ΗΛΙΑΣ ΠΑΝ.ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ

 

ΗΛΙΑΣ  ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ(1939-2024)

ΤΟ ΜΟΝΟ ΤΗΣ  ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙΟΝ

Αποχαιρετήσαμε το Σάββατο 2/3/2024  στο κοιμητήριο του Παπάγου τον μεγάλο και αγαπητό σε  όλους  Λευκαδίτη ηθοποιό ΗΛΙΑ  ΛΟΓΟΘΕΤΗ(ΦΡΟΥΦΑΛΟ) ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 85  ετών.Ηταν  τη ψυχή  της   Λευκάδας. Την κουβαλούσε μέσα του.Ενας μεγάλος  ηθοποιός  πανελληνίου βεληνεκούς.Αλλά και σύμβολο του νησιού μας.Νοιώθουμε περήφανοι και τυχεροί ΟΛΟΙ οι Λευκαδίτες.

Είναι πλέον ενας  θρύλος.

Ο  Ηλίας γεννήθηκε και μεγαλώσε στη μυθική Λευκάδα της δεκαετίας του 1950. Φαρομάνησε  στα καντούνια, μυρίσε γιασεμιά και μπουκαμβίλιες στις κάτασπρες αυλές της πόλης,ακούσε τις γλυκιές καντάδες ,λάμπάξε απο τα αστραπόβροντα του Αη Γιαννιού,γοητεύτηκε απο τη βροχή στο τσίγκο, κουρνιάσε στη σκιά των ευκαλύπτων στον Ανθώνα.

 -προσκύνήσε  ευλαβικά   στη γειτονιά του στην Παναγία των Ξένων.

 - εψαλε και μύρίσε το λοιωμένο κερί στους επιτάφιους ,ψελνοντας  το  ω γλυκύ μου έαρ .

-γεύτηκε τους άγουρους ερωτες στους Μύλους και στα Βαρδάνια,

-  χάθηκε στους στροβιλισμούς των βάλς στο ‘Πάνθεον.

Ολη η Λευκάδα κλαίει και νοιώθει  συγκλονισμένη για το φευγιό του.Ολη.

Υπήρξε ενας  ηθοποιός που καταθέσε τη ψυχή του στο σανίδι. Σεμνός, διαβασμένος,

χαμογελαστός, πάντα με χιούμορ και καλή διάθεση, δεινός τραγουδιστής,

διορατικός, πάντα με άποψη  ήταν  ιδιαίτερα αγαπητός στο ευρύ κοινό. Είχε την

μεγάλη τύχη να μεγαλώσει στην αξέχαστη παλιά Λευκάδα, με τους διανοούμενους,

τις φάρσες, το φεστιβάλ, τα φαρομανητά, την πολιτιστική πανδαισία, τα

ξενύχτια στου '' Μουτρούκαλη''. Κι αυτή την Λευκάδα συνεχισε  μέχρει τέλους να κουβαλάει

στην καρδιά του.

Εφυγε ένα κομάτι από τη ζωη  μας.

Ο δήμος Λευκάδας οφείλει να τον τιμήσει.Εστω μετά  θάνατον.

.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ο ΗΛΙΑΣ  ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ γεννήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου το 1939 και μεγάλωσε στη Λευκάδα. Απεβίωσε σε ηλικία 85 ετών στις 28 Φεβρουαρίου 2024 στην Αθήνα. Υπήρξε παντρεμένος με τη ψυχοθεραπεύτρια και συγγραφέα Ευτυχία Καλλιτεράκη, με την οποία απέκτησαν έναν γιο, τον ηθοποιό Αλέξανδρο Λογοθέτη. Δεύτερη σύζυγος του- έως τον θάνατό του- ήταν η ηθοποιός Μαρία Ζαχαρή.

Δεν σκεφτόταν να ακολουθήσει την υποκριτική, καθώς ελκυόταν περισσότερο από την όπερα σαν είδος. Σπούδασε και πήρε πτυχίο από το τμήμα Πολιτικών Επιστημών της Παντείου.

Με το θέατρο ήρθε σε επαφή μέσω του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν, απ’ όπου αποφοίτησε το 1967 και πήρε μέρος σε πολλές θεατρικές παραστάσεις. Πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο το 1970, στο έργο “Βαβυλωνία”.

Έγινε γνωστός κυρίως σε κωμικούς ρόλους από συμμετοχές στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Το 2000 δέχτηκε τα θετικά σχόλια του Χάρολντ Πίντερ για την ερμηνεία του στο θεατρικό έργο «Νεκρή Ζώνη»

Έχει συνεργαστεί με τους θιάσους Γιάννη Φέρτη-Ξένιας Καλογεροπούλου, Κάκιας Αναλυτή-Κώστα Ρηγόπουλου, Νίκου Ξανθόπουλου, Θανάση Βέγγου, Άγγελου Αντωνόπουλου-Μιράντας Κουνελάκη, με το Αμφιθέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου κ.ά.

Συμμετείχε σε πολλά θεατρικά έργα στην τηλεόραση στο γνωστό «Θέατρο της Δευτέρας» (ΕΡΤ1). Έχει λάβει μέρος, επίσης, σε μουσικές παραστάσεις, όπως το αφιέρωμα στον Μιχάλη Σουγιούλ.

Σύζυγός του είναι η Μαρία Ζαχαρή και γιος του ο Αλέξανδρος Λογοθέτης( από την πρώτη γυναίκα του), και οι δύο ηθοποιοί.

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Οι Ιππείς της Πύλου (2010)
Ο Φωτογράφος των Τρικάλων (2005)
Λόγια μιας Ταινίας (2003)
Η Φούσκα (2001)
Μια Μέρα τη Νύχτα (2001)
Το μόνον της Ζωής του Ταξείδιον (2001)
Το αίνιγμα (1998)Ανέστης / Παύλος
Σαπουνόπετρα το Χρήμα στο Λαιμό σας (1996)
Ελεύθερη Κατάδυση (1995)
Ο Τσαλαπετεινός του Wyoming (1995)
Terra Incognita (1994)
Ελευθερη κατάδυση (1994)Γιώργος
Ύποπτος Πολίτης (1994)
Γυναίκες Δηλητήριο (1993)
Το μετέωρο βήμα του πελαργού (1991)
Βιοτεχνία Ονείρων (1990)
Ο Αυτάκιας (1988)
Τοπίο στην ομίχλη (1988)
Made in Greece (1987)
Τα Παιδιά της Χελιδόνας (1987)
Γέλιο με Δόσεις (1986)
Εθελουσία Έξοδος (1986)
Ο Γιάννης που έγινε Τζώνης (1986)
Μια Γυναικάρα στα Μπουζούκια (1985)
Μπορούμε και κάτω από τα Θρανία (1985)Κίτσος
Ροκάκιας την Ημέρα το Βράδυ Καμαριέρα (1984)
Δάσκαλε τι δίδασκες; (1983)διευθυντής βρεφοκομείου
Δώστε την Τσόντα στον Λαό (1983)
Ζητείται Δράκος (1983)
Μια Παπαδιά στα Μπουζούκια (1983)
Άρπα Colla (1982)
Ο Ρεπόρτερ (1982)
Γκαρσονιέρα για Δέκα (1981) ανθυπαστυνόμος
Ο Σεξοκυνηγός (1981)
Το Αίμα των Αγαλμάτων (1981)
Θανάση Σφίξε κι άλλο το Ζωνάρι (1980) Θόδωρος Ξεζουμίδης
Περιπλάνηση (1979)
Ο Θανάσης στη Χώρα της Σφαλιάρας (1976)
Μεταμορφώσεις (1975)
Εσμέ η Τουρκοπούλα (1974)
Θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι εμείς (1972)
Παπαφλέσσας (1971)
Βαβυλωνία (1970)-Νιόνιος Φάντες

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Καρυωτάκης (2009)
Αμόρε μίο (2008)
Γάμος με τα όλα του : Ομφάλιος λώρος (2006)
Θησαυρός της Αγγελίνας (2005)
Βοήθεια γειτόνοι (2004)
Καλά να πάθεις (2003)
Λευκός οίκος (2003)
Σχεδόν ποτέ (2003)
Μυστικές διαδρομές (2001)
Φωνή (2000)
Υπεράνω όλων η πατρίς (1998)
Ιός του πατέρα (1996)
Ο Πρίγκιπας (1995)
Σαν παραμύθι (1995)
Ψάθινα καπέλα (1995)
Σερσέ λα φαμ (1994)
Το γελοίον του πράγματος (1994)
Βαμμένα κόκκινα μαλλιά (1992)
Κίτρινος φάκελος (1990)
Πλεκτάνη (1990)
Δίκη του μεσημεριού (1989)
Φιλαράκια (1987)
Έξωση (1987)
Η συμμορία της Μαίρης (1987)
Χαίρε Τάσο Καρατάσο (1985)
Μινόρε της αυγής (1983)
Κομμωτήριο – Ιστορίες του σεσουάρ (1982)
Ο ανθρωπάκος (1981)
Κόντρα στον άνεμο (1980)
Ημερολόγιο ενός θυρωρού (1979)
Ένας ιππότης μεταξύ μας (1976)
Το παλιό το κατοστάρι (1974)
Χωρίς ανάσα (1973)
Ένα υπέροχο ζευγάρι (1973)
Ποινικό μητρώο της Αθήνας (1973)
Βίβα Κατερίνα (1973)
Μπολσόι Ιβάν και Μπιγκ Τζων (1972)
Το σπίτι των ξένων (1972)
Γραφείο συνοικεσίων (1971)
Δόκτωρ Τικ (1971)

ΘΕΑΤΡΟ

Νεφέλες
Όρνιθες
Πλούτος
Λυσιστράτη
Το Καλοκαίρι
Με το ίδιο μέτρο
Οιδίπους Τύραννος
Το τέλος του παιχνιδιού
Ο Επιθεωρητής
Σύστημα Φαμπρίτζι
Ένας τέλειος τζέντλεμαν
Οδός ευκαιρίας
Ερωτόκριτος
Βάτραχοι
Εφτά χρόνια φαγούρα
Η γυναίκα της χρονιάς
Έγκλημα και τιμωρία
Ένας ασήμαντος πόνος
Το νου σου στην Αμέλια
Ξενοδοχείο ο Παράδεισος
Νεκρή ζώνη
Ο Επιστάτης
Το Μάθημα
Η Φαλακρή Τραγουδίστρια
Τίτος Ανδρόνικος
Οθέλλος
Βικτόρ ή Τα παιδιά στην εξουσία
Ξανθιά φράουλα
Παράξενο αρσενικό
Ρούμι, λεμόνι και λευκό κρασί
Λες κι ήταν χτες (μουσική παράσταση)
Μαγεμένος Ύφαλος (ψηφιακή παράσταση κινουμένων σχεδίων)

‘’Το  αμάρτημα της μητρός μου’’(Γ. Βιζυηνού) επι  13  έτη μαζί με τη σύζυγό του  Μαρία  Ζαχαρή

-------------------------------------------------------------

ΧΩΡΙΣ  ΑΥΛΑΙΑ

(ΗΛΙΑΣ  ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ)

 

Aπ' την αλμύρα, γόνος του Πουλιού

 

με την καντάδα τμήμα του μυαλού,

 

τα δύσκολα τα χρόνια στην Ελλάδα

 

ανοίγει τα φτερά του απ΄τη Λευκάδα.

 

Φρούφαλος, Ελένης ον ο γιός

 

φωνή ταμπεραμέντο, όλο χάρη

 

στο 'Πανθεον΄θαμώνας τακτικός

 

με την κιθάρα στα καντούνια σιγοντάρει.

 

Γαλάζια των ματιών του η θωριά

 

Λευκάδας να θυμίζει ακρογιάλι,

 

μεγάλη η ζεστή του η καρδιά

 

ποθεί του Αη Γιαννιού το μαϊστράλι.

 

Φιλί που δεν ακούμπησε ποτέ

 

τα χείλη τα γλυκά που λαχταρούσε

 

τα κόκκινα χορεύουν στη ζωή

 

σκεφτόταν συνεχώς, για κείνη ζούσε.

 

Ο Φίλιππος -Πανάγος αρχηγός

 

στο πνεύμα και στη σκέψη ήταν πρώτος,

 

αστεία, συζητήσεις, τσακωμοί

 

ξενύχταγε μαζί τους κι΄ο Κορώτος.

 

Κουζουντελη ο δρόμος φωτεινός

 

απλώνονται παντού πυγολαμπίδες

 

οι μνήμες μας κρατάνε στη ζωή

 

όρθιες να στέκουν οι ελπίδες.

 

Ταλέντο που ζητούσε αφορμή

 

η φτώχεια ήταν δύσκολη κι΄η πείνα,

 

μα ξάφνου μια μέρα βροχερή

 

ξεκίνησε να πάει στην Αθήνα

 

Οι φίλοι τον παρότρυναν θερμά

 

φαινόταν στην αρχή σαν ένα αστείο,

 

φτωχός αλλά με πίστη στη καρδιά

 

τον έβαλαν στο πρώτο λεωφορείο.

 

Του πλήρωσαν τα ναύλα ομαδικώς

 

ανοίγει τα φτερά του προς το φώς

 

και νατος οντισιόν μπροστά στον Κουν

 

διαμάντι η φωνή του που ακούν,

 

Σε στίχους του Πανάγου οι εξετάσεις

 

πέρασε ευθύς χωρίς συστάσεις

 

είχε το ταλέντο και τη τύχη

 

κι΄ας σήκωσε ψηλά ξανα τον πήχυ.

 

Μεγάλος θεατρίνος θα γεννεί

 

ψυχή του στο σανίδι εναποθέτει,

στον άνθρωπο που γνώρισες μη πεις:

αυλαία στον Ηλία Λογοθέτη.

 

‘ΕΙΜΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΕΑΣ’’

ΓΡΑΦΕΙ Ο  ΗΛΙΑΣ  ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ

 ….Είμαι μεταφορέας.

Μεταφέρω το ήθος του Ποιητή.

Μεταφέρω σπάνιο υλικό με κατάνυξη.

Μεταφέρω το υλικό που δημιούργησε

κάποιος άλλος.

Πολλές φορές

συγκρούομαι με τα κείμενα.

Διαφωνώ με αυτά που λέω.

Με τις λέξεις που εκστομίζω.

Δεν είχα σκεφτεί να γίνω ηθοποιός.

Ένας φίλος, ο Γιώργος Ασδραχάς

με προέτρεψε και πήγα στον Κουν.

Κουν, Ευαγγελάτος, Βολανάκης.

Είχα την ευτυχία να μαθητεύσω και

δίπλα στον συνθέτη Γιάννη Χρήστου

και να νιώσω την αύρα του μύστη.

Έχω πάρει βραβεία

αλλά δε χάρηκα ιδιαίτερα.

Τη χαρά που πήρα ως μαθητής

στην πρώτη παγκόσμια παράσταση

των Περσών του Θεάτρου Τέχνης

ως κορυφαίος στο Λονδίνο,

δε μπορεί να μου τη δώσει κανείς.

Το Θέατρο

δεν το χρησιμοποίησα θεραπευτικά.

Είναι η δουλειά μου. Στην οποία

δε μπορώ να εξηγήσω γιατί έμεινα.

Η ψυχή μου έπρεπε να είναι αλλού.

Να ανήκω στη σφαίρα της Ποίησης,

γιατί μεγάλωσα με ποιητές.

Θα ήθελα να αφοσιωθώ

στη γραφή της Ποίησης.

Ο ποιητής εκφράζεται ο ίδιος.

Ο ηθοποιός μεταφέρει.

Έχω πάθος με τα βιβλία.

Όχι μόνο να τα διαβάζω, έχω πάθος

με το σχήμα τους, με την αφή τους,

με την ιστορία που κρύβουν.

Χαίρομαι με απλά καθημερινά πράγματα.

Έχω ζήσει υπό το κράτος της χαράς

και όχι υπό το άγχος της καριέρας.

Η καριέρα δε μου λέει τίποτα.

Λέξη κατασκευασμένη, μακριά

από την ουσία του ανθρώπου.

Πάντα ζούσα σε μια ελεγχόμενη μοναξιά.

Έχω θέα του σύμπαντος, του ουρανού,

του περιβάλλοντος χώρου,

δέντρων και ήχων.

Νιώθω επαρκής με αυτά.

Είναι αναπόφευκτη βέβαια

η ανθρώπινη συντροφιά.

Θυμάμαι τη φράση του Κικέρωνα:

''Οι στιγμές που σωζόμαστε

είναι πιο ευτυχισμένες

από τις στιγμές που γεννιόμαστε.''

Η χαρά λοιπόν από τη σωτηρία είναι

βέβαιη, ενώ από τη γέννηση αβέβαιη.

Θυμάμαι στη Λευκάδα,

τότε που ως παιδί κάναμε καντάδες

με τους φίλους μου.

Οι πιο ονειρεμένες στιγμές.

Δε θέλω να θυμάμαι άλλες...

Ηλίας Λογοθέτης

--------------------------

Πηγή: douatzis. gr

Απόσπασμα από συνέντευξη

στον Γιώργο Δουατζή.

(Πρόσωπα)