ΠΑΤΕΡΑΣ
Ηρθες χτες το βράδυ
και με ξύπνησες
‘σήκω για να πάμε στο λιμάνι’’,
τι έγινε πατέρα μου’’, τον ρώτησα
΄΄πάμε η αναγκη είναι μεγάλη.΄΄
Φύγαμε στη νύχτα
σαν φαντάσματα
έτρεμε η καρδιά μου, σαν να σπάσει
πήγαμε στη βάρκα του, που βούλιαζε
φώναζε να σώσει ότι προφτάσει.
Εκείνη τ΄Αη Γιαννιού η καταιγίδα
λάμπαξα η νύχτα
ήταν μέρα
το δάκρυ του σιγόθαμπα το είδα
κουράγιο να σου δώσω,
αχ πατέρα.
Χάθηκε η γή κάτω απ΄τα πόδια του
έκλαιγε, ανήμερο θηρίο,
σπασμένα τα
σχοινιά της κι ολο βούλιαζε
και έκανε θυμάμαι ένα κρύο.
Στο μώλο ξαφνικά όλα γαλήνεψαν
χαθήκαμε στο όνειρο
κι δύο
τα χρόνια επιβάτες που
ταξίδεψαν
πατέρα η ζωή μας είπε
αντίο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου