ΑΚΡΟΑΣΗ
Πέρασαν
μεσάνυχτα
και τα μάτια
ορθάνοιχτα,
βουβή τηλεόραση
ζητάω ακρόαση.
‘ Ακου τη βροχή
που κλαίει
κάτι από μένα
λέει,
ακου τη βροχή
στα τζάμια
δικά μου δάκρυα
ποτάμια.
Για μένα κλαίει
ο ουρανός
νοιώθει μονάχος του
κι αυτός
στα στήθεια μου
κι αυτή
η καταιγίδα
μια άσπρη μέρα
που δεν είδα.
Ακρόαση ζητάω
το κινητό φιλάω
στέγνωσαν
τα χείλη
χάθηκαν οι φίλοι.
Αγκαλιά ζητάω
μια ζωή πονάω
ο πόνος μου αντάμα
με της βροχής
το κλάμα.
ΗΛΙΑΣ ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ
ΦΩΤΟ: ΦΡΟΣΩ ΧΑΛΚΙΟΠΟΥΛΟΥ
-ΛΕΥΚΑΔΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου