EΡΧΕΤΑΙ 'ΑΓΡΙΟΣ' ΧΕΙΜΩΝΑΣ

Η προσπάθεια της κυβέρνησης να πείσει τους πολίτες ότι υπάρχει φώς στο τούνελ πέφτει στο κενό.Για ατον απλούστατο λόγο ότι τα βάρβαρα  μετρα των μνημονίων δεν εχουν τέλος.Νέοι αγριοι φόροι, χαράτσια, μειώσεις μισθων και συντάξεων και πρωτοφανης εκρηξη της ανεργίας μαζι με τις απολύσεις στο δημόσιο,συνθέτουν ένα σκηνικό τρόπου και απελπισίας.Ακούς γύρω σου μόνο θλιβερές ειδήσεις.Αρρωστιες,αυτοκτονίες, δυστυχήματα.Η οικονομική κρίση μας έριξε στην ξέρα.Και το καράβι τσακισμένο έχασε και την πορεία του.Τα βράδια με χάπια τα οποία αντικατέστησαν τα όνειρα..Και η ελπίδα απούσα, Καιρό τώρα.Μας στέρησαν το δικαίωμα στο αυριο.Δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει.Χαράτσια,φόροι,δάνεια.Ανεργία.Οικονομική ασφυξία. Η κατάθλιψη κυριαρχεί παντού. Τα βάρβαρα οικονομικά μέτρα οδηγούν σε κλοπή της ζωής μας. Τα παιδιά μας καταδικασμένα στην ανεργία.Ο καθένας σηκώνει το δικό του σταυρό.Μόνος του.Ουτε ένα χέρι απλωμένο, ούτε ένα χτύπημα στον ώμο.O καθένας την ‘πάρτη του’.Κι ας λένε ότι η κρίση επανέφερε την εποχή της αλληλεγγύης.Και ασφαλώς το ερώτημα που τίθεται μετ΄επιτασεως ειναι γιατί δεν εκδηλώνεται η αντίδραση της κοινωνίας.Η προσωπική μου άποψη ειναι οτι οι εργαζόμενοι εχουν γυρισει προ καιρού την πλάτη στα συνδικάτα .Τα συνδικάτα δεν εκφράζουν ,την εμπνεουν, δεν πειθουν.Αλλα ειναι πιθανόν αυτή η οργή της κοινωνίας να ΄ξεσπάσει'με ενα τυχαίο γεγονός.Δηλαδή 'αναζητειται' το φυτιλι που θα ανάψει και θα δημιουργήσει κοινωνική εκρηξη.

Πάντως αυτή η άγρια οικονομική κρίση άλλαξε τους ανθρώπους, τις σχέσεις, τον έρωτα, τη φιλία.Και είναι φυσικό αφού όλοι ζούμε μέσα σε μια εθνική κατάθλιψη.

Κι ‘όλα αυτά καταγράφονται όταν κανεις δεν ελπίζει πλέον σε τίποτα.Και μάλιστα όταν ο ελληνας εργαζομενος στο χωρο της ΕΕ, απασχολειται περισσότερο, πληρώνεται με λιγότερα και φορολογειται περισσοτερο .Παράλληλα απασχολειται σε μια απορρυθμισμένη αγορά εργασια και είναι ευαλωτος στην ανεργία.Ετσι και το 2013 βρήκε εργαζόμενους και συνταξιουχους αντιμετωπους με μια δραματική μείωση των μισθών(στο 49% ο κατώτατος έναντι των χωρών της ΕΕ) και της αγοραστικής δύναμης στα εισοδήματα τους(μειώθηκε, στην διετία 2010-2011, κατά 22,8%) αλλά και με έκρηξη της ανεργίας( εκτιμάται ότι θα φθάσει στο τέλος του 2013, το 29% στατιστικά, ενώ το πραγματικό ποσοστό θα έχει εκτιναχθεί στο 34%)

Σύμφωνα με τα στοιχεια του ΙΝΕ ΓΣΕΕ και της Ευρωπαικής Ενωσης:

--Από το 2010 έως και το 2013 μισθωτοί και συνταξιούχοι θα έχουν χάσει το 50% του εισοδήματός τους(συμπεριλαμβανομένων και των φορολογικών επιβαρύνσεων).

----Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου παρατηρείται ονομαστική μείωση του κατώτατου μισθού, με αποτέλεσμα μετά την μείωση κατά 22% τον Φεβρουάριο του 2012 να ανέρχεται στο 49% (από 60% πριν το Μνημόνιο 2) του αντίστοιχου κατώτατου μισθού των ανεπτυγμένων χωρών-μελών.

-H αγοραστική δύναμη των νέων κατώτατων μισθών ''επέστρεψε'' στο 1978-1979!

-Περίπου 3.900.000 άτομα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας από 2.200.000 άτομα το 2009.

----Mε βαση τα στοιχεια της ΕΕ οι ελληνες εργάζονται 160 ωρες περισσότερο σε σχεση με το μεσο ορο της ΕΕ-15 και 60 ωρες περισσότερο σε συγκριση με την ΕΕ-27

-- Η στατιστική ανεργία προσλαμβάνει εκρηκτικές διαστάσεις με τον μέσο όρο από 24% το 2012 (με 1.200.000 ανέργους)θα ανέλθει στο 29% το 2013(με 1.450.000 ανέργους) και στο 31.5% το 2014(με 1.575.000 ανέργους).Μάλιστα την τελευταία τριετία έχουν τετραπλασιαστεί οι μακροχρόνια άνεργοι(άνεργοι πάνω από ένα έτος).

----Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου παρατηρείται ονομαστική μείωση του κατώτατου μισθού, με αποτέλεσμα μετά την μείωση κατά 22% τον Φεβρουάριο του 2012 να ανέρχεται στο 49% (από 60% πριν το Μνημόνιο 2) του αντίστοιχου κατώτατου μισθού των ανεπτυγμένων χωρών-μελών.

Όπως επισημαίνει το ΙΝΕ ΓΣΕΕ με τα πρόσφατα φορολογικά μέτρα οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι θα συνεχίσουν να πληρώνουν άμεσα και δυσανάλογα φόρους και χαράτσια ενώ οι οικονομικά ισχυροί θα απολαμβάνουν προκλητική ασυλία με απαλλαγές, διαγραφές και παραγραφές των φορολογικών τους υποχρεώσεων.Κατά το ΙΝΕ ΓΣΕΕ το φορολογικό σύστημα αποτελεί τον πλέον άδικο μηχανισμό ανισοκατανομής του εισοδήματος σε βάρος της μισθωτής εργασίας και σε όφελος των ανώτερων εισοδηματικών στρωμάτων του πληθυσμού.