ΛΕΥΚΑΔΑ ΜΟΥ
Eλάτε να σας δείξω το νησάκι μου
στα κύμματα λουσμένο και στους μύθους,
με σύννεφα θα στείλω την αγάπη μου
ακούγοντας της θάλασσας τους ήχους.
Φεγγάρια μισοπέλαγα σπαρμένα
ξωκκλήσια που μιλάνε στο Θεό
κοχύλια στο λαιμό της κρεμασμένα
στίχοι που φωνάζουν σ΄αγαπώ.
Ελάτε να σας δείξω το νησάκι μου
μια χάντρα θαλασσιά η ομορφιά του
τάμα στην Κυρά μένει το δάκρυ μου,
παθιάζω σας τρελός στο άκουσμά του.
-------------
Λαμπιόνια τα αστέρια στα καντούνια της
προσκύνημα τα πεύκα στο βυθό της,
στους Μύλους θα αλέσουμε τις δύσες μας
ωδή στον περιζήτητο Θεό της.
Γιούλια, ροδοπέταλα , ζουμπόύλια
μαγιάπριλο θα στείλω στην Νηρά
χαράματα χορεύω με την Πούλια
στης Γύρας τα φιλόξενα νερά.
Χαλί θα στρώσω δενδρολίβανα
τις μνήμες ερωμένες στο κορμί μου
κι αν έφυγα για πάντα σε περίμενα
σκυλί που αλυχτά η θύμηση μου.
----------------
Λευκάδα του μυαλού μου
Και της σκέψης μου,
νησί από το είναι μου βγαλμένο
αιώνια θα μείνω στην αγκάλη σου,
παιδί που το θεώρησαν χαμένο.
Κι αν κάποτε τα χρόνια με προδώσουνε
εγω πάντα θα μείνω στη στοργή σου
αιώνες το κορμί μου θα αλώσουνε
στο χώμα σου θα μείνω θύμησή σου.
ΗΛΙΑΣ ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου