ΗΛΙΑΣ ΠΑΝ.ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ

ΤΡΙΑ  ΠΟΙΗΜΑΤΑ  ΤΟΥ ΗΛΙΑ  ΓΕΩΡΓΑΚΗ

---------------------------------------

ΑΝΘΗΡΟ


Σε περιβόλι ολάνθιστο

ξανά θα σε φιλήσω

τα χείλη σου τα άγουρα

με γιούλια θα τα κλείσω.


Της νιότης ροδοπέταλα

θα ράνουν το κορμί σου

σε κόκκινα γαρύφαλα

στεφάνι η ζωή σου.



Κίτρινα χρυσάνθεμα

θα λούσουν τα μαλλιά σου

κρίνοι και κυκλάμινα,

ανθός η αγκαλιά σου.


Τουλίπες, γιασεμιά και ανεμώνες

θα πλέξω σαν παλιά Πρωτομαγιά,

κι ας φεύγουν καλοκαίρια και χειμώνες

εγώ θα σ΄έχω πάντα αγκαλιά.



Τα χόρτα θα τα στρώσω με ζουμπούλια

τα σώματα θα είναι η αφορμή,

γυμνοί θα συναντήσουμε την πούλια

να έρθει να ζηλέψει η ζωή.
---------------------------------

ΑΓΡΙΟΛΟΥΛΟΥΔΟ

Μικρό μου αγριολούλουδο
στο βράχο είσαι μόνο,
φίλος σου η μοναξιά
γεννήθηκες με πόνο.
Οι άνεμοι σε πρόδωσαν
σκυμένο, λαβωμένο
αλλά θα αντιστέκεσαι
κι ας είχαν τελειωμένο.

Μικρό μου αγριολούλουδο
έρημο σπουργίτη,
κανένας δεν σε νοιάστηκε
τη λύπη έχεις σπίτι.

Μικρό μου αγριολούλουδο
σε βράχο ρημαγμένο,
την πίκρα έχεις συντροφιά
μονάχο, μαραμένο.

Να ξέρεις πώς σε σκέφτομαι
τίς νύχτες με το κρύο,
στη ζωή ταιριάζουμε
αντάμα εμείς οι δύο.

-----------------------------------------

ΜΕΣΟΠΕΛΑΓΑ

Τα  σύννεφα  που  έφυγαν

ξανά  θ΄ακολουθήσω,

για τη ζωή που μούταξες

ζωή θέλω να ζήσω.

Θελω  να  φύγω μακρυά

χωρίς  μυαλό και κινητά

να ηρεμήσω,

σε ξεχασμένη  αμμουδιά

στις  χούφτες μου

τη θάλασσα να κλείσω.

Κουρασμένο   σκαρί  το κορμί του

σαν σβυσμένο  καντήλι η ζωή μου,

με πληγώσαν οι άνθρωποι γύρω

ενα ώμο  ζητάω να γείρω,

την ψυχή μου να ακούσουν  ζητάω

οι φωνές που μου λέν σ΄αγαπάω.

Με προδώσαν οι άγιοι

με ξεχάσαν οι φίλοι,

ναυαγός μεσοπέλαγα

με την πίκρα στα χείλη.

Με λύγίσαν τα βάσανα

συντροφιά μου ο πόνος,

μια  ζωή  περιπέτεια

λές και  έζησα μόνος.