ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΜΙΣΘΟΙ

Ο ΘΕΣΜΟΣ της ειδικής επιχειρησιακής συλλογικής σύµβασης µπαίνει στη ζωή µας. Φέρνει µείωση µισθών και απελευθέρωση των απολύσεων στον ιδιωτικό τοµέα, δίνοντας τη χαριστική βολή στα χαµηλά εισοδήµατα των εργαζοµένων αλλά και στην αγορά εργασίας που θυµίζει ζούγκλα. Οι µειώσεις µισθών σε περίοδο ύφεσης θα οδηγήσουν σε κάµψη της κατανάλωσης. Στην Ελλάδα, δεν είναι οι µισθοί του ιδιωτικού τοµέα που δηµιουργούν πρόβληµα ανταγωνιστικότητας της οικονοµίας. Είναι οι ανελαστικές αγορές προϊόντων που δηµιουργούν υπερκερδοφορία στους επιχειρηµατίες και αυτό φαίνεται και µε την έξαρση του πληθωρισµού. Η µειωµένη, εποµένως, ανταγωνιστικότητα δεν οφείλεται ούτε στο επίπεδο µισθών του ιδιωτικού τοµέα που είναι σχετικά χαµηλό, ούτε βέβαια στο καθεστώς των συλλογικών διαπραγµατεύσεων που είναι απαλλαγµένο από κάθε κρατική παρέµβαση.
Οπως αποδεικνύεται από τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, είναι, αντίθετα, αποτέλεσµα κυρίως του υψηλού µη µισθολογικού κόστους εργασίας, στο οποίο συµπεριλαµβάνονται το υψηλό φορολογικό βάρος και η σηµαντική επιβάρυνση εργαζοµένων και κυρίως εργοδοτών από τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ελλάδα είναι µέσα στην πρώτη δεκάδα των πιο ακριβών χωρών του ΟΟΣΑ µε βάση το µη µισθολογικό κόστος εργασίας, µε ποσοστό που φτάνει το 41,5% του συνολικού κόστους εργασίας. Είναι βέβαιο ότι η µείωση µισθών (και) στον ιδιωτικό τοµέα δεν πρόκειται να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα. Αντίθετα, η µείωση αυτή θα οδηγήσει σε περαιτέρω ύφεση όταν τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι:
n Ο κατώτατος µηνιαίος µισθός στον ιδιωτικό τοµέα συνεχίζει να υστερεί σηµαντικά, βρισκόµενος στο 60% του επιπέδου των πλουσιότερων χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
n Οι εργαζόµενοι φορολογούνται µε 35%, την ώρα που τα κέρδη των επιχειρήσεων φορολογούνται – κατά µέσο όρο – µε 15,9%, όταν ο µέσος όρος της Ε.Ε. διαµορφώνεται στο 33%.
n Η άγρια λιτότητα και η ανεργία οδηγούν όλο και περισσότερους σε ευέλικτες µορφές απασχόλησης αλλά και στην αδήλωτη εργασία, ενώ εκρηκτικές διαστάσεις λαµβάνει η εργασία µικρότερη του πενθηµέρου, µε αντίστοιχη µείωση αποδοχών, αλλά και οι µειώσεις αποδοχών µε τον εκβιασµό της απόλυσης.
Συµπέρασµα: Κερδισµένες θα είναι (πάλι) οι µεγάλες επιχειρήσεις. Και χαµένοι οι εργαζόµενοι. Οπως πάντα. (TA NEA-21.12.2010).