Μπαινόβγαινε , σχεδόν κάθε βράδυ, στο πρακτορείο 'Λόττο' της γειτονιάς του, στη Νέα Σμύρνη.Ευγενικός, αρχοντικός, πρόσχαρος, με ευθύβολο βλέμμα και τη σιγουριά της ζωής ανάγλυφη στο πρόσωπο του.Χιονισμένα μαλλιά κι΄ ένα κασκόλ ριγμένο ατημέλητα στο λαιμό του, συμπλήρωναν το πορτρέτο ενός σεβάσμιου ηλικιωμένου.Η τόσο απλή σχέση του με ολους μας ήταν μια καλησπέρα, μια καληνύχτα και καμία ευχή για τις γιορτές.Προχτες έπιασε, με την υπεύθυνη του πρακτορείου, μια σύντομη κουβέντα στο..πόδι.Και εκεί " έπεσε" η φράση-κλειδί: 'Μεγαλόπολη".Διπλα μου ο φίλος μου, ο κυρ Χρήστος, άνοιξε την κουβέντα.Και έτσι έγινε η επαφή.Τα δάκρυα άρχισαν να τρέχουν.Κοντά στο 1925 γεννηθέντες. Έζησαν δύσκολα χρόνια αλλά με διαφορετικούς, αληθινούς, ανθρωπους.Ο ένας Χρήστος καθηγητής στη σχολή της Αστυνομίας και ο άλλος Χρηστος μαθητής στην ίδια σχολη.Οι μνήμες, τα ονόματα, οι σκέψεις έγιναν κουβάρι.Μετατραπηκαν σε ουίσκι, σε οινοποσίες, σε διαδρομές του μυαλου.Σε αναφορές για γνωστούς και φίλους που δεν ζουν πια.Σε συζητήσεις για τον τρόπο αντιμετώπισης του εγκλήματος.Είχαν να βρεθούν περίπου 50 χρόνια.Για μισό αιώνα! Κι΄ενω βλεπόταν συνεχώς δεν είχε αναγνωρίσει ο ένας τον αλλον.Ωσπου έγινε η τυχαία συνάντηση μέσα στο πρακτορείο.Και έριξαν σχοινιά για να κρατηθούν στις μνήμες.
Κάθομαι με τις ώρες και τους θαυμάζω.Τους ακούω χωρίς να βαριεμαι.Παρόλο που έζησαν σε άλλη εποχή.Κατ΄αρχας οι δυο Χρηστοί είναι πάνω από 75 ετών και λειτουργούν λες και είναι παιδιά.Κι έπειτα έχουν και οι δυο άποψη( και τη λένε), έχουν ώριμη σκέψη, έχουν αντοχές, είναι καλοστεκούμενοι, έχουν χιούμορ και ψυχραιμία.Θυμούνται και ζουν.Ζουν και θυμουνται.Εχουν απαντήσει σε ένα κουΐζ για δυνατούς λύτες: Ζ-ή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου