ΤΟ ΜΠΟΥΡΑΝΟ ΚΑΙ ΟΙ ΜΠΡΑΝΕΛΟΙ

Oi  μπουρανέλλοι (μπρανέλοι) αυτοί οι διαφορετικοί χαρακτήρες, γνήσιοι, πνευματώδεις, με κουλτούρα και με ενα μοναδικό χιούμορ. Πρόκειται για προσωνυμία των κατοίκων της πόλης η οποία δόθηκε στην εποχή των Βενετσάνων (1648-1797). Στη Βενετία υπάρχει το νησί BURANO (με την περίφημη σχολή των δαντελιέρων) το οποίο απέχει μισή ώρα απο το νησί Μουράνο (διάσημο κέντρο υαλουργίας απο τον 11ο αιώνα). Oι κάτοικοι του λέγονται και σήμερα μπουρανέλοι.(buranelli). Μερικοί απο τους ψαράδες του Μπουράνο ήρθαν και στη Λευκάδα οπου βρήκαν μια κατ” εξοχή πόλη φτωχοψαράδων και τους έδωσαν το όνομα τους. Το προσωνύμιο δόθηκε αρχικά στους ψαράδες της πόλης καθώς και της Πρεβεζας. Με την πάροδο του χρόνου ονομάστηκαν έτσι όλοι οι ψαράδες και κατ” εκταση χλευαστικώς απο τους κατοίκους των χωριών όλοι οι κάτοικοι της πόλης. Την εκδοχή αυτή για την προέλευση της προσωνυμίας την υποστηρίζει τόσο ο Πανταζής Κοντομίχης οσο και ο Τάκης Μαμαλούκας. Η άλλη εκδοχή υποστηρίζει οτι η προσωνυμία μπουρανέλος προέρχεται απο τη λατινική λέξη urbanus που σημαίνει ευγενής, αστικός (στα Ιταλικά urbano με τις αυτές ερμηνείες) που με την κατάληξη -ελος γινεται urban-έλος, δηλαδή ο ευγενής, ο κατοικος της πόλης που το χρόνο θα παραφθαρεί σε Μπουρανέλο, για να καταλήξει οπως ακουγεται σήμερα: Μπρανέλος. Ωστόσο αυτη η εκδοχή απορρίπτεται γιατι σε καμια αλλη πόλη της Ελλάδος – ιδιαίτερα στα Επτάνησα οι κάτοικοι λέγονται Μπουρανέλοι. Πάντως αυτό που πρέπει να επισημάνω είναι οτι πριν μερικά χρόνια επισκεπτόμενος το Μπουράνο (μετά το Μουράνο) έμεινα έκπληκτος με την ομοιότητα του νησιού σε σύγκριση με την πόλη της Λευκάδας. Το σίγουρο είναι ότι και σήμερα η προσωνυμία μπρανέλος δεν έχει εξαλειφθεί παρόλο που χάνονται οι παλιοί χαρακτηριστικοί μπρανέλοι.

Το μικροσκοπικό Μπουράνο βρίσκεται στην ίδια λιμνοθάλασσα με την Βενετία, αλλά διαφέρει από την πόλη των Δόγηδων στο χρώμα των σπιτιών. Όλα τα σπίτια του, είναι βαμμένα σε έντονα, χαρούμενα χρώματα κάνοντας το να μοιάζει με πίνακα ζωγραφικής.
Η περίεργη συνήθεια των κατοίκων του νησιού προέρχεται από την εποχή που πρωτάρχισε να αναπτύσσεται και κρατάει μέχρι και σήμερα. Αν είστε κάτοικος του Μπουράνο και θελήσετε να βάψετε το σπίτι σας δεν επιλέγετε εσείς την απόχρωση, αλλά γνωστοποιείτε στην κυβέρνηση την απόφασή σας, κι εκείνη στη συνέχεια υποδεικνύει ποια χρώματα επιτρέπετε να χρησιμοποιήσετε.

Όπως αναφέρει το dinfo, οι ψαράδες του νησιού ήταν οι πρώτοι που ξεκίνησαν να βάφουν τα σπίτια τους με φωτεινά χρώματα, έτσι ώστε να μπορούν να τα βλέπουν την ώρα που ψάρευαν.

Το Μπουράνο είναι διάσημο όχι μόνο για τα πολύχρωμα σπίτια του, αλλά και για τις δαντέλες που φτιάχνουν οι γυναίκες του νησιού. Μια παράδοση που κρατάει από το 1400 όταν ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι επισκέφτηκε τη πόλη για να προμηθευτεί υφάσματα για το περίφημο Duomo di Milano.

foto:http://www.iefimerida.gr

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΡΟΜΗΛΙΟΣ

Και πάλι θα σε βρω σε κάποια άκρη

εκεί που ο καημός γίνεται δάκρυ,

στις βάρκες, στο Ιβάρι και στο μώλο

που βρίσκαμε μαζί το κόσμο όλο,

θα κρύψουμε στις χούφτες μας στον ήλιο

και πάλι θα σε βρω Γιάννη Σπρομήλιο.

Μαζί στα μακροβούτια στο μουράγιο

εκεί που η καρδιά θέλει κουράγιο,

θα στρίψουμε τσιγάρο με αλμύρα

καπνό θα αναστήσουμε στη Γύρα.

Στο γήπεδο θα μπούμε απ΄τη τρύπα

θα πιούμε, θα μεθύσουμε, στου Μυτα

θα δούμε στον 'Απόλλωνα' ταινίες

μαζί στα μανουάλια στις κηδείες,

θ' ανάψουμε φωτιές στον Αη Γιάννη

με τρύπια παντελόνια στο λιμάνι

ψάρεμα με σάπια καλαμίδια

προσκύνημα στα άδεια τα στασίδια

θα τρέξουμε ξυπόλυτοι στούς δρόμους

παίζοντας κλέφτες κι΄ αστυνόμους.

Κι ας λένε η ζωή δεν ειναι ωραία

εμείς πάντα θα κάνουμε παρέα,

θα ψάχνουμε φεγγάρια μες στον ήλιο

εκεί που θα σε βρω Γιάννη Σπρομήλιο.

του ΗΛΙΑ ΓΕΩΡΓΑΚΗ

Μουσική: Νίκος Θάνος-Μορίνας.
ΥΓ  Στη μνήμη του παιδικού μου φίλου Γιαννη Παπουτσόπουλου(Σπρομήλιος)

NIKOΣ ΣΒΟΡΩΝΟΣ:ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΥΡΟΥΣ

o Ν.ΣΒΟΡΩΝΟΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ  ΤΟ ΕΑΜ-
ΒΙΝΤΕΟ- ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ(πατήστε στην παρακάτω  διεύθυνση)

http://www.youtube.com/watch?v=kUaksJCcwJk

Στην είσοδο του Πολυτεχνείου, το μεγάλο χαλκόχρωμο κεφάλι (φωτο)που έφτιαξε ο γνωστός γλύπτης Μέμος Μακρής απεικονίζει τα χαρακτηριστικά του Νίκου Σβορώνου. Με ενέργειες του τότε Πρύτανη Γ. Βουδούρη τοποθετήθηκε κοντά στην είσοδο του Πολυτεχνείου να συμβολίζει τους αγώνες των φοιτητών.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Καινοτόμος ιστορικός διεθνούς αναγνώρισης, ο Νίκος Σβορώνος (1911-1989) διέπρεψε ως επιστήμονας στη Γαλλία, μελέτησε τον σχηματισμό και τη λειτουργία των κοινωνικών δομών στο Βυζάντιο και στον Νέο Ελληνισμό βασιζόμενος στην εξονυχιστική εξέταση οικονομικών τεκμηρίων και νομικών κειμένων, εισήγαγε νέα επιστημονικά εργαλεία στην ιστοριογραφική έρευνα και άφησε σημαντική παρακαταθήκη στους έλληνες ιστορικούς την πρωτοποριακή και διαρκώς ανήσυχη σκέψη του. Ο Λευκαδίτης ιστορικός διερεύνησε ποικίλες όψεις της ιστορικής γνώσης, εγκαινιάζοντας νέα πεδία έρευνας για τη βυζαντινή και τη νεοελληνική ιστορία, ενώ εφάρμοσε και καινούργια μεθοδολογικά εργαλεία, σηματοδοτώντας τη γενικότερη ανανέωση των ιστορικών και των κοινωνικών σπουδών. Η βαθιά αφοσίωσή του στο επιστημονικό του έργο συνοδεύτηκε, εξάλλου, από μια ενεργή εμπλοκή του ως ιστορικού και διανοουμένου στα μεγάλα γεγονότα της εποχής του (Κατοχή, Εμφύλιος, Ψυχρός Πόλεμος -που τον ζει εξόριστος στο Παρίσι- Μεταπολίτευση, oπότε και επιστρέφει στην Ελλάδα

Ο Νίκος Σβορώνος γεννήθηκε το 1911 στη Λευκάδα και πέθανε το 1989 στην Αθήνα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάσθηκε στο Μεσαιωνικό Αρχείο της Ακαδημίας Αθηνών. Πήρε μέρος στην αντίσταση κατά της γερμανικής κατοχής μέσα από τις γραμμές του ΕΛΑΣ. Το 1945, χάρις τις ενέργειες του διευθυντή του Γαλλικού Ινστιτούτου Οκτάβ Μερλιέ και με υποτροφία της Γαλλικής Δημοκρατίας, κατέφυγε στη Γαλλία μαζί με άλλους αριστερούς διανοούμενους. Το 1955 του αφαιρέθηκε η ελληνική ιθαγένεια και το 1961 απέκτησε τη γαλλική. Το 1962 απέκτησε το doctorat τρίτου κύκλου και το 1975 ανακυρήχθηκε Docteur es Lettres της Σορβόννης. Εργάσθηκε στο CNRS και δίδαξε ως διευθυντής σπουδών στην Ecole Pratique des Hautes Etudes (IV Section) ιστορία των θεσμών της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Μετά την πτώση της δικτατορίας δίδαξε στα πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης και Κρήτης, διετέλεσε μέλος της διοικούσας επιτροπής του Πανεπιστημίου Κρήτης και διευθυντής ερευνών στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, και ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ των Πανεπιστημίων Αθηνών και Θεσσαλονίκης.

Η Βιβλιοθήκη του Νίκου Σβορώνου (στη παρακείμενη πλατεία Μαρκά στο κέντρο της πόλης Λευκάδας οπου ειναι και ειναι και η προτομή του)είναι «το τέλος του ταξιδιού» για το Λευκαδίτη μέγα διανοητή και δάσκαλο της ιστορικής επιστήμης. Το έργο του ιστορικού µε τη διεθνή αναγνώριση βρίσκεται πλέον στη γενέτειρά του και γίνεται πόλος έλξης για ακαδημαϊκούς και λάτρεις της ιστορίας. Η Βιβλιοθήκη του Νίκου Σβορώνου έχει παραχωρηθεί από τους κληρονόμους του στο Δήμο Λευκάδας ένεκα της καταγωγής και της αγάπης που έτρεφε ο Νίκος Σβορώνος στην ιδιαίτερη πατρίδα του τη Λευκάδα. Η αίθουσα της Βιβλιοθήκης βρίσκεται στον πρώτο όροφο ενός κτιρίου στην πλατεία Μαρκά της παλιάς πόλης, λίγα μέτρα από τον εμπορικό και πολυσύχναστο δρόμο της πόλης. Στον ίδιο όροφο στεγάζεται και η Χαραμόγλειος Ειδική Λευκαδιακή Βιβλιοθήκη. Το μεγαλύτερο μέρος των βιβλίων και του αρχείου της Συλλογής του Νίκου Σβορώνου είχε παραμείνει στη Γαλλία ακόμα και μετά την επιστροφή του ιδίου και μετεγκατάστασή του στην Ελλάδα τα πρώτα έτη της μεταπολίτευσης. Φαίνεται ότι µε την επιστροφή του στην Ελλάδα ο Νίκος Σβορώνος μετέφερε µόνο τα πιο απαραίτητα για τις επιστημονικές του εργασίες βιβλία και σ' αυτά προστέθηκε ένας αριθμός νέων τίτλων από αγορές ή δωρεές. Ο κατάλογος των Βιβλίων της Γαλλίας περιλαμβάνει περίπου 3004 τίτλους ενώ ο κατάλογος των εν Ελλάδι βιβλίων περιλαμβάνει περίπου 1581 τίτλους. Σήμερα όλα τα βιβλία έχουν τοποθετηθεί στο χώρο της Βιβλιοθήκης. 

ΣΥΝΤΑΞΗ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΑ 60

Τα κλειδιά για τη συνταξιοδότηση σε φορείς κοινωνικής ασφάλισης σε ηλικια πριν 60 ετων .

Tονίζεται ότι θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος σημαίνει ότι ο ασφαλισμένος κατοχυρώνει (κλειδώνει) τους όρους και τις προϋποθέσεις, με βάση τα οποία θα εξέλθει της εργασίας του, όταν πληροί σωρευτικά τον απαιτούμενο χρόνο ασφάλισης αλλά και, σε ορισμένες περιπτώσεις, το ελάχιστο απαιτούμενο όριο ηλικίας του ασφαλιστικού φορέα, από τον οποίο θα συνταξιοδοτηθεί.Η κατοχύρωση αυτή είναι άκρως σημαντική, καθώς ο ασφαλισμένος που την έχει επιτύχει θα συνταξιοδοτηθεί με ευνοϊκότερες διατάξεις, σε σχέση με εκείνες που θα ισχύουν για τους λοιπούς ασφαλισμένους κατά το χρόνο υποβολής της αίτησής του για συνταξιοδότηση.
     Η κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος σε συνδυασμό με την αναγνώριση πλασματικών ετών μπορεί να γλυτώσει τον ασφαλισμένο από αρκετά χρόνια επιπλέον εργασίας.Τέλος, κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος δε σημαίνει ότι ο ασφαλισμένος θα διακόψει αναγκαστικά την εργασία του. Αντιθέτως, μπορεί να συνεχίσει να εργάζεται κανονικά και είναι προσωπική του απόφαση το πότε θα υποβάλει αίτηση συνταξιοδότησης.

1.ΙΚΑ:

Για να συνταξιοδοτηθουν  πριν τα 60 οι  ανδρες που είναι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ θα πρέπει είτε να έχουν συμπληρώσει 35ετία είτε να υπάγονται στο ειδικό καθεστώς των βαρέων και ανθυγιεινών.

Συγκεκριμένα προβλέπονται τα εξής:

1 Θεμελίωση με 10.500 ημέρες. Οι άνδρες ασφαλισμένοι που συμπλήρωσαν ή έχουν τη δυνατότητα να συμπληρώσουν μέχρι την 31 Δεκεμβρίου 2012 τις 10.500 ημέρες ασφάλισης μπορούν να συνταξιοδοτηθούν σε ηλικία 58 ή 59 ετών ανάλογα με το έτος θεμελίωσης. Αντίστοιχα ο τελικός χρόνος ασφάλισης που θα απαιτηθεί τη στιγμή της αίτησης μπορεί να είναι από 10.500 έως 11.100 ημέρες ασφάλισης.

Ετσι άνδρας ασφαλισμένος που συμπλήρωσε τις 10.500 ημέρες (35 έτη) μέχρι το τέλος του 2010 μπορεί να συνταξιοδοτηθεί σε ηλικία 58 ετών χωρίς να απαιτούνται επιπλέον ημέρες τη στιγμή της αίτησης.

Αντίστοιχα, άνδρας ασφαλισμένος του ΙΚΑ που συμπλήρωσε ή μπορεί να συμπληρώσει με εξαγορά το πολύ 4 πλασματικών ετών 10.500 ημέρες το 2011 μπορεί να συνταξιοδοτηθεί με τη συμπλήρωση του 58ου έτους της ηλικίας τους. Τη στιγμή της αίτησης πρέπει να έχει 10.800 ημέρες ασφάλισης.

Τέλος, εφόσον ο ασφαλισμένος συμπληρώσει 10.500 ημέρες το 2012 είτε με πραγματικό χρόνο ασφάλισης είτε με χρήση έως πέντε πλασματικών ετών μπορεί να συνταξιοδοτηθεί με τη συμπλήρωση του 59ου έτους της ηλικίας του.

Τη στιγμή της αίτησης απαιτούνται 11.100 ημέρες ασφάλισης.

2 Βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Ειδικό καθεστώς ισχύει για τη συνταξιοδότηση από το ΙΚΑ όσων εργάζονται σε βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Η «έξοδος» πριν από τα 60 αφορά μισθωτούς που έχουν 10.500 ημέρες ασφάλισης εκ των οποίων οι 7.500 στα βαρέα.

Η σύνταξη είναι πλήρης ή μειωμένη ανάλογα με την επιλογή του ηλικιακού ορίου που θα υποβληθεί η αίτηση. Στις περιπτώσεις επιλογής της πρόωρης εξόδου η μείωση φτάνει το 6% για κάθε έτος πριν το όριο για την πλήρη σύνταξη (0,5% για κάθε μήνα) και ανώτατο ποσοστό μείωσης 12%. Για θεμελίωση μέχρι τέλος 2010 πλήρης σύνταξη καταβάλλεται στα 55 και μειωμένη στα 53. Μεταβατικές ρυθμίσεις ισχύουν τη διετία 2011- 2012 με σταδιακή αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης.

Σε όλες τις ως άνω περιπτώσεις ο ασφαλισμένος μπορεί να εξαγοράσει χρόνο ώστε να συμπληρώσει μόνο τις 10.500 από τις ημέρες που απαιτούνται γενικά για τη θεμελίωση. Οι 7.500 πρέπει να είναι πραγματικές ημέρες εργασίες στα βαρέα και ανθυγιεινά. Για τη θεμελίωση το 2010 μπορεί να εξαγοραστεί μόνο ο στρατός, για τη θεμελίωση το 2011 μπορούν να εξαγοραστούν ως 4 πλασματικά έτη από τις κατηγορίες του νόμου 3863/2010 και 3996/2011, ενώ για τη θεμελίωση το 2012 έως πέντε χρόνια.

2.ΔΕΚΟ_ΤΡΑΠΕΖΕΣ:

1. Ανδρες. Κατοχυρώνεται δικαίωμα για μειωμένη σύνταξη με τη συμπλήρωση 25ετίας έως 31 Δεκεμβρίου 2012 για το 60ό έτος της ηλικίας τους. Η μείωση για τους εν λόγω ασφαλισμένους είναι 4,5% για κάθε έτος πριν από το 65ο.

Εφόσον δεν έχει συμπληρωθεί η 25ετία, δεν μπορεί να γίνει χρήση των πλασματικών ετών που προβλέπονται καθώς δεν είχε αλλάξει το όριο ηλικίας για τις εν λόγω περιπτώσεις. Μόνο ο Στρατός μπορεί να χρησιμοποιηθεί.

2. Γυναίκες. Η δυνατότητα εξόδου με πλήρη σύνταξη στα 60 κατοχυρώνεται με τη συμπλήρωση 25 ετών ασφάλισης και τη συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2010.

Για τις υπαλλήλους που θεμελίωσαν δικαίωμα από την 1η Ιανουαρίου 2011 και μετά το όριο ηλικίας για την έξοδο έχει αυξηθεί και φέτος φτάνει τα 67.

Σημειώνεται πως η σύνταξη στην ηλικία των 60 ετών για όσες γυναίκες έχουν θεμελιωμένο δικαίωμα είναι πλήρης, αναλογική των ετών ασφάλισης που έχει η εργαζόμενη τη στιγμή της αίτησης. Στα θετικά είναι πως το εν λόγω δικαίωμα μπορεί να ασκηθεί και μετά τη συμπλήρωση του 60ού έτους. Αν έως την 31η Δεκεμβρίου 2010 δεν έχει συμπληρωθεί η απαραίτητη 25ετία δεν είναι δυνατή η πλήρωσή της με πλασματικούς χρόνους του Ν. 3865/2010 και του 3996/2011

 3.ΔΗΜΟΣΙΟ:

Α.ΓΥΝΑΙΚΕΣ:

 Η δυνατότητα εξόδου με πλήρη σύνταξη κατοχυρώνεται με τη συμπλήρωση 25 ετών ασφάλισης και τη θεμελίωση του σχετικού δικαιώματος. Ετσι μπορεί να συνταξιοδοτηθεί η ασφαλισμένη σε ηλικία 60 ετών, εφόσον έχει θεμελιώσει δικαίωμα συνταξιοδότησης έως 31 Δεκεμβρίου 2010. Εδώ χρειάζεται προσοχή καθώς για τις υπαλλήλους που θεμελίωσαν δικαίωμα από την 1η Ιανουαρίου 2011 και μετά το όριο ηλικίας για την έξοδο σταδιακά αυξάνεται και φέτος φτάνει το 67ο έτος. Η σύνταξη που λαμβάνει η γυναίκα δημόσιος υπάλληλος στην ηλικία των 60 ετών είναι πλήρης, αναλογική των ετών ασφάλισης που έχει τη στιγμή της αίτησης.

 Β.AΝΔΡΕΣ:

1 Συνταξιοδότηση με 35ετία. Πριν από τα 60 μπορούν να βγουν στη σύνταξη οι δημόσιοι υπάλληλοι με 35ετή υπηρεσία, που ασφαλίστηκαν από το 1983 έως και το 1992. Το όριο ηλικίας είναι σε άμεση συνάρτηση με το έτος θεμελίωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος.

Εδώ πρέπει να σημειωθεί πως ακόμα ευνοϊκότερες ρυθμίσεις ισχύουν για τους δημοσίους υπαλλήλους, που ασφαλίστηκαν πριν από το 1983. Για τους συγκεκριμένους ασφαλισμένους παραμένει σε ισχύ η διάταξη για συνταξιοδότηση με 35ετία ανεξαρτήτως ορίου.

Για όσους ασφαλίστηκαν από 1η Ιανουαρίου 1983 έως 31 Δεκεμβρίου 1992 τα απαιτούμενα έτη ασφάλισης και το όριο ηλικίας σταδιακά αυξάνονται. Τυχεροί είναι όσοι θεμελίωσαν δικαίωμα -δηλαδή είχαν τουλάχιστον 25 έτη ασφάλισης- μέχρι το τέλος του 2010, καθώς συνταξιοδοτούνται με 35ετία στα 58. Εναλλακτικά μπορούν να αποχωρήσουν χωρίς όριο ηλικίας με 37 έτη ασφάλισης.

Για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα το 2011 η «έξοδος» γίνεται με 36 έτη ασφάλισης στα 58 και το 2012 με 37 έτη ασφάλισης στα 59. Σημειώνεται πως για όσους θεμελιώνουν μετά την 1η Ιανουαρίου 2011 έχει καταργηθεί η δυνατότητα συνταξιοδότησης με 37ετία χωρίς όριο ηλικίας.

2 Γονείς ανηλίκων. Μεγάλοι τυχεροί είναι οι άντρες με ανήλικα, που συμπληρώνουν 25ετία τη διετία 2011- 2012. Το συγκεκριμένο διάστημα ισχύουν ευνοϊκές ρυθμίσεις και η πόρτα εξόδου ανοίγει στα 52 (για θεμελίωση το 2011) ή στα 55 (για θεμελίωση το 2012). Η σύνταξη σε κάθε περίπτωση είναι πλήρης, αναλογική των ετών ασφάλισης που έχουν οι δημόσιοι υπάλληλοι μέχρι τη στιγμή που θα υποβάλουν αίτημα συνταξιοδότησης. Η θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος γίνεται με τη συμπλήρωση της 25ετίας, όμως το αίτημα μπορεί να υποβληθεί οποτεδήποτε στο μέλλον.

Κατά τη συμπλήρωση των 25 ετών είναι απαραίτητο να υφίσταται αθροιστικά και ανηλικότητα του τέκνου. Πλέον ως ανήλικο θεωρείται το τέκνο μέχρι την 31 Δεκεμβρίου του έτους που συμπληρώνει το 18ο έτος της ηλικίας του.

3 Μειωμένη σύνταξη. Ευνοϊκές ρυθμίσεις ισχύουν για όσους άντρες συμπληρώνουν 25ετία τη διετία 2011- 2012. Μειωμένη σύνταξη καταβάλλεται στα 56 αν η θεμελίωση έγινε το 2011 και στα 58 αν η θεμελίωση έγινε το 2012. Ωστόσο, πρέπει να υπογραμμιστεί πως όσοι ανοίξουν πρόωρα την πόρτα εξόδου θα έχουν «πέναλτι». Η περικοπή είναι 6% για κάθε χρόνο που υπολείπεται του ορίου ηλικίας και φτάνει το 30% για όσους αποχωρούν πέντε χρόνια νωρίτερα

4 Τρίτεκνοι. Για τη θεμελίωση αρκεί η συμπλήρωση 20ετίας. Μέχρι το 2010 τη δυνατότητα θεμελίωσης με διατάξεις τριτέκνων είχαν μόνο οι μητέρες ασφαλισμένες. Από την 1η Ιανουαρίου 2011 η δυνατότητα παρέχεται και στους άνδρες τρίτεκνος και άνω. Και σε αυτή την περίπτωση εάν και οι δύο γονείς είναι δημόσιοι υπάλληλοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν το δικαίωμα συνταξιοδότησης με τις εν λόγω διατάξεις. Για τους πατέρες δημοσίους υπαλλήλους τριών και άνω τέκνων ιδιαίτερα σημαντικό είναι το γεγονός ότι όσο χρόνο ασφάλισης κι αν είχαν μέχρι το τέλος του 2010 μπορούν να αξιοποιήσουν το σχετικό δικαίωμα του τριτέκνου χωρίς εμπόδιο.

Ετσι το όριο ηλικίας φτάνει στα 52 για όσους θεμελιώσουν δικαίωμα εντός του 2011 και τα 55 για εκείνους που θα το πραγματοποιήσουν το 2012.

5:ΟΤΑ -βαρέα. Με ειδικό καθεστώς και όριο ηλικίας τα 58 μπορούν να συνταξιοδοτηθούν οι άνδρες υπάλληλοι των ΟΤΑ που θεμελιώνουν δικαίωμα μέχρι την 31 Δεκεμβρίου 2012 και υπάγονται στο ειδικό καθεστώς βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων.

4.ΟΑΕΕ(ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ)

Με τη συμπλήρωση 35ετίας άνδρες και γυναίκες κλειδώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα στα 60. Οσοι ασφαλισμένοι συμπλήρωσαν 35ετία έως 31 Δεκεμβρίου 2010 αποχωρούν στα 60 και δεν επηρεάζονται από τις όποιες αλλαγές στα όρια ηλικίας. Το 2011 κλειδώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα με 35ετία αλλά η έξοδος γίνεται στα 60 με 36 έτη ασφάλισης. Το 2012 επίσης θεμελιώνεται δικαίωμα με 35ετία αλλά σύνταξη καταβάλλεται με 37 έτη στα 60. Στις περιπτώσεις αυτές για τη θεμελίωση μπορεί ο ασφαλισμένος να εξαγοράσει από 4 έως 5 πλασματικά έτη του Ν. 3865/2010

ΜΕΓΑΛΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΗΛΙΑ ΛΟΓΟΘΕΤΗ

http://www.youtube.com/watch?v=mfY4dzx7Otc

http://www.youtube.com/watch?v=4ecSaMGhfPk


Ο Ηλίας Λογοθέτης ζει και ανασαίνει με την Λευκάδα στην καρδιά του. Λες και δεν έφυγε ποτέ απο του Πουλιού. Και ειναι πράγματι ο ηθοποιός που καταθέτει τη ψυχή του στο σανίδι. Σεμνός, διαβασμένος, χαμογελαστός, πάντα με χιούμορ και καλή διάθεση, δεινός τραγουδιστής, διορατικός, πάντα με άποψη ειναι ιδιαίτερα αγαπητός στο ευρύ κοινό. Είχε την μεγάλη τύχη να μεγαλώσει στην αξέχαστη παλιά Λευκάδα, με τους διανοούμενους, τις φάρσες, το φεστιβάλ, τα φαρομανητά, την πολιτιστική πανδαισία, τα ξενύχτια στου '' Μουτρούκαλη''. Κι αυτή την Λευκάδα συνεχίζει να κουβαλάει στην καρδιά του. Ειναι 'η πιο μεγάλη απουσία μου-η πιό μεγάλη λατρεία μου.', μας αποκάλυψε στη συνέντευξη που είχαμε μαζί του. Και όταν τον ερώτησα αν θα επιστρέψει στο νησί η απάντηση του ειναι εντυπωσιακή: ''Πρέπει να προετοιμάσω την καρδιά μου. Το μυαλό μου ειναι προετοιμασμένο''. Σύζυγός του ειναι η γνωστη ηθοποιός Μαρία Ζαχαρή(που δινει ρεσιτάλ στο εργο του Γ. Βιζυηνού το 'Αμάρτημα της μητρός μου'' και γιος του- ο επίσης ηθοποιός- Αλέξανδρος Λογοθέτης.(σ.σ. επαιξε το ρόλο του γιατρού στο «Νησί» ). Παραθέτω δυο συνεντεύξεις που μου έδωσε ο λατρεμένος μου νονός. ο Ηλ. Λογοθέτης:

 ΕΡΩΤΗΣΗ: Μια εικόνα απο τα παιδικά σου χρόνια;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η Κουζούντελη φωτισμένη απο τις πυγολαμπίδες. Ενα ονειρικό τοπίο.

ΕΡ: Λευκάδα;

ΑΠ: Η πιό μεγάλη απουσία μου-η πιό μεγάλη λατρεία μου.

ΕΡ: Μια νύχτα που δεν θα ξεχάσεις ποτέ.

ΑΠ: Νύχτα αποκριάς. Βροχή. Κατακλυσμός. Βρίσκομαι τυλιγμένος σ΄ενα καμιλό παλτό πάνω σ΄ενα σωρό ελιες σε μια αποθήκη που ειχε ο Μήτσουρας στην Κουζούντελη.

ΕΡ: Αξέχαστη καντάδα;

ΑΠ: Στο σπίτι του εισαγγελέα Συμπέθερου για το καλωσόρισμα στη Λευκάδα. Στην
αρχή μας παρεξήγησε οτι κάνουμε καντάδα στην πανέμορφη σύζυγο του αλλά μετά
μας φόρτωσε κεράσματα! ''Ω! μην κοιμάσαι ξύπνα να σε δώ, ψυχή χαριτωμένη....

ΕΡ: Αγαπημένοι παλιοί φίλοι;

ΑΠ: Πανάγος, Ζαχαρής, Βαλαμόντε, Ασδραχάς, Ψάθας, Πάλμος, Αγγελος Παταλέας, Πάπιος μα προπάντων ο θείος μου, ο Χρήστος Ο Καλογιάννος.

ΕΡ: Κώστας Βαλαμόντε;

ΑΠ: Μαέστρος του σουρεαλισμού, μέγιστος ποιητής, μεγάλος ζωγράφος.

ΕΡ: Αγιομαυρίτικη φάρσα-μύθος

ΑΠ: Οι 'Γάτες'. Οι Ιταλοί έρχονται στη Λευκάδα για να αγοράσουν γάτες. Ο
Ζαχαρής σκηνοθετεί με μαεστρία τη φάρσα που άξιζε ενα Οσκαρ.

ΕΡ: Ενα όνειρο σου;

ΑΠ: Να ξαπασπρωξω τη σχεδία στο Πέραμα, μαζί με τη φίλη μου τη Βέρα.

ΕΡ: Στίχος που σε σημαδεύει;

ΑΠ: 'Άγνωστε καβαλάρη σκονισμένε, στο χάνι πούρθες χτες να κοιμηθείς,,,,'
(Σπύρος Φιλιππας-Πανάγος). Με αυτό κέρδισα την υποτροφία το 1964 στο ΘέατροΤέχνης του Κούν.

ΕΡ: Λευκαδίτικος πολιτισμός;

ΑΠ: Πολιτισμός προχωρημένος, πολιτισμός καρδιάς και νού. Σπάνια περίπτωση.

ΕΡ: Λευκαδίτες

ΑΠ: Παράξενοι, απόκοσμοι, ευαίσθητοι, υποκριτές, θανάσιμα ερωτευμένοι, δεινοί κανταδόροι, νοσταλγοί της αιώνιας επιστροφής στην ευλογημένη Λευκάδα, τη χωρα των ποιητών

ΕΡ: Σχεδιάζεις επιστροφή;

ΑΠ: Εχει δρομολογηθεί. Όμως το ταξίδι ειναι επικίνδυνο. Πρέπει να προετοιμάσω την καρδιά μου. Το μυαλό μου ειναι προετοιμασμένο.

ΕΡ: Σπύρος Φίλιππας-Πανάγος;

ΑΠ: Ο Δίας μου, ο Απόλλωνας μου, ο Διόνυσος μου, ο αίτιος της ταλαιπωρίας μου στο θέατρο, ο αίτιος της ευτυχίας μου στη σκηνή, όλη μου η μνήμη για τη Λευκάδα μας. 'Ο Βαγγέλης ο Μετανάστης'.

ΕΡ: Χωρίς τη Λευκάδα;

ΑΠ: Σιωπή.....
-----------------------------------------------------------
20 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ -''ΤΑ ΝΕΑ''-19/11/2010 -ΗΛΙΑΣ ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ(ηθοποιός):’’Πολλοί θεατές παζαρεύουν τα εισιτήρια στο θέατρο’’. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΗΛΙΑΣ ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ

Για τρίτη χρονιά ο Ηλίας Λογοθέτης παίρνει τη µορφή του «καταραµένου» µυθιστοριογράφου Γεωργίου Βιζυηνού στην παράσταση που σκηνοθετεί ο ίδιος, αντλώντας έµπνευση από το «Αµάρτηµα της µητρός µου» (Θέατρο Βαφείο - Λάκης Καραλής). Το αυτοβιογραφικό διήγηµα δραµατοποιείται χωρίς καµία απολύτως αλλαγή στη γλώσσα ή περικοπή του κειµένου. Ο Ηλίας Λογοθέτης, µε 46χρονη θεατρική πορεία, αντιλαµβάνεται το θέατρο ως µια σπουδή, ως έρευνα της δράσης της θεατρικής πράξης. Τονίζει ότι ηθοποιός σηµαίνει µεταφορέας, δεν ποιεί ήθος, µεταφέρει ήθος αν υπάρχει.
Και αποκαλύπτει ότι λόγω της οικονοµικής κρίσης πολλοί θεατές από το τηλέφωνο παζαρεύουν την τιµή του εισιτηρίου.

1 Οικονοµική κρίση και θέατρο;
Η οικονοµική κρίση επηρεάζει τα πάντα. Πολλοί θεατές από το τηλέφωνο παζαρεύουν την τιµή του εισιτηρίου, και µάλιστα ακόµη και τα δύο ευρώ. ∆εν καταλαβαίνει κανείς το µέγεθος της τραγωδίας που µας οδηγεί το Μνηµονιο του Σόρος και των τοκογλύφων.

2 Η σηµερινή Ελλάδα;
Οσµή βρεγµένης κότας.∆ιαφθορά και απουσία ειλικρίνειας από το πολιτικό σύστηµα και αβέβαιες προοπτικές. Η Πνευµατική Ηγεσία ροχαλίζει.

3 Η νεολαία;
Ενα αµυδρό φως µες στο βαθύ σκοτάδι. Προσπαθεί να προσδώσει χαρούµενα χρώµατα στην κατήφεια του παρόντος, επινοώντας ελπίδες χιµαιρικές.

4 Σαράντα έξι χρόνια στο θεατρικό σανίδι, τι αποκοµίσατε;
Μεγάλες χαρές και µεγάλες στιγµές. Οπως η συνάντησή µου µε τον Πίντερ, τον Γιάννη Χρήστου, τον Τσαρούχη.

5 Οι σηµερινές αξίες του Νεοέλληνα;
Tις ψάχνει στο ∆ιαδίκτυο. Το είδος αυτό που αποκαλείτε «Νεοέλληνα» είναι προστατευόµενο και οι αξίες του περιγράφονται στο εγχειρίδιο του κόµη Ντε Βαλαµόντε, βοηθού επί πολλά χρόνια του Κλοντ Λεβί - Στρος.

6 Το µεγαλύτερο ρίσκο που έχετε πάρει;
Να φύγω από του Πουλιού (η γειτονιά µου). Η µυθική γειτονιά των κανταδόρων και των µποέµ, των σπάνιων αφηγητών και του Καλλίστρατου, ενός νεώτερου Αριστοφάνη και των φοβερών και τροµερών συµµαθητών του, µε κορυφαίο τον Νίκο Σκλαβενίτη, και του µεγάλου Μύστη της Θάλασσας Πάνου και των ∆ιαφωτιστών µου Ζαχαρή και Πανάγου.

7 Γεώργιος Βιζυηνός στο «Αµάρτηµα της µητρός µου».
Ψυχή µου, ψυχή µου, ανάστα, τι καθεύδεις; Η ψυχή µου είναι ανάλαφρη σαν το πουλί που έχει χτίσει τη φωλιά του στον ουρανό. Ταπεινός αφηγητής.

8 Ποιον θεωρείτε καλύτερο ηθοποιό όλων των εποχών;
∆εν µπορώ να απαντήσω σ’ αυτό το ερώτηµα, γιατί σίγουρα κάποιον θα αδικήσω. Είναι σαν να µε ρωτάτε ποιος είναι ο µεγαλύτερος ζωγράφος ή συγγραφέας ή συνθέτης – βέβαια δεν είναι το ίδιο. Ο Γιαν ΜακΚέλεν έχει κάτι το θεϊκό.

9 Ηθοποιός σηµαίνει…
Κατά τη γνώµη µου, σηµαίνει µεταφορέας. ∆εν ποιεί ήθος, µεταφέρει ήθος αν υπάρχει. Και τι γίνεται στην περίπτωση που ο ηθοποιός δεν έχει ήθος; Πώς πρέπει να ονοµάζεται; Ας περιοριστούµε λοιπόν στη λέξη ΥΠΟΚΡΙΤΗΣ ως άλλοθι.

10 Η θέση του έλληνα ηθοποιού στη σηµερινή κοινωνία;
Το θέµα εδώ είναι ταξικό. Αν δεν ανήκεις στην παντοδύναµη ολιγαρχία του θεάτρου, δεν έχεις θέση ακόµα και στο λεγόµενο «Εθνικό Θέατρο», που µάλλον πρέπει να ονοµαστεί «Οικογενειακό Θέατρο». Οι πραγµατικοί καλλιτέχνες είναι αυτοί που δεν είναι σίγουροι πού ρισκάρουν. Πάντως οι δυνάστες των ηθοποιών είναι οι ίδιοι οι ηθοποιοί.

11 Τηλεόραση και θέατρο;
Η τηλεόραση και το θέατρο βαδίζουν χέρι χέρι. Στο θέατρο αλλά και στην τηλεόραση γίνονται προσπάθειες για την πνευµατική ανύψωση του λαού που τόσο διψά για µόρφωση και καλλιέργεια.

12 Πώς βλέπετε το ελληνικό θέατρο;
Αµφίβολο, σπασµωδικό, µπάσταρδο. Παρ’ όλα αυτά, ελπιδοφόρο.

13 Το νόηµα της ζωής;
Το νόηµα της έννοιας «ζωή» ή το νόηµα του νοήµατος της έννοιας «ζωή», δεν καταλαβαίνω τι θέλετε να πείτε. Εν πάση περιπτώσει, η ζωή δεν µας δίνεται για να την απολαύσουµε αλλά για να την αντέξουµε και να ξεµπερδέψουµε µαζί της.

14 Ο αγαπηµένος σας ρόλος;
Ο Σπούνερ από τη «Νεκρή ζώνη» του Πίντερ. Είχα την ευτυχία να µε δει στην παράσταση.

15 Η µουσική στη ζωή σας;
Μια κυβέρνηση στο χάος του νου µου. Μια τακτοποίηση των νευρώνων.

16 Σας τροµάζει ο θάνατος;
Η απώλεια των φίλων είναι πιο τροµακτική από την ιδέα του θανάτου.

17 Πώς βλέπετε το ελληνικό σινεµά;
Οψιφανές και οψιγενές κίνηµα των δήθεν πρωτοπόρων κινηµατογραφιστών.

18 Ηθοποιός και τηλεόραση;
Αγάπης αγώνας άγονος. Σχέση συνοικεσίου µε προξενητές και προκαταβολή προίκας. Ενίοτε η πίκρα είναι µεγαλύτερη της προίκας.

19 Το στίγµα του σηµερινού ελληνικού πολιτισµού;
Ο ελληνικός πολιτισµός, ο πιο πλούσιος της ανθρωπότητας, αµύνεται ενάντια στη χυδαιότητα και την αισθητική παραµόρφωση και χαράζει την πορεία του στον χάρτη του µέλλοντος µε την οµορφιά και την εξυπνάδα των ανθρώπων που αµύνονται ενάντια στην υποδούλωση και το ξεπούληµα.

20 Λευκάδα, η γενέτειρά σας;
Ω χώµα µου, που αγνάντια σου ο ολόαγνος πόθος µου αχτιδοβολάει σαν αρραβώνας νέος στον ήλιο.Η συνείδηση της γής μου.

----------------------------------------
ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ (TOY HΛΙΑ ΓΕΩΡΓΑΚΗ).

Aπ' την αλμύρα, γόνος του Πουλιού

με την καντάδα τμήμα του μυαλού,

τα δύσκολα τα χρόνια στην Ελλάδα

ανοίγει τα φτερά του απ΄τη Λευκάδα.

Φρούφαλος, Ελένης ον ο γιός

φωνή ταμπεραμέντο, όλο χάρη

στο 'Πανθεον΄θαμώνας τακτικός

με την κιθάρα στα καντούνια σιγοντάρει.

Γαλάζια των ματιών του η θωριά

Λευκάδας να θυμίζει ακρογιάλι,

μεγάλη η ζεστή του η καρδιά

ποθεί του Αη Γιαννιού το μαϊστράλι.

Φιλί που δεν ακούμπησε ποτέ

τα χείλη τα γλυκά που λαχταρούσε

τα κόκκινα χορεύουν στη ζωή

σκεφτόταν συνεχώς, για κείνη ζούσε.

Ο Φίλιππος -Πανάγος αρχηγός

στο πνεύμα και στη σκέψη ήταν πρώτος,

αστεία, συζητήσεις, τσακωμοί

ξενύχταγε μαζί τους κι΄ο Κορώτος.

Κουζουντελη ο δρόμος φωτεινός

απλώνονται παντού πυγολαμπίδες

οι μνήμες μας κρατάνε στη ζωή

όρθιες να στέκουν οι ελπίδες.

Ταλέντο που ζητούσε αφορμή

η φτώχεια ήταν δύσκολη κι΄η πείνα,

μα ξάφνου μια μέρα βροχερή

ξεκίνησε να πάει στην Αθήνα

Οι φίλοι τον παρότρυναν θερμά

φαινόταν στην αρχή σαν ένα αστείο,

φτωχός αλλά με πίστη στη καρδιά

τον έβαλαν στο πρώτο λεωφορείο.

Του πλήρωσαν τα ναύλα ομαδικώς

ανοίγει τα φτερά του προς το φώς

και νατος οντισιόν μπροστά στον Κουν

διαμάντι η φωνή του που ακούν,

Σε στίχους του Πανάγου οι εξετάσεις

πέρασε ευθύς χωρίς συστάσεις

είχε το ταλέντο και τη τύχη

κι΄ας σήκωσε ψηλά ξανα τον πήχυ.

Μεγάλος θεατρίνος θα γεννεί

ψυχή του στο σανίδι εναποθέτει,

στον άνθρωπο που γνώρισες μη πεις:

αυλαία στον Ηλία Λογοθέτη.
-----------------------------------------------------------------
ΥΓ 1 :ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΟΥ - Βρισκόμαστε στη δεκαετία του 1960 με όλη την καταπληκτική παρέα των.. εντιμότατων μπρανέλλων στα ντουζένια τους. Το ΄Πανθεον'΄στις φλόγες με τα φαρομανητά και τα αμπωξίδια. Ατελείωτες οι ιστορίες, οι φάρσες και τα καλαμπούρια. Φοβεροί τύποι. Κι αυτή ήταν η ιδιαιτερότητα των μπρανέλων. Το χιούμορ, ο αυτοσαρκασμός, η διαφορετική προσέγγιση της ζωής, ο ιδιόρρυθμος τρόπος σκέψης. Παρά τη φτώχεια και τις κακουχίες. Αλήθεια και ποιος δεν θυμάται τον Ταγέα και τον Μπίρια. Ο Γεράσιμος καλόκαρδος και μεγάλη ψυχή - είχε ένα καροτσίνι τη Σούζη -και σύχναζε στου ''Μυτα''. Ο Σταυρος ο Ταγέας φώναζε 'Αβάρααα!΄'. Και ποιος δεν θυμάται τον Αντρέα τον Όπερα ή Ριγολέτο(που έσπρωχνε το καροτσινι του σφυρίζοντας ριγολέτο) τον μπάρμπα Αντρέα με τα γλυκά του, τον Βαλαμόντε(Κοκονιώρο) με τις διαλέξεις, τον αξέχαστο Βούλη Βρεττό, τον Μπολσεβίκο, το Ζακχαίο, τον Σεραφείμ, το φοβερό Ζαχαρή με τις φάρσες του, το Γιάννη το Δεσύλα, τον Άγγελο τον παταλέα, τον Σπυραντωνη, το Νιόνιο τον Πατσά. Ατέλειωτη η λιστα:: ο Σπύρος Φιλιππας- Πανάγος, ο Μαλιαρής, ο Τσίνας, ο Ερμολαος Σκεπετάρης, ο Κονίας, ο Γιαννης Αθηνιωτης, ο Λίζας, ο Μπαμπάρος, ο Μούρτας, ο Μπατίστας, ο Κορομλέος, ο Πάπιος( με το ιστορικό καφενείο στην Κουζουντελη), ο Πούλος, ο Μπολσεβίκος, ο Νιόνιος ο Σοροκρασής, ο Μπατίστας, ο Κλίνιας, o Κεφάλας, ο Καρύδης(΄΄ω δρόμο πατέρα΄΄), ο Λιώρης με την παράγκα του, ο Κοτσώλος, ο Αντωνης Κανιός, ο καθηγητης Μανούδης, ο Γούρμος, ο Γιάννης ο Σπρομήλιος,. ο Νικος ο Μανιώρος, ο Φωτάκιας, ο Χαμπέος, ο Καρκαλίτσος, ο Λέτσος, ο Τζεβελέκης, ο Κουφάκιας. Και τόσοι αλλοι. Ηταν η εποχη που εβγαιναν τα χάβαρα στο Κάστρο, οι αυγωμενοι παγούροι στο Ιβάρι, η ψιλή γαρίδα και οι καποσάντες, πριν τους εξαφανίσει η μολυνση. Με το πέραμα της Βέρας, τις αλυκές και τα μονοξυλα. Ο ''Γλάρος''΄, η ΄'Λουτσίντα'', το ''Πάτραι'' και η ΄Πύλαρος'. Ο Κουτσινής, ο Μπελεμές, ο Μουτρούκαλης. Τα κουρεία με τα μαντολάτα και τα μονά -ζυγά, ο Κουφάκιας με τον περιφημο πατσά. Ηταν η η εποχή που το αμπαλί σημαδευε την ιδιαιτερότητα της Λευκάδας. Ο Γιάννης ο Κάλιας, ο Αλέκος Μπουρσινός, ο ανεπανάληπτος Σπύρος Ανυφαντής(Μπρούμης), ο Γαγάς, ο Τασος Βαγενάς, ο Χρηστος Τετράδης, ο Κώστας Ματαράγκας, ο Τασος Δρακόπουλος, ο Πάνος Καραβίας-Κοντοπίθιας, ο Φάνης Ανυφαντής(Μπρούμης), ο Νικος Σάντας, ο Νικος Κατωχιανός-Σφυρής, ο Μεμάς Τζεφρώνης-Αλογος, ο Βασίλης Κάλλιας, ο Φανούρης Μήτσουρας και τόσοι άλλοι.
Λοιπον που λέτε, ο πατέρας μου ο αλησμόνητος Πάνος ο Λαμπούρης- ενας φτωχoς ψαράς βιοπαλαιστής-και ο παπούς μου ο Νιονιος ενας ταπεινός μεροκαματιάρης, συμφωνησαν το 1961 με τον Ηλία Λογοθέτη-Φρουφαλο (στα 23 του τοτε) να με βαφτίσουν. Προηγηθηκε απο τον ιδιο η κουμπαριά με τους γονείς μου. Στον Αγιο Νικόλαο, λοιπον, το μυστήριο, ολα τελειωμένα και ετοιμα. Το ονομα του μωρου-φυσικα Διονυσης-αγόρι και το πρωτο παιδί ο υπογράφων, μην τον βασκάνουμε.

Αρχισε το μυστήριο. '' Και το ονομα αυτού'', ρωτάει ο παπάς:

-''Ηλίας, Ηλίας!!! '' φωνάζει με σεντόρεια φωνη ο Φρούφαλος.

Παγωμάρα και σιωπή μέσα στην εκκλησία.

-΄΄Ηλιας'', λέει και ο παπάς και να η... κατάδυση στην κολυμπήθρα.

Καταλαβαινει κανείς τι εγινε μετά. Τα μουτσουφλίδια και τα βρισίδια που ακολούθησαν. Ο παπούς μου το 'ελαβε βαρέως''.

''΄Δεν ξερω, Ηταν μια αυρα, καποια μυστική φωνή με ωθησε και με παρέσυρε, απολογειται σημερα ο νονός μου. Ενας αγαπημένος, λατρεμένος, ανθρωπος και ηθοποιός. Και σπουδαίος Λευκαδολάτρης. Κατα λάθος, Ηλίας, λοιπον. Αλλα ενα τόσο ομορφο λάθος!

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΥΓ2:ΓΙΑ ΕΒΔΟΜΗ ΧΡΟΝΙΑ «‘ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ»

 ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ του Γεωργίου Μ. Βιζυηνού, σε παραγωγή της Θεατρικής Εταιρείας ΩΔΗ και σε σκηνοθεσία Ηλία Λογοθέτη συνεχίζει, απο τις 23/11/2013, τις παραστάσεις του  (έβδομη χρονιά) στο Θέατρο ΑΛΜΑ -Αγίου Κων/νου & Ακομινάτου 15. 

Λήξη των παραστάσεων την Κυριακή των Βαΐων.

 Το αυτοβιογραφικό διήγημα του Γεωργίου Βιζυηνού Το Αμάρτημα της Μητρός μου  παρουσιάζεται χωρίς καμία απολύτως αλλαγή στη γλώσσα ή περικοπή του κειμένου. Η παράσταση είναι μια ποιητική θεατρική αφήγηση, που παράλληλα με την εξέλιξη της πλοκής, επιχειρεί να αναδείξει τη γοητεία της γλώσσας, τη λεπτότητα των αισθημάτων και τις αποχρώσεις των χαρακτήρων του Βιζυηνού, και αποτελεί μια σύγχρονη πρόταση χρήσης εικαστικού και μουσικού περιβάλλοντος. 

Ο Γεώργιος Βιζυηνός αυτοσυστήνεται στο Αμάρτημα της Μητρός μου με τον παροιμιώδη ιλιγγιώδη τρόπο του και ο συνταρακτικά γραμμένος μύθος του ομώνυμου διηγήματος ζωντανεύει επί σκηνής. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα τραγούδια που ακούγονται είναι ποιήματα του Γεωργίου Βιζυηνού που μελοποιήθηκαν ειδικά για την παράσταση αυτή.

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ηλίας Λογοθέτης. 

ΠΑΙΖΟΥΝ: Ηλίας Λογοθέτης, Μαρία Ζαχαρή, Δήμητρα Καρδιτσιώτη, Σάββας  Σουρμελίδης, Λάμπρος Παπαγεωργίου. ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ: Μαρία Ζαχαρή, ΜΟΥΣΙΚΗ: Μιχάλης Γληνιαδάκης, ΦΩΤΙΣΜΟΙ: Κατερίνα Μαραγκουδάκη.

  

Θέατρο ΑΛΜΑ -Αγίου Κων/νου &Ακομινάτου15- τηλ.210/52.20.100

Κρατήσεις 210/65.10.973,  6974.96.72.50

Σάββατο(απογ.λαϊκή):6.00 μμ , βραδινή 8.30μμ - Κυριακή:7.00μμ.

τιμές εισιτηρίων :16 ευρώ, απογ.λαϊκή και φοιτητικό12 ευρώ, μαθητικό 10 ευρώ.

Διάρκεια 80΄.

                       

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ(ΣΤΟΥΣ ΛΕΥΚΑΔΙΤΕΣ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑΝ ΓΙΑ ΠΆΝΤΑ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ).

Αυτοί που φεύγουν

ζούνε μέσα από εμάς.

Μας μιλάνε

με το συλλαβιστό

θρόϊσμα

των ευκαλύπτων.

Με τους ήχους

της καμπάνας

τ’ Αη Νικόλα

και της καντάδας

στα καντούνια.

Μας γνέθουν

στα πυρωμένα

ηλιοβασιλέματα

στους Μύλους

στέλνοντας μελωδίες

με τον μαίστρο.

Αυτοι που φεύγουν

ζούνε μέσα απο εμάς.

Μας ακολουθούν

με τα γερασμένα μονόξυλα

στο μώλο.

Με τα κουρασμένα

κύματα

του Κάστρου.

Μας χαιρετάνε

με το αστραπόβροντο

τ΄Αη Γιαννιού

και με τον ήχο

της βροχής

στο τσίγκο.

Με το βρεγμένο χώμα

της Κουζούντελης

και το ”ω γλυκύ μου έαρ”

στην κατάνυξη του επιταφίου.

Με την οργισμένη μυρωδιά

του μάραθου

και τις μετάνοιες

στην Κυρα Φανερωμένη.

Αυτοι που φεύγουν ζούνε

μέσα απο εμάς.

Γιατί είμαστε εμείς….

ΗΛΙΑΣ Π.ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ

ΣΤΙΧΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΥΚΑΔΑ

''Νησί, η γής σου
και οι γυιοι σου για μένα
ειναι ένα-
εσύ''.
(ΣΠΥΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΑΣ-ΠΑΝΑΓΟΣ 1906-1973)
------------------------------------------------------------------------------------------

H προς την Πατρίδα Aγάπη μου
Δεν είναι διαβατάρικο πουλί, που για μια μέρα
σχίζει τα νέφη και περνά γοργό σαν τον αγέρα,
ούτε κισσός, π' αναίσθητος την πέτρα περιπλέκει
ούτ' αστραπή, που σβύνεται χωρίς αστροπελέκι,
δεν είναι νεκροθάλασσα, βοή χωρίς σεισμό,
νοιώθω για σε, πατρίδα μου, στα σπλάχνα χαλασμό.
ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ. (1824-1879).
---------------------------------------

Αλαφροΐσκιωτος. O Βαθύς Λόγος
K' ένας απ' όλους μού έφεξε
κι ακόμα φέγγει λόγος. Kαι η ψυχή μου
στην πλάση μέσα τον αλήθεψε -
και, νά μπει
στο νόημα σύγκορμη και πριν, ακέρια εστάθη.
Ως ένα στύλο ένας σεισμός,
τη ζύγιασε, την έστησε,
σαν κυπαρίσσι ρίζες άδραξε απ' τα βάθη.
K' ήταν ο λόγος του Oδυσσέα
στου τραγωδού το νου,
που τρίσβαθα
του ραψωδού τού εμίλει η αρμονία
μπρος στο γιγάντειο πόνο του Aίαντα
και την ιερή μανία.
Kαι πιο μεστά,
σα να μου αλάφρωνε
φλέβα νερού αγερόλαμπρου
τη δέντρινη κορμοστασιά μου,
ανέβηκε άδιψα,
αλαφρά τη φυλλωσιά μου·
μ' έθρεψε το αλαφρό νερό
και το αλαφρό το χώμα,
και ίσια
η Bούλησή μου απάνω υψώθηκε,
σαν τα μεστά, τα εφτάψηλα,
με τα κυπαρισσόμηλα
γεμάτα κυπαρίσσια!
"Eίδωλα είμαστε και ίσκιοι."
Tο λόγο που αχνίζει την πράξη,
για νύχτες, για μέρες,
ψηλά στα βουνά,
όπου απάτητοι δρόμοι,
στον βαθιόν ελαιώνα
που οι άγραφοι νόμοι
πάντα αστράφταν μπροστά μου,
τον έφερα. H τρίσβαθη γνώμη
τώρα αντρίζει βαθιά τα ήπατά μου.
Aνέβηκα - φίλος ανήφορων- ολες
τις κορφές που αγναντεύουν τα πέλαγα,
γαληνή άγγιξε όλα η ορμή μου:
το γεράκι που επέρνα,
το σύννεφο στον αγέρα,
το διάστημα
που είχε ζώσει βαθιά το κορμί μου.
Πόσο φως εποτίστηκεν
η κρυφή δύναμή μου!
Kαι - όχι καύχημα ανίερο -
σε πηγές δαφνοσκέπαστες
ήπια εγώ, και στη στέρνα.
Tη ματιά και τη ράχη μου
λαιμός βέβαιος
και βέβαιο
το ποδάρι εκυβέρνα.
Kαι είπα, όλα γύρω βλέποντας:
"Nησί,
αβασίλευτη στο πέλαο δόξα,
ω ριζωμένο
στο πολύβοο διάστημα,
και στου Oμήρου το στίχο
λουσμένο,
βυθισμένο στον ύμνο!
Δάσο όλο δρυ στην κορφή σου,
σιδερόχορδη ανάβρα
που αχνίσαν τα σπλάχνα μου απάνω
ολοκαύτωμα θείο,
και η άκρη σου τρέμει σα φύλλο,
μέσα βροντάει ο Λευκάτας,
μαζώνεται η μπόρα,
ξεσπάει μες στο θείον ελαιώνα,
τρικυμίζει το πέλαο,
νησί μου·
άλλη θροφή από τη θροφή μου
δε θα βρω,
απ' την ψυχή μου άλλη ψυχή,
άλλο κορμί από το κορμί μου.
Aλλού οι ναοί κι αλλού οι θεοί.
Mου αστράφτει γύρω των ηρώων η μοίρα.
Tη μοναξιά στη δύναμή μου υπόταξες.
Tης γλαυκομάτας η έγνοια μού είναι κλήρα!
Tου νου το νόμο στα βουνά,
στον κάμπο, ολούθε βρήκες.
Nα, η αγριλίδα ξεπηδάει
κλαδιά για όλες τις άγνωρες
και τις μεγάλες νίκες!"
ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ( 1884 – 1951)
-------------------------

ΛΕΥΚΑΔΑ
Nησάκι μου ομορφο
μικρό νησί μου
η θύμηση μου
ειναι σε σέ.

Μεγάλη αγάπη μου
μικρή πατρίδα
ζω την ελπίδα
να ξαναρθώ.

Παιδι να παιξω
κατω απ' τσ' ελιες σου
τσ΄ ακρογιαλιες σου
και στο βουνό

Να πάου στο κάστρο σου,
να πάου στου Πάλλα
να παίξω μπάλα
μ' αλλα παιδιά

Και στου Πουλιου
και στη ντουγάνα
να δω τη μανα
και το παιδί

Να πάου στο ψαρεμα
με πριαράκι
με το καμάκι
και με τονιά

Ν΄ακούσω ομορφη
παλιά κανταδα
να πάω βαρκάδα
στα ανοιχτά.

Και στη γωνιά
χειμώνα βράδυ
ν'αχω το λάδι
απ τη φωτιά

Να σκάν τα κάρβουνα
πάνω στο τζάκι
να πιω κρασάκι
γλυκό κι' αδρυ

Ν' ακουω βροχη
πάνω στα τζάμια
χιόνια ποτάμια
με το βοριά.

Μικρή Λευκάδα μου
αντρογεννήτρα
φιλοξενήτρα
και στοργική.

Κι εσυ προστάτρα μου
αγαπημένη
Φανερωμένη
κάμε να' ρθώ

Τωρα που βρισκομαι
στα μαύρα ξένα,
μακριά απο σένα
σ' εχω στο νού.

Να δω το ειναι σου
μεσ' τη λιακάδα
γλυκειά Λευκάδα
και να χαθώ

Και βαρτζαμί
να φάου σταφύλι
να δω τ' Απριλη
το δειλινό.

Να ιδώ καυγά
στην Αγια Κάρα,
να ιδω τα κάρα
στη γειτονιά.

Μ΄εξω το στήθος της
να το βυζαίνει
κι΄ευτυχισμένη
να τραγουδεί.

Ν' ανακατέψει
το μαιστράλι
και να μου ψάλλει
μεσ΄' στα μαλλιά.

Να κόψω βότανα
κι αγρια λουλούδια
να πώ τραγούδια
νοσταλγικά.

Να φάου λάχανα
ζεστή μαρίδα
να φάου γαρίδα
λαχταριστή.

Να ψησω κάστανα
κουκιά, ρεβύθια
και παραμύθια
να λέω παλιά.

Δέντρα να σκούζουνε
και νυχτοπούλια
να δω την πούλια
μεσ' στα κλαριά

Εσε που γέννησες
τους ποιητάδες
και δουλευτάδες
εχεις παντού,
πόσο σ'΄αγαπησα
κάμε το θ'αμα
κι εγω το τάμα
δεν το ξεχνώ.
Βασιλης Σιδερης (1913-1953)
--------------------------------------------------------

ΛΕΥΚΑΔΑ

Παραδομένη ολοχρονίς στ΄ουρανού τις τύψεις
Στο δάκρυ του Γαρμπή και στο Νοτιά π'΄αχνίζει
Ανατέλλει πίσω απο κάθε καμπή αισθήματος
Αυτή
Της Νοσταλγίας μας η λυδία λίθος
Γραμμένη μ ΄ασβεστόλιθο και κυπαρίσι
Με περδικολαλήματα μ'΄αφρούς και μ΄ακρωτήρια
Με τρεχαντήρια κόκκινα στους πόθους του πελάγους
Με τις τεράστιες συλλαβές του αισθήματος
Με σύννεφα βαριά και με κλωνάρια του ήλιου
Σκαρφαλωμένη στα κύματα χαμένη στους ανέμους
Του Ιονίου Ωραία
Λευκάδα
Καμίνι του ήλιου.
Γερμένη στο πλευρό του Μαϊστρου
Ερωτεύεται τα καλοκαίρια
Με περίσσιο άσπρο στους κόρφους της
Με χρυσοδέλφινα και μ΄αγριοπεριστερα
Μ΄αγράμπελες
Και τ΄αρωμα το επαναστατημένο της ρίγανης
Γερμένη κάτω απ΄τις ελιές
Δυο πιθαμές πάνω απο τη διαφάνεια των νερών
Οπου το μάτι βλέπει μόνο τον πόθο
Και μετά ξανά τον πόθο
Ερωτεύεται τα καλοκαίρια
Λευκάδα
Πέτρα στου Ερωτα το δαχτυλίδι
Γραμμένη στο Πνεύμα γραμμενη στην ποίηση
Γραμμένη στο Θρύλο γραμμένη με χρώματα
Γραμμένη μ΄ασβεστολιθο και κυπαρρίσσι....
Κώστας Μαμαλούκας (1954-2006)
----------------------------------------------------------------------------

ΛΕΥΚΑΔΑ

Ω, Σύ παραπόδας Ενετού ανόγραμμα της Σικελίας Μέτωπο
Λευκάδα κλαδωτή από πολυελαίους φωτοσκιάσεων.
Σου έφερα τον ωκεανογράφο του ορίζοντα
να αστραπογράψει μυριόηχος ο Νομοπλάστης.
Να η όαση του κάμπου Σου στη δίψα της ερήμου.
Να οι προτομές που χειροτόνησαν οι ίσκιοι Σου.
Εσύ Βυζαντίου ανάγνωσμα, ορθοπτέρυγου Φανερωμένης.
Το κάποτε της ζωής μου το ζωηφόρο σώσμα.
Πόσων γενιών πατήματα εφώλιασαν στις σκέπες Σου.
Ζευγολάτης εφύτευσε αντρότητες στις πόρτες Σου Νησί,
γιατί του αγαπώ μαζί γεννήθηκαν οι χρόνοι απ’ το δρόμο Σου
ηρωθεόρατος Οδυσσεολόγος είσαι γενέτειρα μου.
Απαλός αγέρας Ιόνιος στο κάθισμα της μάνας
πριν γεννηθεί το σήμερα εβύζαξε ο κόρφος Σου
να σκάψει τη λιθιά γονατισμένη στο ντύσιμο του Φάρου
Μέσα στα πλοία του αντίλαλου πολύχρωμες σημαίες.
Βωμός απ’ το Λευκάτα η στεριά νίβει τα μνημεία,
Ο θρόνος της Σαπφούς στην άβυσσο του γαλάζιου.
Η γέννα σου το Κάστρο και η μήτρα σου τα ύψη.
Η σταυρωμένη πέτρα του αετού πίνακας του νου μου.
ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΛΑΜΟΝΤΕ (1911-1998).
----------------------------------------------------
ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΦΕΥΓΩ

Toν μαίστρο
θα προστάξω
το Μαγιάπριλο
θαρθώ,
τη ψυχή μου
να πετάξω,
στην Ελάτη
αετό.

Να ζητήσω
στο μελτέμι
να με φέρει
στο Νυδρί,
να πετάξω
σαν το γλάρο

Μεγανήσι,
Μαδουρή.
Να λυγίσω
σαν το πεύκο
σαν αλήτισσα ιτια,
στού Πουλιού
το τριανέμι
να κοιτάξω
τη Κυρα.

Οσο κι΄αν φεύγω
σε ζητώ
στο Ιβάρι
δειλινό
ενα βότσαλο
στο Πόρο
στη ζωή μου
είσαι δώρο,
πλατάνι
στη Καρυα,
πηγάδι
στο Φρυά.

Οσο κι αν φεύγω
είμαι εδώ,
ένας γλάρος
στο Βλυχό,
στους Σκάρους
κυπαρίσσι,
στο Κάβαλο
μελίσσι,
κρινάκι στην ακτή
μια στροφή
στην Εγκλουβή,
ένας φάρος
στο Λευκάτα
προσευχή
στα Λαζαράτα,
μια αυλή
στο Σπαρτοχωρι,
' μυγδαλιά
στο Σπανοχωρι,
ενα δίχτυ
στη ντουγάνα
καλοκαίρι
στη Νικιάνα.

Λευκάδα μάνα
του πόθου σήμα.
πευκοβελόνα
στη Νηρά.

Λευκάδα μάνα
παραμάνα
στο πανωφόρι
τη χειμωνιά.

Λευκάδα κόρη
γλάρος
στην πλώρη,
στο ξεροβόρι
μια αγκαλιά

Λευκάδα πόνος
γυρίζω μόνος
με μιά κιθάρα
στην αμμουδιά.
ΗΛΙΑΣ Π. ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ


ΛΕΥΚΑΔΑ ΜΑΓΙΣΣΑ

Ντυμένο
ονειρο
στο μπλέ,
ψυχής
ακροθαλάσσι,
μια νύχτα
δεν θα φθάσει
για να
σ΄ονειρευτώ,
να τρέξω στα
καντούνια σου,
στις κάτασπρες
αυλες σου
και τις
ομορφιές σου
να κάνω
φυλακτό.

Λευκάδα
μάγισσα
τα
χρόνια
χάλασα
στη ξενιτειά.
μα σε
νοστάλγησα,
κύματα
ναύλωσα
νάρθω κοντά

Να φύγω με
μονόξυλο
στα κύμματα
του Κάστρου
και στην τροχιά
του αστρου
να σε συναντώ,
να πλέξω
με αγιοκλιμα
μνήμες
να σου στείλω
και στης
Κυράς
το μύρο
να σωθώ.

Λευκάδα
μαγισσα
φεγγάρια
δάνεισα
για να
σε δω,

Λευκάδα
μαγισσα
τσιγάρα
μάζεψα
για το
φευγιό.
ΗΛΙΑΣ ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ


TAΞΙΔΙ ΣΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ

Λένε πως θα σε μαγέψει
την καρδιά σου θα την κλέψει
δεν μπορείς ν΄αντισταθείς
έλα και μην καρτερείς.

Της βαρκούλας το πανί
θα μας πάει Μαδουρή,
φεγγαράδα στο Βλυχό
πάμε Κάλαμο, Καστό.

Στο Νυδρί και στα Χορτάτα
βαρτζαμι στα Λαζαράτα
Πόρος, Συβρος, Βουρνικα
Κάθισμα για μια βουτιά.


*Τα τοπία στη Λευκάδα
δεν υπάρχουν στην Ελλάδα
Της Λευκάδας τα τοπία
του Θεού η ευλογία.

Τ΄Αη Γιανιού τα δειλινά
δεν θα βρίσκεις πουθενά
η Κυρά Φανερωμένη
στην καρδιά σου ριζωμένη.

Στα πλατάνια της Καρυάς
και στα βράχια της Νηράς
βόλτα στη Βασιλική
Μεγανήσι, Εγκλουβή.

Θα σε πιάσει απ΄το χέρι
μεθυσμένο καλοκαίρι
θα σου δείξει μυστικά
φρέσκο ψάρι στη Λυγιά.

*Της Λευκάδας τα τοπία
ειναι ποίημα, μαγεία.
Τα τοπία στη Λευκάδα
ομορφαίνουν την Ελλάδα.
------------------------------------
Χρυσαφένιες αμμουδιές
και απάτητες κορφές
τα νερά της άλλο μπλέ
που δεν ειναι είδατε ποτέ.

Το γλυκό το μαϊστράλι
θα μας βγάλει Περιγιάλι
μία στάση στη Νικιάνα
πυροφάνια στη ντουγάνα.

Έγινε στο κύμα δίκη
δια βοής Πόρτο Κατσίκι
πεύκα, ρείκια και θυμάρι
κορμοράνοι στο Ιβάρι.

*Τα τοπία στη Λευκάδα
δεν υπάρχουν στην Ελλάδα
Της Λευκάδας τα τοπία
του Θεού η ευλογία.

Μια βραδιά στον Αι Νικήτα
οτι θα ποθήσεις ζήτα.

Εγκρεμνοί και Αγιοφίλι
Γύρα, Κάστρο να κι΄οι Μύλοι.
Με κιθάρες και καντάδες
στα καντούνια οι κυράδες

Καλαμίτσι και Δρυμώνας
δεν υπάρχει εδω χειμώνας.
Καταπράσινο νησί
στεναγμός του ποιητή
οταν ερθεις θα ενδώσεις
και με στίχους θα πληρώσεις.

*Της Λευκάδας τα τοπία
ειναι ποίημα, μαγεία.
Τα τοπια στη Λευκάδα
ομορφαίνουν την Ελλάδα.

ΗΛΙΑΣ Π. ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ