Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

ΣΤΙΧΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΑ ΓΕΩΡΓΑΚH





ΜΝΗΜΕΣ

Ένα μαγκάλι στη γωνιά
Και δυο προμάδες
Ξεσήκωναν τους τσίγκους
Οι βοριάδες ,
Χορεύανε στο μώλο
Τα πριάρια,
Τα χειλη της
Φεγγάρια στα σκοτάδια.
Μες τα μάτια σου τα μαύρα
Εκλεισα την Αγια Μαύρα
Κουρασμένα καλοκαίρια
Στης αμμόγλωσας τα αστέρια,
Μες στα μάτια σου τα μαύρα
Στου μεσημεριού την αύρα,
Μάζεψα τα ονειρά μου
Και στα χάρισα κυρά μου.
Ένα τραγούδι στα στενά
Γλυκειές καντάδες
Εγιναν οι μνήμες μου
Λαμπάδες
Στη σκέψη μου το Κάστρο
Σαν καράβι
Ταξίδευε μαζί μου
Κάθε βράδυ
Ονειρα στα κύμματα χαμένα
Μονάχα στα μουράγια
Ξεχασμένα.

--------------------------------------------
ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ
Λένε πως θα σε μαγέψει

την καρδιά σου θα την κλέψει

δεν μπορείς ν΄αντισταθείς

έλα και μην καρτερείς.

Της βαρκούλας το πανί

θα μας πάει Μαδουρή,
φεγγαράδα στο Βλυχό
πάμε Κάλαμο, Καστό.
Στο Νυδρί και στα Χορτάτα
βαρτζαμί στα Λαζαράτα

Πόρος, Σύβρος Βουρνικά

Κάθισμα για μιά βουτιά.

*Τα τοπία στη Λευκάδα

δεν υπάρχουν στην Ελλάδα

Της Λευκάδας τα τοπία

του Θεού η ευλογία.

Τ΄Αη Γιαννιού τα δειλινά

δεν θα βρίσκεις πουθενά

η Κυρά Φανερωμένη

στην καρδιά σου ριζωμένη.

Στα πλατάνια της Καρυάς

και στα βράχια της Νηράς

βόλτα στη Βασιλική

Μεγανήσι, Εγκλουβή.

Θα σε πιάσει απ΄το χέρι

μεθυσμένο καλοκαίρι

θα σου δείξει μυστικά

φρέσκο ψάρι στη Λυγιά.

*Της Λευκάδας τα τοπία
ειναι ποίημα, μαγεία.
Τα τοπία στη Λευκάδα

ομορφαίνουν την Ελλάδα.
------------------------------------
Χρυσαφένιες αμμουδιές
και απάτητες κορφές

τα νερά της άλλο μπλέ

που δεν ειναι είδατε ποτέ.

Το γλυκό το μαϊστράλι

θα μας βγάλει Περιγιάλι,

μία στάση στη Νικιάνα

πυροφάνια στη ντουγάνα.

Έγινε στο κύμα δίκη

δια βοής Πόρτο Κατσίκι

πεύκα, ρείκια και θυμάρι

κορμοράνοι στο Ιβάρι.

*Τα τοπία στη Λευκάδα

δεν υπάρχουν στην Ελλάδα

Της Λευκάδας τα τοπία

του Θεού η ευλογία.

------------------------------------------

Μια βραδιά στον Αι Νικήτα

οτι θα ποθήσεις ζήτα.

Εγκρεμνοί και Αγιοφίλι

Γύρα, Κάστρο να κι΄οι Μύλοι.

Με κιθάρες και καντάδες

στα καντούνια οι κυράδες

Καλαμίτσι και Δρυμώνας

δεν υπάρχει εδω χειμώνας.

Καταπράσινο νησί

θαυμασμός του ποιητή

οταν έρθεις θα ενδώσεις

και με στίχους θα πληρώσεις.

*Της Λευκάδας τα τοπία

ειναι ποίημα, μαγεία.

Τα τοπία στη Λευκάδα

ομορφαίνουν την Ελλάδα.
---------------------------------------
OΣΟ ΚΙ ΑΝ ΦΕΥΓΩ
Toν μαίστρο
θα προστάξω
το Μαγιάπριλο
θαρθώ,
τη ψυχή μου
να πετάξω,
στην Ελάτη
αετό.
Να ζητήσω
στο μελτέμι
να με φέρει
στο Νυδρί,
να πετάξω
σαν το γλάρο
Μεγανήσι,
Μαδουρή.
Να λυγίσω
σαν το πεύκο
σαν αλήτισσα ιτια,
στού Πουλιού
το τριανέμι
να κοιτάξω
τη Κυρα.
Οσο κι΄αν φεύγω
σε ζητώ
στο Ιβάρι
δειλινό
ενα βότσαλο
στο Πόρο
στη ζωή μου
είσαι δώρο,
πλατάνι
στη Καρυα
πηγάδι
στο Φρυά.
Οσο κι αν φεύγω
είμαι εδώ,
ένας γλάρος
στο Βλυχό,
στους Σκάρους
κυπαρίσσι,
στο Κάβαλο
μελίσσι,
κρινάκι στην ακτή
μια στροφή
στην Εγκλουβή,
ένας φάρος
στο Λευκάτα
προσευχή
στα Λαζαράτα,
μια αυλή
στο Σπαρτοχωρι,
' μυγδαλιά
στο Σπανοχωρι,
ενα δίχτυ
στη ντουγάνα
καλοκαίρι
στη Νικιάνα.
Λευκάδα μάνα
του πόθου σήμα.
πευκοβελόνα
στη Νηρά.
Λευκάδα μάνα
παραμάνα
στο πανωφόρι
τη χειμωνιά.
Λευκάδα κόρη
γλάρος
στην πλώρη,
στο ξεροβόρι
μια αγκαλιά
Λευκάδα πόνος
γυρίζω μόνος
με μιά κιθάρα
στην αμμουδιά.
-------------------------------------------
AΥΤΟΊ ΠΟΥ ΦΕΎΓΟΥΝ 
(ΣΤΟΥΣ ΛΕΥΚΑΔΊΤΕΣ ΠΟΥ ΈΦΥΓΑΝ
ΓΙΑ ΠΆΝΤΑ ΑΠΌ ΚΟΝΤΆ ΜΑΣ)
Αυτοί που φεύγουν
ζούνε μέσα απο εμάς.
Μας μιλάνε
με το συλλαβιστό
θρόϊσμα
των ευκαλύπτων.
Με τους ήχους
της καμπάνας
τ’ Αη Νικόλα
και της καντάδας
στα καντούνια.
Μας γνέθουν
στα πυρωμένα
ηλιοβασιλέματα
στους Μύλους
στέλνοντας μελωδίες
με τον μαίστρο.
Αυτοι που φεύγουν
ζούνε μέσα απο εμάς.
Μας ακολουθούν
με τα γερασμένα μονόξυλα
στο μώλο.
Με τα κουρασμένα
κύματα
του Κάστρου.
Μας χαιρετάνε
με το αστραπόβροντο
τ΄Αη Γιαννιού
και με τον ήχο
της βροχής
στο τσίγκο.
Με το βρεγμένο χώμα
της Κουζούντελης
και το ”ω γλυκύ μου έαρ”
στην κατάνυξη του επιταφίου.
Με την οργισμένη μυρωδιά
του μάραθου
και τις μετάνοιες
στην Κυρα Φανερωμένη.
Αυτοι που φεύγουν ζούνε
μέσα απο εμάς.
Γιατί είμαστε εμείς….
--------------------
ΛΕΥΚΑΔΑ ΜΑΓΙΣΣΑ
Ντυμένο
ονειρο
στο μπλέ,
ψυχής
ακροθαλάσσι,
μια νύχτα
δεν θα φθάσει
για να
σ΄ονειρευτώ,
να τρέξω στα
καντούνια σου,
στις κάτασπρες
αυλες σου
και τις
ομορφιές σου
να κάνω
φυλακτό.
——————-
Λευκάδα
μάγισσα
τα χρόνια
χάλασα
στη ξενιτειά.
μα σε
νοστάλγησα,
κύματα
ναύλωσα
νάρθω κοντά
—————–
Να φύγω με
μονόξυλο
στα κύμματα
του Κάστρου
και στην τροχιά
του άστρου
να σε συναντώ,
να πλέξω
με αγιοκλιμα
μνήμες
να σου στείλω
και στης
Κυράς
το μύρο
να σωθώ.
—————-
Λευκάδα
μαγισσα
φεγγάρια
δάνεισα
για να
σε δω,
Λευκάδα
μαγισσα
τσιγάρα
μάζεψα
για το
φευγιό.

Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ-ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΔΩΡΟ





''ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ' (εκδόσεις 'ΑΓΚΥΡΑ')-Περιέχει δώρο CD(με τραγούδια για τη Λευκάδα σε στίχους του συγγραφέα).
Το “Χορεύουν τα κόκκινα” είναι η τέταρτη λογοτεχνική περιπλάνηση του βραβευμένου δημοσιογράφου ΗΛΙA Π. ΓΕΩΡΓAΚΗ. Oι ανθρώπινες σχέσεις, ο έρωτας, η περιπέτεια της ζωής, η μοναξιά, η καθημερινότητα ερχονται να προστεθούν στην αναζήτηση, στην αγωνία για ένα καλύτερο αύριο. Και πάντα –μόνιμος χορηγός ονείρων– η Λευκάδα.

ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ ΚΑΙ ΜΕΣΩ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΩΝ

www.agyra.gr

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΚΥΡΑ : Λ. Κατσώνη 271 Αγ. Ανάργυροι 210 2693800-210 2693806

ΑΓΚΥΡΑ ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ Σόλωνος 124 -Αθήνα 210 3837540 - 210 3837667-210 383706
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΚΡΙΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΥ''Χορεύουν τα Κόκκινα'' του Ηλία Π. Γεωργάκη

Γράφει η Αργυρώ Βερυκίου - Μπαλντά


Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο του κ. Ηλία Γεωργάκη, που κυκλοφορεί εδώ και κάποιο χρονικό διάστημα από τις εκδόσεις «Άγκυρα» μου ήρθαν στο μυαλό κάποιες φράσεις που διάβασα σε διήγημα του Μένη Κουμανταρέα από το βιβλίο του «Η
γυναίκα που πετάει» (εκδόσεις «Κέδρος»).«Σε τι λοιπόν, σας ερωτώ, θα χρησίμευε η λογοτεχνία αν όχι στο να μας κάνει
να σκεφτόμαστε, να μας κρατά σε εγρήγορση, να μας παρηγορεί και να φωτίζει τη ζωή μας, χωρίς απαραίτητα να την εξηγεί;».
Έτσι ακριβώς. Η φράση που αποτελεί και τίτλο του βιβλίου «Χορεύουν τα Κόκκινα», ίσως να προβληματίσει τον επίδοξο αναγνώστη που δεν είναι Λευκαδίτης, αλλά και Λευκαδίτης κάποιας ηλικίας, διότι στους νέους και πολύ νέους πάλι αυτός ο τίτλος δεν έχει κάτι να τους θυμίσει, δεν έχει κάτι να τους πει. Όμως ανοίγοντας τις μέσα σελίδες υπάρχει πάλι και ως τίτλος του
πρώτου πεζού κειμένου που με αφηγηματικά γλαφυρό τρόπο δίνει το νόημα και τη σημασία της φράσης «χορεύουν τα κόκκινα». Ακουμπά σε αυτά που πιο πάνω αναφέρθηκαν: «... να μας κάνει να σκεπτόμαστε, να μας κρατά σε εγρήγορση...». Σκεπτόμαστε αυτομάτως το «Πάνθεο», την αίθουσα που «... επί πενήντα χρόνια στέγασε τους ρυθμούς της καρδιάς χιλιάδων ανθρώπων...» όπως γράφει ο ίδιος ο συγγραφέας. Αποτελούσε το σήμα κατατεθέν της παλιάς Λευκάδας. Ήταν η αίθουσα κινηματογράφου, χοροεσπερίδων, διαλέξεων, θεατρικών παραστάσεων μαθητικών, ερασιτεχνικών, αλλά και επαγγελματικών περιοδευόντων θιάσων που έρχονταν κατά καιρούς στην πόλη. Αναφέρω τις πέντε παραστάσεις σε μια μέρα με τον «Έμπορο της Βενετίας» του Σαίξπηρ από κλιμάκιο του Εθνικού Θεάτρου με πρωταγωνιστή στο ρόλο του Σάιλοκ τον αείμνηστο Νίκο Τζαβαλά Καρούσσο. «... έλα στο «Πάνθεον» / λοιπόν / στο πανηγύρι / των τρελών / μη μένεις έξω. / Σάμπα, μαζούρκα / και ταγκό / νύχτες που / σβήνουν στο χορό / θα λαχταρήσω... /... εδώ δε νοιώθεις / μοναχός / είναι το κέφι οδηγός /
γύρισε πίσω... /... Κι όταν θα έρθει / το πρωί / των μπουρανέλων / η φυλή / θα σου μιλήσει...».
Δημοσιογράφος μάχημος ο κ. Γεωργάκης, έχει στο βιβλίο του πεζά μα και ποιήματα. Διαβάζοντάς το συναντάς την πραγματικότητα του χτές και του σήμερα, αλλά και τ' όνειρο, τον ρομαντισμό και την αγάπη για τη γεννέτειρά του, το νησί του, τη Λευκάδα. Εικόνες της καθημερινής σημερινής πραγματικότητας που βγαίνουν μέσα από σύντομα αναγνώσματα, γεμάτα όμως συναίσθημα και αγωνία για τις δυσκολίες των απλών ανθρώπων, που ζουν με την ελπίδα, που δεν επικοινωνούν πια μεταξύ τους.Ο αείμνηστος Αντώνης Σαμαράκης χρόνια πριν, στο βιβλίο του «Ζητείται Ελπίς» είχε γράψει: «Τώρα που οι στέγες των σπιτιών των ανθρώπων είναι τόσο κοντά, οι καρδιές τους ειναι τόσο μακριά...». Αλλά και η έλειψη της ασφάλειας κάνει τους ανθρώπους να σταυροκοπιούνται: «Που είμαστε ακόμη ζωντανοί με τόσα που συμβαίνουν γύρω μας, με τις αρρώστιες, τους θανάτους, αλλά και την αβεβαιότητα που σκιάζει το μέλλον».Το πολύτιμο αγαθό της υγείας είναι αντικείμενο στυγνής εκμετάλλευσης για χιλιάδες ασφαλισμένους από τα ιδιωτικα θεραπευτήρια, αφού και η πολιτεία με τη δωρεάν προσφορά στα δημόσια νοσοκομεία βρίσκεται σε απελπιστική κατάσταση λόγω τρομερών ελείψεων σε θέσεις στην εντατική, έλειψη προσωπικού, απαράδεκτα κτίρια. Η οδήγηση στους δρόμους καρμανιόλες και με οδηγούς ειδικούς ως Έλληνες όπως ο Στέλιος που είναι ειδικός σε όλα, από το ποδόσφαιρο μέχρι τ' αυτοκίνητα και από τους σεισμούς μέχρι τη θερμοκρασία του σώματος. Βρίζει τους πολιτικούς, αλλά φανατίζεται πριν από τις εκλογές και τρέχει να ψηφίσει και με τα δύο χέρια. Είναι προπονητής στο ποδόσφαιρο, ειδικός στις μηχανές και άριστος γνώστης στα πολιτικά δρώμενα. Ο μοναχικός άνθρωπος, ο κυρ Μιχάλης - συνταξιούχος θυρωρός - καθισμένος στην κουνιστή του πολυθρόνα είχε μοναδικές απολαύσεις το φαγητό και τον ύπνο. Δεν είχε τηλεόραση, δεν άκουγε ραδιόφωνο, δεν έβλεπε τα θλιμένα ρεπορτάζ, τα ψέματα των πολιτικών, δεν άκουγε τις φρούδες υποσχέσεις των κομμάτων. Λίγα πάρε δώσε με τους περαστικούς, φαγητό και ύπνος και με την ελπίδα λιποτάκτη στ' όνειρό του λίγο πριν από τα χριστούγεννα πέθανε. Ακολουθούν: Ο απέναντι φίλος (ένας σκύλος) που καθημερινά πηγαινοέρχεται στο ερημικό μπαλκόνι του τρίτου ορόφου. Εκεί έχει και το σπιτάκι του και δεν έχει ακούσει κανείς το γαυγισμά του. Μόνο καμιά φορά σηκώνει τα δυό του πόδια στα κάγκελα - ίσως για να ξεμουδιάσει, ποιός ξέρει... «Ίσως κάποια ώρα να του δίνουν λίγο φαγητό και νερό, ίσως να τον βγάζουν κάποια βόλτα, αλλά μου δίνει την αίσθηση του ξεχασμένου...».

Όλα τα κείμενα του κ. Γεωργάκη αποτελούν παρεμβάσεις στο δημόσιο βίο, είναι η δημοκρατική του συνείδηση, η συνείδηση του πολίτη και η έγνοια του για τους πολιτειακούς και πολιτικούς θεσμούς. Είναι μιά ευθεία αναφορά στη Δημοκρατία των ιδεών, στους θεσμούς που αναδεικνύουν τη συμμετοχή στα κοινά και στην παιδεία των πολιτών. Παρατηρεί κανείς ότι λείπει ολωσδιόλου το ερωτικό στοιχείο. Μα σ' αυτή την καθημερινότητα την τόσο πεζη και αποπνιχτική, τι συμβαίνει;... Συμβαίνει ότι ακολουθούν στίχοι και ήχοι για τον έρωτα, τη ζωή, για τη Λευκάδα. Για τις καληνύχτες που χάσαμε και τις καλημέρες που ελπίζουμε. Έρωτας ατελείωτος, αιώνιος, φλογερός είναι η Λευκάδα, η παλιά Λευκάδα, η νοσταλγία γι' αυτήν με τις κιθάρες, με τις καντάδες, με τις σοροκάδες, με τις καμάρες. Κάθε στιγμή μια Κυριακή, γέλια και φάρσες μα και του Ανδρέα οι πάστες. Ο «Γλάρος» το καράβι της γραμμής, ο Άη Γιάννης, η Μαδουρή, οι Μύλοι, η δύση στη Γύρα, το μπάνιο στο Κάστρο, αμπαλί στου Πάλα, η βόλτα στον Πόντε κι ο Βαλαμόντες φιλόσοφος, ποιητής, ζωγράφος καί από τζάκι - αφού ήταν Ντε Βαλαμόντε. Κι ο Βούλης με τις παρλάτες, κι ο Αθηνιώτης ο ευπατρίδης, ο καλλιτέχνης, ο ποιητής κι ο Μαλακάσης ο επιστήμονας, ο ζωγράφος, ο λογοτέχνης κι ο γιατρός ο Γρηγόρης ο σωτήρας, ο παραστάτης των φτωχων και των κατατρεγμένων, ο ιδεαλιστής, πυξίδα μέσα στην πίκρα και μια λαμπάδα στην κυρά Φανερωμένη, ψυχής λιακάδα. Κι ο Σπύρος Φίλιππας Πανάγος αρχηγός στο πνεύμα και στη σκέψη πρώτος. Ψάρεμα με πυροφάνι με τη βάρκα τη Μαριορή και κει στο Διαβασίδι, στου Άη Νικόλα το νησάκι τα νερά, τρέμει αργά το πυροφάνι. Κι ο ψαράς όρθιος στην πλώρη κάνει σκοπό την πίκρα του.

Και πολλοί άλλοι στίχοι ακόμα ακολουθούν με μήνυμα στη μοναξιά από το κομπιούτερ και με πιοτό πάλι απόψε θα ξεχάσει γιατί ένα άδειο χαρτί είναι η ψυχή του, αλλά και πάντα ταξιδευτής ο νους τρέχει απ' το Λευκάτα στο Σκορπιό, και στη Μαδουρή, και στο Βλυχό, και στο Μεγανήσι και στον Άη Νικήτα τα χρέη θα ξοφλήσει στο Μαΐστρο. «Αυτή η νιότη που απομένει / στα όνειρά μου / λέγεται Λευκάδα». Λευκάδα μ' όλες τις εποχές, μ' όλους τους καιρούς.«Χειμωνιάτικη λιακάδα / βρίσκεις πάντα αφορμή / να γυρίσω στη Λευκάδα / όταν ήμουνα παιδί».

Κλείνοντας δεν παραλείπω να αναφερθώ στο καλαίσθητο εξώφυλλο του βιβλίου όπου μέσα σε φόντο κατακόκκινο δεσπόζει παλία φωτογραφία με το δάσκαλο Μορίνα να παίζει ακορντεόν και σε πρώτο πλάνο ο σπουδάιος ηθοποιός και Λευκαδίτης Ηλίας Λογοθέτης - μαθητής τότε του Γυμνασίου - με την παρτενέρ του Γωγώ Γαντζία. Η αμφίεση είναι ανάλογη γιατί είναι απόκριες 7 Μαρτίου - είναι ο χορός του Ορφέα με αποκριάτικο διάκοσμο. Σ' αυτό το χορό ο Ηλίας με τη Γωγώ στο κωμικό ντουέτο «ο Πιπίνος και η Πιπίνα». Στον Ηλία Λογοθέτη - το νονό του - ο Ηλίας Γεωργάκης αφιερώνει ένα πολύ τρυφερό κι αισθαντικό ποίημα:

«Χωρίς Αυλαία»
«... Σε στίχους του Πανάγου οι εξετάσεις

Πέρασε ευθύς χωρίς συστάσεις

Είχε το ταλέντο και την τύχη

Κι ας σήκωσε τόσο ψηλά τον πήχη»-

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

OI ΝΕΕΣ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ ΣΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ

Νεες ανατροπές στις συντάξεις ερχονται από το 2015 .Στα ταμεία κύριας ασφάλισης, τόσο στον ιδιωτικό τομέα, αλλά και στο Δημόσιο, ο τρόπος υπολογισμού των συντάξεων αλλάζει από το 2015 και μετά και υιοθετείται μεικτό σύστημα το οποίο θα οδηγήσει σε μείωση των παροχών.
Συγκεκριμένα ο  νόμος Λοβέρδου-Κουτρουμάνη (3863/2010)αλλάζει ριζικά τον τρόπο υπολογισμού των συντάξεων. Η αλλαγή ξεκινά από το 2015, αλλά όσοι συνταξιοδοτηθούν από το έτος αυτό και εντεύθεν θα εφαρμόσουν το νέο σύστημα και για τα έτη από το 2011 και μετά. Το τελικό ποσό της σύνταξης θα διαμορφώνεται από τη βασική σύνταξη και από την αναλογική σύνταξη.

Αναλυτικά:

-Η εφαρμογή της βασικής σύνταξης ξεκινά από το 2015 και το ύψος της θα είναι στα 360 ευρώ, δηλαδή όσο είναι σήμερα η προνοιακή σύνταξη του ΟΓΑ.

-Θα χορηγείται κατά τον χρόνο συνταξιοδότησης του ασφαλισμένου. Ωστόσο μετά το 2015 θα υπάρξει ένα μεταβατικό διάστημα για όσους συνταξιοδοτηθούν τα επόμενα έτη. Συγκεκριμένα, για τα έτη ασφάλισης από το 2011 και μετά θα δίδεται αναλογία της σύνταξης ίση με το πηλίκον των ετών που διήνυσε μετά την ημερομηνία αυτή, διά του συνόλου των ετών ασφάλισής του.

-Η βασική και η αναλογική σύνταξη θα δίδονται για 12 μήνες τον χρόνο, δηλαδή δεν θα χορηγείται 13η και 14η σύνταξη.

- Η εφαρμογή του νέου τρόπου υπολογισμού της σύνταξης ξεκινά από το 2015. Από το έτος αυτό θα δίδεται από κοινού με τη βασική και η αναλογική σύνταξη. Το πρώτο διάστημα θα εφαρμοστεί ένα μεικτό σύστημα. Τα έτη ασφάλισης από το 2011 ως το 2015 θα υπολογίζονται με το νέο σύστημα για όποιον συνταξιοδοτείται από το 2015 και μετά, ενώ τα έτη προ του 2011 με τον σημερινό τρόπο.

-Για τον υπολογισμό της θα λαμβάνεται υπόψη το σύνολο του εργασιακού βίου. Το ποσοστό αναπλήρωσης για κάθε έτος ασφάλισης θα διαμορφώνεται με έναν συντελεστή που ξεκινά από το 0,8% κατά το πρώτο έτος ασφάλισης και κλιμακώνεται, στο 40ό και ως το 50ό έτος, στο 1,5%. Σημειώνεται ότι σήμερα το αντίστοιχο ποσοστό φθάνει το 2%.

-Το ποσοστό αναπλήρωσης μαζί με τη βασική σύνταξη –κατά το υπουργείο Εργασίας- θα φθάνει στο 64%.

Η μείωση κατά το υπουργείο είναι μεσοσταθμικά γύρω στο 7%, ωστόσο οι συνδικαλιστικές οργανώσεις κάνουν λόγο για μειώσεις που φθάνουν και το 30%.

-Οι μηνιαίες συντάξιμες αποδοχές θα υπολογίζονται με τον εξής τρόπο: Είναι ίσες με το πηλίκον των μηνιαίων αποδοχών όλου του εργασιακού βίου, διά του αριθμού όλων των μηνών απασχόλησης. Στη διαμόρφωση των αποδοχών λαμβάνονται υπόψη 12 μήνες τον χρόνο. Δηλαδή για τις συντάξιμες αποδοχές δεν συμπεριλαμβάνονται τα δώρα εορτών και το επίδομα αδείας. Αυτές οι αποδοχές θα προσαυξάνονται με βάση τη μεταβολή του δείκτη τιμών καταναλωτή, ενώ θα προστίθεται και ένας «συντελεστής ωρίμανσης». Με τον τρόπο αυτόν θα επιχειρείται η«επικαιροποίηση» των αμοιβών των «παλαιών» ετών ασφάλισης. Η κατώτατη σύνταξη θα είναι το άθροισμα των ποσών της βασικής και της αναλογικής σύνταξης λόγω γήρατος, για χρόνο ασφάλισης τουλάχιστον δεκαπέντε ετών, δεν μπορεί να υπολείπεται του ποσού που αντιστοιχεί σε δεκαπέντε ημερομίσθια ανειδίκευτου εργάτη κατά το έτος 2015
Aπο την πλευρά της η  Τράπεζα της Ελλάδος στην έκθεσή της για τη νομισματική πολιτική προειδοποιεί ότι το  ασφαλιστικό σύστημα με τη σημερινή του μορφή και με τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης που θεσπίστηκαν το 2010 θα δίνει συντάξεις κάτω από τα όρια της φτώχειας στους μελλοντικούς συνταξιούχους.Το γεγονός αυτό καθιστά αναγκαία την ανάπτυξη της επαγγελματικής και ιδιωτικής ασφάλισης άμεσα, ώστε όσοι συνταξιοδοτηθούν μετά το 2020 να έχουν σύνταξη που θα τους εξασφαλίζει αξιοπρεπή διαβίωση.Ωστόσο το φορολογικό καθεστώς που ισχύει στη χώρα μας δεν επιτρέπει ούτε ενθαρρύνει την ιδιωτική ασφάλιση. Πρώτα από όλα, πρόσφατα καταργήθηκαν οι φοροαπαλλαγές που αφορούν στην ιδιωτική ασφάλιση (Ν.4110/2013) και άρα οι σχετικές δαπάνες δεν εκπίπτουν του φορολογητέου εισοδήματος.Δεύτερον, σε ό,τι αφορά στην επαγγελματική ασφάλιση, η πλειονότητα των επιχειρήσεων στην Ελλάδα είναι μικρού μεγέθους, γεγονός που δυσχεραίνει τη δυνατότητά τους να παράσχουν τέτοιου είδους καλύψεις ενώ οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις προσκρούουν σε ένα τείχος γραφειοκρατίας.
 Tην εκτιμηση για κατάρρευση των συνταξιοδοτικών παροχών στη χωρα μας ,διατυπώνει ο καθηγητής Σαββας Ρομπόλης, επιστημονικός διευθυντής στο ΙΝΕ- ΓΣΕΕ .Όπως υπογραμμίζει ο Σ. Ρομπόλης: ''η επιδίωξη ελέγχου της αύξησης των συνταξιοδοτικών δαπανών στην Ελλάδα από τους δανειστές της χώρας κατά την περίοδο 2010-2060 (από 24,1% του ΑΕΠ σε 17,4% του ΑΕΠ το 2060) κατά 7% περίπου του ΑΕΠ, παράλληλα με την αύξηση κατά 70% του συνταξιοδοτικού πληθυσμού, σηματοδοτεί την προοπτική κατάρρευσης του επιπέδου των συνταξιοδοτικών παροχών (κύριων, επικουρικών, κοινωνικών επιδομάτων, εφάπαξ, κλπ) και γενικότερα των κοινωνικών υπηρεσιών (μείωση κατά 35% των δημόσιων δαπανών υγείας 2010-2012), ως συμβολή στη μείωση των ελλειμμάτων των ασφαλιστικών ταμείων και στον περιορισμών της απόκλισης του λόγου δημόσιο χρέος προς ΑΕΠ.
 ------------------------------------------------------------------------------------------------
ΥΓ:Δεν πρόκειται να θιγούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, όπως ισχύουν σήμερα, ούτε για τις γυναίκες που δικαιούνται πρόωρη σύνταξη λόγω ανήλικων τέκνων, δήλωσε στο Mega(26/10/2013) ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης.

Ο υπουργός ξεκαθάρισε ότι μετά τις 31 Δεκεμβρίου 2013 δεν πρόκειται να δοθεί παράταση για την αναγνώριση των πλασματικών χρόνων.

Ο κ. Βρούτσης δήλωσε ακόμη ότι δεν πρόκειται να περικοπούν οι συντάξεις στα ευγενή ασφαλιστικά ταμεία, παρά τη δέσμευση της κυβέρνησης για μείωση του μη μισθολογικού κόστους στα επίπεδα του ΙΚΑ. «Η εξίσωση είναι δύσκολη, θα εξαντλήσω τις προσπάθειες να μη θιγούν οι συνταξιούχοι αυτής της ομάδας» είπε.

Είπε επίσης ότι θα μειωθούν τα εφάπαξ στους δημοσίους υπαλλήλους, σημειώνοντας ότι δεν είναι σε θέση να προσδιορίσει ακριβώς το ποσοστό της μείωσης. Πρόσθεσε ότι εάν δεν «κάναμε την παρέμβαση δεν θα υπήρχαν πλέον εφάπαξ».

Ο υπουργός ανακοίνωσε ότι το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που θα καταθέσει  στη Βουλή θα εξευρίσκει πόρους 500 εκατ. ευρώ που θα καλύψουν το δημοσιονομικό κενό του 2014. Τα 100 εκατομμύρια θα βρεθούν από τις Αναλυτικές Περιοδικές Δηλώσεις των εργοδοτών, που θα ισχύσει από 1/12/2013.

Σύμφωνα με τον ίδιο, 80 εκατ. ευρώ θα αντληθούν από την πάταξη της φοροδιαφυγής, δηλαδή από φόρους που θα κερδίσει το κράτος, αλλά θα ανήκουν στο υπουργείο Εργασίας.

Τα 150 εκατομμύρια ευρώ θα εξευρεθούν από το Κέντρο Ελέγχου Εισπράξεων Ασφαλιστικών Εισφορών. Μάλιστα, αποκάλυψε ότι εντοπίστηκε εισπρακτική εταιρία που ανήκει σε τράπεζα, η οποία οφείλει στο κράτος 7,5 εκατ. ευρώ. Από τις ηλεκτρονικές διασταυρώσεις θα εξευρεθούν 150 εκατομμύρια.

Ακόμη ο κ. Βρούτσης ανακοίνωσε ότι θα γίνεται κατάσχεση τραπεζικών λογαριασμών σε όσους χρωστούν ασφαλιστικές εισφορές, με την εφαρμογή του κώδικα είσπραξης δημοσίων εσόδων. Προανήγγειλε, τέλος, ότι θα υπάρξει ηλεκτρονική διασταύρωση και των προνοιακών επιδομάτων που δίνουν οι δήμοι.


Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

ΤΑ ΡΕΚΟΡ ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ(ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΟ).

Κατ΄αρχάς θα πρέπει να αναφερθεί οτι η Λευκάδα ειναι ο μικρότερος νομός της χώρας.Θα ξεκινήσω με την πρωτοπορία της Λευκάδας στις γιορτές Λόγου και Τέχνης (όπου βρήκαν στη συνέχεια πολλούς μιμητές). Να τονίσω οτι το φετεινό καλοκαίρι(2013) γιορτάστηκε η  58η περίοδος των Γιορτών Λόγου και Τέχνης της Λευκάδας και τα 51 χρονια του διεθνούς φολκλορικού φεστιβάλ. Είναι ο αρχαιότερος πολιτιστικός θεσμός στη χώρα μας στους τομείς του χορού και της μουσικής, της παγκόσμιας παραδοσιακής κληρονομιάς, με πανελλήνια και διεθνή καταξίωση. Πρωτοπορεί η Λευκάδα μας και στην ίδρυση και λειτουργία καλλιτεχνικών και αθλητικών συλλόγων καθώς και άλλων συλλογικών δραστηριοτήτων. Να θυμηθούμε ότι το 1850 ιδρύθηκε η “Φιλαρμονική”, το 1875 η Λευκάδα είχε ένα από τα 16 σε όλη την Ελλάδα θέατρα, το 1937 ιδρύεται ο πρωτοπόρος “Ορφέας” και το 1927 ο “Τηλυκράτης(ο οποίος πέτυχε την ιστορική του άνοδο στην Γ΄εθνική κατηγορία). Kαι φυσικά ειναι μοναδικός ο πολίτιστικός οργασμός στο νησί μας με δεκάδες καλλιτεχνικά σωματεία.

Επίσης:
-. Απο τους μεγάλους εθνικούς ποιητές της χώρας.( Σολωμός, Α. Βαλαωρίτης, Κ. Παλαμάς, και Α. Σικελιανός) οι δυο(Βαλαωρίτης-Σικελιανός) είναι απο τη Λευκάδα. Αξιοσημείωτη ειναι η μοναδικότητα ο Εθνικος συγγραφέας της Ιαπωνίας, ο Λευκάδιος Χέρν, να γεννήθηκε στη Λευκάδα.


-Διαθέτει 110 εν ζωή καθηγητές Πανεπιστημίων σε όλο το κόσμο.

-. Διαθέτει 70 επαγγελματίες δημοσιογράφους καθως και εκατοντάδες επιστήμονες, λογοτέχνες και καλλιτέχνες.

-Διαθέτει μια απο τις καλύτερες αμμουδιές στη Μεσόγειο και ίσως στο κόσμο, το Πόρτο Κατσίκι. Kαι εχει η Λευκάδα μας όχι μόνο το Πόρτο Κατσίκι. Διαθέτει συνολικά 21 παραλίες και όχι μόνο. Διαθέτει τις καλύτερες παραλιες της Μεσογείου σύμφωνα με δημοψηφίσματα σ το διαδικτυο  αλλα και δημοσιεύματα(Πόρτο Κατσίκι, Εγκρεμνοί, Κάθισμα, Αγιοφίλι).


-Τόσο η Χαραμογλειος Λευκαδιακή Βιβλιοθήκη(βιβλίο Γκίνες) όσο και η συλλογή σπανίων δίσκων -φωνογράφων του Τάκη Κατωπόδη(Ντελημάρη) ειναι μοναδικές, τουλάχιστον, στον Ευρωπαϊκό χώρο.

- Διαθέτει δυο απο τις δέκα καλύτερες στο κόσμο περιοχές για σέρφινγκ: τον κόλπο της Βασιλικής και την περιοχή του Αη Γιάννη( και ο Αη Γιαννης για kite surfing).

---Η ομηρική Ιθάκη ειναι στη Λευκάδα.

--Είχε το μεγαλύτερο ποσοστό φοιτητών ανά 10.000 κατοίκους στον κόσμο κατα την περίοδο 1964-1975

- Είναι νομός που αποτελείται απο 24 συνολικά νησάκια(μεταξυ αυτών το Σκορπιός του Ωνάση, το Σκορπίδι του Λιβανού, Μαδουρή του Α. Βαλαωρίτη κα)!

-. Διαθέτει το μεγαλύτερο ενάλιο σπήλαιο στον κόσμο, τη σπηλιά Παπανικολή στο Μεγανήσι. Εισχωρεί τόσο βαθιά στην ξηρά, που χρησιμοποιήθηκε κατά τον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο ως ορμητήριο από το υποβρύχιο «Παπανικολής». Στην ομορφιά και μέγεθος ξεπερνά το ονομαστό σ’ όλο τον κόσμο «Γαλάζιο Σπήλαιο» του Κάπρι, σύμφωνα με την διάσημη και αείμνηστη σπηλαιολόγο Αννα Πετροχείλου.


--Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα στην Εγκλουβή συγκροτήθηκε μαζική Αγροτική Ένωση, που αποτελούσε μονάδα του Πανελλαδικού Κινήματος Αγροτικών Ενώσεων και μια από τις τρεις καλύτερες ενώσεις όλης της χώρας (Αμπελάκια – Εγκλουβή – Μεταλλικό).

--Η περίφημη φακή Εγκλουβής, αποκτά μία παγκόσμια μοναδικότητα: είναι η νοστιμότερη και βραστερότερη φακή στον κόσμο ολόκληρο ενω οι βόλτοι στην ίδια περιοχή που αποτελούν μοναδικό φαινόμενο σ’ ολόκληρη την υφήλιο!


ΣΗΜ: Η λίστα των ρεκόρ της Λευκάδας συνεχώς θα εμπλουτίζεται και θα δημοσιεύεται. Παρακαλώ για τα δικά σας σχόλια.




Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

ΟΙ ΜΠΡΑΝΕΛΟΙ

 



Λένε οτι έφταιγε το νερό της Σπασμένης Βρύσης. Επικρατούσα ειναι και η άποψη οτι η μοναδικότητα των χαρακτήρων οφειλόταν σε γονίδια μιας άλλης εποχής στην οποία κυριαρχούσε η ειλικρίνεια και η αλληλεγγύη. Και παρά τη φτώχεια, τους πολέμους και τις κακουχίες πλάστηκαν άνθρωποι με κουλτούρα, χιούμορ, ενεργητικότητα και άποψη για τη ζωή. Άνθρωποι που μοιραζόταν αυτά που δεν ειχαν. Κρατάω τη δεύτερη άποψη αν λάβω υπόψη το φωτεινό παράδειγμα του νονού μου Ηλία Λογοθέτη ή Φρούφαλου ο οποίος στη βάπτιση μου εδωσε(το 1961) το δικό του όνομα αντί του παππού μου(του Νι όνιου) οπως ειχαν συνεννοηθεί. Και λίγα χρόνια αργότερα τον έβαλαν σε ενα λεωφορείο και έγινε σπουδαίος ηθοποιός. Τόσο απλά αν έχεις ταλέντο. Και φυσικά μιλάμε για μια εποχή οπου στις φάρσες συμμετείχαν και οι δικαστές σε σημειο πολλες δίκες να ασφυκτιούν απο κόσμο.
Οι μπουρανέλλοι(μπρανέλοι) αυτοί οι διαφορετικοί χαρακτήρες, γνήσιοι, πνευματώδεις, με κουλτούρα και με ενα μοναδικό χιουμορ. Πρόκειται για προσωνυμία των κατοίκων της πόλης η οποία δόθηκε στην εποχή των Βενετσάνων (1648-1797). Στη Βενετία υπάρχει το νησί BURANO(με την περίφημη σχολή των δαντελιέρων) το οποίο απέχει μισή ώρα απο το νησί Μουράνο(διάσημο κέντρο υαλουργίας απο τον 11ο αιώνα). Oι κάτοικοι του λέγονται και σήμερα μπουρανέλοι.(buranelli). Μερικοί απο τους ψαράδες του Μπουράνο ήρθαν και στη Λευκάδα οπου βρήκαν μια κατ΄εξοχη πόλη φτωχοψαράδων και τους έδωσαν το όνομα τους. Το προσωνύμιο δόθηκε αρχικά στους ψαράδες της πόλης καθώς και της Πρεβεζας. Με την πάροδο του χρόνου ονομάστηκαν έτσι όλοι οι ψαράδες και κατ΄εκταση χλευαστικώς απο τους κατοίκους των χωριών όλοι οι κάτοικοι της πόλης. Την εκδοχή αυτή για την προέλευση της προσωνυμίας την υποστηρίζει τόσο ο Πανταζής Κοντομίχης οσο και ο Τάκης Μαμαλούκας. Η άλλη εκδοχή υποστηρίζει οτι η προσωνυμία μπουρανέλος προέρχεται απο τη λατινική λέξη urbanus που σημαίνει ευγενής, αστικός(στα Ιταλικά urbano με τίς αυτές ερμηνείες) που με την κατάληξη -ελος γινεται urban-έλος, δηλαδή ο ευγενής, ο κατοικος της πόλης που το χρόνο θα παραφθαρεί σε Μπουρανέλο, για να καταλήξει οπως ακουγεται σήμερα: Μπρανέλος. Ωστόσο αυτη η εκδοχή απορρίπτεται γιατι σε καμια αλλη πόλη της Ελλάδος-ιδιαίτερα στα Επτάνησα οικάτοικοιλεγονταιΜπουρανέλοι. Πάντως αυτο που πρέπει να επισημάνω ειναι οτι πριν μερικά χρόνια επισκεπτόμενος το Μπουράνο( μετά το Μουράνο) εμεινα εκπληκτος με την ομοιότητα του νησιού σε συγκριση με την πόλη της Λευκάδας. Το σιγουρο ειναι οτι και σημερα η προσωνυμια μπρανέλος δεν εχει εξαλειφθεί παρόλο που χάνονται οι παλιοί χαρακτηριστικοι μπρανέλοι.

Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013

ΛΕΥΚΑΔΙΤΙΚΟ ΓΕΛΙΟ(ΑΓΙΟΜΑΥΡΙΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ)


.-Kυριε Μανούδη, υπέβαλλα μια αίτηση στον πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας.

-Και τι ζητάτε?

-Α! την νήσον... Σικελίαν(σσ η απάντηση σε ύφος μπλαζέ).

Ο διάλογος μεταξύ του αξέχαστου καθηγητή Μανούδη και του Πάνου Κατωπόδη(ο επιλεγόμενος λόγιος απο τα Βουρνικά με τα ανέκδοτα και το ανεξάντλητο χιούμορ του ο οποίος οραματίζονταν την ίδρυση μιας ανεξάρτητης κοινωνίας ποιητών και φιλοσόφων απο όλα τα μέρη του κόσμου).

Οι Ακαρνάνες λέγανε οτι όταν σε περονιάσει το νερό της Μεγάλης Βρύσης γίνεσαι μπιτ μπ(ου)ρανέλος. Οι μπρανέλοι λοιπόν αυτοί οι διαφορετικοί χαρακτήρες, γνήσιοι, πνευματώδεις, με κουλτούρα και με ενα μοναδικό χιούμορ. Χάθηκαν οπως και η παλιά Λευκάδα. Αλλά όσοι έζησαν αυτή τη μοναδική εποχή κουβαλάνε μόνο ευχάριστες και μοναδικές αναμνήσεις. Παρά τη φτώχεια και τις κακουχίες. Ατελείωτες οι ιστορίες, οι φάρσες και τα καλαμπούρια. Φοβεροί τύποι. Κι αυτή ήταν η ιδιαιτερότητα των μπρανέλων. Το χιούμορ, ο αυτοσαρκασμός, η διαφορετική προσέγγιση της ζωής, ο ιδιόρρυθμος τρόπος σκέψης.
' 'Η Λευκάς κύριε έχει 35000 ηθοποιούς'' απάντησε κάποτε ο Σπύρος Φιλιππας -Παναγος στον αείμνηστο Φρεντι Γερμανό όταν αυτός είχε μεινει έκπληκτος με το Λευκαδίτικο πνεύμα.

Αλήθεια και ποιος δεν θυμάται τον Ταγέα και τον Μπίρια. Ο Γεράσιμος καλόκαρδος και μεγάλη ψυχή - είχε ένα καροτσίνι τη Σούζη -και σύχναζε στου ''Μυτα''. Ο Σταυρος ο Ταγέας φώναζε 'Αβάρααα!΄'. Και ποιος δεν θυμάται τον Αντρέα τον Όπερα ή Ριγολέτο(που έσπρωχνε το καροτσινι του σφυρίζοντας ριγολέτο) τον μπάρμπα Αντρέα με τα γλυκά του, τ΄' αμπαλι στου Πάλα, τον Βαλαμόντε(Κοκονιώρο) με τις διαλέξεις, τον αξέχαστο Βούλη Βρεττο, τον Μπρουμη, τον Μπολσεβίκο, το Ζακχαίο, τον Σεραφείμ, το φοβερό Ζαχαρή με τις φάρσες του, το Γιάννη το Δεσύλα, τον Άγγελο τον Παταλέα, τον Σπυραντωνη, το
Νιόνιο τον Πατσά αλλα και τόσοι άλλοι οπως ο Σπύρος Φιλιππας Πανάγος, ο Μαλιαρής, ο Τσίνας, ο ΄συρματένιος'', ο Νιονιος ο Σοροκρασής, ο Λιωρης με την παράγκα του, ο Κοτσώλος, ο Αντωνης Κανιός, ο καθηγητης Μανούδης, ο Γούρμος, ο Γιάννης ο Σπρομήλιος κα. Ένας φοβερός τύπος ήταν και ο Νικος ο Μανιώρος, οδοκαθαριστής με αισθήματα και ανωτερότητα, γνωστός για τις αγαθοεργίες του. Φορούσε κατακόκκινο πηλίκιο, πάντα στολισμένο με ενα φρέσκο άλικο γαρίφαλο, πουκάμισο κόκκινο και κόκκινο περιβραχιόνιο και ενα απίθανο μουστάκι.
-----------------------------------------------------------------------------------

Φυσικά ο μεγάλος πρωταγωνιστής στις φάρσες και στα καλαμπούρια ήταν ο Ζαχαρής Κατωπόδης(φωτογραφία). Ανεπανάληπτος, μοναδικός.

Υπάλληλος του ΤΕΒΕ, λοιπόν, θέλησε να κάνει τον έξυπνο και πείραξε τον Ζαχαρή που αμέσως πάει και βρίσκει τον παλιό καφετζή Γιάννη Βλάχο και του λέει:

-Επειδή σ΄αγαπάω και σε σέβομαι, όπως με σέβεσαι και εσύ και σου έχω και εμπιστοσύνη θα σου πώ ενα μυστικό αλλά θα μου δώσεις το λόγο σου πως δεν θα το πεις σε κανέναν. Να εδώ και 6 μήνες στους συνταξιούχους του ΤΕΒΕ που πολεμήσανε στην Αλβανία δίνουνε μια έκτακτη ενίσχυση απο 500 δραχμές το μήνα αλλά τις κρατάει ο τάδε υπάλληλος, Εγώ το έμαθα τυχαία στην Αθήνα, πήγα και ζήτησα τα λεφτά μου και τα πήρα αναδρομικά! Τα ιδια και με ανάλογο τρόπο είπε και σ΄αλλους δυο-τρείς κι ενας-ενας πήγαινε και ζητούσε τα... καθυστερούμενα με αποτέλεσμα να βρει τον μπελά του ο υπάλληλος γιατί κανένας δεν πίστευε τους.. όρκους του πως δεν είχε ιδέα! Μάλιστα για να το γλεντήσει ο Ζαχαρής πήγε και ο ίδιος και προεβαλλε τις αξιώσεις του κι όταν προσπάθησε ο υπάλληλος να τον διαβεβαιώσει οτι δεν σταλθήκανε τέτοια χρήματα ο Ζαχαρής τον αποστόμωσε. Ξέρω εγώ, ειναι απο τα.. μυστικά κονδύλια! Βρέθηκε μάλιστα κάποιος ζόρικος να απειλήσει τον υπάλληλο, που στην απόγνωση του πήγε νύχτα στο σπίτι κάποιου κουμπάρου του και κατάφερε με χίλια παρακάλια να βγάλει το μυστικό! Κι απο τότε, όταν βλέπει τον Ζαχαρή... αλλάζει καντούνι.!!!

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

--Μια αλλη ιστορία: Ο Ζαχαρής, πήγε για δουλειά στην Αθήνα παρέα με έναν συνάδελφο του δερματέμπορα, λίγο αφελή και πολύ τσιγκούνη. Καθίσανε να φάνε. Βλέποντας ο Ζαχαρής μια γύφτισσα λέει πως θα πάει στην τουαλέτα. Σε διάστημα λίγων λεπτών τη συναντάει κρυφά και την ενημερώνει σχετικά με το... ιστορικό του φίλου του! Η πανέξυπνη γύφτισσα αρπάζοντας την ευκαιρία ήρθε στο τραπέζι τους.
-Να σε πώ την μοίρα σου;

-Αει ξεφορτώσου μας να φάμε την μακαρονάδα γιατί μας τάραξε η πείνα, πετιέται ο Ζαχαρής.

-Εγώ λέω το κύριο να το πώ τη μοίρα του, πώχει σεβντά μεγάλο. Άνοιξε το χέρι  σου. Τρία παιδιά έχεις, το ενα δεν ειναι καλό.

-Τι λέει αυτή πετιέται πάλι ο Ζαχαρής. Διώξτην να ησυχάσουμε.

-Οχι λέγε, λέγε!

-Ασήμωσε να σε πώ!!!.

Ο Ζαχαρής παράτησε το φαΐ και προσποιούνταν τον κατάπληκτο ενώ η γύφτισσα αράδιαζε χαρτί και καλαμάρι, όλα τα οικογενειακά, κατάλληλα διανθισμένα, του θύματος της φάρσας που τάχε χαμένα κι ασήμωνε και ξανασήμωνε. Λέγεται, μάλιστα, πώς όταν γύρισε στη Λευκάδα, τσακώθηκε με τον αδελφό του γιατί η γύφτισσα του είπε πως τον κλέβει!!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
- Πριν πολλά χρόνια λοιπόν κάποιοι μπρανέλοι εκαναν δήθεν σερενάτα κοντά στο σπίτι του εισαγγελέα και κάποια στιγμή χρησιμοποίησαν χυδαίο λεξιλόγιο. Την άλλη μέρα ο εισαγγελέας διέταξε ανακρίσεις καλώντας ορισμένους νυκτόβιους. Ενα βράδυ στην ταβέρνα του Φραγκούλη, ο Γιάννης ο Εμπλαστρας αρχισε με στόμφο να λέει:''.... Με εκάλεσε ο εισαγγελέας στο γραφείο του και χωρίς να μου προσφέρει καφέ, με ανέκρινε. Εγώ εθίγην βαθύτατα, σηκώνομαι απο την καρέκλα μου και του λέω: Βρε αχρείε, βρε ανόητε, βρε φτωχέ άνθρωπε, ξέρεις ποιός είμαι εγω;; Του είπα πάρα πολλά και μετά βίας, απο αξιοπρέπεια δεν τον χτύπησα. 'Εμειναμε όλοι άναυδοι και μέσα στην ταβέρνα επικρατούσε σιωπή θανάτου και όλοι τον κοιτούσαν με απορία. Μέχρι που κάποιος τον ερώτησε: 'Και ο εισαγγελέας τι σου ειπε;;;''. Και ο Γιάννης με υφος γαλαζοαίματου απαντά:'Α. αυτός δεν με άκουε, γιατί όλα αυτα τα ελεγα στο σπίτι μου σιγά σιγά για να μην ξυπνήσω την σειρήνα μου....'(σσ'. καταλαβαινετε τι γέλιο και τι φάπα έπεσε).
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Μια, αλλη, αληθινή ιστορία ειναι αυτη την με την 'Εντελβαις' την ομορφη βάρκα του Γιαννη Καρύδη. Ο γιος του ο Νιόνιος με τον παιδικό του αυθορμητισμό, βλέποντας την ομορφη βάρκα να σκίζει -με το καινούργιο πανί της τα νερά στο κανάλι- φωναξε με ενθουσιασμό:" Ω δρόμο πατέρα!!! 'Η φράση αυτη εγινε... φειγ βολάν απο τους μπουρανελους -και ακομη και σημερα οι παλιοί τη λένε για πειραγμα-σε σημειο ο μικρός Νιονιος να κλειστει απο τα πειράγματα μεσα στο σπιτι του για πέντε μέρες.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Μια απο αυτες τις ιστορίες που δείχνουν το λευκαδίτικο χιούμορ ειναι αυτη με το Νιόνιο το Κοτσώλο που συχνά-πυκνα την αφηγειται- με καταπληκτικό τροπο -ο Ηλιας Λογοθέτης. Ειναι η ιστορία οπου στο αποκριάτικο 'Πανθεον΄, στο χορό του Όρφέα΄ ο Νιονιος ντυθηκε, μαζι με τον διδυμο αδελφό του, με ψηλα καπέλα και επισημα ρούχα και αρχισαν να τραγουδουν ενα τραγουδι σε διασκευή-μελοποιηση του Νικου Μορίνα: 'Ετουτη τη βραδιά/θα δωσουμε σ΄ολους μπρίο/κέφι καλη καρδιά/και την καλή μας συντροφιά. /Αποψε οι δυο μας αλλάξαμε στολές/μαυρο παπιόν /παράξενο μαλλί/. Αποψε οι δυο θα κανουμε το παν/ για να χαρειτε ολοι σας πολύ.'

Κι ενω το νούμερο 'ετρεχε' κανονικά καποιος θαμώνας φώναξε με δυνατή φωνή απο τη γαλαρία:

---Κοτσώλοοοοοο.....

Ο Νιόνιος, χωρις να τα χάσει, σταματησε το νουμερο και εβαλε τα χερια του- σαν χωνι -στο στόμα του και απάντησε με στόμφο:
----Της μάνας σου τον κ....!...

Αυλαία φωναξε αμέσως ο κομπέρ. Και καταλαβαινετε τι εγινε. Πανζουρλισμός.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

-Και μια άλλη ιστορία:Ο Σωτήρης ο Βαρζέλης ήταν ταμίας στην 'Εθνική' τράπεζα. Λεπτός, καλοντυμένος και ασθενικός. Το χειμώνα φορούσε γκέτες στα παπούτσια του για να ζεσταίνεται, διπλά γιλέκα, χοντρό παλτό, μπερέ στο κεφάλι και κασκόλ στο λαιμό που το έβγαζε το Πάσχα. Σύχναζε στο φαρμακείο του Σπύρου Ζερβού. Πάντοτε έπαιρνε δυναμωτικά σιρόπια. Στις 12 το μεσημέρι ακριβώς ερχότανε ο συνοδός του ο Γιώργος Αραβανής-Κόμης που τον συνόδευε αλαμπρατσέντο σπίτι του. Έμεινε στο σπίτι του Σικελιανού. Για να μην κρυολογεί όταν σκούπιζε την κάμαρη του, η υπηρεσία του Κωνσταντίνα, έμπαινε στη ντουλάπα και άμα αργούσε η Κωνσταντινα φώναζε:

-Νετάρισες; Για θα σκάσω.

Μια μέρα ήρθε τρεχάτη στο φαρμακείο του Ζερβού, η Κωσνταντινα και αλαφιασμένη είπε οτι ο σιόρ Σωτηράκης είχε μεγάλο πυρετό 37 και δύο και οτι πρέπει να στειλει τον γιατρό τον Σουμέτα να τον εξετάσει. Σε ερώτηση του φαρμακοποιού πως συνέβηκε αυτό το κάζο, απάντησε η Κωσταντινα:

-Μου φαίνεται οτι ο σιορ Σωτηράκης πήγε στο παραθύρι να κάνει χάζι και η λάστρα(το τζάμι) είχε χαραμάδα. Απο κει μπήκε αέρας στη μύτη του και πουντάρισε....

Ο σιόρ Σωτηράκης έγινε καλά αλλά μυαλό δεν έβαζε. Έτσι την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στις 5 το πρωί κατέβηκε στην πλατεία μπαρμπουλωμένος και παρέα με τους μπρανέλους, ξεκίνησε ακολουθώντας τη μουσική που έπαιζε τη Διάνα πηγαίνοντας στον Αη Μηνά. Μόλις έφθασε η πομπή στο ύψος του καφενέ του Τσαμπαρή που ήταν η προβολή του όλο λάστρα και καδινέλα, λέει ο σιόρ Σωτηράκης:

-Δεν θα μου δώστε και μένα την αμποξούλα μου;

-Αμποξούλα θέλει ο σιόρ Σωτηράκης, λέει ο Φωτάκιας, κι΄ αρχίζει με νόημα τ΄αμπομα, απο το Χαμπέο το Γιώργη, στον Καρκαλίτσο, στο Λέτσο, στο Βαγενά τον Ντίνο, στο Τζεβελέκη τον Αντώνη και ο Φωτάκιας τελευταίος με ντάνο δίνει την αμποξούλα στον σιόρ Σωτηράκη που εξαφανίστηκε! Ρε παιδιά που ειναι ο σιορ Σωτηράκης. Πουθενά. Μια στιγμή κάποιος λέει:

-Παιδιά κοιτάτε να γελάστε: Ο σιόρ Σωτηράκης καθιστός επάνω σ΄ενα μαρμάρινο τραπέζι του Τσαμπαρή χωρις να πάθει ούτε γρατσουνιά, παρόλο που σπάσανε τελάρα και λάστρες. Ήτανε η τελευταία χρόνια που φαρομάναγε γιατί έπαθε πνευμονία απο το ατζάρδο του και αυτό και πέθανε(Χρονογράφημα του Κώστα Ζερβού, Φεβρουάριος 1979, 'Ηχω της Λευκάδας').

------------------------------------------------------------------------------------------------------

--Ο Σπύρος Ανυφαντής(Μπρούμης) είχε λατινιέρικο. Δεινός καλαμπουρτζής με βαριά φωνή και πολύτεκνος. Με δυσκολία τα έφερνε βόλτα και χρωστούσε στο ΤΕΒΕ. Ο εισπράκτορας Φαοκοιμίσης(Ρομποτής) τον παρέπεμψε στο δικαστήριο.

-Γιατί κύριε Ανυφαντή δεν πληρώνεις το ΤΕΒΕ;, τον ερώτησε με αυστηρό υφος ο πρόεδρος.

-Θα πλερώσω κύριε πρόεδρε,. θα πλερώσω, απαντάει ο Μπρούμης .Και ανοίγει ενα τσουβάλι γεμάτο χιλιάδες δεκάρες για να εκδικηθεί τον Φαοκοιμίση ο οποίος.. ακόμη τις μετράει.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

---Kάποτε ενας φτωχός και άβουλος μπρανέλος ''επιασε στα...πράσα'' στο σπιτι του τη γυναίκα του με τον φίλο της:

-Εσυ φεύγα, δεν εχω καμια δουλειά μαζι σου, ειπε στον ανδρα. Και αμεσως βγάζει τη ζώνη του και αρχίζει να δέρνει τη γυναίκα του.

-Λέγε μωρή, θα το ξανακάνς; Και δώστου με την λουρίδα.

Η μοιχαλίς δεν απαντούσε, ωσπου στο τέλος ο συζυγος απεφάνθη:
-Ω! δεν κρέν, θα το ξανακάν.

Και σταμάτησε το ξύλο, γιατι το θεώρησε περιττό αφου θα το... ξανάκανε.

-----------------------------------------------------------------------------------------------

-Προπολεμικά( αλλά και μεταπολεμικά) η συγκοινωνία Λευκαδας-Πειραιά γινόταν με πλοία, με ενδιάμεσους σταθμούς. Ο ''Γλάρος''΄, η ΄'Λουτσίντα'', το ''Πάτραι'' και η ΄Πύλαρος' ήταν ορισμένα απο τα πλοία που προσέγγιζαν την προβλήτα του λιμανιού ή αγκυροβολούσαν άροδο και η εξυπηρέτηση των επιβατών γινόταν με βάρκες. Εδώ έγινε στη δεκαετία του ' 50 (με το ΄Πάτραι΄') ενα δυστύχημα με ανατροπή βαρκας στο λιμάνι. Μεταξύ των επιβατών που έπεσαν στη θάλασσα ήταν και ο Σπύρος Φιλιππας-Πανάγος (ο αείμνηστος συγγραφέας και δημοσιογράφος με το εκρηκτικό χιούμορ). Ο κυρ Σπύρος λοιπόν (οπως τον φώναζαν) αφηγειται στο θρυλικό στέκι στου Μουτρούκαλη τηνπεριπέτεια που έζησε, μέσα στο καταχείμωνο, όταν με βαρκα προσπάθησε να επιβιβαστεί στο πλοίο (που ήταν αγκυροβολημένο στη μεση του λιμανιού) αλλά ενα ξαφνικό μπουρίνι την ανέτρεψε και έπεσαν όλοι μαζί με τα μπαγκάζια στη θάλασσα(σσ μάλιστα είχαμε και νεκρό). Ο κυρ Σπύρος με το ενα χέρι κρατούσε μια μικρή τσάντα - οπου μέσα είχε και τα ποιήματα του και πήγαινε στην Αθήνα για να τα εκδώσει. Έτσι για να μην πνιγεί με το ενα χέρι κρατούσε υπό μάλης την δερμάτινη τσάντα(που μάλιστα είχε δανειστεί) και με το άλλο κολυμπούσε απεγνωσμένα ώστε να πιαστεί απο ενα κουπί της βαρκας που επέπλεε.
-''Αστραπές, βροντές, κύματα προσπαθώ να πιαστώ και να μην πνιγώ, κρατάω και την τσάντα και δος του '''', αφηγούνταν με παραστατικό τροπο ο κυρ Σπύρος την φοβερή εμπειρία του, βάζοντας για χάριν της αφήγησης και την υπερβολή. Και οπως ήταν εκφραστικός έκανε με τα χέρια του τις κινήσεις.
- 'Κυρ Σπύρο η τσάντα τι είχε μέσα'', τον διέκοψε ο Φιλος (Θεόφιλος) ο Μπάλτσας(σσ ο πατέρας της διάσημης μετζοσοπράνο Αγνής);;;
---Και δίνω μια απλωτή με το ενα χερι, συνέχισε ο κυρ Σπύρος, αστραπές, βροντές, χαμός. Λες και ήμουν χαμένος στον ωκεανό. Κολυμπούσα με το ενα χέρι και με το άλλο κρατούσα τη τσάντα. Παναγια Φανερωμένη βόηθα!!!

- ''Κυρ Σπύρο η τσάντα τι είχε μέσα'', τον διέκοψε, πάλι, ο Φίλος ο Μπάλτσας.

Τότε σηκώνεται εξαγριωμένος ο Πανάγος και με θυμό-αλλά και με υποτιμητικό ύφος- του λέει:

--'' Όχι Μωρε π.... δεν σου λέω. ΅Εγώ πνίγομαι και εσύ με ρωτάς τι είχε μέσα

η τσάντα''!

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

---Ο Ζαχαρής Κατωπόδης ηταν ο μεγαλύτερος φαρσέρ της παλιάς Λευκάδας. Ο ανθρωπος-χαμόγελο. Σατανικό μυαλό. Μοναδικό χιουμορ. Μυθικές οι φάρσες του. Η καλυτερη ομως φάρσα που σκάρωσε ειχε σχέση με εμπόριο. με γάτες!!!! Για καιρο σκάρωνε αυτη τη φαρσα. Με μεθοδικότητα. Στην αρχη ελεγε για τα Ιταλικά καράβια που ερχονται να πάρουν χέλια απο το Ιβάρι. Μιλησε για τις σχεσεις του με Ιταλους εμπόρους και διέδωσε εντέχνως οτι του ανεθεσαν την οργανωση μια ξεχωριστης λαικης αγοράς στη Λευκάδα. Κυκλοφορησε, λοιπον- παραμονή Πρωταπριλιάς- στην πολη και στα χωριά ενα φειγ βολάν που εγραφε τα εξης: ''Ιταλική Λαική Αγορά. Σας ανακοινούμεν οτι αυριον ερχεται στη Λευκάδα και θα παραμεινει 24ωρες μια περίεργη Ιταλική Λαική Εταιρεία η οποία θα διαθέτει προς πώληση διάφορα ενδιαφέροντα ειδη λαικής τέχνης. Εχει πχ σπουδαια μηχανηματα που θα εκθέσει εις το κινηματογραφοθέατρο 'Τσιριμπαση'. 'Ενα αλλος ειδος που θα διαθέσει ειναι πολλά και διαφορα ειδη σκυλιών παγκοσμίου προελεύσεως. Ο ιδιος ομιλος ενδιαφέρεται και θα αγοράσει απο δω ο,τι εντόπιο προιον της αρεσκειας του. Το ενδιαφέρον θα ειναι για ολους μας αρκει να σημειωθεί οτι θα προβουν εις αγοράν και ζωων πχ γάτες κλπ. Πληροφοριες παρέχει ο κ. Γ...Λ...(καφενείον).''

Αυτο ηταν το περιεχομενο του φειγ βολάν. Εξυπνα γραμμένο. Και φυσικά σε κανένα δεν περασε απο το μυαλο οτι προκειται φαρσα. Το νεο κυκλοφορησε παντού, Σε ολο σχεδον το νησί. Και εγινε της κακομοιρας. Ολοι ετρεχαν να πιάσουν γάτες. Τσουβάλια με γάτες, αυτοκινητα με γάτες, φορτηγάκια με γάτες. Στην πολη ενας εβγαλε απο την κάμαρα τα παιδιά του και τις γέμισε με γάτες. Αλλος εκλεισε σε τσουβάλια γάτες και οταν η ανυπτοπτη γυναικα του ανοιξε την πορτα επεσε λιποθυμη γιατι νομισε οτι το σπιτι γέμισε φαντάσματα. Ταξί απο χωρια του νησιου ηρθαν πολη γεμάτα γάτες. Πολλοι ηταν και οι αγρότες που κουβαλησαν και τους σκύλους τους. Τα παιδια στους δρόμους που δεν αφηναν τις γάτες στην ησυχια τους, δεν σταματουσαν να μαζευουν γατες. Ενα πραγματικο πανδαιμονιο. Η Κυριακη της Πρωταπριλιάς ηρθε. ο Ζαχαρής - με υποσχέσεις για χρήματα- επεισε τους συνεργατες του να κουβαλησουν καρέκλες και τραπεζια στο 'Φοινικα΄, το θερινο κινηματογράφο στην παραλια. Και ολοι περιμεναν με αγωνια το αυτοκινητο της Ιταλικής εταιρειας. Ο Ζαχαρής(... ως γατα), την ΄κοπάνησε΄για την Αθηνα. Και οσο περνουσε η ωρα ο κόσμος αρχισε να δυσανασχετούσε. Και μεσα σε λίγες ωρες οταν εγινε αντιληπή η φάρσα γεμισε η Λευκάδα απο αδεσποτους σκύλους και γατες. Το γεγονος ειναι αληθινό. Και δειχνει οτι η παλιά Λευκάδα ηταν θρυλική. Και ανεπανάληπτη.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

- Ο Αγγελος ήταν ένας φοβερός τύπος της παλιάς Λευκάδας. Παμφάγος και αχόρταγος. Λαίμαργος με όλη τη σημασία της λέξης. Σπούδαζε στην Αθήνα ώσπου μια μέρα έλαβε ένα τηλεγράφημα: "βρακατσάνοι γουρμάσανε". Και ο Αγγελος έφυγε για πάντα από την Αθήνα για να ικανοποιήσει τη λαιμαργία του τρώγοντας βρακατσάνους. Αλλά η φοβερή, αληθινή, ιστορία με τον Αγγελο είναι η παρακάτω που μας αφηγείται συχνά ο Ηλίας Λογοθέτης (Φρούφαλος). Ο Αγγελος, λοιπόν, για πολλούς μήνες έκανε μεγάλη οικονομία ώστε να προετοιμαστεί για το μεγάλο τραπέζι. Ένα μοναδικό τσιμπούσι. Αλλά δεν ήθελε με καμία δύναμη να τον πάρει χαμπάρι η μάνα του. Της είπε ότι έχει υποχρέωση σε κάποιους Πρεβεζάνους. Αγόρασε λοιπόν αυγοτάραχο, σαλάμια, γάμπαρες, μια μεγάλη γαλοπούλα, μια τεράστια συναγρίδα, ένα μικρό χοιρίδιο, σαλάτες, τυριά, γλυκά, κρασιά, ούζο και φρούτα. Όλα τα καλούδια. Και είχε ετοιμαστεί για ένα λουκούλλειο δείπνο. Η μεγάλη βραδιά έφθασε. Και ο Αγγελος λέει στη μάνα του: "Μάνα, θα έρθουν οι καλεσμένοι αλλά επειδή θ' αρχίσουν τ' αφσκόλογα πήγαινε για ύπνο". Πράγματι η μάνα του Αγγελου αποσύρθηκε στην κάμαρά της. Της έβαλε και το καδινάτσο για σιγουριά. Οι καλεσμένοι έφθασαν γύρω στις 10 το βράδυ. Ο Αγγελος κατέβηκε τη σκάλα για να τους υποδεχθεί. Καλώς τους. Καλησπέρα. Καλώς το Γιάννη, καλώς το Νίκο, καλώς το Χρίστο. Χαθήκαμε ρε παιδιά, είχα καιρό να σας δω. Και άρχισε να ανεβαίνει τη σκάλα με τρόπο σαν ν' ανέβαιναν και οι καλεσμένοι του. Μετά από λίγο άρχισε το τσιμπούσι. Ο Αγγελος ήταν μεγάλος μίμος. Και άρχισε τους διαλόγους:

--- Παναγία μου τη ψαρούκλα είναι αυτή!

--- Και το γουρουνόπουλο είναι φοβερό.

--- Καλά Αγγελε, η γαλοπούλα σου είναι το κάτι άλλο.

Και να το τσούγκρισμα των ποτηριών. Εβίβα, γεια σου, να 'σαι καλά Αγγελε, πάντα από τέτοια. Και τα ρέστα. Η ώρα περνούσε. Οι διάλογοι συνεχίζονταν μαζί και το φαγητό. Τα μαχαίρια και τα κουτάλια χτυπούσαν στα πιάτα.

--- Εις υγείαν.

-- Είναι όλα υπέροχα!

-- Μπράβο Αγγελε, σου χρωστάμε και εμείς τραπέζι στην Πρέβεζα....

Η ώρα είχε φθάσει 5 το πρωί. Οι καλεσμένοι (εννοείται) έφυγαν. Και η μάνα του Αγγελου κατάφερε να διακρίνει από τη χαραμάδα της πόρτας το γιο της πεσμένο με τα μούτρα πάνω στο τραπέζι, σκασμένο απ' το φαΐ. Και σταυροκοπήθηκε. "Μπα το ξεπατωμένο", μονολόγησε. Ο Αγγελος κατάφερε το απίστευτο. Το μοναδικό. Έφαγε μόνος του όλα τα φαγητά. Μέχρι σκασμού. Είχε παραθέσει τραπέζι στον εαυτό του!!!
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-Τον αποκαλούσαν, Μπολσεβίκο γιατί -όπως λέγανε-απο μικρό παιδί γιατί ήταν κατάμαυρος και μικροκαμωμένος. Στην κεντρική αγορά ήταν το μαγαζίτου: ''Οινομαγειρείο η φτώχεια, Αγγελος Σταγιάννος''. Μονίμως με ενα γαρίφαλο στο αριστερό του αυτί, πλατύ μάλλινο ζωνάρι και καλή καρδιά. Το μαγαζί του ήταν διακοσμημένο με τη τότε Βασιλική οικογένεια, με λιθογραφίες εποχής και με ενα καντήλι σε εικονοστάσι. Κλασικός τυπος Λευκαδίτη με το κρασί του, το καλαμπούρι, το μεζέ και το τραγούδι. Και φυσικά μόνο.... μπολσεβίκος δεν ήταν. Αλλά αυτό το παρατσούκλι το πλήρωσε ακριβά. Μόλις ήρθανε οι Γερμανοί στη Λευκάδα ζήτησαν να τον γνωρίσουν αμέσως.

-Εσύ είσαι ο Μπολσεβίκος, τον ρώτησαν.

-Ναι, απάντησε αυθόρμητα ο Αγγελος. Και τότε τον πλάκωσαν αλύπητα στο ξύλο ενώ τον έκλεισαν για 20 ημέρες στο φρούριο του Τεκέ, στην Ακαρνανία, στο δρόμο για τη Λευκάδα!

--------------------------------------------------------------------------------------

ΥΓ: Οι μπουρανέλλοι(μπρανέλοι) αυτοί οι διαφορετικοί χαρακτήρες, γνήσιοι, πνευματώδεις, με κουλτούρα και με ενα μοναδικό χιουμορ. Πρόκειται για προσωνυμία των κατοίκων της πόλης η οποία δόθηκε στην εποχή των Βενετσάνων
(1648-1797). Στη Βενετία υπάρχει το νησί BURANO(με την περίφημη σχολή των δαντελιέρων) το οποίο απέχει μισή ώρα απο το νησί Μουράνο(διάσημο κέντρο υαλουργίας απο τον 11ο αιώνα). Oι κάτοικοι του λέγονται και σήμερα μπουρανέλοι.(buranelli). Μερικοί απο τους ψαράδες του Μπουράνο ήρθαν και στη Λευκάδα οπου βρήκαν μια κατ΄εξοχη πόλη φτωχοψαράδων και τους έδωσαν το όνομα τους. Το προσωνύμιο δόθηκε αρχικά στους ψαράδες της πόλης καθώς και της
Πρεβεζας. Με την πάροδο του χρόνου ονομάστηκαν έτσι όλοι οι ψαράδες και κατ΄εκταση χλευαστικώς απο τους κατοίκους των χωριών όλοι οι κάτοικοι της πόλης. Την εκδοχή αυτή για την προέλευση της προσωνυμίας την υποστηρίζει τόσο ο Πανταζής Κοντομίχης οσο και ο Τάκης Μαμαλούκας. Η άλλη εκδοχή υποστηρίζει οτι η προσωνυμία μπουρανέλος προέρχεται απο τη λατινική λέξη urbanus που σημαίνει ευγενής, αστικός(στα Ιταλικά urbano με τίς αυτές ερμηνείες) που με την κατάληξη -ελος γινεται urban-έλος, δ ηλαδή ο ευγενής, ο κατοικος της πόλης που το χρόνο θα παραφθαρεί σε Μπουρανέλο, για να καταλήξει οπως ακουγεται σήμερα: Μπρανέλος. Ωστόσο αυτη η εκδοχή απορρίπτεται γιατι σε καμια αλλη πόλη της Ελλάδος-ιδιαίτερα στα Επτάνησα οι κάτοικοι λεγονται Μπουρανέλοι. Πάντως αυτο που πρέπει να επισημάνω ειναι οτι πριν μερικά χρόνια επισκεπτό μενος το Μπουράνο( μετά το Μουράνο) εμεινα εκπληκτος με την ομοιότητα του νησιού σε συγκριση με την πόλη της Λευκάδας. Το σιγουρο ειναι οτι και σημερα η προσωνυμια μπρανέλος δεν εχει εξαλειφθεί παρόλο που χάνονται οι παλιοί χαρακτηριστικοι μπρανέλοι.

Δημοφιλείς αναρτήσεις