί σημαντικό παράγοντα για τις αναλογιστικές προβολές, καθώς η νομοθετημένη ηλικία συνταξιοδότησης συνδέεται αυτόματα με το πόσα χρόνια εκτιμάται ότι θα καταβάλλεται η συνταξιοδοτική παροχή.

Σχετική εκτίμηση  γίνεται και στη μελέτη του καθηγητη Πάντειου Πανεπιστηµίου Σάββα Ροµπόλη και του υποψήφιου διδάκτορα Βασίλη Μπέτση η οποία οδηγείται στο  συμπέρασμα ότι  αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ακόμα και στα 72 και δημοσιονομικό κόστος 50 δισ. ευρώ απειλεί να φέρει σε ορίζοντα μικρότερο των πέντε δεκαετιών το εκρηκτικό μείγμα γήρανσης του πληθυσμού, υπογεννητικότητας και έκρηξης των ευέλικτων μορφών απασχόλησης.

  

-------------------------------------------------------------------------

  Η ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΗ  ΓΗΡΑΝΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ

Τα τελευταία 40 έτη (1980-2020):

·         O αριθμός των νέων κάτω των 25 ετών μειώθηκε κατά 35%.

·         Οι γεννήσεις  μειώθηκαν κατά 44%.

·         Οι ηλικιωμένοι (άνω των 65) σχεδόν διπλασιάστηκαν (+93%).

 

ΥΓ :Οι γεννήσεις στην Ελλάδα από 157.000 που ήταν το 1960, μειώθηκαν σε 148.000 το 1980, σε 103.000  το 2000 και σε 84.000 το 2019. Αν διατηρήσουμε το σημερινό σύστημα συντάξεων κοινωνικής ασφάλισης (αποκλειστικά διανεμητικού χαρακτήρα), θα πρέπει ένας ολοένα και μικρότερος πληθυσμός εργαζομένων να πληρώνει για τις συντάξεις ολοένα και περισσότερων συνταξιούχων

ΠΗΓΗ:ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

----------------------------------