Η φράση " ΧΑΜΗΛ ΜΠΑΤΑΡ" που βρήκε ξαφνικά στην οθόνη του κινητού του τον προβληματισε. Δεν ήθελε όμως να μας δείξει οτι δεν ήξερε τι να κάνει ενώ ντρέπονταν και να μας ρωτήσει. Ωσπου μετά απο κάποιες μέρες, οπου η φράση αυτή του έγινε εφιάλτης και έβγαινε συνέχεια στο κινητό του, αναγκάστηκε να μου ζητήσει, ντροπαλά, βοήθεια:.
--Ρε φίλε τι ειναι αυτό που βγαίνει στο κινητό μου;. Ποιός ειναι αυτός ο Χαμήλ Μπατάρ;. Εγω δεν έχω σχέση με Άραβες...
Γέλασα. Γέλασε κι΄αυτός.. Του εξήγησα οτι σημαίνει ¨ Χαμηλή Μπαταρία" και οτι έπρεπε να φροντίζει κάθε μέρα. Να την φορτίζει.
Ο κυρ Χρήστος 75 ετών, συνταξιούχος της χωροφυλακής, δεν έχει καμία επαφή με την εισβολή της νέας τεχνολογίας. Του χάρισαν ένα καρτοκινητο και απο τότε.... άλλαξε η ζωή του. Αγχωνεται το πρωί για να διαπιστώσει αν ειναι εντάξει, το ξεχνάει και δεν ξέρει που το έχει βάλει, δεν ξέρει πόσες μοναδες ομιλίας απομένουν, δεν ξέρει να παίρνει τηλέφωνο, δεν ακούει καλά όταν του τηλεφωνούν.
Ο κυρ Χρηστος μπορεί να ζει δίπλα μας, να κινείται στην πολυκατοικία μας, να ειναι ένας συγγενής μας.
Ένας απο τους ανθρώπους που βασανίζεται απο τη νέα τεχνολογία, που υποφέρει αλλά αναγκάζεται να συμφιλιωθεί. Οπως κάνουν χιλιάδες άλλοι συμπολίτες μας προκειμένου να επιβιώσουν, να συνεχίσουν τη δουλειά τους στα νέα δεδομένα. Πολλοι χρησιμοποιούν τον ηλεκτρονικό υπολογιστή απο αναγκη. Και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να συνηθίσουν με αυτή την ιδέα. Μεσα τους αγανακτούν αλλά το ανέχονται. Γιατι έτσι πρέπει.
Το περιστατικό με τον Χαμήλ Μπατάρ ειναι αληθινο. Οπως αληθινό ειναι το παπάκι που ζωγράφισε(και μάλιστα με τέσσερα πόδια) ένας γνωστός όταν του είπα να γράψει την ηλεκτρονική μου διευθυνση. Πολλές ειναι οι καθημερινές ιστορίες ηλεκτρονικής τρέλας. Ιστορίες που δείχνουν οτι έχουμε υποταχθεί στην τεχνολογική επανάσταση σε βάρος των συναισθημάτων, της ανθρώπινης προσέγγισης. Τα χρόνια πολλά, πλέον, τα λέμε με το κινητό και τα σ ΄αγαπώ με e-mail. Δικαιολογημένα λοιπόν ο κυρ Χρηστος να μην ξεχάσει ποτέ τον Χαμήλ Μπατάρ και την παρέα του...
(απο το βιβλίο του Ηλία Γεωργάκη: `ΟΡΦΕΩΣ 2-εκδόσεις Άγκυρα΄).
ΣΗΜ:Το αφιερώνω στη μνήμη του αξέχαστου φίλου μου στρατηγου έ.ά.ΧΡΗΣΤΟΥ ΔΡΕΜΠΕΛΑ που ''εφυγε''πρόσφατα απο κοντά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου