ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Ντυμένη στα λευκά
λές κι ήσουνα φεγγάρι,
ήρθες απόψε στα κλεφτά
στο άδειο μαξιλάρι.
Στοργικά με φίλησες
Και μούδωσες το χάδι,
καθόλου δεν μου μίλησες,
σκιά μες στο σκοτάδι.
Σαν μια τρελή αμυγδαλιά
π’ ανθίζει τον Γενάρη.
με χόρτασες από φιλιά
έφυγες όμως πάλι.
Ξύπνησα χαράματα
σε έψαξα σαν κλέφτης,
μ΄ έπιασαν τα κλάματα,
όνειρο ήταν, ψεύτης.
ΗΛ.ΓΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου